22/9 ΑΓ. Φ Ω Κ Α Σ, ο κηπουρός.
Στα υπερκόσμια Σκηνώματα της δόξας του Θεού ζουν ατελεύτητα και πανευφρόσυνα όλοι οι εκλεκτοί Του. Είναι εκείνοι, που στη γη
επέδειξαν
άκρως αγαπητική διάθεση προς τον Τριαδικό Θεό, ελάχιστο αντίδωρο της απροσμέτρητης αγάπης Του στον άνθρωπο. Είναι τα διαλεκτά
δοχεία της Χάριτος της Θεϊκής. Είναι οι δέκτες των Ουρανίων μηνυμάτων.
Είναι οι απαρέγκλιτοι εκτελεστές του Θείου
θελήματος. Είναι οι Αγωνιστές της πίστεως στο χώρο της Εκκλησίας. Όλοι απαρτίζουν τη Θριαμβεύουσα
Εκκλησία. Όλοι αναμένουν εναγώνια την άφιξή μας,για να γευθούν τέλεια την τέλεια ομορφιά του Παραδείσου. Περιμένουν και πρεσβεύουν ακατάπαυστα. Είθε να μη διαψευσθούν οι προσδοκίες τους. Από μας εξαρτάται. Στη θέλησή
μας εναπόκειται. Ο Θεός ποθεί
την σωτηρία μας. Ας ανταποκριθούμε θετικά.
Και ο Άγιος Φωκάς ο κηπουρός, που τιμάμε στις 22 Σεπτεμβρίου, στέλνει το δικό του μήνυμα σε μας. Ας προσπαθήσουμε να το συλλάβουμε και να το εγκολπωθούμε. Σινώπη είναι η πατρίδα του.
Εκεί
βλέπει το φως του ήλιου και μεγαλώνει. Η ανατροφή, που
δέχεται είναι χριστιανική. Η πίστη στο
Θεό ριζώνει μέσα του. Η αγάπη στο Χριστό
φουντώνει στη καρδιά του. Ζει για τον Ιησού. Το όνομά Του
συγκλονίζει το είναι του. Η θέλησή του υποτάσσεται σ’ Εκείνον. Η καρδιά του αιχμαλωτίζεται από Εκείνον. Είναι δέσμιος της αγάπης Του. Η φλογερή αγάπη προς το Θεό μεταφράζεται σε μία ζωηρή, έμπρακτη εκδήλωση αγάπης προς τον πλησίον. Αδελφούς του Χριστού
και δικούς του αδελφούς
αισθάνεται και τους συνανθρώπους
του. Μοιράζεται μαζί τους το ψωμί και τον πόνο, τους καρπούς της γης και τη
χαρά. Ο κήπος, που καλλιεργεί, γίνεται ανεξάντλητος τόπος αγαθών, που
χορταίνει τους πεινασμένους, που επιδοτεί τους
πτωχούς. Είναι η αφετηρία της φιλανθρωπικής δράσης του Φωκά. Η κηπευτική, στα χέρια
του, όργανο
έκφρασης της ενεργούς πίστεώς του. Η κηπουρική ασχολία του, κλειδί για
την είσοδό του στη Βασιλεία του Θεού, για την πρόκληση της Θεϊκής ευσπλαχνίας. Η καλλιέργεια του
κήπου καθημερινή υπόμνηση, για ψυχική καλλιέργεια. Και ο Φωκάς διαφεντεύει
στο χωράφι της ψυχής του κι ασχολείται επίμονα και σχολαστικά για την «εις
βάθος» εργασία. Ο Κύριος
παρακολουθεί τον ακούραστο εργάτη, το εκλεκτό γεώργιο τῆς ψυχής του και τον ευλογεί. Η ενίσχυση φανερή. Η χαρίτωση εμφανής.
Καὶ η χριστιανική του ταυτότητα αποκαλύπτεται. Ο Έλληνας άρχοντας της Σινώ-πης το πληροφορείται. Η αντίδραση άμεση και καταδικαστική. Να συλληφθεί και να φονευθεί
πάραυτα. Η στρατιωτική ομάδα εξαπολύεται, για ανίχνευση και εκτέλεση της
διαταγής.Ο Φωκάς στα πλαίσια της φιλοξενικής του επιδίωξης, τους δέχεται εγκάρδια, τους
περιποιείται πρόθυμα, τους παραθέτει γεύμα πλούσιο, τους δείχνει ανιδιοτελή αγάπη. Η ανάπαυση προσφέρεται
ευδιάθετα. Η συζήτηση φανερώνει την αποστολή τους. Ο Φωκάς είναι ο στόχος τους.
Ο δούλος του Κυρίου το δέχεται ήρεμα. Η ετοιμασία του τάφου αρχίζει. Η γνωστοποίηση
του ονόματός
του επακολουθεί. Οι στρατιώτες μένουν εμβρόντητοι.
Πληγώνονται καίρια. Λυπούνται απερίγραπτα. Εκφράζουν αδυναμία, για εκτέλεση της διαταγής
του άρχοντα. Η αγάπη του πρόσχαρου
Χριστιανού Φωκά τους αφοπλίζει. Η συνείδηση τους ελέγχει. Η καρδιά διαμαρτύρεται. Η άρνηση είναι επίμονη. Το σχέδιο καταστρώνεται. Η ακαρπία της αναζήτησης εύλογη απολογία προς τον άρχοντα.Ο Άγιος όμως δεν αφήνει την ευκαιρία να χαθεί. Ικετεύει τους
στρατιώτες να ενδώσουν
και να εκτελέσουν την εντολή. Η επιθυμία του, για συνάντηση με το Νυμφίο της ψυχής του σφοδρή. Ο πόθος του, για μαρτύριο, θερμός. Το ανένδοτο της θελήσεώς του σταθερό. Και οι στρατιώτες υποχωρούν. Η αποτομή της αγίας κεφαλής του επέρχεται. Η ψυχή του ανέρχεται νικήτρια στο
Θρόνο του Δεσπότη, για να λάβει το στεφάνι της δόξας τ’ Ουρανού. Η θυσία του ευάρεστη στο Θεό τον κατατάσσει στο Χορό των
Αγίων Μαρτύρων, για να Τον υμνεί αιώνια.-
ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ.
Δόκιμος εργάτης κηπευτικής, ΦΩΚΑ ανεδείχθης και ψυχής
σου διαφεντευτής. Διά φιλανθρωπίας εξέφρασας την πίστιν
και άμετρον
αγάπην προς πάντας έδειξας.-
Ελ. Α. Κλ.