ΚΥΡ. ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ (Ιωαν. ε΄,1 – 15)
ΕΠΙΛΟΓΗ
ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ.
« Θέλεις
υγιής γενέσθαι;…ίδε υγιής
γέγονας· μηκέτι αμάρτανε, ίνα μη χείρόν
σοι τι γένηται». (Ιωαν. ε΄, 6,14).
Ο
Ιησούς ένα σάββατο βρέθηκε μπροστά σ’ έναν πολυετή ασθενή. Παραλυσία τριάντα
οκτώ ετών τον κρατούσε καθηλωμένον στο κρεβάτι του πόνου.
Η φιλευσπλαχνία του Χριστού Τον προέτρεψε σε ιαματική κίνηση. «Θέλεις υγιής γενέσθαι;» τον ερωτά ο
Κύριος.
Το έναυσμα για εκζήτηση βοήθειας, για
εκούσια επιλογή θεραπείας, δίδεται. Η θεραπεία είναι δυνατή, αλλά όχι
αναγκαστική. Η έκφραση της ελευθερίας του προσώπου σ’ όλο της το μεγαλείο.
Η
ενέργεια του Θεού επιζητεί τη συνέργεια του ανθρώπου,
απαραιτήτως.
Ο Χριστός ποθεί τη σωτηρία μας πρωταρχικά,
αλλά ουδέποτε παραβιάζει την ελευθερία μας.
Η παντοδυναμία του Θεού θεράπευσε πάραυτα τον παράλυτο, ευθύς ως έδωκε την συγκατάθεσή του, με την έκφραση της ενδόμυχης
επιθυμίας του για θεραπεία.
Θεραπεύεται
ο παράλυτος, αφού σηκώνει και το κρεβάτι του και φεύγει.
Φεύγει,
αφού εισέπραξε το δώρο της θεραπείας.
Ο
Ιησούς συγχρόνως του κάνει μια υπόμνηση
: «…ίδε υγιής γέγονας· μηκέτι αμάρτανε,
ίνα μη χείρόν σοι τι γένηται».
Η παραλυσία, συνέπεια αμαρτίας. Η
επαγρύπνηση, η άσκηση, η συμμετοχή στα Μυστήρια της Εκκλησίας, εξασφαλίζουν την
ισορροπία και υγεία ψυχής και σώματος.
Η αμαρτία κατεργάζεται τον θάνατο.
Η μετάνοια χορηγεί τη ζωή.
Ο αγώνας εμπεριέχει και πτώσεις, αλλά
σημειώνει και αναστάσεις, περιφανείς νίκες, σωστικές φάσεις.
Η πορεία μας είναι ανοδική, αγωνιστική. Ας είναι και νικηφόρα.-