Σάββατο 23 Μαΐου 2015

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ Αρ.Φ. 67.ΜΑΪΟΣ-ΙΟΥΝ. 2015


 


                                                                                                       
                                   ΟΡΘΟΔΟΞΗ    ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ                                                                                                                                                                   ***************************************************************
ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ  ΑΡ.Φ. 67 ΜΑΊΟΣ- ΙΟΥΝ.  2015 / Διανέμεται  δωρεάν. 
ΕΚΔΟΣΕΙΣ  ΠΥΡΣΟΣ. 
Γράφει καί ἐπιμελεῖται(Δυνάμει Θεοῦ)  ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Α. ΚΛΕΙΔΩΝΙΑΡΗ  Εκπ/κός 
ΤΗΛ.-FAX: 22210-29549  Κ.Τ. 6936773200 
e-maileklidoniari@gmail. com    καί    elklidon@otenet.gr
ἱστοσελίδα μου: www.antilaloiorthodoxias. blogspot. .com
και Βίντεο: Youtube Eleftheria Kleidoniari
***************************************************************  
 
Ζ Ω Η Φ Ο Ρ Α   Ρ Η Μ Α Τ Α

ΚΥΡ.  ΘΩΜΑ ( Ιωαν.  κ΄ , 19 – 31 )
ΟΜΟΛΟΓΙΑ  ΠΙΣΤΕΩΣ.

            «Ο Κύριός  μου και ο Θεός  μου!» (Ιωαν. κ΄,28) είναι η ομολογία πίστεως του Θωμά. Ύστερα από μια εσωτερική πάλη, για την αληθινότητα της Αναστάσεως του Κυρίου, αναφωνεί «εκ βαθέων».
            Ο Απ. Θωμάς απών, κατά την εμφάνιση του Αναστημένου Νικητή του θανάτου και ελλιπής της Αγιοπνευματικής Χάριτος, δυσπιστεί. Βρίσκεται  στην τροχιά της απιστίας. Η αγάπη όμως του Διδασκάλου και πάλι έκδηλη. Αυτοπροσφέρεται για ψηλάφηση και τοιουτοτρόπως προλαμβάνεται η οικτρά πτώση της απιστίας. Η καλοπροαίρεση του Θωμά τροχοπέδη στον κατήφορο της απώλειας.
            Η πάλη με τον Θεό συνεχίζεται στο χώρο της ανθρωπότητας, είτε με τη μορφή της αμφισβήτησης της ύπαρξής Του, είτε με τη δίψα της συνάντησης μαζί Του. Είναι οι πολέμιοι και διώκτες Του αφ’ ενός, οι «εραστές» του Θεού, ως εκλεκτοί  αφ’  ετέρου. Όλοι και οι μεν και οι δε  επιζητούν  τη  συνάντηση με τον Θεό, αφού έμμεσα ή άμεσα αναγνωρίζουν την ύπαρξή Του.
            Η συνάντηση επιζητείται, αλλ’ η οδός, που ακολουθείται είναι ακατάλληλη. Τόσο η λογική, όσο και οι αισθήσεις αποπλανούν.
            Η Συνάντηση με τον Κύριο προδιαγράφεται από τον Ίδιο τον Κύριο:     « Μακάριοι οι καθαροί τη καρδία ότι αυτοί τον Θεόν όψονται». (Ματθ.ε΄,8).
            Ο δρόμος της Θεογνωσίας προτείνεται και από τους Αγ. Πατέρες. Είναι ο δρόμος της μετάνοιας και της άσκησης, της ταπείνωσης και της αγάπης. Η γνώση του Θεανθρώπου είναι η σωτηρία του ανθρώπου. Όποιος κοινωνεί με τον Θεό, γνωρίζει τον Θεό και θα δέχεται τις ακτίνες της αγάπης Του ως Φως, που θα τον ευφραίνει αιώνια. Όποιος όμως απομακρύνεται από Εκείνον, Τον αγνοεί και οι ακτίνες της αγάπης Του ως φωτιά θα τον κατακαίουν αιώνια.
 Η κάθαρση της καρδιάς επιφέρει τον φωτισμό του νου και καταλήγει στην Θέωση. Όσο δεν  έχομε προσωπική εμπειρία Θέωσης, βρισκόμαστε στη φυλακή της αθεϊας. Η έξοδος απ’ αυτήν σηματοδοτεί την ομολογία : « Ο Κύριός μου και ο Θεός μου ! »
Αυτή την ηρωϊκή κίνηση ας διαγράφουμε όλοι μας κι αυτή την αναφώνηση ας επιγράψουμε υπαρξιακά.-

                                                                                                 
ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ  ΑΓΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗΣ

17/5   Α Ν Δ Ρ Ο Ν Ι Κ Ο Σ  και  Ι Ο Υ Ν Ι Α.
                               -Ένα αποστολικό ζευγάρι –

 «Δεύτε οπίσω μου και ποιήσω υμάς αλιείς ανθρώπων»(Ματθ. δ΄, 19) είναι το προσκλητήριο μήνυμα, που απευθύνει επίσημα ο Κύριος στους Μαθητές Του. Μια κλήση προσωπική για συμπόρευση, για ιεραποστολική δράση, για ψάρεμα ψυχών. Μια τιμητική ευκαιρία για κατάταξη στο επιτελείο του Θεανθρώπου.
«Οι δε ευθέως αφέντες τα δίκτυα ηκολούθησαν αυτώ»(Ματθ. δ΄20). Κι οι απλοϊκοί ψαράδες της Γαλιλαίας πάραυτα εγκαταλείπουν βάρκες και δίκτυα κι ακολουθούν ανεπιφύλακτα τον Ιησού. Γίνονται από τη στιγμή εκείνη οι άμεσοι στενοί  συνεργάτες του Χριστού στο σωτήριο έργο Του.
Εκατοντάδες ψυχές από τότε δέχονται το ίδιο υψηλό κάλεσμα. Στ' ακρογιάλι της δικής τους «Γαλιλαίας» συναντούν τον Ιησού και γίνονται πιστοί κι αφοσιωμένοι ακόλουθοί Του. Είναι οι διαλεκτές εκείνες υπάρξεις, που προσφέρουν τη ζωή τους ολοκαύτωμα στο βωμό της Αγάπης Του. Είναι οι πυρακτωμένες εκείνες καρδιές, που προσφέρονται ολοκληρωτικά στην υπηρεσία της εξάπλωσης της Βασιλείας του Θεού στη γη.
Ανάμεσά τους μεμονωμένα πρόσωπα, αλλά και ομόζυγα. Και να, διακριτικά προβάλλει τώρα το αρμονικό ζευγάρι: Ανδρόνικος και Ιουνία. Δυό πρόσωπα σύμφρονα και σύννοα ενώνουν τη ζωή τους στη γη, συμπορεύονται λαμπαδηφόρα  και  συνοδηγούνται  νικηφόρα  στον Ουρανό.
Δυό υπάρξεις, που γνωρίζουν προσωπικά τον Κύριο, αιχμαλωτίζονται από την Αγάπη Του και προσφέρονται οικειοθελώς σ' Εκείνον.
Ανδρόνικος και Ιουνία! Δύο φωταυγείς αστέρες, δύο ένθεοι ζηλωτές, δύο πυρφόροι Απόστολοι, δύο ακούραστοι δρομείς της Εκκλησίας. Διαπρύσια φερέφωνα Χριστού διατρέχουν την οικουμένη και διαλαλούν την ευαγγελική  Αλήθεια. Βιώνουν απαρέγκλιτα τις Θεϊκές εντολές. Νεκρώνουν το σαρκικό φρόνημα και ζουν με το Χριστό και για το Χριστό. Χαριτώνονται πλούσια κι ακτινοβολούν με το παράδειγμά τους το μεγαλείο του Χριστιανισμού.
Η ζωή τους «επιστολή Χριστού». Το κήρυγμά τους ζωηφόρο. Το φρόνημά τους θεοφόρο, ακτινοβολεί το άκτιστο Φως της Τρισηλίου Θεότητας.
Φωστήρες διαυγέστατοι της ανθρωπότητας στηλιτεύουν την αθεΐα, καταφλέγουν την πολυθεΐα,καθαιρούν ειδωλολατρικά ξόανα,ανεγείρουν περίλαμπρους χριστιανικούς Ναούς.
Ο λόγος τους πυρίπνοος Θείου Πνεύματος, δίστομη μάχαιρα, αφοπλίζει ειδωλολάτρες, πυρπολεί καρδιές κι οδηγεί στη θεογνωσία αναρίθμητες ψυχές.
Γνήσιοι Φίλοι Ιησού, ακάματοι θεράποντες Θεού, Κατοικητήρια Αγίου Πνεύματος, εκδιώκουν ακάθαρτα πνεύματα, θεραπεύουν πάθη ανίατα.
Ένθερμοι ενστερνιστές του παραγγέλματος του Χριστού: «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη...»(Ματθ.28,19),αναδεικνύονται ένδοξοι Απόστολοι, πάνσοφοι Φωταγωγοί, θεόπτες κήρυκες.
«Ασπάσασθε Ανδρόνικον και Ιουνίαν τους συγγενείς μου και συναιχμαλώτους μου οίτινες εισίν επίσημοι εν τοις Αποστόλοις, οί και προ εμού γεγόνασι εν Χριστώ» (Ρωμ. ιστ΄ 7) αναφέρει στην επιστολή του με ιδιαίτερη καύχηση και περίσσια χαρά και  λαμπρούς επαίνους ο Απ. Παύλος.
Ανδρόνικος και Ιουνία!Δύο αξιομακάριστες ψυχές, δύο θεόφρονες υπάρξεις,δύο κλεινοί διάκονοι. Διαλάμπουν στη γη και μεταβαίνουν ειρηνικά και νικηφόρα στον Ουρανό για να καταστούν μόνιμοι Οικήτορες της άνω Σιών. -
                                                                              
  ΧΡΙΣΤΟΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΑΦΟΡΜΗΣΕΙΣ ΓΙΑ  ΣΩΣΤΙΚΕΣ  ΑΦΟΡΜΗΣΕΙΣ

v  Η  αγάπη  προς  το  Θεό  εκφράζεται με την  αγάπη  προς  τον  άνθρωπο.
v    Η  πληρότητα  του  εαυτού  μου  προϋποθέτει  άδειασμα του  εαυτού μου. Ταπείνωση!
v  Καταθέτοντας  τις   ελευθερίες μου, κερδίζω  την  ελευθερία  μου. Και  είναι  η  του  Χριστού.-
v Αγαπώ, γιατί  υπάρχω.   Υπάρχω,  γιατί  αγαπώ !
    v Ο Θεός  με αγαπά  κι όταν  μου  δίνει  κι όταν  μου  παίρνει.-

Από την ποιητική Συλλογή   ΔΡΟΣΟΣΤΑΛΙΔΕΣ   Ελ. Α. Κλ.

                     Ουτοπία…
Ο άνθρωπος  με τον ερχομό του στη γη
         σηματοδοτεί  και  τον αγώνα του.
Κυνηγός της ευτυχίας αναδεικνύεται.

Την  αναζητεί  στον  πλούτο.
Την  επιζητεί  στη  δόξα.
Τη  ζητεί  στην  ηδονή.

Δεν  υπάρχει  πουθενά.
Εμφανίζεται  ξαφνικά.
Εξαφανίζεται  βίαια.

Είναι  μια  χίμαιρα.
Διαρκεί  ελάχιστα.
Υπόσχεται  χαρά  και
                   προκαλεί  λύπη.

Είναι  ουτοπία  το  κυνήγι  της.
Η  ευτυχία  βρίσκεται
   στην  συνειδησιακή  γαλήνη,
   στην  εκτέλεση  των  εντολών  Του,
   στο  λιμάνι  Του.-
                      
                         ΦΙΛΟΚΑΛΙΚΕΣ  ΡΗΣΕΙΣ  Γέροντος Παϊσίου

Συνετός και  μυαλωμένος  άνθρωπος  είναι  εκείνος, που αντελήφθη καλώς, ότι υπάρχει τέρμα της παρούσης ζωής και σπεύδει  και αυτός να θέσει τέρμα εις τα σφάλματα και ελαττώματά του.-
      Η εμπιστοσύνη στον Θεό είναι μια συνεχής μυστική προσευχή, που φέρνει αθόρυβα τις δυνάμεις του Θεού εκεί που χρειάζονται και την ώρα που χρειάζονται.-
      Να αναθέτουμε το μέλλον  στο Θεό. Η απόλυτη εμπιστοσύνη στο Θεό, έχει μητέρα την πίστη, με την οποία προσευχόμαστε και απολαμβάνουμε τους καρπούς της ελπίδας.-
    Η πλήρης ανάθεση της ζωής μας στο Θεό, είναι μια λύτρωση από την ανασφάλεια, που φέρνει η πίστη στο εγώ, και μας κάνει να χαρούμε τον παράδεισο από αυτή τη ζωή.-
   Οταν, από φιλότιμο, κάνουμε τον Θεό να χαίρεται με τη ζωή μας, τότε  Εκείνος δίνει άφθονες τις ευλογίες του στα φιλότιμα παιδιά του.-
   Οταν αγωνίζεται με ελπίδα ο άνθρωπος, έρχεται η θεία παρηγοριά και   νιώθει έντονα η ψυχή τα χάδια της αγάπης του Θεού.-
  Οσο περισσότερο ζει κανείς την κοσμική ζωή,τόσο περισσότερο άγχος κερδίζει.Μόνο κοντά στο Χριστό κανείς ξεκουράζεται,γιατί ο άνθρωπος είναι πλασμένος για το Θεό.-
    Η ανώτερη χαρά βγαίνει από τη θυσία. Μόνον όταν θυσιάζεται κανείς συγγενεύει με τον Χριστό, γιατί ο Χριστός είναι θυσία.-
    Ο Θεός από εμάς θέλει μόνο την προαίρεση και την αγαθή διάθεση, που θα την εκδηλώνουμε με το λίγο φιλότιμο αγώνα μας και την συναίσθηση της αμαρτωλότητάς μας.Όλα τα άλλα μας δίνει Εκείνος.-
    Οποιος κουράζεται για τον πλησίον του από καθαρή αγάπη,  ξεκουράζεται με την κούραση! Αυτός που αγαπάει τον εαυτό του και τεμπελιάζει,
κουράζεται με το να κάθεται.- 
    Πνευματική πρόοδος υπάρχει, εκεί που υπάρχει η αίσθηση, ότι όλα είναι χάλια.-