Ο.Π.ΜΑΡΤ. - ΑΠΡ. 2013 ΑΡ. Φ. 54

ΚΑΛΟ  ΠΑΣΧΑ 

ΟΡΘΟΔΟΞΗ 

   ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ

***************************************************************                                                                                                                          

ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ   ΕΚΔΟΣΗ   ΑΡ.Φ.  54  ΜΑΡΤ.  –  ΑΠΡ.  2013  Διανέμεται  δωρεάν.                                              

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΥΡΣΟΣ.Γράφει και  επιμελείται (Δυνάμει Θεού)ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Α. ΚΛΕΙΔΩΝΙΑΡΗ   Εκπ/κος        

ΤΗΛ.-FAX:22210-29549 Κ.Τ.6936773200

e-mail:  eklidoniari@gmail.com  καί   elklidon@otenet.gr

Ἡ ἱστοσελίδα μου: www.antilaloiorthodoxias. blogspot. .com

Βίντεο: Youtube Eleftheria Kleidoniari

***************************************************************

ΖΩΗΦΟΡΑ   ΡΗΜΑΤΑ

Από το ΠΑΘΟΣ  στην ΑΝΑΣΤΑΣΗ.

ΚΥΡ. ΒΑΪΩΝ

Η Θριαμβευτική είσοδος του Χριστού εις Ιεροσόλυμα.

Ωσαννά! Διθύραμβος νίκης και  έκφραση λατρείας

Ας είναι και το δικό μας Ωσαννά! Ισόβια  δοξολογική στάση ζωής.-

Μ. ΔΕΥΤΕΡΑ

        Μνεία  Ιωσήφ  του παγκάλου και της  ξηρανθείσης  συκής.

        Αντίσταση  ανένδοτη και  διέξοδος  η  φυγή.

        Αμνησικακία  στην  αδελφική αντιζηλία.

        Η ακαρπία συνεπάγεται την κατάρα.

        Η  ευκαρπία απολαμβάνει την  ευλογία.

        Με την πίστη εδραία, με την αγάπη  διάπυρη,

        η μεταστροφική πορεία αποβαίνει σωστική.-

Μ. ΤΡΙΤΗ

       Δέκα παρθένες - Μυροφόρος  πόρνη - τάλαντα.

       Τρίπτυχο  μήνυμα: Έμπρακτη αγάπη  με  εγρήγορση.

       Ανεπίστροφη μετάνοια σε μία ηρωϊκή έξοδο από πνευματική  αδράνεια.

       Τα τάλαντα της δωρεάς της θεϊκής ευσπλαχνίας 

       στη  διακονία της  φιλαδελφίας και  έκφραση φιλοθεΐας.-

       

Μ. ΤΕΤΑΡΤΗ

       Ιερός Νιπτήρας.

       Ανταύγεια αγάπης και έκφραση ταπείνωσης.

       Η διακονία, ως αδιάλειπτη κίνηση είναι  σωστική.

       Ας την επιδιώκομε.-

Μ. ΠΕΜΠΤΗ

      Μυστικό δείπνο - Προσευχή εις Γεθσημανή - Προδοσία.

      Συμμετοχική κοινωνία ζωής  στην αυτοπροσφορά του Ιησού.                   

      Προσευχητική επικοινωνία : Βίωση της ελευθερίας  σε κλίμα  αγάπης. 

      Προδοσία : Αναστολή της αγαπητικής κοινωνίας και

      ενεργοποίηση της  φιλαυτίας.

      Προσοχή ! ! !

Μ.  ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

    Τα  φρικτά Πάθη του Κυρίου.

    Αγαπητική αυτοπροσφορά με προέκταση λυτρωτική σε επίπεδο   

    πανανθρώπινο. 

    Αντιπροσφορά μας στην εκούσια Θυσία Του η συσταύρωση,

    η μεταμόρφωση  των παθών μας και η βίωση της ασύνορης   αγάπης.

Μ. ΣΑΒΒΑΤΟ.

     Η Ταφή του Κυρίου και  η  εις Άδην  κάθοδος.

     Με τον θάνατό Του σημειώνεται η υπέρβαση του θανάτου και

     διαγράφεται περιφανής νίκη.

     Η αγάπη Τον οδηγεί και στον Άδη και σηματοδοτεί

     την καθολική  απελευθέρωση  του ανθρωπίνου  γένους.-

ΚΥΡ.  ΠΑΣΧΑ

     ΧΡΙΣΤΟΣ  Ανέστη! Αληθώς, Ανέστη  ο ΚΥΡΙΟΣ!

     Η Ανάστασή  Του παρέχει αμετάκλητα  τη δυνατότητα στον άνθρωπο

     για θέωση.

     Ο Αναστημένος Χριστός προσωπικός Λυτρωτής  μας.

     Ας μην το ξεχνούμε και  ας Τον δοξολογούμε ακατάπαυστα.                                    

                                                    

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ ΙΑΝ.- ΦΕΒΡ. 2013 ΑΡ.Φ. 53

ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ –ΕΙΡΗΝΙΚΟ -ΚΑΡΠΟΦΟΡΟ

το  2013

ΟΡΘΟΔΟΞΗ   ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ

**************************************************************                                                                                                                          

ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ   ΕΚΔΟΣΗ   ΑΡ.Φ.  53  ΙΑΝ.. –ΦΕΒ.  2013  Διανέμεται  δωρεάν.                                               

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΥΡΣΟΣ.  Γράφει και  επιμελείται (Δυνάμει Θεού) ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Α. ΚΛΕΙΔΩΝΙΑΡΗ   Εκπ/κός         

ΤΗΛ.-FAX: 22210-29549  Κ.Τ. 6936773200

e-mail:  eklidoniari@gmail. com    καί    elklidon@otenet.gr

Ἡ ἱστοσελίδα μου: www.antilaloiorthodoxias. blogspot. .com

Βίντεο: Youtube Eleftheria Kleidoniari

**************************************************************

               

ΚΥΡ. ΙΕ.΄ ΛΟΥΚΑ. (Λουκ. ιθ΄, 1 – 10)

Προσωπική ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ με  τον  ΧΡΙΣΤΟ.

«Ζακχαίε,  σπεύσας   κατάβηθι. »( Λουκ. ιθ ΄ 5 ).

Η ενανθρώπηση του Υιού Λόγου αποτελεί μία κορυφαία αγαπητική εκδή-λωση του Τριαδικού Θεού προς τον άνθρωπο. Ο Υιός του Θεού κατεβαίνει από τον Ουρανό στη γη, για να συναντήσει προσωπικά τον άνθρωπο και να πετύχει τη σωτηρία του.

Και ο Ζακχαίος, πρόσωπο ανήσυχο, με μεταφυσικές αναζητήσεις, ανεβαίνει από τη γη στο δένδρο, για να αντικρίσει το πρόσωπο του Χριστού και ν’ ακούσει τον Θείο Λόγο Του. Ενδόμυχα ο Ζακχαίος επιθυμεί μια προσωπική συνάντηση  με τον Ιησού.

Ο  Χριστός είναι Πρόσωπο και διαλέγεται προσωπικά με τον κάθε άνθρωπο. Η γνωριμία με τον Θεάνθρωπο βιώνεται στα όρια της προσωπικής σχέσης.

Έκφραση αυτής της προσωπικής κοινωνίας και η χρήση του ονόματος του προσώπου : «Ζακχαίε, σπεύσας κατάβηθι.» Καλείται ο Ζακχαίος με τ’ όνομά του να κάνει άλμα κατάβασης, για να πραγματοποιηθεί η «συνάντηση» και κατά συνέπεια η σωτηρία του.

Η συνάντηση και γνωριμία με τον Κύριο  είναι γεγονός απολύτως προσωπικό. Για την επίτευξή του απαιτείται μία προσωπική , ηρωϊκή  έξοδος.

Για μια ενσυνείδητη  προσέγγιση του Κυρίου χρειάζεται ο άνθρωπος να απαγκιστρωθεί από τα γρανάζια της καθημερινότητας, να αφανίσει την ψευδαίσθηση της πληρότητας, να αποβάλλει την αυτάρκεια, να υπερνικήσει την στάση του κοινωνικού χώρου, που κυκλώνει ασφυκτικά, να υπερβεί τον εγωκεντρισμό.

Η αλματώδης αυτή κίνηση προϋποθέτει τόλμη και αποφασιστικότητα.

Η «μεγάλη Συνάντηση» με τον Χριστό διεξάγεται στο χώρο της Εκκλησίας, που είναι το Σώμα Του και κοινωνία προσώπων. Εκεί, η Θεία Χάρη μας ενώνει με τον Χριστό, σηματοδοτεί τη μεταστροφή μας, με μία ισόβια κίνηση μετανοίας, υπαρξιακής αλλαγής, ανακαίνισης του είναι και εξασφαλίζει τη σωτηρία.

Η Εκκλησία, κιβωτός σωτηρίας για μας, μας αναμένει για να αρχίσουμε την προσωπική Γνωριμία με τον Κύριο, να αγωνισθούμε ανένδοτα και ισόβια, για την επέκτασή της, ώστε με τη Χάρη του Θεού να βρεθούμε στη μερίδα των «σεσωσμένων», στη χορεία των εκλεκτών και Αγίων του Θεού και να γευόμαστε άληκτη ευφροσύνη, στο ανέσπερο Φως της Παρουσίας του Τριαδικού Θεού.-

ΤΟ ΠΟΤΗΡΙΟΝ.

ΚΥΡ. Ε΄, ΝΗΣΤΕΙΩΝ.(Μαρκ. ι΄ , 32 - 45)

ΤΟ  ΠΟΤΗΡΙΟΝ.

«Το  ποτήριον ο εγώ πίνω πίεσθε» ( Μαρκ. ι΄, 39 ).

«Το ποτήριον».Ο Σταυρός  και το Πάθος του Χριστού. Η αυτοθυσία επέφερε τη σωτηρία.

Ο Σταυρός σηματοδότησε τη λύτρωση. Η εκούσια και άφωνη Σταυρική Θυσία εξασφάλισε τη θεραπεία της πεπτωκυίας ανθρώπινης φύσεως.

«Το ποτήριον». Ο δίαυλος προς την αιώνια δόξα. Η εμπειρική πρόταση του Χριστού απευθύνεται προς κάθε ακόλουθό Του, προσωπικά, αλλά και στην Εκκλησία καθολικά.

Η Εκκλησία, το Σώμα του Χριστού είναι Εσταυρωμένη, αλλά και    Αναστημένη.

Η Ορθοδοξία βιώνει το «ποτήριον»του Χριστού, ζει σταυρικά, κινείται κενωτικά, δρα αγαπητικά, αγωνίζεται μεταμορφωτικά.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία επιδιώκει το μαρτύριο και αποδιώκει τη δόξα.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία δέχεται τη σταύρωση και δεν προσφέρει σταύρωση, οπότε διατηρεί συνεχή την κοινωνία με τον Χριστό και γεύεται καθημερινά το «ποτήριον»του Χριστού.

«Το ποτήριον ο εγώ πίνω, πίεσθε». Η βίωση του Σταυρού κριτήριο γνησιότητας της ορθόδοξης ταυτότητας του Χριστιανού.

 Η μαρτυρική βιοτή σφραγίδα ορθόδοξης πιστότητας.

«Ποτήριον» οι θλίψεις, οι δοκιμασίες, οι αντίξοες καταστάσεις.

«Ποτήριον»ο ανένδοτος αγώνας για μεταμόρφωση και απαλλαγή από τη δουλεία των παθών.

«Ποτήριον», Σταυρός η αποδοχή των ατιμιών και η περιφρόνηση των επαίνων.

«Ποτήριον» η  αναντίδραστη στάση στην αδικία, αλλά και στην εξύμνηση.

      «Ποτήριον», Σταυρός και η έκφραση αγάπης προς τους άλλους, εφ’ όσον η αγάπη συνεπάγεται την αυθυπέρβαση του «εγώ», την κένωση.

          Ο Αθλητής χριστιανός παραμένει σταυρωμένος στο ξύλο της αγάπης, αλλά ταυτόχρονα αληθινά ελεύθερος και δυνατός, μάρτυρας, αλλά Θριαμβευτής.

          «Το ποτήριον» του Χριστού προϋπόθεση, αλλά και εχέγγυο της συμμετοχικότητας στην απόλαυση της αιώνιας πανευφροσύνης.-

" Χαίρε! "

« Χ Α Ι Ρ Ε ! »

 

Χαίρε  πρωτοπλάστων  κλέος,  σέμνωμα

και ευκληρία,

Χαίρε   προπατόρων   πόθος   και  χαρά

η αιωνία.

Χαίρε Αβραάμ η δόξα,η Θεού επαγγελία,

Χαίρε  των  εθνών απάντων Θεία Κόρη,

ευλογία.

Χαίρε Ιακώβ η κλίμαξ, και  σκηνή

ηγλαϊσμένη,

Χαίρε   Ααρών  η   ράβδος,  χαίρε   πύλη

κεκλεισμένη.

Χαίρε    ράβδος    η   του   μάννα,   Κόρη

Κεχαριτωμένη,

Χαίρε  θρόνε    του    Κυρίου,    άσπιλε

ηγιασμένη.

Χαίρε  Άχραντε   Παρθένε,    τω  Θεώ

συντηρουμένη,

Χαίρε φέγγους   του   αδύτου Μήτηρ

η  δεδοξασμένη.

Χαίρε   όρος  βάτε,  χαίρε   τράπεζα αγία,

Χαίρε  Κεχαριτωμένη,    Δέσποινά  μου,

Παναγία.

Χαίρε  Μοναζόντων   κλέος, και Οσίων

η  λαμπρότης,

Χαίρε  τείχος   των    παρθένων,  έρεισμα

και  ωραιότης.

Χαίρε  των  ποντοπορούντων  ασφαλής

καθοδηγία,

Χαίρε πολεμουμένων  ειρήνη,Παναγία

Χαίρε   των   πενθούντων    μόνη ισχυρά

παραμυθία,

Χαίρε  κλονιζομένων  έρεισμα και

σωτηρία.

Χαίρε  μόνη  των  εστώτων ασφαλής

ορθοστασία.

Χαίρε  των  οδοιπορούντων   η  οδός  εν

ασφαλεία.

Χαίρε  των  χειμαζομένων, Θεοτόκε,η

γαλήνη,

Χαίρε, Κόρη, τεθλιμμένων  η  χαρά  και

ευφροσύνη.

( Αγ. Νεκταρίου )

Κυρ.Δ΄Νηστ.Αγ.Ι.Κλιμακος.Ορθόδοξη Ασκητική.

ΚΥΡ. Δ΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ.Αγ. Ιωαν. Κλίμακος.(Μαρκ. θ΄, 17–31)

ΟΡΘΟΔΟΞΗ  ΑΣΚΗΤΙΚΗ.

«τούτο  το  γένος εν ουδενί δύναται εξελθείν ει μη εν προσευχή και νηστεία.»   ( Μαρκ. θ΄, 29 ).

Η Ορθοδοξία διαθέτει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να θεωθεί και τον εξοπλίζει με ακαταμάχητα όπλα, που είναι η νηστεία και η προσευχή.

Με τη νηστεία χαλιναγωγείται το σώμα και σημειώνεται καταστολή των επαναστατικών έξεγέρσεων.

Με τη νηστεία βιώνουμε την προπτωτική κατάσταση και το δράμα της πτώσεως των Πρωτοπλάστων, αλλά και καταστάσεις εσχατολογικές.

Με την προσευχή κατευνάζονται οι λογισμοί, που διεγείρουν τα πάθη.

Με την προσευχή έχουμε άμεση κοινωνία με τον Χριστό.

Με την προσευχή  ζούμε την αγάπη του Θεού.

Και τα δυό αυτά μέσα απαραίτητα για τη θέωσή μας.

Και η νηστεία και η προσευχή κατορθωτά από όλους τους Αθλητές της πίστεως.

Και τα δυό εντάσσονται στην ασκητική ζωή και φανερώνουν ορθόδοξο ήθος.

Με την, «εν χάριτι» Θεού, άσκηση αποκτάται και διατηρείται η ελευθερία.

Με την άσκηση σημειώνεται μεταστροφή του ανθρώπου και υπέρβαση του «εγώ».

Τοιουτοτρόπως ο αγωνιστής χριστιανός, ελεύθερος από τη φιλαυτία ζει την αδελφότητα με τους αδελφούς και για τους αδελφούς.

Και η συνάντηση όλων κορυφώνεται  στο Μυστήριο  της Θ. Ευχαριστίας.

Εκεί, όλοι γίνονται σύσσωμοι και σύναιμοι Χριστού, αλλά και με κοινή ζωή, κοινή χαρά, κοινή λύπη, κοινή πίστη, κοινή ελπίδα, ασύνορη αγάπη, σε μια κοινωνία αγάπης.

Η ορθόδοξη κίνηση επιτελείται γύρω από τον Θεάνθρωπο.

Το ορθόδοξο πνεύμα, λοιπόν, ασκητικό, κοινοτικό, Θεανθρωποκεντρικό. Αυτό το πνεύμα καλούμαστε όλοι να εγκολπωθούμε, να το κάνουμε πράξη ζωής, ζωής αγάπης.-