ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ
ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΑΡ.Φ. 48 ΜΑΡΤ. – ΑΠΡ. 2012 / Διανέμεται δωρεάν.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΥΡΣΟΣ. Γράφει και επιμελείται (Δυνάμει Θεού) ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Α. ΚΛΕΙΔΩΝΙΑΡΗ Εκπ/κός
ΤΗΛ.-FAX: 22210-29549 Κ.Τ. 6936773200
e-mail: eklidoniari@hotmail. com και elklidon@otenet.gr Η ιστοσελίδα μου: www.antilaloiorthodoxias.blogspot.com
«ΔΙΨΩ»
Λέξη μικρή, αλλά τόσο συγκινητική! Μια κραυγή πόνου και οδύνης, που ακούστηκε επάνω στου Γολγοθά το θλιβερό λοφίσκο, την ώρα του μεγάλου δράματος. Μια τελευταία επιθυμία εκφράζει και μια ύστατη χάρη ζητά από τους ανθρώπους, ο εκουσίως κρεμάμενος επί του Σταυρού Υιός της Παρθένου.
«Διψώ»...Αλλά η δίψα του Εσταυρωμένου δεν είναι μόνο σωματική, που προήλθε από τις αναρίθμητες πληγές του φρικτού φραγγελώματος. Είναι πάνω απ' όλα και περισσότερο απ' όλα δίψα πνευματική.
Διψά ο Ιησούς να εκπληρωθεί ολοκληρωτικά το θέλημα του Ουρανίου Πατρός.
Διψά τη σωτηρία ολόκληρης της ανθρωπότητας.
Διψά την ψυχή κάθε αμαρτωλού, κάθε σταυρωτή Του.
Διψά τους νεκρούς, που βρίσκονται στον άδη και ζουν κάτω από το πυκνό σκοτάδι της κολάσεως.
Διψά να διασαλπίσει σ' αυτούς το χαρμόσυνο μήνυμα, το χαρούμενο άγγελμα της σωτηρίας.
Διψά να τους επαναφέρει στον Παράδεισο, τη χαμένη πατρίδα τους.
Διψά την κάθε ψυχή, που περιφρονεί το Σταυρό Του και απομακρύνεται.
«Διψώ» φωνάζει σ' όλους μας ικετευτικά. «Διψώ τη λύτρωσή σας».
Διψά ο Λυτρωτής μας κάθε πιστό οπαδό Του, που φέρει τη σφραγίδα του Ονόματός Του.
Διψά να τον ιδεί να ζει με συνέπεια την αγάπη, με όλες της τις λεπτομέρειες και σε όλες της τις εκδηλώσεις.
Διψά αυτούς, που πλανήθηκαν στα ύποπτα μονοπάτια των αιρέσεων και ποθεί να τους επαναφέρει στην ποίμνη Του.
Διψά να ιδεί όλους να αγωνίζονται για την επέκταση της Βασιλείας του Θεού, να μοχθούν για την εγκαθίδρυση του κράτους του Θεού επί της γης.
«Διψώ την αγάπη σας», μας ψιθυρίζει,καθώς μας ατενίζει από τον Σταυρό.
Ω Γλυκύτατε Εσταυρωμένε, μοναδικέ κι ανεπανάληπτε Λυτρωτή! Αξίωσέ μας να είμαστε οι εκλεκτοί Σου, που θα απαλύνουμε τη δίψα Σου, προσφέροντάς Σου την σταθερή πίστη μας, την ολόθερμη και ειλικρινή αγάπη μας, τη βαθειά και άπειρη ευγνωμοσύνη μας μπροστά στο διαρκή Γολγοθά Σου, τη μεγάλη απαίτηση της αγάπης Σου.-
«ΑΓΑΠΑΣ ΜΕ;»
Ένα εναγώνιο, ευσπλαχνικό και φιλόστοργο τριπλούν ερώτημα έθεσε ο Νικητής και Θριαμβευτής του θανάτου σ' αυτόν, που προ ολίγων ημερών Τον αρνήθηκε κατηγορηματικά και επίσημα, τον Πέτρο. «Αγαπάς με;» τον ερωτά παρακλητικά και επίμονα επί τρεις φορές ο Ιησούς. Η σχεδία ρίφθηκε, η σανίδα ανευρέθηκε. Δόθηκε η ευκαιρία, που περίμενε ο Πέτρος για ν' αγκιστρωθεί και να μην βυθισθεί στο πέλαγος της μελαγχολίας, στο τέλμα της αμφιβολίας και του άγχους. «Ναι, Κύριε, Συ οίδας, ότι φιλώ σε» απαντά πρόθυμα. Και η απάντηση αυτή απεκατέστησε τις σχέσεις Ιησού και Πέτρου. Η τριπλή Του ομολογία έσβησε την τριπλή του άρνηση. Ένα βλέμμα του Κυρίου την ασέληνη εκείνη νύχτα στην αυλή του Καϊάφα έκανε τον ενθουσιώδη και ριψοκίνδυνο μαθητή να κλάψει πικρά. Μια ερώτηση του Ιησού τώρα επαναφέρει τον Πέτρο στην πρώτη του θέση, άξιο ν' αναδειχθεί σε λίγο ένας πυρφόρος και φλογερός κήρυκας του Ευαγγελίου, ένας ακούραστος και ζηλωτής εργάτης της Αλήθειας.
«Αγαπάς με;» Την ίδια ερώτηση απευθύνει προς όλους μας και τον καθένα χωριστά ο Ιησούς. Μας ερωτά με στοργή και λαχτάρα, με ανησυχία και αγωνία. «Παιδί μου, με αγαπάς;». Γιατί ο Κύριος μας αγαπά βαθειά, με μια αγάπη μοναδική, που την εκδηλώνει με κάθε τρόπο και σε κάθε περίσταση της ζωής μας.
Όταν το σκάφος της ζωής μας κλυδωνίζεται και παλαίει με τα μανιασμένα κύματα· όταν απλώνεται γύρω μας η καταχνιά των σκληρών δοκιμασιών· όταν πλανιόμαστε στα ύποπτα μονοπάτια του σκότους, στα θολά νερά της αμαρτίας· όταν μας πολιορκεί κυριολεκτικά η αμαρτία και ζητεί και προσπαθεί να εκπορθήσει το φρούριο της ψυχής μας και τότε ακόμη η άπειρη αγαθότητα του Θεού δε μας κεραυνοβολεί, δε μας καθηλώνει μ' ένα βλέμμα οργής. Μας αφοπλίζει με τη γεμάτη απέραντη αγάπη και καλοσύνη ερώτηση: «Αγαπάς με;»
Ω! Θεία φιλοστοργία και συγκατάβαση, ω άφθαστη ανοχή! Δε βλέπει ο Ιησούς τα τραύματά μας, δε μετρά τις πτώσεις μας, δεν εξετάζει τον κηλιδωμένο χιτώνα μας. Μας ερωτά μόνο για ένα πράγμα: Εάν Τον αγαπούμε. «Αγαπάς με;», μας λέγει κάθε κρίσιμη στιγμή, κάθε δύσκολη ώρα, σε περίοδο κλονισμού και αρνήσεως. Θέλει να ζυγίσει την αγάπη μας. Αν Τον αγαπούμε θα είναι για πάντα μαζί μας, αχώριστος και αναπόσπαστος βοηθός μας, συμπαραστάτης μας στον αγώνα για την κατάκτηση της Αιωνιότητας.
Η αγάπη προς τον Θεό, άλλως τε, πρώτη και μεγάλη εντολή του Θεού είναι.
Ο Κύριος διεκδικεί τα πρωτεία στην αγάπη, γιατί επέδειξε μοναδική αγάπη.
Ο Χριστός απαιτεί κυριαρχικά δικαιώματα στη ζωή μας, γιατί μας εξαγόρασε με το τίμιο Αίμα Του.
Ο Χριστός επιζητητής της αγάπης. Ζητεί ό,τι Του ανήκει. Οι κτύποι της καρδιάς μας ποθεί να είναι συντονισμένοι στο ρυθμό της δικής Του αγάπης. Ζητιάνος της αγάπης μας γίνεται. Τα κλειδιά της καρδιάς μας ζητεί, για να την πυρακτώσει, να την εξαγνίσει, να την ευαισθητοποιήσει, να την οδηγήσει στην σωτήρια μετάνοια.
Αγωνίζεται ο Ιησούς να μας καταστήσει και διατηρήσει πρόσωπα ελεύθερα, κινούμενα στην τροχιά της Αιωνιότητας.Ο Ιησούς κάνει τα πάντα για μας, γι’ αυτό και απαιτείται να είναι το παν για τον καθένα μας.
Με πρώτη αγάπη τον Ιησού, η ζωή μας νοηματοδοτείται, έχει προοπτική. Οι πράξεις μας αιωνοποιούνται.
Η καρδιά μας, αν καταστεί ηφαίστειο αγάπης Χριστού, οι άνθρωποι αδελφοποιούνται, τα πρόσωπα αγιοποιούνται. Αυτό, ας είναι ο στόχος μας. Τότε έχομε απαντήσει καταφατικά και έμπρακτα στην ερώτηση του Ιησού: «Αγαπάς με πλείον τούτων ; -«Ναι, Κύριε, Συ οίδας, ότι φιλώ Σε».- Ναι, Κύριε Συ γνωρίζεις, ότι Σε αγαπώ.-
ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ ΑΓΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗΣ
ΑΓΙΟΣ ΑΚΑΚΙΟΣ Καυσοκαλυβίτης.
Στην αγιόλεκτη χορεία των εκλεκτών του Θεού συναριθμείται και ο γόνος της Καρδίτσας ΑΚΑΚΙΟΣ.
Το 1630 βλέπει το φως του ήλιου στο χωριό Γόλιτζα. Οι γονείς θεοσεβείς ενστάλαξαν το μύρο της πίστεως στην καθάρια καρδιά του.
23χρονο παλληκάρι και ο πόθος της βίωσης της ισάγγελης πολιτείας είναι εμφανής. Η Ι. Μ. Αγ. Τριάδος Σουρβιάς Μακρυνίτσας Πηλίου, είναι η καταφυγή του και εκεί κείρεται Μοναχός.
Το αγιώνυμο, όμως, όρος τον προσελκύει και στα Καυσοκαλύβια εγκαθίσταται. Εκεί δίνει μάχες και κερδίζει νίκες. Νικηφόρος του αόρατου πολέμου θεοχάριτώνεται. Πλήθος ανθρώπων δέχεται την αύρα των λόγων του. Μοναχοί αναπαύονται στην χειραγωγία των συμβουλών του και πορεύονται σωστικά.
Τρεις από τους υποτακτικούς του, ο Ρωμανός( 5 Ιανουαρίου1694), ο Νικόδημος(10 Ιουλίου 1722) και ο Παχώμιος( 7 Μαΐου 1730), αναδεικνύονται άνθη εύοσμα, Οσιομάρτυρες.
Ο Ακάκιος, πλήρης ημερών (100 ετών) και αγιότητας εκδημεί στις 12 Απριλίου 1730, για ατέρμονη ευφροσύνη, στη χώρα του ανέσπερου Φωτός.-
Ε Ν Α Υ Σ Μ Α Τ Α
Ø Α Γ Α Π Η - Μ Ε Τ Α Ν Ο Ι Α !
Δυο όψεις του ίδιου νομίσματος.
Είναι αυτό, που εξαγοράζει τον Π α ρ ά δ ε ι σ ο.-
ΤΑ Π Ε Ι Ν Ω Σ Η !
Προϋπόθεση της μετάνοιας,
αλλά και β ά θ ρ ο των α ρ ε τ ώ ν.
Πώς να μην την επιδιώκω ;
Όσο κι αν στοιχίζει.-
Η α ν θ ρ ω π ο κ ε ν τ ρ ι κ ή θεώρηση της ζωής
οδηγεί σε α δ ι έ ξ ο δ α.
Η Α γ ι ο π α τ ε ρ ι κ ή πρόταση
κατευθύνει δ ι ε ξ ο δ ι κ α.-
Κ λ ά μ α !
Το προανάκρουσμα της α ρ χ ή ς
και η επωδός του τ έ λ ο υ ς της γ ή ϊ ν η ς π ο ρ ε ί α ς.
Η κοιλάδα του κλαυθμώνα στον αντικατοπτρισμό της .-
Ø Επιδιώκοντας την α σ η μ ό τ η τ α,
αποκτάς τη δ ι α σ η μ ό τ η τ α .
Σε αποκαλύπτει ο Θεός.-
Τ α π ε ι ν ο λ ο γ ώ
όχι όμως και τ α π ε ι ν ο φ ρ ο ν ώ.
Είναι κατάφωρη υ π ο κ ρ ι σ ί α.-
ΦΙΛΟΚΑΛΙΚΕΣ ΡΗΣΕΙΣ
Ø Όπως εκείνος που κρατάει αρώματα προδίδεται και χωρίς να το θέλει από την ευωδία, έτσι κι όποιος έχει μέσα του το Άγιο Πνεύμα προδίδεται από τα λόγια και την ταπείνωσή του. (ΑΓ. ΙΩΑΝΝΗΣ της ΚΛΙΜΑΚΟΣ).
Ø Όπως ο φτωχός, βλέποντας τους βασιλικούς θησαυρούς, νιώθει περισσότερο τη φτώχειά του, έτσι κι εκείνος που μελετάει τις αρετές των μεγάλων Οσίων, αποκτάει πιο ταπεινό φρόνημα. (ΑΓ. ΙΩΑΝΝΗΣ της ΚΛΙΜΑΚΟΣ).
Ø Σε όποιον έχει ταπεινοφροσύνη, δεν θα βρεις οργή, αντιλογία, μίσος .
( ΑΓ. ΙΩΑΝΝΗΣ της ΚΛΙΜΑΚΟΣ).
Ø Ο Χριστιανός χρειάζεται δύο φτερούγες για να πετάξει και να πάει στον Παράδεισο: την ταπείνωση και την αγάπη. (ΑΓ. ΚΟΣΜΑΣ ο ΑΙΤΩΛΟΣ).
Ø Όπως απ’ όλες τις κακίες και τα πάθη μεγαλύτερη είναι η υπερηφάνεια που μπόρεσε και αγγέλους ακόμη του Θεού να γκρεμίσει απ’ τον ουρανό, έτσι, από την άλλη μεριά, μεγαλύτερη απ’ όλες τις αρετές είναι η ταπεινοφροσύνη. (ΑΒΒΑΣ ΛΟΓΓΙΝΟΣ).
Ø Σκέφτομαι ότι, καθώς η χειρότερη απ’ όλες τις αμαρτίες είναι η υπερηφάνεια, αφού έριξε κάποιους από τον ουρανό, έτσι και η ταπεινοφροσύνη έχει τη δύναμη και απ’ αυτά τα απύθμενα να ανεβάσει πάνω τον άνθρωπο, έστω κι αν έχει αμαρτήσει όσο και ο διάβολος. Γι’ αυτό και ο Κύριος μακαρίζει αυτούς που έχουν ταπεινό φρόνημα. (ΑΓΙΟΣ ΛΟΓΓΙΝΟΣ).
Ø Ο Διάβολος παρουσιάστηκε κάποτε στον Άγιο Μακάριο και του είπε: Ό,τι κάνεις, το κάνω. Νηστεύεις; Και εγώ δεν τρώω ποτέ. Κάνεις αγρυπνίες; Κι εγώ δεν κοιμάμαι ποτέ. Μόνο ένα πράγμα, που κάνεις δεν μπορώ να το κάνω. –Ποιό είναι αυτό; ερωτά με απορία ο Άγιος. –Να ταπεινωθώ, απαντά ο Διάβολος .
Ø Ο ταπεινός δεν πέφτει ποτέ, διότι από που να πέσει, αφού είναι πιο κάτω απ’ όλους;
(ΑΓ. ΜΑΚΑΡΙΟΣ ο ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ).
Ø Βάση τοῦ πλούτου εἶναι ὁ χρυσός (το χρῆμα), ἐνῷ τῆς ἀρετῆς ἡ ταπείνωση. Ὅπως λοιπὸν ὅποιος δὲν ἔχει χρυσάφι (χρῆμα) εἶναι φτωχός, ἔστω καὶ ἂν δὲν φαίνεται στοὺς ἔξω, ἔτσι καὶ χωρὶς ταπείνωση ὁ ἀγωνιστὴς δὲν εἶναι ἐνάρετος. (ΟΣ. ΜΑΞΙΜΟΣ ὁ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ).
