Μ. ΠΕΜΠΤΗ
και ποιούμεθα μνείαν
του Μυστικού Δείπνου,
της προσευχής εν
Γεθσημανή και της προδοσίας.
Υπόδειγμα ταπείνωσης ο Κύριος, νίπτει τους πόδας των
Μαθητών, διακονώντας αγαπητικά.
Παραθέτει στη συνέχεια δείπνο αγάπης, έκφραση
συμμετοχικής ομοψυχίας και κοινωνίας μαζί Του.
Παραδίδει το Μυστήριο
της Θείας Ευχαριστίας και
προσκαλεί σε συμμετοχή τον άνθρωπο, για ζωοποίηση και σωτηρία.
Ο Κύριος ταπεινώνεται και αυτοπροσφέρεται στον
άνθρωπο.
Η βίωση της ταπείνωσης εξασφαλίζει την αληθινή ελευθερία.
Ελευθερία σημαίνει να παραιτείσαι από τα δικαιώματά
σου, χάριν της αγάπης προς τον άλλον, εφ’ όσον
ο άλλος είναι εκείνος για τον οποίον ο Χριστός ταπεινώνεται και
σταυρώνεται.
Είναι αυτός,
που αγαπιέται από τον Χριστό εξίσου με
σένα.
Στη Γεθσημανή κοινωνεί προσευχητικά με τον Θεό
Πατέρα σ’ ένα κλίμα αγάπης, ταπείνωσης, υπακοής και ελευθερίας, αφήνοντας
πρότυπο ζωής.
Ο Ιούδας, αν και ανήκε στον κύκλο των Μαθητών του Χριστού,
αναστέλλει την αγαπητική κοινωνία, ενεργοποιεί την φιλαργυρία και επιτελεί την
προδοσία.
Το μίσος, την κορυφαία απόδειξη της διαστροφής της
αγάπης βιώνει ο Ιούδας.
Και παραδίδει
τον Διδάσκαλό Του με συνθηματικό
φίλημα.
Τοιουτοτρόπως κλείνει την πόρτα της σωτηρίας, για
τριάκοντα αργύρια.
Ο Ιησούς νιώθει σιωπηλή πίκρα για το κατάντημα του
Μαθητή του, ο οποίος, αν και έχει τυφλωμένη
την καρδιά του από την απληστία
και τη φιλαργυρία, δεν παύει να είναι εικόνα Θεού, για την οποία ο Χριστός
θυσιάστηκε.
Ταπείνωση, λοιπόν, αγάπη,
προσευχητική κοινωνία με τον Θεό, είναι τα μηνύματα της Μ. Πέμπτης.-