«Χαίρε, κλίμαξ επουράνιε, δι’ ης κατέβη
ο Θεός·
χαίρε, γέφυρα μετάγουσα
τους εκ γης
προς Ουρανόν».
( Στάσις Α΄Γ3 )
Ο
Θεός, Θεός αγάπης, προνοεί, αλλά και επινοεί και εκπονεί σχέδια αγαπητικά. Η
ανάπλαση της Δημιουργίας, η ανακαίνιση του προσώπου, η ανόρθωση της πεπτωκυίας
φύσεως, η σωτηρία του ανθρωπίνου γένους, με στόχο την επαναφορά του ανθρώπου
στο χώρο του Παραδείσου, είναι προτεραιότητα του Θεού.
Ο
Θεός Λόγος αυτοπροσφέρεται εκούσια, ολόθυμα,να πραγματοποιήσει μία επανάσταση ειρήνης, να υλοποιήσει μία
΄΄μετανάστευση αγάπης΄΄.
Στο
σωστικό αυτό εγχείρημα της καθόδου του Θεού στη γη, απαιτείτο μία ΄΄επουράνιος κλίμαξ΄΄, μία ουράνια
σκάλα, διά της οποίας ο Θεός θα κατέβαινε στη γη.
Η
Κεχαριτωμένη Κόρη της Ναζαρέτ, η Μαριάμ, αποτελεί το υποκείμενο επιλογής του
Θεού. Είναι Εκείνη, η οποία αποδέχεται την πρόταση - πρόσκληση του Θεού, για τη
μετοχή της στο σχέδιό Του, δηλαδή να αναδειχθεί Μητέρα του Θεού, να γίνει η
σκάλα, διά της οποίας ο Θεός θα κατέβει στη γη, θα ενανθρωπίσει.
Ταυτοχρόνως,
η Παναγία, αναδεικνύεται Θεοτόκος, Μητέρα του Θεού, αλλά και Μητέρα του κάθε
ανθρώπου.
Η
Παναγία μας, με τη μητρική καρδιά υπερπληρωμένη αγάπης, αποβαίνει η γέφυρα, η οποία μεταφέρει τους
ανθρώπου από τη γη στον ουρανό.
Η
Θεοτόκος, έκτοτε, πρεσβεύει αδιάλειπτα στον Υιό της, για τη σωτηρία εκάστου ανθρώπου.
Εκείνη,
ενισχύει δυναμικά, ενδυναμώνει αποτελεσματικά, καθοδηγεί μεθοδικά, προσφέρεται
υποδειγματικά, ώστε ο άνθρωπος περνώντας μέσα από την αυτογνωσία, ενεργοποιώντας την αυτομεμψία,
να οδηγείται στην μετάνοια. Τοιουτοτρόπως επιτυγχάνει την ταπείνωση, βιώνει την αγάπη, συμμετέχοντας στην Ασκητική και Μυστηριακή
βιοτή. Ο στόχος της αγιότητας κατορθώνεται, εφ’όσον πραγματώνεται η κάθαρση της καρδιάς και επέρχεται ο φωτισμός του νου.
΄΄Χαίρε, λοιπόν,
διότι είσαι η επουράνιος κλίμαξ, διά της οποίας κατέβηκε ο Θεός στη γη· χαίρε,
διότι είσαι η γέφυρα, η μεταφέρουσα τους εκ γης πλασθέντας ανθρώπους εις τον
Ουρανό΄΄.-