ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ
***************************************************************
ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ
ΕΚΔΟΣΗ ΑΡ.Φ. 66
ΜΑΡΤ. – ΑΠΡ. 2015/ Διανέμεται δωρεάν.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΥΡΣΟΣ. Γράφει και επιμελείται (Δυνάμει
Θεού) ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Α.ΚΛΕΙΔΩΝΙΑΡΗ Εκπ/κος
ΤΗΛ.-FAX: 22210-29549 Κ.Τ. 6936773200
Ἡ ἱστοσελίδα μου: www.antilaloiorthodoxias.
blogspot. .com Βίντεο:
Youtube Eleftheria Kleidoniari
***************************************************************
Ζ Ω Η Φ Ο Ρ Α
Ρ Η Μ Α ΤΑ
ΚΥΡ. ΑΠΟΚΡΕΩ ( Ματθ. κε΄ , 31 – 46 )
Η
ΑΙΩΝΙΟΣ ΖΩΗ.
«Δεύτε οι ευλογημένοι του πατρός μου, κληρονομήσατε την
ητοιμασμένην υμίν Βασιλείαν…»
Η Ευαγγελική
περικοπή της Κρίσεως τρομοκρατεί τους αμετανόητους αμαρτωλούς και χαροποιεί
τους μετανοούντες δικαίους.Οι μεν πορεύονται εις Κόλαση αιώνιο, οι δε
εισέρχονται εις τον Παράδεισο, εις ζωή αιώνιο.
Και οι δυό
κατηγορίες ανθρώπων ζουν ο,τι επέλεξαν από την παρούσα ζωή, καθ’ ότι η αιώνιος ζωή δεν είναι έξοδος από χρονικά
όρια, δεν είναι μελλοντική κατάσταση, αλλά παρούσα πραγματικότητα η «εν
Χριστώ» ζωή. Ο Κύριος καθορίζει εμφαντικά την αιώνιο ζωή : «Αύτη δε εστιν η αιώνιος ζωή, ίνα γινώσκωσί σε τον
μόνον αληθινόν Θεόν και ον απέστειλας Ιησούν
Χριστόν».(Ιωαν.ιζ΄ ,3). Η γνώση, λοιπόν, του Θεού συνίσταται στην προσωπική
σχέση μαζί Του και προϋποθέτει τη βίωση της αγάπης και στους εχθρούς, κατά τον
Αγ. Σιλουανό. Η γνώση του Θεού είναι μία «πρόσωπο προς πρόσωπο» συνάντηση με
τον Θεό, κατά τον π. Σωφρόνιο του Έσσεξ.Η γνώση του Θεού ένωση του ανθρώπου με
τον Χριστό, Θέωση, αιώνιος ζωή.
Η
ενανθρώπηση του Χριστού σηματοδότησε αιωνοποιητικά την ιστορία, ανακαινιστικά
την ανθρωπότητα και κατέστησε τη γη
Παράδεισο, πάραυτα.
Αιωνιότητα
είναι η ζωή του Χριστού, είναι το Σώμα Του, η Εκκλησία και συνεπώς κάθε μέλος
της Εκκλησίας και μέσα στην Εκκλησία, βιώνει το αιώνιο.
Οι πιστοί
δέχονται κύματα της Χάριτος του Χριστού
και απολαμβάνουν εμπειρίες αιωνιότητας, κατά το Άγιο Βάπτισμα, κατά τη μετοχή
στην Θεία Ευχαριστία, κατά την προσευχητική επικοινωνία. Η μέθεξη των πιστών
στην αφθαρσία και άκτιστη Θ. Χάρη προανάκρουσμα της άληκτης, αιώνιας απόλαυσης
της παρουσίας και αγάπης του Θεού, ως άκτιστου Φωτός.
Η αιώνιος ζωή βιώνεται από την παρούσα ζωή. Η βίωση
του αιωνίου συνεπάγεται την ορθή επίλυση του παρόντος.
Η απόλαυση
της αγάπης του Θεού ως Φωτός, που ευφραίνει, η ως Φωτός, που κατακαίει
ατελεύτητα, αμφότερα, είναι επιλογή προσωπική με συνέργεια Θεϊκή.-
ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ ΑΓΙΟΛΟΓΙΚΗΣ
ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗΣ
30/3 ΟΣ. Ι Ω Α Ν Ν Η Σ
-Ο συγγραφέας της Κλίμακας-
«ος δ' αν ποιήση και διδάξη, ούτος
μέγας κληθήσεται εν τη Βασιλεία των Ουρανών» (Ματθ. ε΄19) δηλώνει κατηγορηματικά ο Κύριος. Η βιωματική διδασκαλία όρος απαρέγκλιτος της
συμμετοχής στη Βασιλεία των Ουρανών.Η βίωση των θεϊκών ενταλμάτων στόχος των
Χριστιανών Αγωνιστών, επίτευγμα των
Αγίων του Θεού.
Κι ο Όσιος Ιωάννης, ο της κλίμακας συγγραφέας, τρανό υπόδειγμα έμπρακτης
διδαχής, φωτοειδής οδοδείκτης τ’ ουρανού, τηλαυγής φάρος στο δρόμο προς τη
θέωση.
Όσιος Ιωάννης! Ο
θεοφώτιστος συγγραφέας της «Κλίμακος», ο
αλάθητος χειραγωγός των Αθλητών του Πνεύματος, ο καθοδηγητής των πιστών απ'
τις βαθμίδες της «Κλίμακος», τις αρετές, στη Βασιλεία του Θεού.
Όσιος Ίωάννης! Η αυθεντία
των Πατερικών Διδασκάλων, το καύχημα των Ασκητών, ο ασφαλής δρομοδείκτης των
Μοναχών.
Όσιος Ιωάννης! Ο θεοφόρος
Πατέρας, ο υφηγητής της ερήμου, ο έμπειρος σύντροφος των
οδοιπόρων Χριστού, ο απελευθερωτής απ' την αιχμαλωσία
των παθών.
Όσιος Ιωάννης! Ο πολύφωτος
αστέρας στο χώρο των Οσίων, ο ταχύς
Ουρανοδρόμος στην τάξη των Αθλητών, ο διαπρύσιος κήρυκας της αγάπης στο Θεό της αγάπης.
Η μαθητεία μας κοντά του εχέγγυο για
μία ασφαλή διάβαση από την κοιλάδα του κλαυθμώνα στο λιμάνι της αιώνιας
μακαριότητας, εγγύηση για μία μεθοδική μετάβαση από την τυραννική εμπάθεια
στην ελεύθερη απάθεια. Η εντρύφησή μας στη θεόφθογγη
διδασκαλία του, στην άμεμπτη πολιτεία του, πολύτιμο εφόδιο στη δύσβατη πορεία
μας προς τον Ουρανό. Ας το επιδιώξουμε, λοιπόν.
525 μ.Χ. Ακόμη μία ύπαρξη
εμφανίζεται στον πλανήτη μας. Ένας υποψήφιος Άγιος γεννιέται. Τ’ όνομά του Ιωάννης. Οι γονείς του διαθέτουν πλούτη και του παρέχουν τη δυνατότητα για
μία πλατειά, ανώτερη μόρφωση. Ο φιλόστοργος Θεός Πατέρας τον προικίζει με ευφυΐα περισσή, με φρόνηση θαυμαστή, με σοφία πολλή.
Ο ίδιος διαθέτει έφεση για μάθηση, τάση
για υψηλές πνευματικές κατακτήσεις, πόθο για ηθική τελείωση. Η γνωριμία του
με τη Βίβλο ανοίγει καινούργιους φωτεινούς ορίζοντες. Η αγάπη του Θεού πυροδοτεί την καρδιά του, συνέχει το είναι του,
σηματοδοτεί τη ζωή του. Κι η
θερμουργός φλόγα της αγάπης στο Θεό γίνεται ακατάσχετη κατευθυντήρια
δύναμη.
Δεκαέξι χρονών παίρνει την ηρωϊκή απόφαση, πραγματοποιεί τη σωτήρια έξοδο από τη ματαιότητα του κόσμου
προς την τερπνότητα της ερήμου.Το όρος Σινά ο τόπος επιλογής του. Η θέωση ο στόχος του. Το ζυγό της
Μοναχικής πολιτείας επωμίζεται. Στη σοφή πνευματική καθοδήγηση
του αββά Μαρτυρίου παραδίδεται. Το δρόμο
της ξενιτείας ακολουθεί. Χωρίζεται από τα
πάντα και μένει αχώριστος από το Θεό. Ενστερνίζεται την
ταπείνωση και ασκεί την υπακοή. Απαρνείται το δικό του θέλημα και αποδιώκει την αυταρέσκεια. Καταπολεμεί τη φιλαυτία κι αποφεύγει την κενοδοξία. Στο στόχαστρό του τα πάθη.
Επιδίωξή του η απάθεια.
Δεκαεννιά χρόνια πολιτεύεται στη μακάρια υποταγή ανεπιφύλακτα, στην πάλη με
τον εαυτό του
αδυσώπητα, στον αγώνα κατά του σατανά ακατάσχετα. Δίνει
συνεχείς μάχες και σημειώνει αλλεπάλληλες νίκες.
Κι όταν ο Άγιος Γέροντάς του
μετατίθεται στη μακαριότητα τ’ Ουρανού συνεχίζει τις θερμές πρεσβείες του προς
τον Κύριο για τον ταπεινό υποτακτικό του. Ο Ιωάννης, με τις ευχές του, εκλέγει
την παλαίστρα της ερήμου για εντατικότερη άσκηση. Στο σπήλαιο της περιοχής
Θολάς, 8 χλμ. από τη Μονή, ασκείται σαράντα χρόνια. Ζει τη συνεχή μέθεξη του Θεού, φθάνει στην καθολική απάθεια,
επιτυγχάνει τη θέωση.
Αγωνίζεται μεθοδικά, ασκεί την αυτοκριτική, ριζοτέμνει τα πάθη, προχωρεί
από την αυτογνωσία στη θεογνωσία. Θέτει την ευφυΐα του, τη σοφία του, στην
υπηρεσία της κάθαρσης. Επιστρατεύει τη Θεϊκή Χάρη για συμπαράσταση.
Με τη λίγη ποικίλη τροφή συνθλίβει τη λαιμαργία, υποδουλώνει την κενοδοξία.
Με την απόλυτη μοναξιά κατασβήνει τα σαρκικά σκιρτήματα.
Με την εκούσια υλική ένδεια αποφεύγει τη φιλαργυρία, αποκολλάται από τα
γήινα.
Με τη διαρκή μνήμη του θανάτου υπερπηδά την ακηδία, την αδράνεια.
Με την κοινοβιακή υπακοή ήδη εξάλειψε την οργή.
Με την προσμονή της απόλαυσης των Ουρανίων αναφαίρετων αγαθών αποδιώκει τη
λύπη.
Με τη σιωπή καταλύει την κενοδοξία.
Με την ταπείνωση κατατροπώνει την υπερηφάνεια.
Με την αδιάλειπτη προσευχή, τα δάκρυα, τους στεναγμούς, τον ελάχιστο ύπνο
επιτυγχάνει την απονέκρωση.
Ζει στην αγάπη του Θεού ελεύθερος από τα δεσμά των παθών κι απολαμβάνει
ανέκφραστες,υπερφυείς θεωρίες. Οι εμπειρίες του πλούσιες συγγράφονται στην «Κλίμακα» εφόδιο
πολύτιμο, οδηγός απλανής για μία ασφαλή πορεία, για μία σωτήρια διάβαση στην
Αιωνιότητα.
Η θαυματουργική του Χάρη
γνωστοποιείται. Η αγιότητά του
ακτινοβολεί. Υποτακτικός του γίνεται ο φιλόθεος Μοναχός Μωυσής. Οι
κοσμικοί τον επισκέπτονται και
διδάσκονται με τη σιωπή του, αλλά και με τις νουθεσίες του. Οι Μοναχοί τον
πλησιάζουν και παίρνουν πολύτιμες κατευθύνσεις στον πολύμοχθο αγώνα τους. Οι
εμπαθείς επικαλούνται τις δεήσεις του κι ελευθερώνονται. Η παιδαγωγία του
άριστη, καθολική. Η θεοφώτιστη διδασκαλία του αυθεντική. Κι η ανάληψη
ηγουμενικού θρόνου αναπόφευκτη. Η ανάδειξή του σε νέο Μωυσή καθοριστική.
30 Μαρτίου, 600 μ.Χ. Το τέλος της
επίγειας αγωνιστικής του πορείας. Η αρχή της επουράνιας, αιώνιας ζωής. Η απόλαυση της άρρητης δόξας του Θεού τώρα αρχίζει.Η Χορεία των Οσίων υποδέχεται το
εγκαλλώπισμα. Ο Ιησούς στεφανώνει τον πρωταθλητή του Πνεύματος. Κι εμείς
εξασφαλίσαμε έναν θερμό πρεσβευτή στον
Ουρανό, έναν αλάθητο οδηγό στη γη, στην ανάβαση της νοητής κλίμακας των αρετών.
Η Εκκλησία μας τον τιμά στις 30 Μαρτίου και την Δ Κυριακή της Μ. Τεσσαρακοστής.-
ΝΥΞΕΙΣ
"Ος αν εσθίη τον άρτον τούτον η πίνη το ποτήριον τουΚυρίου αναξίως,
ένοχος έσται του σώματος και αίματος του
Κυρίου. (Α΄ Κορ.ια΄ ,27).
Ο Θεός είναι αγάπη. Η ενσαρκωμένη αγάπη, ο Χριστός, προσφέρεται καθημερινά
στην αγάπη του ανθρώπου. Με το Μυστήριο της Θ. Ευχαριστίας διατίθεται ολοκληρωτικά, ενσωματώνεται
αληθινά με τον άνθρωπο. Συσσωμος και
σύναιμος Χριστού έχει τη δυνατότητα
να γίνει ο άνθρωπος. Συνδαιτυμόνας στο
Μεγάλο Δείπνο μπορεί να παρακαθήσει ο κάθε άνθρωπος.
Προϋπόθεση
της συμμετοχικότητας η πίστη και η αγάπη, η ταπείνωση και η μετάνοια. Όλα
αποτελούν την σφραγίδα γνησιότητας, την απόδειξη αξιότητας, την ένδειξη φερεγγυότητας. Ἡ
ανάξια προσέγγιση του Ποτηρίου της Ζωής ενοχοποιεί τον άνθρωπο. Η άξια
συμμετοχή αιωνοποιεί, Θεοποιεί "κατά Χαρη", Χριστοποιεί. Άξιοι
συμμέτοχοι, λοιπόν.-
ΧΡΙΣΤΟΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΑΦΟΡΜΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΩΣΤΙΚΕΣ
ΕΞΟΡΜΗΣΕΙΣ
v Η πολλοστιαία χρήση του
Ονόματος του Χριστού επενεργεί σταθεροποιητικά
στην ειρήνη της καρδιάς. Ας μην το ξεχνώ.-
v Η διαρκής αναβολή οδηγεί
στη μηδενική απραξία.
Μην αναβάλλεις, λοιπόν, και μάλιστα τη σωτηρία σου.-
v Η λοιδορία συνεπάγεται καταδίκη . Και το αποτολμάς ;-
v Η πίστη θερμομετρείται με την ελπίδα. Είναι η έκφρασή της.
Ελπίζεις όσο και πιστεύεις.-
Από την ποιητική
Συλλογή ΔΡΟΣΟΣΤΑΛΙΔΕΣ Ελ.Α.Κλ.
ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ – ΠΑΡΑΒΑΣΕΙΣ.
Παραβιάσεις…
Εκτροπές
από τα θεϊκά
παραγγέλματα.
Παρεκτροπές
πολυποίκιλες.
Οι
παραβιάσεις παραβάσεις συνεπάγονται.
Με
υπερβάσεις αντιμετωπίζονται.
Με
εγρήγορση αναστέλλονται.
Με
προσευχή παρεμποδίζονται.-
ΦΙΛΟΚΑΛΙΚΕΣ ΡΗΣΕΙΣ
Γέροντα Παϊσίου:
ü
Εκείνος που αγωνίζεται πολύ
καιρό και δεν βλέπει πνευματική πρόοδο
έχει υπερηφάνεια και εγωισμό.Πνευματική πρόοδος
υπάρχει εκεί που υπάρχει
πολλή ταπείνωση.
ü
Να αγωνιζόμαστε με όλες
μας τις
δυνάμεις για να κερδίσουμε
τον
Παράδεισο.-