ΑΓΙΟΣ ΑΡΤΕΜΙΟΣ
Ζει
στο Βυζάντιο, ο Αρτέμιος. Πολιτικός είναι άριστος. Χριστιανός είναι θεοσεβής.
Αγωνιστής είναι πανευκλεής. Τα χαρίσματα πολυποίκιλα. Ο Μ. Κων/νος τον
επισημαίνει και τον αναδεικνύει πατρίκιο και τον διορίζει δούκα και αυγουστάλιο
Αλεξανδρείας. Οι επιδόσεις του άριστες.
Είναι
όμως και φλογερός Χριστιανός.
Παρακολουθεί τη σκληρή στάση του
Ιουλιανού του Παραβάτη κατά των Χριστιανών και σημειώνεται συνειδησιακή εξέγερση. Η υπεράσπιση των
Χριστιανών Μαρτύρων επιτακτικό του καθήκον. Πρωταρχική του κίνηση η θερμή ικεσία προς τον Κύριο: Κύριε, σταθεροποίησε τη σκέψη μου,
ισχυροποίησε τη θέλησή μου, δυνάμωσε το θάρρος μου, κατεύθυνε τα διαβήματά μου
προς ομολογία.
Όντως,
πανέτοιμος, δυνάμει Θεού, αναχωρεί, για την Αντιόχεια. Παρουσιάζεται πάραυτα
και αυτόκλητα στον Ιουλιανό και τον ελέγχει παρρησιακά, για τις παράνομες
κινήσεις του κατά των Χριστιανών. Ο Ιουλιανός καταπλήσσεται από τη στάση του
αξιωματούχου. Τον συλλαμβάνει άμεσα και τον μαστιγώνει βάναυσα. Το σώμα
πληγώνεται. Οι σάρκες σχίζονται. Τα κόκκαλα θρυμματίζονται. Αιμόφυρτος ο
γενναίος Ομολογητής διακηρύσσει την αληθινότητα του Τριαδικού Θεού. Ο
αποκεφαλισμός επέρχεται. Η ψυχή λουσμένη
στο μαρτυρικό αίμα εισέρχεται στα Ουράνια Σκηνώματα, για ατέρμονες απολαύσεις. Το ιερό του λείψανο παραλαμβάνει η Διακόνισσα Αρίστη και το μεταφέρει στην Κων/πολη, στον Ι. Ν. του Τιμίου Προδρόμου.
Τιμάται από τους πιστούς στις 20 Οκτωβρίου.
Μεγαλομαρτύρων συνώνυμος,
και των Αθλοφόρων ο ασύγκριτος μαχητής.
Αρτέμιος θεόφρων, ο θαυμασμός Αγγέλων, καταφυγή πιστών
τε, και αγαλλίαμα.-