24/9 ΟΣΙΟΣ Σ Ι Λ Ο Υ Α Ν Ο Σ, ο Αθωνίτης.
Οι Όσιοι διαφεύγουν το «παρά φύσιν», διασώζουν το «κατά φύσιν» και διαφθάνουν το «υπέρ φύσιν». Είναι οι φορείς της Ορθοδόξου Παραδόσεως, τα δοχεία της Θείας Χάριτος, οι Χριστοποιημένες υπάρξεις. Είναι οι σκιαγραφίες του Χριστού, οι εμπειρικοί Διδάσκαλοι των Αθλητών του Πνεύματος. Στους κόλπους της Εκκλησίας, πάντοτε, σε κάθε εποχή, βλαστάνουν εύοσμα άνθη του Παραδείσου. Και ο αιώνας μας έχει να παρουσιάσει το ακτινοβόλο οσιακό ανάστημα του Οσίου Σιλουανού.
ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ! Το καύχημα του Άθωνα. Το εγκαλλώπισμα των Οσίων. Ο δείκτης της πνευματικής ζωής. Ο οδηγός των Μοναζόντων. Ο Διδάσκαλος της Οικουμένης. Η παραμυθία των πιστών.
Οι Όσιοι διαφεύγουν το «παρά φύσιν», διασώζουν το «κατά φύσιν» και διαφθάνουν το «υπέρ φύσιν». Είναι οι φορείς της Ορθοδόξου Παραδόσεως, τα δοχεία της Θείας Χάριτος, οι Χριστοποιημένες υπάρξεις. Είναι οι σκιαγραφίες του Χριστού, οι εμπειρικοί Διδάσκαλοι των Αθλητών του Πνεύματος. Στους κόλπους της Εκκλησίας, πάντοτε, σε κάθε εποχή, βλαστάνουν εύοσμα άνθη του Παραδείσου. Και ο αιώνας μας έχει να παρουσιάσει το ακτινοβόλο οσιακό ανάστημα του Οσίου Σιλουανού.
ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ! Το καύχημα του Άθωνα. Το εγκαλλώπισμα των Οσίων. Ο δείκτης της πνευματικής ζωής. Ο οδηγός των Μοναζόντων. Ο Διδάσκαλος της Οικουμένης. Η παραμυθία των πιστών.
Ας τον μελετήσουμε, λοιπόν, για να τον γνωρίσουμε και να τον αγαπήσουμε. Συμεών Τβάνοβιτς Αντόνωβ τ' όνομά του το κοσμικό. Ρώσος την καταγωγή και χωρικός απλοϊκός την ιδιότητα.
Γεννιέται το 1886. Μεγαλώνει σε πολυμελή οικογένεια. Πέντε γυιοί και δυό θυγατέρες την απαρτίζουν. Οι γονείς απλοϊκοί, εργατικοί, ευσεβείς, φροντίζουν, για τη μεταλαμπάδευση του πιστεύω τους. Ο Συμεών δέχεται τα χριστιανικά μηνύματα καλοπροαίρετα. Ποθεί τη ζωή των Μοναχών. Διέρχεται τη νεανική περίοδο της ζωής του απολαυστικά. Η νεότητα, η ωραιότητα, η ευρωστία, η ευποιΐα, συντελούν σ' αυτό. Οι μοναστικοί πόθοι καταστέλλονται. Αλλ' ο Θεός παρακολουθεί άγρυπνα την πορεία του.
Και η Θεοτόκος επεμβαίνει σε όραμα, καθοδηγητικά, συμβουλευτικά, καθοριστικά. Συγκλονίζεται και νιώθει βαθειά συντριβή για τα χαμένα χρόνια. Βιώνει ειλικρινή μετάνοια, για το παρελθόν. Η απόφαση, για τη μοναχική πολιτεία, εδραιώνεται αμετάκλητα. Εκπληρώνει, τη στρατιωτική του θητεία με φρόνημα τελωνικό, με το νου στο Θεό, με τη σκέψη στη μέλλουσα Κρίση, με τον πόθο του Άθωνα. Ήσυχος και πρόθυμος, ευχάριστος και υποδειγματικός, δίνει τη μαρτυρία Χριστού. Και όταν απολύεται από το γήϊνο στρατό αναχωρεί για το Άγιο Όρος και εντάσσεται στο ισάγγελο στράτευμα.
Φθινόπωρο του 1892 και η Ι. Μ. Αγ. Παντελεήμονα τον δέχεται στους κόλπους της. Κατατάσσεται στους Δοκίμους, μετά από λεπτομερειακή Εξομολόγηση. Ο στίβος για πνευματικούς αγώνες ανοίγει. Μία νέα ζωή αγωνιστική αρχίζει. Κυκλώνεται, υποχωρεί, εξομολογείται και μυείται στην τεχνική κατά του διαβόλου. Άγρυπνος τώρα στο κάστρο της ψυχής του, μεταμελημένος βαθιά, νιώθει κυκλωμένος από τις φλόγες του Άδη. «Κράτα το νου σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι», τον προτρέπει ο Κύριος. Παραδίδεται σε μια αδιάλειπτη ικετευτική κραυγή μετανοίας. Βιώνει το αδαμιαίο πένθος. Αναζητεί επίμονα το Θεό κι επιζητεί τη σωτηρία. Υπομονετικός και άκακος, υπάκουος και εργατικός διακρίνεται στη Μονή. Το 1896 κείρεται Μοναχός και το 1911 Μεγαλόσχημος.
Οι δαιμονικές επιθέσεις συνεχίζονται ακάθεκτες και οι αντιφατικές υποβολές αμείωτες. Το πανίσχυρο όμως πολυβόλο της προσευχής τις εξουδετερώνει.
Η εμφάνιση του Κυρίου τον ενισχύει και τον χαριτώνει. Η φωτιά του Αγίου Πνεύματος τον περιλούει. Η γλυκύτητα της αγάπης του Θεού τον ευφραίνει. Το άκτιστο Φως τον φωτίζει. Και ο αγώνας της νηστείας, της αγρυπνίας, της προσευχής συνεχίζεται εντατικός. Η μνήμη του Θεού ακατάπαυστη. Η αγάπη, για το Θεό διάπυρη. Η αγάπη, για τον κόσμο διάχυτη. Η ταπείνωση ευδιάκριτη, Η ευγένεια πασιφανής. Η θέληση δυνατή. Η απλότητα εμφανής. Η πραότητα επιβλητική. Μηδενίζει την ανθρωπαρέσκεια και αποκτά την Θεαρέσκεια.
Ειρηνικός και ελεύθερος εμπνέει εμπιστοσύνη. Προσιτός και μειλίχιος υποβάλλει σεβασμό. Τον αμαρτωλό παρηγορεί. Τον Αθλητή της μοναχικής αρένας κατευθύνει. Τον κάθε άνθρωπο καθοδηγεί συμμαχικά. Ο λόγος του, λόγος Θεού, ευφραίνει και οδηγεί διεξοδικά. Η αγωνία του για σωτηρία πανανθρώπινη θρηνώδης κραυγή. «Να προσεύχεσαι για τους ανθρώπους, σημαίνει να χύνεις αίμα», δηλώνει εμπειρικά ο Όσιος.
46 χρόνια μοναχικής πολιτείας, διαρκούς πάλης, ανένδοτου αγώνα. Η κάθαρση, ο φωτισμός, η θέωση επιτεύγματα της Θείας ενέργειας και της προσωπικής του συνέργειας.
24 Σεπτεμβρίου 1938. Ο Όσιος Σιλουανός πλησιάζει στο τέρμα του στίβου. Ήρεμος, ζώντας τη μνήμη του Θεού, με την «ευχή του Ιησού» στα χείλη παραδίδει την ψυχή του πανέτοιμη στον Πλάστη του για μία άληκτη αγαλλίαση.
Η επίγεια πορεία του σηματοδοτεί τον αιώνα μας. Η ουράνια παρουσία του ενθαρρύνει τους πιστούς. Η αγάπη του για τον κόσμο εκφράζεται με συνεχείς πρεσβείες.-
Γεννιέται το 1886. Μεγαλώνει σε πολυμελή οικογένεια. Πέντε γυιοί και δυό θυγατέρες την απαρτίζουν. Οι γονείς απλοϊκοί, εργατικοί, ευσεβείς, φροντίζουν, για τη μεταλαμπάδευση του πιστεύω τους. Ο Συμεών δέχεται τα χριστιανικά μηνύματα καλοπροαίρετα. Ποθεί τη ζωή των Μοναχών. Διέρχεται τη νεανική περίοδο της ζωής του απολαυστικά. Η νεότητα, η ωραιότητα, η ευρωστία, η ευποιΐα, συντελούν σ' αυτό. Οι μοναστικοί πόθοι καταστέλλονται. Αλλ' ο Θεός παρακολουθεί άγρυπνα την πορεία του.
Και η Θεοτόκος επεμβαίνει σε όραμα, καθοδηγητικά, συμβουλευτικά, καθοριστικά. Συγκλονίζεται και νιώθει βαθειά συντριβή για τα χαμένα χρόνια. Βιώνει ειλικρινή μετάνοια, για το παρελθόν. Η απόφαση, για τη μοναχική πολιτεία, εδραιώνεται αμετάκλητα. Εκπληρώνει, τη στρατιωτική του θητεία με φρόνημα τελωνικό, με το νου στο Θεό, με τη σκέψη στη μέλλουσα Κρίση, με τον πόθο του Άθωνα. Ήσυχος και πρόθυμος, ευχάριστος και υποδειγματικός, δίνει τη μαρτυρία Χριστού. Και όταν απολύεται από το γήϊνο στρατό αναχωρεί για το Άγιο Όρος και εντάσσεται στο ισάγγελο στράτευμα.
Φθινόπωρο του 1892 και η Ι. Μ. Αγ. Παντελεήμονα τον δέχεται στους κόλπους της. Κατατάσσεται στους Δοκίμους, μετά από λεπτομερειακή Εξομολόγηση. Ο στίβος για πνευματικούς αγώνες ανοίγει. Μία νέα ζωή αγωνιστική αρχίζει. Κυκλώνεται, υποχωρεί, εξομολογείται και μυείται στην τεχνική κατά του διαβόλου. Άγρυπνος τώρα στο κάστρο της ψυχής του, μεταμελημένος βαθιά, νιώθει κυκλωμένος από τις φλόγες του Άδη. «Κράτα το νου σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι», τον προτρέπει ο Κύριος. Παραδίδεται σε μια αδιάλειπτη ικετευτική κραυγή μετανοίας. Βιώνει το αδαμιαίο πένθος. Αναζητεί επίμονα το Θεό κι επιζητεί τη σωτηρία. Υπομονετικός και άκακος, υπάκουος και εργατικός διακρίνεται στη Μονή. Το 1896 κείρεται Μοναχός και το 1911 Μεγαλόσχημος.
Οι δαιμονικές επιθέσεις συνεχίζονται ακάθεκτες και οι αντιφατικές υποβολές αμείωτες. Το πανίσχυρο όμως πολυβόλο της προσευχής τις εξουδετερώνει.
Η εμφάνιση του Κυρίου τον ενισχύει και τον χαριτώνει. Η φωτιά του Αγίου Πνεύματος τον περιλούει. Η γλυκύτητα της αγάπης του Θεού τον ευφραίνει. Το άκτιστο Φως τον φωτίζει. Και ο αγώνας της νηστείας, της αγρυπνίας, της προσευχής συνεχίζεται εντατικός. Η μνήμη του Θεού ακατάπαυστη. Η αγάπη, για το Θεό διάπυρη. Η αγάπη, για τον κόσμο διάχυτη. Η ταπείνωση ευδιάκριτη, Η ευγένεια πασιφανής. Η θέληση δυνατή. Η απλότητα εμφανής. Η πραότητα επιβλητική. Μηδενίζει την ανθρωπαρέσκεια και αποκτά την Θεαρέσκεια.
Ειρηνικός και ελεύθερος εμπνέει εμπιστοσύνη. Προσιτός και μειλίχιος υποβάλλει σεβασμό. Τον αμαρτωλό παρηγορεί. Τον Αθλητή της μοναχικής αρένας κατευθύνει. Τον κάθε άνθρωπο καθοδηγεί συμμαχικά. Ο λόγος του, λόγος Θεού, ευφραίνει και οδηγεί διεξοδικά. Η αγωνία του για σωτηρία πανανθρώπινη θρηνώδης κραυγή. «Να προσεύχεσαι για τους ανθρώπους, σημαίνει να χύνεις αίμα», δηλώνει εμπειρικά ο Όσιος.
46 χρόνια μοναχικής πολιτείας, διαρκούς πάλης, ανένδοτου αγώνα. Η κάθαρση, ο φωτισμός, η θέωση επιτεύγματα της Θείας ενέργειας και της προσωπικής του συνέργειας.
24 Σεπτεμβρίου 1938. Ο Όσιος Σιλουανός πλησιάζει στο τέρμα του στίβου. Ήρεμος, ζώντας τη μνήμη του Θεού, με την «ευχή του Ιησού» στα χείλη παραδίδει την ψυχή του πανέτοιμη στον Πλάστη του για μία άληκτη αγαλλίαση.
Η επίγεια πορεία του σηματοδοτεί τον αιώνα μας. Η ουράνια παρουσία του ενθαρρύνει τους πιστούς. Η αγάπη του για τον κόσμο εκφράζεται με συνεχείς πρεσβείες.-
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ. Ήχος γ (Θείας πίστεως).
Κήρυξ δέδοσαι τη οικουμένη, συ γλυκύτατος εν Θεολόγοις, της του Χριστού αγάπης τρισόλβιε• τον ταπεινόν γαρ και πράον εώρακας, και την Εκείνου καρδίαν κατέμαθες. Όθεν άπαντες, ΣΙΛΟΥΑΝΕ, ελλαμπόμενοι τοις σοις θεογλώσσοις ρήμασι, δοξάζομεν το Πνεύμα το δόξασάν σε.-
ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ.
Του Αγίου Όρους τον Αθλητήν,τον εν τη ασκήσει διαλάμψαντα αρεταίς. Τον καταυγασθέντα, φωτί τω ανεσπέρω, Σ Ι Λ Ο Υ Α Ν Ο Ν Πατέρα, πάντες τιμήσωμεν.-
Κήρυξ δέδοσαι τη οικουμένη, συ γλυκύτατος εν Θεολόγοις, της του Χριστού αγάπης τρισόλβιε• τον ταπεινόν γαρ και πράον εώρακας, και την Εκείνου καρδίαν κατέμαθες. Όθεν άπαντες, ΣΙΛΟΥΑΝΕ, ελλαμπόμενοι τοις σοις θεογλώσσοις ρήμασι, δοξάζομεν το Πνεύμα το δόξασάν σε.-
ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ.
Του Αγίου Όρους τον Αθλητήν,τον εν τη ασκήσει διαλάμψαντα αρεταίς. Τον καταυγασθέντα, φωτί τω ανεσπέρω, Σ Ι Λ Ο Υ Α Ν Ο Ν Πατέρα, πάντες τιμήσωμεν.-