ΚΥΡ. ΠΡΟ ΥΨΩΣΕΩΣ (Γαλ. 6, 11-8)
ΚΑΥΧΗΜΑ ΣΤΑΥΡΙΚΟ
΄΄Εμοί δε μη γένοιτο καυχάσθαι ει μη εν τω σταυρώ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, δι’ού εμοί κόσμος εσταύρωται καγώ τω κόσμω.΄΄ (Γαλ. στ΄ 14). Η μοναδική καύχηση του Απ. Παύλου ο Σταυρός του Χριστού, το Ξύλο της σωτηρίας. Από την στιγμή, που πάνω του απλώθηκε το πανάχραντο Σώμα του Κυρίου και ποτίσθηκε με το πανάγιο Αίμα Του, το Ξύλο καθαγιάστηκε. Η λυτρωτική Θυσία του Χριστού πάνω στον Σταυρό , τον ανέδειξε όπλο αήττητο, ασπίδα απυρόβλητη, δύναμη ακαταμάχητη.
ΚΑΥΧΗΜΑ ΣΤΑΥΡΙΚΟ
΄΄Εμοί δε μη γένοιτο καυχάσθαι ει μη εν τω σταυρώ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, δι’ού εμοί κόσμος εσταύρωται καγώ τω κόσμω.΄΄ (Γαλ. στ΄ 14). Η μοναδική καύχηση του Απ. Παύλου ο Σταυρός του Χριστού, το Ξύλο της σωτηρίας. Από την στιγμή, που πάνω του απλώθηκε το πανάχραντο Σώμα του Κυρίου και ποτίσθηκε με το πανάγιο Αίμα Του, το Ξύλο καθαγιάστηκε. Η λυτρωτική Θυσία του Χριστού πάνω στον Σταυρό , τον ανέδειξε όπλο αήττητο, ασπίδα απυρόβλητη, δύναμη ακαταμάχητη.
Ο Σταυρός του Κυρίου ο πανσεβάσμιος τείχος απόρθητο, δαιμόνων αλεξιτήριο, ζωηφόρος πηγή.
Ο Σταυρός του Χριστού σκήπτρο σεπτό, βακτηρία αδυνάτων, εξολοθρευτής παθών. Ο Σταυρός του Ιησού προστασία κραταιά, παράκληση θλιβομένων, φυλακτήριο πανίσχυρο.
Ο Σταυρός του Υιού του Θεού παμμακάριστος, ελπίδα των πιστών, ρώση των ασθενών, σημείο λυτρωτικό.
Αυτόν τον Σταυρό προσκυνούμε, Αυτόν τιμούμε, σ’ Αυτόν προσβλέπουμε , σ’ Αυτόν καταφεύγουμε.
Αυτόν τον Σταυρό σήκωσε ο Ιησούς, σηκώνοντας το βάρος των αμαρτιών της πανανθρωπότητας, για να επέλθει η καταλλαγή ανθρώπων και Θεού, για να δοθεί η δυνατότητα στον άνθρωπο να θεωθεί, να είναι κοινωνός των ενεργειών του Θεού και μέτοχος της επουρανίου Βασιλείας Του. Ο Κύριος δέχθηκε εκούσια τον διά Σταυρού θάνατο. Έγινε ο Πρώτος Σταυροφόρος.
Κι εμείς, αν θέλουμε να είμασθε πιστοί ακόλουθοί Του, να γίνουμε και γνήσιοι μιμητές Του, ακριβείς ιχνηλάτες Του. Να σηκώσουμε κι εμείς τον σταυρό, που ο Κύριος εναποθέτει στους ώμους μας, με οποιδήποτε μορφή, θλίψεως, ασθενείας, δυσχερείας, κινδύνου και απειλής, να τον φέρουμε πασίχαρα, εκούσια, δοξολογικά, λυτρωτικά, υπομονετικά, αφού ΄΄η θλίψις υπομονήν κατεργάζεται.΄΄( Ρωμ. ε΄ , 3 ) και διά της υπομονής επιτυγχάνεται η σωτηρία. ΄΄εν τη υπομονή υμών κτήσασθε τας ψυχάς υμών. ΄΄( Λουκ. κα΄ , 19 ).
Ο σταυρός του καθενός μας κατασκευασμένος στα μέτρα μας, ευκαιρίες, που απαιτείται να αξιοποιήσουμε και να εκμεταλλευθούμε σωστικά.
Οι σταυροί δοκιμασίες επιτρεπτές από τον Θεό ΄΄ κατ’ ευδοκία ΄΄ για τη σωτηρία μας και τόσες όσες έχουμε τη δύναμη να υποστούμε. Με την πίστη στην αγάπη του Θεού Πατέρα και την ελπίδα στην αμέριστη ενέργειά Του, συνεργούμε θετικά και φθάνουμε νικηφόρα από την σταύρωση στη λαμπροφόρα ανάσταση.
Καυχώμαι για τον ζωηφόρο Σταυρό του Κυρίου μου σημαίνει δέχομαι ευχαριστιακά ονειδισμούς για την πίστη μου σ’ Εκείνον, ομολογώ παρρησιακά, ζω μαρτυρικά, θυσιάζομαι καθολικά, κινούμαι αυταπαρνητικά, υποφέρω υπομονετικά, βιώνω το μαρτύριο του αόρατου πολέμου κατά του σατανά, του ανένδοτου αγώνα κατά των παθών, δίνω την καθημερινή μαρτυρία Χριστού.
Σταυρώνομαι για τον κόσμο σημαίνει σταυρώνω τον παλαιό άνθρωπο, αγωνίζομαι ακατάπαυστα για την μεταμόρφωση των παθών σε αρετές, για την ανακαίνιση του είναι μου, για υλοποίηση του « καθ’ ομοίωσιν », για επίτευξη της θέωσης. Σταυρώνομαι για τον κόσμο σημαίνει μάχομαι τον κόσμο της κακίας, της αμαρτίας, μηδενίζω τον «κόσμο», εδραιώνω την ειρήνη της καρδιάς, κοινωνώ με τον Θεό, αγαπώ χωρίς όρια τους αδελφούς μου, προσφέρομαι αδιάκριτα, ενδιαφέρομαι ειλικρινά, θυσιάζομαι ανιδιοτελικά.
Αν ζω κατ’ αυτόν τον τρόπο δικαιωματικά μπορώ ν’ αναφωνώ μαζί με τον Απ. Παύλο: ΄΄Εμοί δε μοι γένοιτο καυχάσθαι ει μη εν τω σταυρώ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, δι’ ού εμοί κόσμος εσταύρωται, καγώ τω κόσμω΄΄.( Γαλ. στ΄ ,14 ).-