25/11 Ο ΑΓΙΟΣ ΜΕΡΚΟΥΡΙΟΣ
Στην επίλεκτη Χορεία των Μεγαλομαρτύρων, διακριτική θέση κατέχει ο Άγιος Μεγαλομάρτυρας ΜΕΡΚΟΥΡΙΟΣ.
Γέννημα και θρέμμα της Ανατολής, ζει το 255 μ.Χ., στα χρόνια Βασιλιά Δεκίου. Μεγαλώνει σε χριστιανικό οικογενειακό περιβάλλον και δέχεται σωτήριες νουθεσίες. Κατατάσσεται νέος στο στράτευμα και του αναθέτουν να εξόντωση τους βαρβάρους.
Ο Κύριος τον επισημαίνει και σπεύδει δι' Αγγέλου να τον βοηθήσει. Τον ενθαρρύνει και του παραδίδει ξίφος για να κατατρόπωσει τον εχθρό.
Ο Μερκούριος ορμάει ακάθεκτος και σκορπίζει τον όλεθρο. Θανατώνει κι αυτόν τον βάρβαρο στρατηγό, προκαλώντας την άτακτη φυγή των στρατιωτών. Η νίκη είναι περιφανής. Η πανωλεθρία θαυμαστή. Έπαθλο το αξίωμα του αρχιστρατήγου.
Ο Μερκούριος πλέει σε πελάγη δόξης και ευτυχίας.
Συνεργάζεται με το γήινο Βασιλιά και λησμονεί τον Ουράνιο. Άγγελος του υπενθυμίζει τον Χορηγό της νίκης και την ατέρμονη δόξα, που τον αναμένει. Συνέρχεται, μετανοεί ειλικρινά για τη συμπεριφορά του, κλαίει πικρά για την αγνωμοσύνη του και υπόσχεται τελεσίδικα αφοσίωση σ' Εκείνον. Διαβάλλεται στο Βασιλιά για τη χριστιανική του ιδιότητα και καλείται να ομολογήσει αυτοπροσώπως. Η ευκαιρία δίδεται, κι ο Μερκούριος είναι αποφασισμένος να φανεί θαρραλέος. Δηλώνει απερίφραστα τη θεϊκή επέμβαση σαν αιτία της νίκης του. Αποβάλλει τη στρατηγική στολή κι' ομολογεί με παρρησία την πίστη του στο Χριστό.
Ο Βασιλιάς εξοργίζεται και τον φυλακίζει, ενώ Άγγελος τον επισκέπτεται και τον ενθαρρύνει. Την επομένη αρχίζουν επώδυνα κολαστήρια. Δένεται με σχοινιά και τεντώνεται το σώμα του, ενώ κατακόβουν και κατακαίνε τις σάρκες του. Οι πόνοι αφόρητοι, η αιμορραγία ακατάσχετη, αλλά κι' η καρτερία θαυμαστή. Ρίχνεται ημιθανής, σε σκοτεινό χώρο. Εκεί παρευρίσκεται ο Άγγελος, για ενδυνάμωση και παντελή θεραπεία.
Ο Άγιος αναπέμπει ύμνους ευχαριστίας και δοξολογίας στον Κύριο. Ο Βασιλιάς καταπλήσσεται στη θέα του υγιούς Μερκουρίου. Ο Άγιος διακηρύσσει τον Παντοδύναμο Γιατρό και δέχεται πάνδεινα βασανιστήρια. Διαμελίζουν τα μέλη του, κεντούν και τρυπούν με πυρωμένα σίδερα το κορμί του και τον χτυπούν αλύπητα. Υπομένει ανδρεία τις οδύνες ο γενναίος αθλητής. Κρεμούν ανάποδα το σώμα του και δένουν στο λαιμό του μεγάλη πέτρα, ενώ ραβδΐζουν το σώμα του με χάλκινη μάστιγα. Η γενναιότητά του θαυμαστή. Η υπομονή του έκδηλη. Ο τύραννος ηττημένος διατάζει την αποκεφάλισή του στην Καισαρεία.
Ο Άγιος τροπαιοφόρος δέχεται την επίσκεψη του Ίδιου του Κυρίου, που του αναγγέλλει το αίσιο τέρμα του αγώνα του. Προσεύχεται υπέρ των βασανιστών του και προτάσσει την τίμια κεφαλή του στο δήμιο.
Η ψυχή αποχωρίζεται από το μαρτυρικό σώμα και ανέρχεται στα Ουράνια Σκηνώματα, για να παραλάβει τον επινίκιο στέφανο. Εκεί στη χώρα του Φωτός ,τον προσμένουν πλήθη Αγίων και Αγγέλων για να πανηγυρίσουν την περίλαμπρη νίκη του. Κι εμείς τιμάμε την μνήμη του στις 25 Νοεμβρίου και επικαλούμαστε τις θερμές πρεσβείες του.-
Στην επίλεκτη Χορεία των Μεγαλομαρτύρων, διακριτική θέση κατέχει ο Άγιος Μεγαλομάρτυρας ΜΕΡΚΟΥΡΙΟΣ.
Γέννημα και θρέμμα της Ανατολής, ζει το 255 μ.Χ., στα χρόνια Βασιλιά Δεκίου. Μεγαλώνει σε χριστιανικό οικογενειακό περιβάλλον και δέχεται σωτήριες νουθεσίες. Κατατάσσεται νέος στο στράτευμα και του αναθέτουν να εξόντωση τους βαρβάρους.
Ο Κύριος τον επισημαίνει και σπεύδει δι' Αγγέλου να τον βοηθήσει. Τον ενθαρρύνει και του παραδίδει ξίφος για να κατατρόπωσει τον εχθρό.
Ο Μερκούριος ορμάει ακάθεκτος και σκορπίζει τον όλεθρο. Θανατώνει κι αυτόν τον βάρβαρο στρατηγό, προκαλώντας την άτακτη φυγή των στρατιωτών. Η νίκη είναι περιφανής. Η πανωλεθρία θαυμαστή. Έπαθλο το αξίωμα του αρχιστρατήγου.
Ο Μερκούριος πλέει σε πελάγη δόξης και ευτυχίας.
Συνεργάζεται με το γήινο Βασιλιά και λησμονεί τον Ουράνιο. Άγγελος του υπενθυμίζει τον Χορηγό της νίκης και την ατέρμονη δόξα, που τον αναμένει. Συνέρχεται, μετανοεί ειλικρινά για τη συμπεριφορά του, κλαίει πικρά για την αγνωμοσύνη του και υπόσχεται τελεσίδικα αφοσίωση σ' Εκείνον. Διαβάλλεται στο Βασιλιά για τη χριστιανική του ιδιότητα και καλείται να ομολογήσει αυτοπροσώπως. Η ευκαιρία δίδεται, κι ο Μερκούριος είναι αποφασισμένος να φανεί θαρραλέος. Δηλώνει απερίφραστα τη θεϊκή επέμβαση σαν αιτία της νίκης του. Αποβάλλει τη στρατηγική στολή κι' ομολογεί με παρρησία την πίστη του στο Χριστό.
Ο Βασιλιάς εξοργίζεται και τον φυλακίζει, ενώ Άγγελος τον επισκέπτεται και τον ενθαρρύνει. Την επομένη αρχίζουν επώδυνα κολαστήρια. Δένεται με σχοινιά και τεντώνεται το σώμα του, ενώ κατακόβουν και κατακαίνε τις σάρκες του. Οι πόνοι αφόρητοι, η αιμορραγία ακατάσχετη, αλλά κι' η καρτερία θαυμαστή. Ρίχνεται ημιθανής, σε σκοτεινό χώρο. Εκεί παρευρίσκεται ο Άγγελος, για ενδυνάμωση και παντελή θεραπεία.
Ο Άγιος αναπέμπει ύμνους ευχαριστίας και δοξολογίας στον Κύριο. Ο Βασιλιάς καταπλήσσεται στη θέα του υγιούς Μερκουρίου. Ο Άγιος διακηρύσσει τον Παντοδύναμο Γιατρό και δέχεται πάνδεινα βασανιστήρια. Διαμελίζουν τα μέλη του, κεντούν και τρυπούν με πυρωμένα σίδερα το κορμί του και τον χτυπούν αλύπητα. Υπομένει ανδρεία τις οδύνες ο γενναίος αθλητής. Κρεμούν ανάποδα το σώμα του και δένουν στο λαιμό του μεγάλη πέτρα, ενώ ραβδΐζουν το σώμα του με χάλκινη μάστιγα. Η γενναιότητά του θαυμαστή. Η υπομονή του έκδηλη. Ο τύραννος ηττημένος διατάζει την αποκεφάλισή του στην Καισαρεία.
Ο Άγιος τροπαιοφόρος δέχεται την επίσκεψη του Ίδιου του Κυρίου, που του αναγγέλλει το αίσιο τέρμα του αγώνα του. Προσεύχεται υπέρ των βασανιστών του και προτάσσει την τίμια κεφαλή του στο δήμιο.
Η ψυχή αποχωρίζεται από το μαρτυρικό σώμα και ανέρχεται στα Ουράνια Σκηνώματα, για να παραλάβει τον επινίκιο στέφανο. Εκεί στη χώρα του Φωτός ,τον προσμένουν πλήθη Αγίων και Αγγέλων για να πανηγυρίσουν την περίλαμπρη νίκη του. Κι εμείς τιμάμε την μνήμη του στις 25 Νοεμβρίου και επικαλούμαστε τις θερμές πρεσβείες του.-