17/ 7 ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΝΑ.
Ανάμεσα στην αναρίθμητη στρατιά των ενδόξων Μαρτύρων της ορθοδόξου πίστεώς μας διακριτική θέση κατέχει η ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΝΑ.
Ο νεανικός της παλμός, ο φλογερός της πόθος, η αδιασάλευτη πίστη της, η θαυμαστή παρρησία της, την αναδεικνύουν θαρραλέα Ομολογήτρια, ενθουσιώδη Κήρυκα, καλλίνικο Μάρτυρα του Χριστού.
Πατρίδα της η Αντιόχεια της Πισιδίας. Πατέρας της ο ειδωλολάτρης ιερέας Αιδέσιος. Η μητέρα της πεθαίνει νωρίς. Ο Αιδέσιος εμπιστεύεται τη μονάκριβη κόρη του, Μαρίνα, βρέφος ακόμη, σε κάποια γυναίκα. Απ' αυτήν ανατρέφεται και διαποτίζεται με τα νάματα της πίστεως. Η εύπλαστη και καλοπροαίρετη παιδική της ψυχή γίνεται ανθόσπαρτο περιβόλι αρετών, εστία θεϊκής αγάπης. Τροφή της, η προσευχή και η μελέτη. Έργο της, η διακήρυξη του λόγου του Θεού, η ομολογία της πίστεώς της. Ο πατέρας της το πληροφορείται και την αποκληρώνει. Αλλ' ο Ουράνιος Πατέρας την υιοθετεί.
Η φλόγα της πίστεως άσβεστη. Η αγάπη της για το Χριστό πύρινη. Ο πόθος της για μαρτύριο διακαής.
Πανέμορφη, εσωτερικά και εξωτερικά η 15χρονη Μαρίνα, σαγηνεύει τον Έπαρχο Όλυβριο. Καλείται να δηλώσει ενώπιον του τα ατομικά της στοιχεία και το πιστεύω της. Η Μαρίνα αποκρίνεται εύτολμα. Ομολογεί άφοβα την πίστη της στον αληθινό Θεό. Κηρύττει με ευφράδεια τον Ένα Θεό. Περιφρονεί υποσχέσεις και κολακείες. Επιζητεί το μαρτύριο.
Ο θηριώδης τύραννος διατάζει το ραβδισμό της. Οι σάρκες κατασχίζονται. Η αιμορραγία ακατάσχετη. Η σωματική ασχήμια ολοφάνερη. Η ψυχική ομορφιά έκδηλη. Το φρόνημα ανδρείο. Η επικοινωνία με τον Ουρανό συνεχής.
Η φυλακή τη φιλοξενεί. Εκεί δέχεται τις επιθέσεις του Διαβόλου. Με μορφή δράκοντα καταπίνει το μισό της σώμα, αλλά ελευθερώνεται με την αήττητη δύναμη του Σταυρού. Με μορφή κατάμαυρου σκύλου ο διάβολος την αρπάζει και απειλεί να την θανατώσει. Η προσευχή της πανίσχυρο αλεξιτήριο, κατά του Σατανά. Η νίκη της πάνσεμνης περιφανής. Η θεϊκή Παρουσία την επιβραβεύει, την ενισχύει και την θεραπεύει παντελώς. Ευχαριστήριοι ύμνοι δονούν το υγρό κελλί της φυλακής. Η Αγία διαλαλεί τη θαυμαστή θεϊκή επέμβαση. Φρικτά βασανιστήρια ακολουθούν. Οι πλευρές της κατακαίονται. Αλυσοδένεται και ρίχνεται η κεφαλή της σε λέβητα με νερό, για να πνιγεί. Η Αγία στέλνει το S.O.S. στο Νυμφίο της. Η επέμβαση άμεση. Σφοδρός σεισμός ελευθερώνει τη γενναία Αθλήτρια, ενώ περιστέρι τη στεφανώνει και την προσκαλεί στις Μονές του Παραδείσου.
Περισσότεροι από δεκαπέντε χιλιάδες άνθρωποι, αυτόπτες μάρτυρες του θαύματος, δηλώνουν πίστη στο Χριστό, βαπτίζονται στο μαρτυρικό τους αίμα και πολιτογραφούνται στην Ουράνια Βασιλεία.
Ο Ολύβριος έντρομος διατάζει τον δια ξίφους θάνατο της Μαρίνας.
Ανάμεσα στην αναρίθμητη στρατιά των ενδόξων Μαρτύρων της ορθοδόξου πίστεώς μας διακριτική θέση κατέχει η ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΝΑ.
Ο νεανικός της παλμός, ο φλογερός της πόθος, η αδιασάλευτη πίστη της, η θαυμαστή παρρησία της, την αναδεικνύουν θαρραλέα Ομολογήτρια, ενθουσιώδη Κήρυκα, καλλίνικο Μάρτυρα του Χριστού.
Πατρίδα της η Αντιόχεια της Πισιδίας. Πατέρας της ο ειδωλολάτρης ιερέας Αιδέσιος. Η μητέρα της πεθαίνει νωρίς. Ο Αιδέσιος εμπιστεύεται τη μονάκριβη κόρη του, Μαρίνα, βρέφος ακόμη, σε κάποια γυναίκα. Απ' αυτήν ανατρέφεται και διαποτίζεται με τα νάματα της πίστεως. Η εύπλαστη και καλοπροαίρετη παιδική της ψυχή γίνεται ανθόσπαρτο περιβόλι αρετών, εστία θεϊκής αγάπης. Τροφή της, η προσευχή και η μελέτη. Έργο της, η διακήρυξη του λόγου του Θεού, η ομολογία της πίστεώς της. Ο πατέρας της το πληροφορείται και την αποκληρώνει. Αλλ' ο Ουράνιος Πατέρας την υιοθετεί.
Η φλόγα της πίστεως άσβεστη. Η αγάπη της για το Χριστό πύρινη. Ο πόθος της για μαρτύριο διακαής.
Πανέμορφη, εσωτερικά και εξωτερικά η 15χρονη Μαρίνα, σαγηνεύει τον Έπαρχο Όλυβριο. Καλείται να δηλώσει ενώπιον του τα ατομικά της στοιχεία και το πιστεύω της. Η Μαρίνα αποκρίνεται εύτολμα. Ομολογεί άφοβα την πίστη της στον αληθινό Θεό. Κηρύττει με ευφράδεια τον Ένα Θεό. Περιφρονεί υποσχέσεις και κολακείες. Επιζητεί το μαρτύριο.
Ο θηριώδης τύραννος διατάζει το ραβδισμό της. Οι σάρκες κατασχίζονται. Η αιμορραγία ακατάσχετη. Η σωματική ασχήμια ολοφάνερη. Η ψυχική ομορφιά έκδηλη. Το φρόνημα ανδρείο. Η επικοινωνία με τον Ουρανό συνεχής.
Η φυλακή τη φιλοξενεί. Εκεί δέχεται τις επιθέσεις του Διαβόλου. Με μορφή δράκοντα καταπίνει το μισό της σώμα, αλλά ελευθερώνεται με την αήττητη δύναμη του Σταυρού. Με μορφή κατάμαυρου σκύλου ο διάβολος την αρπάζει και απειλεί να την θανατώσει. Η προσευχή της πανίσχυρο αλεξιτήριο, κατά του Σατανά. Η νίκη της πάνσεμνης περιφανής. Η θεϊκή Παρουσία την επιβραβεύει, την ενισχύει και την θεραπεύει παντελώς. Ευχαριστήριοι ύμνοι δονούν το υγρό κελλί της φυλακής. Η Αγία διαλαλεί τη θαυμαστή θεϊκή επέμβαση. Φρικτά βασανιστήρια ακολουθούν. Οι πλευρές της κατακαίονται. Αλυσοδένεται και ρίχνεται η κεφαλή της σε λέβητα με νερό, για να πνιγεί. Η Αγία στέλνει το S.O.S. στο Νυμφίο της. Η επέμβαση άμεση. Σφοδρός σεισμός ελευθερώνει τη γενναία Αθλήτρια, ενώ περιστέρι τη στεφανώνει και την προσκαλεί στις Μονές του Παραδείσου.
Περισσότεροι από δεκαπέντε χιλιάδες άνθρωποι, αυτόπτες μάρτυρες του θαύματος, δηλώνουν πίστη στο Χριστό, βαπτίζονται στο μαρτυρικό τους αίμα και πολιτογραφούνται στην Ουράνια Βασιλεία.
Ο Ολύβριος έντρομος διατάζει τον δια ξίφους θάνατο της Μαρίνας.
Η Αγία ομολογεί για ύστατη φορά τον αληθινό Θεό και την Τριαδική Του υπόσταση. Προσεύχεται για κάθε αγωνιζόμενη χριστιανική ψυχή. Δοξολογεί τον Κύριο για τη μαρτυρική της θυσία.
Σεισμός συνταράσσει τη γη, ενώ προτείνει την κεφαλή της. Ο Κύριος, με πλήθος Αγγέλων, στις 17 Ιουλίου αναμένει να παραλάβει την πάλλευκη ψυχή της, για να της χαρίσει την ατέρμονη Ουράνια ευφροσύνη.-
ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ
Χαίροις παιδομάρτυς του Ιησού, ΜΑΡΙΝΑ θεόφρον, και Μαρτύρων η εκλεκτή. Εβίωσας αγάπην , δια του μαρτυριου, και χαίρεις ανεκφράστως, Μάρτυς πανεύφημε.-
Σεισμός συνταράσσει τη γη, ενώ προτείνει την κεφαλή της. Ο Κύριος, με πλήθος Αγγέλων, στις 17 Ιουλίου αναμένει να παραλάβει την πάλλευκη ψυχή της, για να της χαρίσει την ατέρμονη Ουράνια ευφροσύνη.-
ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ
Χαίροις παιδομάρτυς του Ιησού, ΜΑΡΙΝΑ θεόφρον, και Μαρτύρων η εκλεκτή. Εβίωσας αγάπην , δια του μαρτυριου, και χαίρεις ανεκφράστως, Μάρτυς πανεύφημε.-