Σάββατο 30 Μαρτίου 2013

Ο αναλλοίωτος ΘΕΟΣ και η αλλοίωση των πάντων.

ΚΥΡ. Β΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ. ΑΓ. ΓΡΗΓ. ΠΑΛΑΜΑ.
(Εβρ.α΄,10–β΄,3)

Ο  αναλλοίωτος  ΘΕΟΣ και  η αλλοίωση  των  πάντων.

«και  ωσεί περιβόλαιον ελίξεις αυτούς και αλλαγήσονται· συ  δε  ο αυτός  ει».
( Εβρ. α. , 12 ) .
Ο Τριαδικός Θεός Δημιουργός του κόσμου.
Ο κόσμος δημιούργημα του Θεού εκ του μηδενός.
Ο Θεός με την προνοητική Του ενέργεια κυβερνά τον κόσμο.
Ο κόσμος, ως δώρο, προσφορά και έκφραση της ανείπωτης αγάπης του Θεού και δεν  αυτονομείται, δεν θεοποιείται, δεν απορρίπτεται, αλλά αποτελεί χώρο συνεντεύξεων με τον Θεό και  τον άνθρωπο.
Οι Χριστοποιημένοι άνθρωποι, που  πέτυχαν  την  κάθαρση  της καρδιάς από τα πάθη, αναδείχθηκαν Αγιοτριαδικά Κατοικητήρια και δέχτηκαν τον φωτισμό του νου, έχουν σαφή και αληθινή γνώση των ενεργειών του Θεού στην καθολικότητα της κτίσεως.
Όλη η κτίση δημιουργήθηκε μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Η πρωτοπλαστική  πτώση, με την έκφρασή της, την αμαρτία, επέφερε και την παλαίωση της κτίσεως.
Ο Δημιουργός παραμένει εσαεί αναλλοίωτος, με υπέρβαση της ιστορίας και του χρόνου, αλλά με σωστικές διεργασίες μέσα στον χρόνο.
Ο Θεός δεν  υφίσταται αλλαγή, ενεργεί όμως διευθυντικά, με σκοπό την σωτηρία του ανθρώπου, την ανακαίνιση της κτίσεως.
Ο κόσμος θα υποστεί αλλαγή με την επενέργεια της άκτιστης ενέργειας του Χριστού.
Ο αναλλοίωτος Δημιουργός θα αλλοιώσει καθ’ ολοκληρία τη δημιουργία μέσα σε απειροελάχιστο χρόνο.
Η Ανάσταση του Χριστού σηματοδότησε την αλλαγή, η οποία συνίσταται στην  απαλλαγή από την φθορά και την θνητότητα και στην απόκτηση της αφθαρσίας και αθανασίας.
Ο ακόλουθος του Χριστού, ο οποίος βιώνει την ορθόδοξη ασκητική και μετέχει της Μυστηριακής ζωής και λατρείας και κινείται προσευχητικά, γεύεται ήδη την πνοή της αλλαγής, με την ανακαινιστική και μεταμορφωτική μορφή της, για να δεχθεί την ολοκλήρωσή της κατά τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού.
Οι Άγιοι και τα άφθαρτα και θαυματουργά λείψανά τους πιστοποιούν τη μοναδική αλλαγή, την οποία επιφέρει η Χάρη του Θεού.
Η αλλαγή, λοιπόν, ήδη άρχισε να  επιτελείται και θα τερματισθεί κατά τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού, με μία κτίση καινή.-