Τρίτη 23 Απριλίου 2013

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ ΙΑΝ.- ΦΕΒΡ. 2013 ΑΡ.Φ. 53


ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ –ΕΙΡΗΝΙΚΟ -ΚΑΡΠΟΦΟΡΟ
το  2013
ΟΡΘΟΔΟΞΗ   ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ
**************************************************************                                                                                                                          
ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ   ΕΚΔΟΣΗ   ΑΡ.Φ.  53  ΙΑΝ.. –ΦΕΒ.  2013  Διανέμεται  δωρεάν.                                               
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΥΡΣΟΣ.  Γράφει και  επιμελείται (Δυνάμει Θεού) ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Α. ΚΛΕΙΔΩΝΙΑΡΗ   Εκπ/κός         
ΤΗΛ.-FAX: 22210-29549  Κ.Τ. 6936773200
e-mail:  eklidoniari@gmail. com    καί    elklidon@otenet.gr
ἱστοσελίδα μου: www.antilaloiorthodoxias. blogspot. .com
Βίντεο: Youtube Eleftheria Kleidoniari
**************************************************************
                Ζ ω η φ όρ α     Ρ ή μ α τ α

ΚΥΡ. ΙΕ.΄ ΛΟΥΚΑ. (Λουκ. ιθ΄, 1 – 10)
Προσωπική ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ με  τον  ΧΡΙΣΤΟ.

«Ζακχαίε,  σπεύσας   κατάβηθι. »( Λουκ. ιθ ΄ 5 ).
Η ενανθρώπηση του Υιού Λόγου αποτελεί μία κορυφαία αγαπητική εκδή-λωση του Τριαδικού Θεού προς τον άνθρωπο. Ο Υιός του Θεού κατεβαίνει από τον Ουρανό στη γη, για να συναντήσει προσωπικά τον άνθρωπο και να πετύχει τη σωτηρία του.
Και ο Ζακχαίος, πρόσωπο ανήσυχο, με μεταφυσικές αναζητήσεις, ανεβαίνει από τη γη στο δένδρο, για να αντικρίσει το πρόσωπο του Χριστού και ν’ ακούσει τον Θείο Λόγο Του. Ενδόμυχα ο Ζακχαίος επιθυμεί μια προσωπική συνάντηση  με τον Ιησού.
Ο  Χριστός είναι Πρόσωπο και διαλέγεται προσωπικά με τον κάθε άνθρωπο. Η γνωριμία με τον Θεάνθρωπο βιώνεται στα όρια της προσωπικής σχέσης.
Έκφραση αυτής της προσωπικής κοινωνίας και η χρήση του ονόματος του προσώπου : «Ζακχαίε, σπεύσας κατάβηθιΚαλείται ο Ζακχαίος με τ’ όνομά του να κάνει άλμα κατάβασης, για να πραγματοποιηθεί η «συνάντηση» και κατά συνέπεια η σωτηρία του.
Η συνάντηση και γνωριμία με τον Κύριο  είναι γεγονός απολύτως προσωπικό. Για την επίτευξή του απαιτείται μία προσωπική , ηρωϊκή  έξοδος.
Για μια ενσυνείδητη  προσέγγιση του Κυρίου χρειάζεται ο άνθρωπος να απαγκιστρωθεί από τα γρανάζια της καθημερινότητας, να αφανίσει την ψευδαίσθηση της πληρότητας, να αποβάλλει την αυτάρκεια, να υπερνικήσει την στάση του κοινωνικού χώρου, που κυκλώνει ασφυκτικά, να υπερβεί τον εγωκεντρισμό.
Η αλματώδης αυτή κίνηση προϋποθέτει τόλμη και αποφασιστικότητα.
Η «μεγάλη Συνάντηση» με τον Χριστό διεξάγεται στο χώρο της Εκκλησίας, που είναι το Σώμα Του και κοινωνία προσώπων. Εκεί, η Θεία Χάρη μας ενώνει με τον Χριστό, σηματοδοτεί τη μεταστροφή μας, με μία ισόβια κίνηση μετανοίας, υπαρξιακής αλλαγής, ανακαίνισης του είναι και εξασφαλίζει τη σωτηρία.
Η Εκκλησία, κιβωτός σωτηρίας για μας, μας αναμένει για να αρχίσουμε την προσωπική Γνωριμία με τον Κύριο, να αγωνισθούμε ανένδοτα και ισόβια, για την επέκτασή της, ώστε με τη Χάρη του Θεού να βρεθούμε στη μερίδα των «σεσωσμένων», στη χορεία των εκλεκτών και Αγίων του Θεού και να γευόμαστε άληκτη ευφροσύνη, στο ανέσπερο Φως της Παρουσίας του Τριαδικού Θεού.-


Πορτραίτα  Αγιολογικής  Πινακοθήκης
15/1  ΟΣ. ΙΩΑΝΝΗΣ    Καλυβίτης.

 Ιησούς,ο Αιώνιος Κατακτητής! Ιησούς, ο Μεγάλος Πυρπολητής! Ιησούς, ο Μπουρλοτιέρης των ψυχών! Εκατοντάδες καρδιές συντονίζουν τους παλμούς τους με Εκείνον. Μυριάδες ανθρώπινες υπάρξεις δέχονται το προσκλητήριο μήνυμα στ' ακρογιάλι της   Γαλιλαίας   τους. Αναρίθμητοι οι πιστοί ακόλουθοι του Ιησού. Ποικι-λόμορφοι και ιδιόμορφοι κοσμούν το πολύφωτο στερέωμα της Εκκλησίας. Στη δράση και στην αφάνεια, στο κήρυγμα και στη σιωπή, γίνονται Μάρτυρες Χριστού, πρακτικοί μεταφραστές του Ευαγγελίου, φλογεροί εραστές του Θείου Διδασκάλου.
Μια μορφή, συνηρπασμένη από τον Θείο έρωτα, είναι και ο Όσιος Ιωάννης ο Καλυβίτης. Η Κωνσταντινούπολη είναι η πατρίδα του. Ευτρόπιος συγκλητικός και  Θεοδώρα, οι γονείς του. Τον ανατρέφουν πλούσια, αλλά χριστιανικά.
Είναι 12 ετών, όταν ο Κύριος χτυπά την πόρτα της καρδιάς του. Η συνάντησή του με ένα ζηλωτή Μοναχό, της Μονής Ακοιμήτων, ανάβει πυρκαϊά στα στήθη του. Το μοναδικό ιδεώδες ποθεί να βιώσει. Να αφιερωθεί ολοκληρωτικά στον Κύριο επιθυμεί. Και ικετεύει τον Μοναχό να τον πάρει μαζί του, επιστρέφοντας από τα Ιεροσόλυμα.
Οι γονείς καμαρώνουν το ενάρετο παιδί τους. Δώρο τους πολύτιμο, ένα ολόχρυσο χειρόγραφο Ευαγγέλιο, στον Ιωάννη. Αλλά ο Ιωάννης θέτει πάνω από την στοργή των γονέων του την αγάπη στο Θεό. Γι’ αυτό και η απόφασή του είναι αμετάκλητη.
Ο Μοναχός επιστρέφει και τον συναντά. Ετοιμάζεται και  φεύγουν  κρυφά. Οι γονείς θρηνούν το χαμό του. Τον αναζητούν επίμονα, αλλά μάταια. Μετά τρεις μέρες το πλοίο φθάνει στο Μοναστήρι. Ζητεί να γίνει Μοναχός. Το νεαρό της ηλικίας του καθιστά δύσπιστο τον έμπειρο Γέροντα. Οι θερμές παρακλήσεις όμως και ο ένθεος ζήλος του Ιωάννη εχεγγυούν και αφοπλίζουν τον Ηγούμενο. Η είσοδός του γίνεται αποδεκτή. Ο Ιωάννης κείρεται Μοναχός.
Επί έξι χρόνια γιγαντομαχεί. Επιδίδεται σε αυστηρές νηστείες, σε αδιάλειπτες προσευχές, σε αγρυπνίες και εξουθενώσεις. Εργάζεται διαρκώς. Υπακούει αναντίρρητα. Υπομένει ταπεινά. Αγωνίζεται ακατάπαυστα. Αλλά, ο μισόκαλος διάβολος φθονεί την πρόοδό του και του ενσπείρει λογισμούς ενθυμήσεως των γονέων του. Η καρδιά του φλογίζεται. Το κορμί του λυώνει. Ο Ηγούμενος, με βαθειά λύπη, του επιτρέπει να επισκεφθεί τους γονείς του. Φεύγει, αλλά με την σθεναρή απόφαση να μην αποκαλυφθεί. Ικετευτικές κραυγές στέλνει στο Κύριο για συμπαράσταση.
Βρίσκεται, ήδη, μπροστά στο αρχοντόσπιτο του  πατέρα του. Η τελική μάχη αρχίζει. Ένας ρακένδυτος, σκελετωμένος ζητιάνος, ζητεί καλύβα στο κήπο του άρχοντα Ευτροπίου. Η δίψα του προκαλεί τον οίκτο και γίνεται δεκτό το αίτημά του. Η καλύβα γίνεται η έπαλξη, που κονταροχτυπιέται ο Ιωάννης με το διάβολο, επί τρία χρόνια. Παραμένει άγνωστος, άγριος ζητιάνος, στα μάτια της μητέρας του.
Ο Κύριος βλέπει τον αγώνα του και προαναγγέλλει την αναχώρησή του για τον Ουρανό. Τώρα μπορεί ν' αποκαλυφθεί στους γονείς του. Το Ευαγγέλιο, δώρο δικό τους, πιστοποιεί την ταυτότητά του. Οι γονείς, άναυδοι, αντικρίζουν το χαμένο, λατρευτό παιδί τους. Χαίρονται, που το βρίσκουν. Θρηνούν, που το χάνουν. Στις 15 Ιανουαρίου παραδίδει την ψυχή του, πάλλευκη, στον Κύριο, για να λάβει το στεφάνι της νίκης.
Το σώμα του, ντυμένο με τα ασκητικά ρούχα, κατ' επιθυμία του, θάπτεται με θρήνους και  ευλάβεια στο πεδίο της μάχης, στην καλύβα, ενώ την ίδια ώρα θαυμα-τουργεί.-
                                                       
Ν Υ Ξ Ε Ι Σ
"Μηδείς τα εαυτοῦ ζητείτω, αλλά το του ετέρου έκαστος."Α΄Κορ.ι΄24.

            Η αγάπη ως έκφραση κάθετη προς τον Θεόν και οριζόντια προς τον πλησίον, επιτυγχάνεται δια της αυτοπροσφοράς. Η αγάπη γνησιοποιείται με θυσιαστικές εκδηλώσεις και κιβδηλοποιείται με ιδιοτελείς πράξεις. Το συμφέρον καταλύτης της κοινωνίας αγάπης. Όσο θα προπορεύεται η ιδιοτέλεια, οι διαπροσωπικές σχέσεις θα διέρχονται κρίση και η ανιδιοτέλεια θα κονιορτοποιείται.
            Η φιλαυτία κύριος μοχλός κάθε ιδιοτελικής διεκδίκησης. Η προώθηση της φιλαλληλίας εκμηδενίζει συμφεροντολογικές τάσεις και αναπτύσσει αγαπητικά τις ανθρώπινες σχέσεις.
            Η απάρνηση του προσωπικού συμφέροντος και η επιζήτηση του συμφέροντος του άλλου, εξασφαλίζει και το ίδιον συμφέρον. Είναι αυτό, που προτρέπει για τον καθένα μας ο Απ. Παύλος.-
                               
        Ε Ν Α Υ Σ Μ Α Τ Α

Για να είσαι  ειρηνοποιός  πρέπει
      να είσαι και  ειρηνικός.-

v  Ηταν  χαρούμενη, γαλήνια, ανάλαφρη .
Είχε βγει από το  εξομολογητήριο.-

v  Μεγάλοι πολυδιάστατοι  καθρέφτες  οι  Άγιοι.
Κι εμείς μπροστά τους πόσο  μικροί   φαινόμαστε !-

v  Η  αγάπη  εκφράζεται με την αλληλοπεριχώρηση.-
                                 

                   Ἀπό τήν ποιητική Συλλογή ΔΡΟΣΟΣΤΑΛΙΔΕΣ.   Ελ.Α.Κλ.
Στη  ΔΙΝΗ  της  ΚΡΙΣΗΣ.

Η κρίση  ἐπί  θύραις  .
Η φτώχεια  επισείεται.
Η κοινωνία  σε αναβρασμό.
Οι εκρήξεις  έντονες.
Κατάθλιψη, απόγνωση, αυτοκτονίες.
Η οικονομική  κρίση συνέπεια
πνευματικής  πενίας,
ανθρώπινης  αλλοτρίωσης,
προσώπων  αυτονομία,
απεμπόλησης  ιδανικών,
αποστασιοποίησης  από  τον Θεό.
Αδιέξοδα  εμφανή.
Διέξοδος  η  επιστροφή  στην  θεϊκή αγκαλιά.
                                                      Η  μετάνοια!  Ας  τολμήσουμε!-
                                 
ΦΙΛΟΚΑΛΙΚΕΣ  ΡΗΣΕΙΣ
Ø  Αν έχεις πολλά πλούτη, τότε δεν έχεις αρκετή αγάπη.                                                                                 Μέγας Βασίλειος                                                                                        
Ø  Χωρίς ταπείνωση το παν γίνεται μηδέν. Με την ταπείνωση το μηδέν γίνεται το παν.               
                                                                                         Μέγας Βασίλειος
Ø  Γνήσιες αρετές είναι εκείνες, που ούτε καν τις υποπτεύεται κανείς.
                                                                                          Μέγας Βασίλειος                                            
Ø  Δώσε κάτι, έστω και ελάχιστο, σ’εκείνον που έχει ανάγκη. Αντί για μεγάλη προσφορά, δώσε  την  προθυμία σου. Κι αν δεν έχεις τίποτα, δάκρυσε.     
                                                                               Αγ. Γρηγόριος  Θεολόγος   
Ø  Όταν ανακαλύπτεις την πόρτα της καρδιάς σου, ανακαλύπτεις την πύλη του ουρανού.
Δώσε μερίδιο και στην ψυχή και όχι μόνο στη σάρκα. Δώσε μερίδιο και στον Θεό και όχι μόνο στον κόσμο. Αφαίρεσε κάτι από την κοιλιά και παραχώρησέ το στο πνεύμα.                                          
                                                                                Αγ. ΓρηγόριοςΘεολόγος            
Ø  Αν καλοταξιδεύεις, μην πεις μεγάλο λόγο προτού να δέσεις. Κοντά στο λιμάνι βούλιαξε καλοτάξιδο πλεούμενο και άλλοι σώθηκαν περνώντας μεγάλη τρικυμία. Να μια ασφάλεια:Μην περιγελάς τις τύχες των άλλων!
                                                                                   Άγιος Γρηγόριος Θεολόγος
Ø  Εάν δεν δέχεσαι τον ξένο, όπως θα δεχόσουν τον Χριστό, καλύτερα να μη τον δεχθείς καθόλου. Εάν όμως τον δέχεσαι σαν τον Χριστό, τότε μη ντραπείς να πλύνεις τα πόδια του Χριστού.
                                                                               Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος 
Ø  Δεν έλαβες εντολή να κατηγορείς τον τεμπέλη, ούτε να ελέγχεις την κακία, ούτε να ονειδίζεις την οκνηρία, αλλά να ανακουφίζεις την πτωχεία, να ιατρεύεις την συμφορά, να απλώνεις το χέρι σου και να σηκώνεις εκείνους που έχουν πέσει.
                                                                              Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος 
Ø  Εάν οι ορθόδοξοι χριστιανοί ήταν πιστοί ελεήμονες και πονόψυχοι, άπιστοι και αιρετικοί δεν θα υπήρχαν.
                Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος