ΚΥΡ. ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ. ( Πραξ. θ΄ , 32 – 42 ).
Η ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ.
«Αύτη ην πλήρης αγαθών έργων και ελεημοσυνών ω εποίει.»(Πραξ. θ΄ ,36).
Η αγάπη αποτελεί
Θεϊκή εντολή προς τον άνθρωπο. Έκφραση της
αγάπης είναι και η ελεημοσύνη, αυτή την οποία εκτελούσε και η Αγία
Ταβιθά.
Η ελεημοσύνη εμπεριέχει έλεος, το οποίο είναι ο
τρόπος ζωής του Θεού.
Αυτή την ελεημοσύνη εντέλλεται και στον άνθρωπο.
Η ελεημοσύνη,
στην πρακτική της μορφή, προϋποθέτει αγάπη Χριστού, αδελφοσύνη, καρδιακή
καθαρότητα, δικαιοσύνη.
Η φλογερή αγάπη
στον Χριστό πυροδοτεί το είναι του ανθρώπου και προβαίνει σε θυσιαστικές
κινήσεις, απαυγάσματα της ιχνηλασίας της γήϊνης πορείας του Χριστού.
Η αγάπη στον Χριστό προεκτείνεται σε αγάπη στον
άνθρωπο,
εφ’ όσον νοηματοδοτείται η αδελφότητα και η
φιλαυτία μετατρέπεται σε φιλαλληλία.
Η βίωση της ορθόδοξης ασκητικής, με την κάθαρση
της καρδιάς από τα πάθη της φιλοδοξίας, της φιληδονίας, της φιλαργυρίας,
συνεπάγεται την ελεημοσύνη.
Η αγάπη
στους αδελφούς απαιτεί την εφαρμογή της
δικαιοσύνης. Αγάπη και δικαιοσύνη συνυπάρχουν αναπόσπαστα.
Η ελεημοσύνη
αποτελεί αρετή και εμφαίνεται πολύτροπα.
Ελεημοσύνη είναι
η υλική βοήθεια και προσφορά.
Ελεημοσύνη είναι
και η ηθική στήριξη.
Ελεημοσύνη αποτελεί και ο λόγος, που ενισχύει,
παρηγορεί και κατευθύνει.
Ελεημοσύνη είναι και η προσευχή, που
ενδυναμώνει και προκαλεί το Θεϊκό έλεος.
Ελεημοσύνη είναι «η καύσις της καρδίας υπέρ πάσης
κτίσεως»,
κατά τον Αγ. Ισαάκ Σύρο.
Ελεημοσύνη και η
ειρήνη της καρδιάς, εφ’ όσον αντικατοπτρίζεται στην κοινωνία των ανθρώπων με
ειρηνιστικές προεκτάσεις.
Ελεημοσύνη και ο πόθος σωτηρίας της ανθρωπότητας, καθώς συνταυτίζεται
με τον στόχο του Χριστού.
Η ενέργεια της
ελεημοσύνης μας καθιστά ελεήμονες, όμοιους με τους Αγίους, οι οποίοι μας ελεούν
διαρκώς και ποικιλοτρόπως.
Ελεήμονες, λοιπόν, ας επιδιώκουμε να είμαστε, ώστε
να συνοικεί στην καρδιά μας ο Ελεήμονας Θεός.-