Συγκατάβαση του ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΥ και ανάβαση του ΑΝΘΡΩΠΟΥ.

 Συγκατάβαση  του   Θ Ε Α Ν Θ Ρ Ω Π Ο Υ

 και  ανάβαση  του   Α Ν Θ Ρ Ω Π Ο Υ.

Χριστός επί γης! Ο Υιός και Λόγος του Θεού ενανθρωπεί. Ο Πατέρας ευδοκεί. Το Άγιο Πνεύμα συνεργεί.

Η αμαρτία του Αδάμ και της Εύας προξένησε την απογύμνωση από την Θεία Χάρη, την απώλεια της παρρησίας με τον Θεό, την θνητότητα και την φθορά.

Η ενανθρώπηση του Λόγου αποσκοπούσε στη δυνατότητα θέωσης του ανθρώπου, με τη νίκη του θανάτου και του Διαβόλου.

Η συγκατάβαση του Χριστού σηματοδότησε την ανάβαση του ανθρώπου.

Η ενανθρώπηση του Χριστού έκφραση της τέλειας αγάπης του Τριαδικού  προς  τον  άνθρωπο  και υπόδειγμα ταπείνωσης μοναδικό  και  ανεπανάληπτο.

Η απαρχή της κένωσης με τη γέννηση του Χριστού προχωρεί και αποκαλύπτεται με την αποδοχή της σαρκικής περιτομής του Χριστού. Η περιτομή του Χριστού τήρηση του νόμου, απόδειξη της πρόσληψης ανθρώπινης φύσης κτιστής, προτύπωση περιτομής της καρδιάς. Το Άγιο Βάπτισμα είναι αχειροποίητη περιτομή και με το Άγιο Βάπτισμα αποβάλλεται η αμαρτία και κάθε άχρηστη επιθυμία.

Η ασκητική ζωή της Εκκλησίας απελευθερώνει τον άνθρωπο από την κυριαρχία των παθών, επιφέρει την κάθαρση και διανοίγει το δρόμο για τον φωτισμό του νου και την θέωση.

Η Μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας μας καθιστά μέλη του Σώματος του Χριστού.

Η  κοινωνία  του  προσώπου  με  το  πρόσωπο του Χριστού, η πίστη σ’ Εκείνον   και  η  απαρέγκλιτη   τήρηση  των  εντολών  Του, δραστηριοποιούν την  καθαρτική, φωτιστική  και   θεοποιό  ενέργεια  του  Θεού.

Ο άνθρωπος, που βιώνει την Ασκητική και Μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας γίνεται δεκτικός των  ενεργειών της  Χάρης του Θεού και θεώνεται.Ο πάροικος της γης γίνεται κάτοικος τ’ Ουρανού, οικιστής του Παραδείσου, συγκληρονόμος Χριστού. Η προσωπική σχέση μας με τον Χριστό εξασφαλίζει την πνευματική γέννηση, τη διαρκή αναγέννηση και την αληθινή υιοθεσία.

Η περιτομή, λοιπόν, του Χριστού ας έχει ως συνέπεια την περιτομή των παθών, ώστε η Θεία συγκατάβαση να αποβεί για μας σωτήρια ανάβαση.-

ΔΙΑΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ σχέσεις.

ΔΙΑΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ   ΣΧΕΣΕΙΣ.      

Ο  άνθρωπος δημιουργήθηκε "κατ' εικόνα" Θεού, του Αρχέτυπου Λόγου, με δυνατότητα ομοίωσης. Πλάστηκε πρόσωπο ΄΄δυνάμει΄΄, δηλαδή με τη μέθεξη της άκτιστης ενέργειας του Θεού να γίνει αληθινό πρόσωπο.

Η σημερινή κοινωνία δέχεται τον άνθρωπο ως άτομο, ως νούμερο μιας μάζας, ως μια βιολογική ύπαρξη, η οποία δραστηριοποιείται υλικά και περιορίζεται δραστικά στην κάλυψη βιοτικών αναγκών και εφήμερων επιδιώξεων.

Μετην εγωπάθεια υπέρμετρα αυξημένη,με την εμπάθεια ασύδοτα αναπτυγμένη

ο άνθρωπος διαγράφει την υπόστασή του ως πρόσωπο. Με την αυτοϋποβίβασή του οδηγείται στην αυτοκαταστροφή, εφ' όσον η σωτηρία του αποκλείεται.

΄Εγκλειστος των παθών του βιώνει εκρηκτικά τις εκδηλώσεις της ευθιξίας και του θυμού της διχόνοιας και του μίσους, του φθόνου και του φόνου, του ψεύδους και της ύβρεως, της κατάκρισης και της ιδιοτέλειας. Είναι ο άνθρωπος αυτός αντικοινωνικός στην συμπεριφορά του, επιβλαβής στις σκέψεις του, επικίνδυνος στις ενέργειές του.

Για την ισορροπία της κοινωνίας, για τη σωτηρία των ανθρώπων, απαιτείται η εφαρμογή του στόχου της δημιουργίας του ανθρώπου από τον Θεό. Χρειάζεται ο άνθρωπος να πορεύεται αμετάκλητα από το"κατ' εικόνα"στο" καθ' ομοίωσιν ", ώστε να μεταμορφωθεί από άτομο σε πρόσωπο.Πλασμένος πρόσωπο" δυνάμει", να γίνει  πρόσωπο "ενεργεία ".

Η επίτευξη αυτή προϋποθέτει αγώνα προσωπικό, μετοχή στην καθαρτική, φωτιστική  και   θεοποιό   ενέργεια  του  Θεού.

Με την αυστηρή αυτογνωσία εξασφαλίζει την επισήμανση των παθών και προχωρεί στη μεταμόρφωσή τους, εδραιώνοντας την υπόστασή του. Ο άνθρωπος, ο οποίος ποθεί και αγωνίζεται για την  θέωση  υπερβαίνει το "εγώ ", βρίσκεται σε αυτοδιάθεση και αυτοθυσιαστική   προσφορά.

Βιώνοντας την αυτογνωσία κατακτά την θεογνωσία  και πυρπολείται από     αγάπη  για τον Θεό, με προέκταση αγάπης πυρίφλεκτης για τον άνθρωπο. Μια αγάπη, η οποία εκφράζεται  έμπρακτα, πολύμορφα, προσευχητικά, ουσιαστικά,

συμπαραστατικά. Ο άνθρωπος πρόσωπο κινείται στην  ελευθερία  και βιώνει την  αγάπη  σε όλες τις εκδηλώσεις και με όλες τις προεκτάσεις, ζει  την αλληλοπεριχώρηση των αγαπωμένων προσώπων στο κορύφωμά της.

Με την θεραπεία των παθών αποβάλλει το προσωπείο  των παθών, αναδεικνύεται πρόσωπο, αποκτά την εσωτερική  ειρήνη, την   ταπείνωση, την αληθινή  αγάπη. Προγεύεται ο άνθρωπος τότε τη μέλλουσα ανεκλάλητη χαρά και ευφροσύνη της παρουσίας του Θεού, εξασφαλίζοντας ισόρροπες και άριστες  διαπροσωπικές   σχέσεις.

Με την στροφή  προς τον Θεό ο άνθρωπος σημειώνει αποστροφή από τον  εαυτό  του, μεταστροφή προς τις  αρετές  με τη  μεταμόρφωση  των  παθών  και  απαλλαγή  από το  άγχος  των κοινωνικών προβλημάτων, εφ' όσον πρυτανεύει  η  αγάπη.

Η άρση των βαρών των αδυνάτων αδελφών, η μετατροπή της αυταρέσκειας σε θεαρέσκεια, με την εκούσια  υποταγή του προσωπικού θελήματος  στο  θέλημα του Θεού, η ομοφροσύνη  και  συνδοξολογία, η αποβολή  της  αυτοδικαίωσης  και  η ενστέρνιση  της ετεροδικαίωσης, καθιστούν τον άνθρωπο πρόσωπο.

Μονόδρομος  για  την θέωση, για την σωτηρία μας, λοιπόν,  η  τελείωση   μας   σε  πρόσωπα. Η πραγματοποίηση αυτή περνάει μέσα από μια αυτοθυσιαστική αγάπη για τον κάθε αδελφό μας πρόσωπο, καθώς και με την  τήρηση των  εντολών  του  Κυρίου, με τη βίωση  της Ορθόδοξης  Ασκητικής  Παράδοσης, με τη μετοχή στη Μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας, με την κοινωνία   με  τον  Θεό.

Επιτυγχάνεται τοιουτοτρόπως η αποδέσμευση από κάθε ανασφάλεια και ανισορροπία στις διαπροσωπικές σχέσεις  των ανθρώπων και η  επικράτηση  της  ειρήνης, της  δικαιοσύνης, της  ελευθερίας και της  αγάπης  στις κοινωνίες των ανθρώπων.-     

ΘΕΑΝΘΡΩΠΗΣΗ και ανθρωποΘΕΩΣΗ.

ΘΕΑΝΘΡΩΠΗΣΗ  και  ΑΝΘΡΩΠΟΘΕΩΣΗ.                  

Η παρακοή των Πρωτοπλάστων, έκφραση επαναστατική κατά του Θεού και φιλαυτίας απόρροια, σηματοδότησε την απομάκρυνση του ανθρώπου από τον Θεό.

Η αγάπη όμως του Θεού προς τον άνθρωπο διαφαίνεται αμέσως μετά την πτώση, με την αναγγελία της λύτρωσης.

Και όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και ανευρέθηκε το σκεύος της  εκλογής, η Παναγία μας, δόθηκε ελεύθερα η συγκατάθεσή της στην υλοποίηση του λυτρωτικού θεϊκού σχεδίου.

Από την στιγμή εκείνη τίθεται σε εφαρμογή ό,τι η αγάπη του Θεού για την σωτηρία του ανθρώπου έχει επινοήσει.

Και έγινε ο Υιός του Θεού υιός του ανθρώπου, αφού  προσέλαβε εκείνο, που δεν ήταν και δε μετέβαλλε αυτό, που ήταν. ΄Ενωσε στο Πρόσωπό Του την  Θεία φύση αμετάτρεπτη και την ανθρώπινη φύση θνητή, χωρίς την αμαρτία. ΄Εγινε ο Θεός άνθρωπος για να γίνει ο άνθρωπος Θεός.

΄Ετσι ο ερχομός του Θεού στη γη έδωσε τη δυνατότητα στον άνθρωπο να θεωθεί, να εξομοιωθεί μαζί Του. Ο Θεάνθρωπος οριοθέτησε την ιστορία του ανθρώπου.

Ο Θεός ταπεινώθηκε για να υψώσει τον άνθρωπο. Ο 'Ιησους βίωσε την κένωση για να χαρίσει στον άνθρωπο τον πλούτο της δόξας Του. Ο Κύριος έγινε δούλος για να γίνει ο δούλος ελεύθερος. Ο Χριστός έπαθε για να ελευθερώσει τον άνθρωπο από τα πάθη. Ο Θεάνθρωπος δέχτηκε την Σταύρωση για να προσφέρει την Ανάσταση.

Ο Χριστός ενανθρωπίζει και δίνει το δικαίωμα στον άνθρωπο να Τον δεχθεί στην καρδιά του.

Η Γέννηση του Κυρίου μας απαρχή της δικής μας αναγέννησης, της γέννησης του Θεανθρώπου μέσα μας. Και η επίτευξη αυτού του στόχου καρπός μιας ειλικρινούς ταπείνωσης, μιας θυσιαστικής και ανιδιοτελούς αγάπης, μιας συνειδητής συμμετοχής στη Λατρευτική, Μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας, μιας αδιάλειπτης προσευχητικής στάσης ζωής.

Η θέωση προϊόν μιας υπαρξιακής κένωσης, μιας αυστηρής αυτομεμψίας, μιας πλήρους αυτοσυνειδησίας, μιας πορείας προς στην κάθαρση της καρδιάς, στον φωτισμό του νου, στη μέθεξη της θεοποιού ενέργειας του Θεού.

Η ανθρωποθέωση δώρο της Θεανθρώπησης, επίτευγμα της θεϊκής ενέργειας και της ανθρώπινης συνέργειας.

Ας την επιδιώξουμε και ας την ευχηθούμε σ’ όλους μας.  Αμήν.-

Αγιοι δέκα Μάρτυρες της Κρήτης.

23/12   ΑΓΙΟΙ: 10  Μάρτυρες  της  Κρήτης.

Δέκα Μάρτυρες γενναίοι. Δέκα γόνοι  της Κρήτης πανευκλεείς:Ο Θεόδουλος, ο Σατορνίνος,ο Εύπορος,ο Γελάσιος και ο Ευνικιανός,γεννήματα της Γορτυνίας της Κρήτης. Ο Ζωτικός γεννιέται στην Κνωσό. Ο Αγαθόπους είναι από τον λιμένα Πανόρμου. Ο Βασιλειάδης κατάγεται από την Κυδωνία. Ο Ευάρεστος και ο Μόβιος, γόνοι του Ηρακλείου.

Όλοι ζουν και μαρτυρούν τον 3ο μ.Χ. αιώνα, επί αυτοκράτορα Δεκίου. Η δράση τους ιεραποστολική. Η Κρήτη οργώνεται κυριολεκτικά. Αγωνίζονται για την εξάπλωση της χριστιανικής πίστεως. Πυρφόροι εργάτες της Αλήθειας αναδεικνύονται φερέφωνα Χριστού.

Ο  έπαρχος   Κρήτης  Δέκιος  πληροφορείται τις κινήσεις τους και διατάσσει τη σύλληψη τους.

Προκαλούνται με παροχές και προσκαλούνται σε εγκόσμιες ηδονικές απολαύσεις. Με το φρόνημα ανδρείο αρνούνται ομόφωνα. Μαστιγώνονται σκληρά. Λιθοβολούνται ανελέητα. Υπομένουν ηρωϊκά.Ατρόμητοι  στις μαρτυρικές επάλξεις και οι δέκα ατενίζουν με αφοσίωση τον Κύριο. Αποκεφαλίζονται ταυτόχρονα και  οι δέκα.

Εισέρχονται  στα Ουράνια Σκηνώματα όλοι  μαζί, για παραλαβή αφθάρτων στεφάνων.-

ΣΤΟΠ !!!

ΣΤΟΠ !

**********

Αναδρομές!

Η καθημερινότητα  παρελθόν,

                    αλλά  και  παρόν.

Ασυδοσία.

Ανελευθερία.

Ανειρήνευτες  καρδιές.

Διχασμένες  σχέσεις.

Παραμορφωμένες  προσωπικότητες.

Αμαυρωμένες  εικόνες.

ΣΤΟΠ! Επιστροφή.

Μεταστροφή.

Μεταμόρφωση.

Οι κορφές μας αναμένουν.

Η  πορεία  νικηφόρα  θα  είναι.

Το  τέλος  σωτήριο  θα  αποβεί.

Ο Ουρανός  είναι  δικός  μας.

Ανήκει  σε  μας.-