Χ Ρ Ο Ν Ο Σ και Α Ι Ω Ν Ι Ο Τ Η Τ Α.
"Ποία γαρ η ζωη υμών; ατμίς γαρ έσται η προς ολίγον φαινομένη, έπειτα δε και αφανιζομένη."(Ιακ. δ΄, 14), τονίζει ο Απ. Ιάκωβος.
Η ζωή του ανθρώπου στη γη παροδική, αλλά σημαντική. Η αξιοποίησή της σηματοδοτεί την αιωνοποίησή της πανευφρόσυνα.
Η εκμετάλλευση του χρόνου εξασφαλίζει την Αιωνιότητα.
Η κατεργασία της προσωπικής σωτηρίας, έμφοβα και επίμονα, προδιαγράφει το πλαίσιο της αγωνιστικής πορείας μέσα στον χρόνο. Η εντρύφηση στον λόγο του Θεού και η βίωση των εντολών Του, με πρωταρχικό στόχο την απόκτηση εμπειρικής αγάπης προς τον Θεό και τον άνθρωπο, απαρχή και κορύφωμα του αιωνοποιημένου χρόνου.
Η βίωση της αδιάκριτης, ανιδιοτελούς, διάπλατης αγάπης προς τον άνθρωπο, ανταύγεια της ολόψυχης αγάπης προς τον Θεό. Η θυσιαστική αγάπη, που ξεκινάει από τον Θεὀ και καταλήγει στον άνθρωπο, νοηματοδοτείται και αιωνοποιείται.
Η ενεργός συμμετοχή στην Λατρευτική και Μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας, με τη διαρκή βίωση της μετάνοιας, με την αυτογνωσία και την αυτομεμψία, είναι ενέργειες, που αντανακλούν στην Αιωνιότητα.
Η συνειδητή επικοινωνία με τον Θεό, με την προσευχητική έκφρασή της, αξιοποιεί τον χρόνο.
Η βίωση της Ορθοδοξης Ασκητικής, ως καθημερινού τρόπου ζωής, μόνο υπό το πρίσμα της Αιωνιότητας νοείται.
Κάθε λεπτό της ώρας ζυγίζει Αιωνιότητα. Η αναζήτηση ευκαιριών για την ψυχωφελή κάλυψη του χρόνου επιτακτική ανάγκη. Η λογοδοσία στον Θεό για κάθε ανεκμετάλλευτη ώρα είναι αναπόφευκτη.
"Ιδού νυν καιρός ευπρόσδεκτος, ιδού νυν ημέρα σωτηρίας."( Β΄, Κορ.στ΄,2)
Τώρα, που βρισκόμαστε στο κατώφλι του νέου έτους ας γίνει το ξεκίνημα.
Ούτε ένα λεπτό του χρόνου να μην χαθεί.
Στόχος η σωτηρία. Η εξαγορά του χρόνου αναγκαία είναι. Η προσπάθεια συνεχής απαιτείται. Ο αγώνας ανένδοτος επιβάλλεται. Η προσφορά διαρκής ας είναι. Η αυταπάρνηση αληθινή χρειάζεται. Η μετάνοια καθημερινή πρέπει να είναι. Κάθε ενέργεια να πραγματοποιείται κάτω από το βλέμμα του Θεού για να παίρνει χαρακτήρα αιώνιο.
Η κάθαρση του νου μέλημα συνεχές να είναι. Η υπομονή στις δοκιμασίες άθλημα σταθερό.
Ο χρόνος της επίγειας ζωής ευκαιρία για επενδύσεις ουράνιες. Το παρόν συνεχίζεται στην Αιωνιότητα. Η στάση ζωής στη γη καθορίζει το μέλλον στον Ουρανό. Κέρδος ή απώλεια. Η επιλογή προσωπική. Η Θεϊκή συμπαράσταση βέβαιη. Η δυνατότητα για θέωση δεδομένη.
Η Ενανθρώπηση του Θεού σηματοδότησε την θέωση του ανθρώπου. Ο Θεός έγινε άνθρωπος για να γίνει ο άνθρωπος "κατά χάριν" Θεός. Ο ερχομός του Θεανθρώπου στη γη εξασφάλισε τη λύτρωση του ανθρώπου από την φθαρτότητα και θνητότητα και την απελευθέρωση από την καταδυναστεία του Διαβόλου.
Η αλληλοπεριχώρηση Θεού και ανθρώπου δικαίωμα, αλλά και επίτευγμα του ανθρώπου του Θεού.
Ο ερχομός του Θεού στη γη, με την πρόσληψη της ανθρώπινης υπόστασης, οριοθέτησε την ιστορία, αιωνοποίησε τον χρόνο. Εμείς θα τον αξιοποιήσουμε;
Η ανάγκη επείγουσα. Η αναβολή ολέθρια. Προσοχή και εγρήγορση, λοιπόν.-
"Ποία γαρ η ζωη υμών; ατμίς γαρ έσται η προς ολίγον φαινομένη, έπειτα δε και αφανιζομένη."(Ιακ. δ΄, 14), τονίζει ο Απ. Ιάκωβος.
Η ζωή του ανθρώπου στη γη παροδική, αλλά σημαντική. Η αξιοποίησή της σηματοδοτεί την αιωνοποίησή της πανευφρόσυνα.
Η εκμετάλλευση του χρόνου εξασφαλίζει την Αιωνιότητα.
Η κατεργασία της προσωπικής σωτηρίας, έμφοβα και επίμονα, προδιαγράφει το πλαίσιο της αγωνιστικής πορείας μέσα στον χρόνο. Η εντρύφηση στον λόγο του Θεού και η βίωση των εντολών Του, με πρωταρχικό στόχο την απόκτηση εμπειρικής αγάπης προς τον Θεό και τον άνθρωπο, απαρχή και κορύφωμα του αιωνοποιημένου χρόνου.
Η βίωση της αδιάκριτης, ανιδιοτελούς, διάπλατης αγάπης προς τον άνθρωπο, ανταύγεια της ολόψυχης αγάπης προς τον Θεό. Η θυσιαστική αγάπη, που ξεκινάει από τον Θεὀ και καταλήγει στον άνθρωπο, νοηματοδοτείται και αιωνοποιείται.
Η ενεργός συμμετοχή στην Λατρευτική και Μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας, με τη διαρκή βίωση της μετάνοιας, με την αυτογνωσία και την αυτομεμψία, είναι ενέργειες, που αντανακλούν στην Αιωνιότητα.
Η συνειδητή επικοινωνία με τον Θεό, με την προσευχητική έκφρασή της, αξιοποιεί τον χρόνο.
Η βίωση της Ορθοδοξης Ασκητικής, ως καθημερινού τρόπου ζωής, μόνο υπό το πρίσμα της Αιωνιότητας νοείται.
Κάθε λεπτό της ώρας ζυγίζει Αιωνιότητα. Η αναζήτηση ευκαιριών για την ψυχωφελή κάλυψη του χρόνου επιτακτική ανάγκη. Η λογοδοσία στον Θεό για κάθε ανεκμετάλλευτη ώρα είναι αναπόφευκτη.
"Ιδού νυν καιρός ευπρόσδεκτος, ιδού νυν ημέρα σωτηρίας."( Β΄, Κορ.στ΄,2)
Τώρα, που βρισκόμαστε στο κατώφλι του νέου έτους ας γίνει το ξεκίνημα.
Ούτε ένα λεπτό του χρόνου να μην χαθεί.
Στόχος η σωτηρία. Η εξαγορά του χρόνου αναγκαία είναι. Η προσπάθεια συνεχής απαιτείται. Ο αγώνας ανένδοτος επιβάλλεται. Η προσφορά διαρκής ας είναι. Η αυταπάρνηση αληθινή χρειάζεται. Η μετάνοια καθημερινή πρέπει να είναι. Κάθε ενέργεια να πραγματοποιείται κάτω από το βλέμμα του Θεού για να παίρνει χαρακτήρα αιώνιο.
Η κάθαρση του νου μέλημα συνεχές να είναι. Η υπομονή στις δοκιμασίες άθλημα σταθερό.
Ο χρόνος της επίγειας ζωής ευκαιρία για επενδύσεις ουράνιες. Το παρόν συνεχίζεται στην Αιωνιότητα. Η στάση ζωής στη γη καθορίζει το μέλλον στον Ουρανό. Κέρδος ή απώλεια. Η επιλογή προσωπική. Η Θεϊκή συμπαράσταση βέβαιη. Η δυνατότητα για θέωση δεδομένη.
Η Ενανθρώπηση του Θεού σηματοδότησε την θέωση του ανθρώπου. Ο Θεός έγινε άνθρωπος για να γίνει ο άνθρωπος "κατά χάριν" Θεός. Ο ερχομός του Θεανθρώπου στη γη εξασφάλισε τη λύτρωση του ανθρώπου από την φθαρτότητα και θνητότητα και την απελευθέρωση από την καταδυναστεία του Διαβόλου.
Η αλληλοπεριχώρηση Θεού και ανθρώπου δικαίωμα, αλλά και επίτευγμα του ανθρώπου του Θεού.
Ο ερχομός του Θεού στη γη, με την πρόσληψη της ανθρώπινης υπόστασης, οριοθέτησε την ιστορία, αιωνοποίησε τον χρόνο. Εμείς θα τον αξιοποιήσουμε;
Η ανάγκη επείγουσα. Η αναβολή ολέθρια. Προσοχή και εγρήγορση, λοιπόν.-