ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
3ος μ.Χ. αιώνας καί στά Πάταρα της Λυκίας γεννιέται ό ΝΙΚΟΛΑΟΣ.
Οι γονείς του θεοσεβείς μεταλαμπαδεύουν την πίστη στο Χριστό στο νεαρό βλαστό τους. Η καρδιά του Νικολάου πυρακτώνεται από αγάπη γιά τόν Θεό. Η ψυχή του αρδεύεται από τό ροδόσταγμα της πίστεως. Ο δεσμός του με τόν Ιησού εδραιώνεται ακατάλυτα.
Η πρόωρη εκδημία των γονέων του αφήνουν τόν Νικόλαο κάτοχο ιερής παρακαταθήκης θεϊκών ναμάτων, αλλά και κληρονόμο μιας τεράστιας περιουσίας. Οι λόγοι του Κυρίου στην επί του Όρους ομιλία Του: «Γίνεσθε οικτίρμονες, καθώς και ο Πατήρ υμών Οικτίρμων εστί»(Λουκά στ', 36) αντηχούν και αποτελούν εγερτήριο σάλπισμα για το φλογερό παλληκάρι. Υλοποιεί άμεσα το θεϊκό ένταλμα, αφού αποφασίζει νά καλύπτει φιλεύσπλαχνα τις ανάγκες πτωχών και ορφανών και αναδεικνύεται τοιουτοτρόπως άριστος διαχειριστής των θεϊκών δώρων. Χαρακτηριστική είναι η αγαπητική του κίνηση προς τρεις πτωχές κοπέλλες, που οδεύουν προς τη διαφθορά και τις διασώζει με την προικοδότηση τους από 100 χρυσά φλουριά.
Η αρετή του διαλάμπει. Η χειροτονία του σε Ιερέα των Πατάρων επιβράβευση. Και η έκδημία του Αρχιεπισκόπου Μύρων της Λυκίας τον αναβιβάζει στον θρόνο, κατόπιν θεϊκής παρέμβασης.
Θεοπρόβλητος Ιεράρχης ο Νικόλαος αναδεικνύεται και λαοφιλής Πνευματικός Πατέρας. Η ποιμαντική του διακονία αποφαίνεται άριστη. Η πατρική του στοργή αμέριστη. Η αγάπη του αφειδώλευτη. Η θαυματουργική του επέμβαση εμφανής και διαρκής. Η προσευχητική του επικοινωνία με τον Θεό αδιάλειπτη και η παρρησία του πασιφανής. Προσφέρει την καρδιά του και κερδίζει τις καρδιές όλων.
Αλλά και η συμμετοχή του στην Α' Οικουμενική Σύνοδο αξιόλογη, ώστε να αποτελεί το κλέος των Ιεραρχών.
Η γήινη πορεία του λήγει ειρηνικά το 330 μ.Χ., αφήνοντας παρακαταθήκη ένα αληθινό ορθόδοξο πρότυπο ζωής. Είναι ο κανόνας της πίστεως, της αγάπης, της πραότητας, της ταπεινοφροσύνης.-
3ος μ.Χ. αιώνας καί στά Πάταρα της Λυκίας γεννιέται ό ΝΙΚΟΛΑΟΣ.
Οι γονείς του θεοσεβείς μεταλαμπαδεύουν την πίστη στο Χριστό στο νεαρό βλαστό τους. Η καρδιά του Νικολάου πυρακτώνεται από αγάπη γιά τόν Θεό. Η ψυχή του αρδεύεται από τό ροδόσταγμα της πίστεως. Ο δεσμός του με τόν Ιησού εδραιώνεται ακατάλυτα.
Η πρόωρη εκδημία των γονέων του αφήνουν τόν Νικόλαο κάτοχο ιερής παρακαταθήκης θεϊκών ναμάτων, αλλά και κληρονόμο μιας τεράστιας περιουσίας. Οι λόγοι του Κυρίου στην επί του Όρους ομιλία Του: «Γίνεσθε οικτίρμονες, καθώς και ο Πατήρ υμών Οικτίρμων εστί»(Λουκά στ', 36) αντηχούν και αποτελούν εγερτήριο σάλπισμα για το φλογερό παλληκάρι. Υλοποιεί άμεσα το θεϊκό ένταλμα, αφού αποφασίζει νά καλύπτει φιλεύσπλαχνα τις ανάγκες πτωχών και ορφανών και αναδεικνύεται τοιουτοτρόπως άριστος διαχειριστής των θεϊκών δώρων. Χαρακτηριστική είναι η αγαπητική του κίνηση προς τρεις πτωχές κοπέλλες, που οδεύουν προς τη διαφθορά και τις διασώζει με την προικοδότηση τους από 100 χρυσά φλουριά.
Η αρετή του διαλάμπει. Η χειροτονία του σε Ιερέα των Πατάρων επιβράβευση. Και η έκδημία του Αρχιεπισκόπου Μύρων της Λυκίας τον αναβιβάζει στον θρόνο, κατόπιν θεϊκής παρέμβασης.
Θεοπρόβλητος Ιεράρχης ο Νικόλαος αναδεικνύεται και λαοφιλής Πνευματικός Πατέρας. Η ποιμαντική του διακονία αποφαίνεται άριστη. Η πατρική του στοργή αμέριστη. Η αγάπη του αφειδώλευτη. Η θαυματουργική του επέμβαση εμφανής και διαρκής. Η προσευχητική του επικοινωνία με τον Θεό αδιάλειπτη και η παρρησία του πασιφανής. Προσφέρει την καρδιά του και κερδίζει τις καρδιές όλων.
Αλλά και η συμμετοχή του στην Α' Οικουμενική Σύνοδο αξιόλογη, ώστε να αποτελεί το κλέος των Ιεραρχών.
Η γήινη πορεία του λήγει ειρηνικά το 330 μ.Χ., αφήνοντας παρακαταθήκη ένα αληθινό ορθόδοξο πρότυπο ζωής. Είναι ο κανόνας της πίστεως, της αγάπης, της πραότητας, της ταπεινοφροσύνης.-
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ
Κανόνα πίστεως, και εικόνα πραότητος, εγκράτειας διδάσκαλον, ανέδειξέ σε τη ποίμνη σου, η των πραγμάτων αλήθεια· διά τούτο εκτήσω τη ταπεινώσει τα υψηλά, τη πτώχεια τα πλούσια. Πάτερ Ιεράρχα ΝΙΚΟΛΑΕ, πρέβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.-
ΙΚΕΤΕΥΤΙΚΗ ΚΡΑΥΓΗ
Α Γ Ι Ε Ν Ι Κ Ο Λ Α Ε!
Ίασε τους ασθενείς, που υποφέρουν.
Παρηγόρησε τους θλιμμένους, που λυγίζουν.
Ελευθέρωσε τους αιχμαλώτους, που βασανίζονται.
Φ Ι Λ Α Ν Θ Ρ Ω Π Ε Α Γ Ι Ε!
Θυμήσου τους πεινασμένους, που λιμοκτονούν.
Ενίσχυσε τους πτωχούς, που βρίσκονται σε απόγνωση.
Ίασε τους ασθενείς, που υποφέρουν.
Παρηγόρησε τους θλιμμένους, που λυγίζουν.
Ελευθέρωσε τους αιχμαλώτους, που βασανίζονται.
Φ Ι Λ Α Ν Θ Ρ Ω Π Ε Α Γ Ι Ε!
Θυμήσου τους πεινασμένους, που λιμοκτονούν.
Ενίσχυσε τους πτωχούς, που βρίσκονται σε απόγνωση.
Διάσωσε τους κινδυνεύοντας, πανταχόθεν.
Α Γ Ι Ε του λαού του ΘΕΟΥ!
Ενθάρρυνε τους απελπισμένους, που κάμπτονται.
Στήριξε τίς οικογένειες, πού διαβρώνονται.
Δυνάμωσε τη νεολαία, που αμφιταλαντεύεται.
Κ Υ Μ Α Τ Ο Β Ρ Ε Χ Τ Ε Α Γ Ι Ε!
Μην ξεχνάς :
Τους ναυτικούς, πού θαλασσοδέρνονται.
Τους Ψαράδες, πού μοχθούν.
Τους νησιώτες, πού ζουν σε μόνωση.
Α Γ Ι Ε Π Ρ Ο Σ Φ Ι Λ Ε Σ Τ Α Τ Ε!
Πρέσβευε αδιάλειπτα προς τον ΚΥΡΙΟ:
Γιά τήν Ε Κ Κ Λ Η Σ Ι Α.
Για τήν Ε Λ Λ Α Δ Α.
Γιά το Περιβάλλον,πού αλόγιστα καταστρέφουμε.
Ί λ ε ω ς γενού Α Γ Ι Ε μας!
Α Γ Ι Ε του λαού του ΘΕΟΥ!
Ενθάρρυνε τους απελπισμένους, που κάμπτονται.
Στήριξε τίς οικογένειες, πού διαβρώνονται.
Δυνάμωσε τη νεολαία, που αμφιταλαντεύεται.
Κ Υ Μ Α Τ Ο Β Ρ Ε Χ Τ Ε Α Γ Ι Ε!
Μην ξεχνάς :
Τους ναυτικούς, πού θαλασσοδέρνονται.
Τους Ψαράδες, πού μοχθούν.
Τους νησιώτες, πού ζουν σε μόνωση.
Α Γ Ι Ε Π Ρ Ο Σ Φ Ι Λ Ε Σ Τ Α Τ Ε!
Πρέσβευε αδιάλειπτα προς τον ΚΥΡΙΟ:
Γιά τήν Ε Κ Κ Λ Η Σ Ι Α.
Για τήν Ε Λ Λ Α Δ Α.
Γιά το Περιβάλλον,πού αλόγιστα καταστρέφουμε.
Ί λ ε ω ς γενού Α Γ Ι Ε μας!