ΚΥΡ. Θ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ.( Επί των κυμάτων. )( Ματθ. ιδ΄, 22 – 34 ).
Πρόβλημα ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΔΟΜΗΣ.
΄΄Θαρσείτε,εγώ ειμί`μη φοβείσθε…ολιγόπιστε!εις τι εδίστασας ;΄΄(Ματθ.ιδ,27,31).
«Θαρσείτε εγώ ειμί`μη φοβείσθε».(Ματθ. ιδ΄,27). Η τρικυμία καταπαύει. Η θάλασσα ειρηνεύει. Το θαύμα εμφανώς επιτελείται.
«…ολιγόπιστε ! εις τι εδίστασας ; » (Ματθ. ιδ΄ , 31 ). Απευθύνεται ο Κύριος στον Απ. Πέτρο και προτείνοντας το χέρι Του καταπαύει την τρικυμία της ολιγοπιστίας του.
Πίστη, η απόλυτη εμπιστοσύνη στην παντοδύναμη, προνοητική και αγαπητική Παρουσία του Θεού.
Απιστία, η απόλυτη απόρριψη της υπάρξεως του Θεού.
Ολιγοπιστία, η αμφιβολία, ως προς τη Θεϊκή βοήθεια και φροντίδα.
Ολιγοπιστία, η ανάθεση των υποθέσεών μας στον Θεό, αλλά υπό όρους.
Ολιγοπιστία, η προσπάθεια ερμηνείας των πάντων με τη λογική.
Όσο χρόνο ο Πέτρος ατένιζε τον Χριστό επέπλεε. Η απόσυρση του βλέμματός του από τον Κύριο επέφερε και την ολιγοπιστία, την εξασθένιση της πίστεως, το φόβο , τη δειλία, το δισταγμό.
Το λογιστικό, το θυμικό και επιθυμητικό της ψυχής ερεθίζονται από σατανικές επιθέσεις και προκαλούν βλάσφημους, εκδικητικούς και αισχρούς λογισμούς, αντίστοιχα, αναφέρουν οι Άγιοι Πατέρες. Οι απλοί λογισμοί, αν αγνοηθούν αρχικά, γίνονται χρονίζοντες εμπαθείς και τελικά συγκατάθεση και πράξη.
Μια ανειρήνευτη, λοιπόν, καρδιά συνεπάγεται την ολιγοπιστία.
Η αντιμετώπιση των λογισμών είναι επιτευκτή με τη διαρκή νήψη και εγρήγορση, την αδιάλειπτη προσευχή και την εργασιακή απασχόληση, την καταφρόνηση και αποφυγή των αιτίων και αφορμών και την καταφυγή στις πρεσβείες των Αγίων.
Η κατάπαυση της τρικυμίας της σάρκας και η ειρήνευση της καρδιάς επιτυγχάνονται περίτρανα με την προσευχή και τη νηστεία, την έλευση της Θείας Χάριτος και την ενοίκηση του Αγίου Πνεύματος.
Το ειρηνικό πρόσωπο – άνθρωπος - εγγυάται και μια ειρηνική κοινωνία.
Πρόβλημα ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΔΟΜΗΣ.
΄΄Θαρσείτε,εγώ ειμί`μη φοβείσθε…ολιγόπιστε!εις τι εδίστασας ;΄΄(Ματθ.ιδ,27,31).
«Θαρσείτε εγώ ειμί`μη φοβείσθε».(Ματθ. ιδ΄,27). Η τρικυμία καταπαύει. Η θάλασσα ειρηνεύει. Το θαύμα εμφανώς επιτελείται.
«…ολιγόπιστε ! εις τι εδίστασας ; » (Ματθ. ιδ΄ , 31 ). Απευθύνεται ο Κύριος στον Απ. Πέτρο και προτείνοντας το χέρι Του καταπαύει την τρικυμία της ολιγοπιστίας του.
Πίστη, η απόλυτη εμπιστοσύνη στην παντοδύναμη, προνοητική και αγαπητική Παρουσία του Θεού.
Απιστία, η απόλυτη απόρριψη της υπάρξεως του Θεού.
Ολιγοπιστία, η αμφιβολία, ως προς τη Θεϊκή βοήθεια και φροντίδα.
Ολιγοπιστία, η ανάθεση των υποθέσεών μας στον Θεό, αλλά υπό όρους.
Ολιγοπιστία, η προσπάθεια ερμηνείας των πάντων με τη λογική.
Όσο χρόνο ο Πέτρος ατένιζε τον Χριστό επέπλεε. Η απόσυρση του βλέμματός του από τον Κύριο επέφερε και την ολιγοπιστία, την εξασθένιση της πίστεως, το φόβο , τη δειλία, το δισταγμό.
Το λογιστικό, το θυμικό και επιθυμητικό της ψυχής ερεθίζονται από σατανικές επιθέσεις και προκαλούν βλάσφημους, εκδικητικούς και αισχρούς λογισμούς, αντίστοιχα, αναφέρουν οι Άγιοι Πατέρες. Οι απλοί λογισμοί, αν αγνοηθούν αρχικά, γίνονται χρονίζοντες εμπαθείς και τελικά συγκατάθεση και πράξη.
Μια ανειρήνευτη, λοιπόν, καρδιά συνεπάγεται την ολιγοπιστία.
Η αντιμετώπιση των λογισμών είναι επιτευκτή με τη διαρκή νήψη και εγρήγορση, την αδιάλειπτη προσευχή και την εργασιακή απασχόληση, την καταφρόνηση και αποφυγή των αιτίων και αφορμών και την καταφυγή στις πρεσβείες των Αγίων.
Η κατάπαυση της τρικυμίας της σάρκας και η ειρήνευση της καρδιάς επιτυγχάνονται περίτρανα με την προσευχή και τη νηστεία, την έλευση της Θείας Χάριτος και την ενοίκηση του Αγίου Πνεύματος.
Το ειρηνικό πρόσωπο – άνθρωπος - εγγυάται και μια ειρηνική κοινωνία.
Ας το επιδιώξουμε.-