Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2012

Το ΚΑΥΧΗΜΑ του ΣΤΑΥΡΟΥ.


       
ΚΥΡ. Ε΄, ΛΟΥΚΑ ( Γαλ. στ΄,11 –18 )

Το ΚΑΥΧΗΜΑ   του  ΣΤΑΥΡΟΥ.

«Εμοί  δε  μη γένοιτο καυχάσθαι ει μη εν τω σταυρώ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, δι’ ου εμοί κόσμος εσταύρωται καγώ τω κόσμω.»(Γαλ. στ΄,14).
Ο πυρφόρος Απ. των Εθνών Παύλος δηλώνει επίσημα και εκφραστικά : Το καύχημά του είναι ο Σταυρός του Χριστού. Ναι, ο Σταυρός του Κυρίου και όχι η θεωρία του Χριστού, που έζησε, ούτε η ανάβαση μέχρι τρίτου ουρανού, που εβίωσε.
Ο Σταυρός, το μυστήριο του σταυρού είναι το μυστήριο της σωτηρίας μας,  είναι  η  χαρά  η  παγκόσμια, είναι έκφραση του μυστηρίου της αγάπης του Τριαδικού Θεού.
Ο Σταυρός είναι η αποκάλυψη του  τρόπου   ζωής  των  Προσώπων   της  Παναγίας Τριάδας, είναι η άκτιστη ενέργεια  του  Θεού, που με την αυτοθυσιαστική της αγάπη κατεργάζεται εσαεί τη σωτηρία του ανθρωπίνου γένους.
Διά του Σταυρού, λοιπόν, «εμοί κόσμος εσταύρωται, καγώ τω κόσμω.», τονίζει ο Απ. Παύλος.
Κόσμος : Η κτίση μεν, αλλά και παγίδα σατανική ταυτόχρονα, με  όλες τις εκδηλώσεις :      ( Παράχρηση δημιουργίας, εμπαθής ατμόσφαιρα, με επιθυμίες σαρκός και οφθαλμών και αλαζονεία ζωής κ.λ.π. ). Κόσμος αδικίας και παθών, με κοσμοκράτορα τον σατανά.
Ο Αγ. Μάξιμος γράφει : « Το μυστήριο του Σταυρού είναι ο φόβος του Θεού και η μνήμη των άνω και η κυριότης κατά των παθών και η αλλοτρίωσις από της αγάπης των συγγενών και φίλων διά τον προς Θεόν έρωτα ».
Το μυστήριο του Σταυρού ενεργεί σωστικά:
α) Με   την  απομάκρυνση ( τροπική   και   τοπική )   από   την   αμαρτία, οπότε    « κόσμος εσταύρωται ».
β) Με την απομάκρυνση και μεταμόρφωση των παθών  στόν εσωτερικό χώρο, οπότε πραγματοποιείται το « καγώ τω κόσμω » και η απελευθέρωση από τα δεσμά της αμαρτίας.
γ ) Η θεωρία της δόξας του Θεού.
Συμπερασματικά: Είμαστε ελεύθεροι, όταν είμαστε και παραμένουμε ποικιλότροπα εσταυρωμένοι. Η πορεία μας είναι σταυρική. Η σωτηρία μας περνάει αναπόφευκτα μέσα από τον Σταυρό. Η συστράτευση με τον Ιησού, ο αγώνας τήρησης των εντολών Του, η πορεία μέσα από το κανάλι της αυτοθυσιαστικής αγάπης για τον «πλησίον», της κένωσης και της αλλοτρίωσης από την αμαρτία, συνεπάγονται αναμφίβολα τη σωτηρία και τη συγκληρονομία της Βασιλείας Του.-