8/7 Ο ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ
Ιησούς, ο αιώνιος κατακτητής! Ιησούς, ο αλάθητος κυνηγός! Ιησούς, ο εναγώνιος αναζητητής ψυχών! Ποθεί τη λύτρωσή τους. Διψάει τη σωτηρία τους. Κυνηγάει πολύτιμα θηράματα. Στοχεύει «σκεύη της εκλογής». Επισημαίνει εκλεκτούς και τους κυκλώνει με την αγάπη Του. Στα δίχτυα της Θεϊκής αγάπης πιάνεται κι ο Άγιος Μεγαλομάρτυς ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ.
Ζει στους χρόνους του Διοκλητιανού. Πατέρας του, ο χριστιανός Χριστόφορος. Μητέρα του, η συγκλητική ειδωλολάτρισσα Θεοδότη. Μυεί το γυιό της και τον μορφώνει. Ο Νεανίας, κάτοχος ηγετικών προσόντων και ικανοτήτων, κατορθώνει και διορίζεται Δούκας της Αιγύπτου και Διοικητής δύο ταγμάτων. Επίλεκτος εκτελεστής του καταδιωκτικού σχεδίου του Διοκλητιανού.
Αλλ' ο Θείος Κυνηγός επαγρυπνεί. Κι ενώ βαδίζει ακάθεκτος, για το στόχο του, ισχυρός σεισμός και αστραπή τον καθηλώνουν. Ο Ιησούς, ανάμεσα σ' ένα φωτεινό Σταυρό, αποκαλύπτει την ταυτότητά Του και ανακοινώνει την τιμητική του διάκριση. Από τότε ο Νεανίας, «σκεύος εκλογής», γίνεται πιστός ακόλουθος του Ιησού. Φθάνει στη Σκυθόπολη και παραγγέλλει χρυσό Σταυρό. Πάνω του σχεδιάζονται, αχειροποίητα κι ανεξίτηλα, οι μορφές του Ιησού και των Αγγέλων, Μιχαήλ και Γαβριήλ.
Στην Αλεξάνδρεια κατατροπώνει έξι χιλιάδες βαρβάρους επιδρομείς, ενώ ο στρατός του μένει άτρωτος.
Κατενθουσιασμένος εξιστορεί στη μητέρα του τη λαμπρή επιτυχία του, σαν νίκη του Σταυρού και τη συνομιλία του με τον Ιησού. Η Θεοδότη ταράσσεται για την επιστροφή του γυιού της και φθάνει στην Αλεξάνδρεια για να τον μεταπείσει. Ο Νεανίας παραμένει αδιάλλακτος. Έξαλλη η μάνα φεύγει. Συναντά το Διοκλητιανό κι εξαπολύει αμείλικτο «κατηγορώ» εναντίον του γυιού της.
Αμέσως, διατάσσεται ο ηγεμόνας Ουλκίωνας, να εκβιάσει τον Νεανία, ν' αρνηθεί την πίστη του.
Ο γενναίος αξιωματικός παραδίδει τα παράσημα του γήινου αξιώματος και αναμένει τα έπαθλα τ' ουρανού. Ομολογεί περήφανα την υποτέλειά του στον Εσταυρωμένο και επιζητεί το μαρτύριο.
Ο θηριώδης Ουλκίωνας τον βασανίζει και τον φυλακίζει. Εκεί τον επισκέπτεται ο Χριστός, τον θεραπεύει, τον ενισχύει και τον μετονομάζει ΠΡΟΚΟΠΙΟ.
Την επομένη ο Προκόπιος με την προσευχή του συντρίβει τριάντα ειδωλολατρικά αγάλματα και κερδίζει, για το Χριστό, τα δύο τάγματά του. Πανευτυχής τους κατηχεί και βαπτίζονται. Το πρωί ομολογούν όλοι την πίστη τους και θανατώνονται, με ξίφος.
Στη φυλακή ο Προκόπιος διδάσκει και ενθαρρύνει δώδεκα γυναίκες συγκλητικές. Σε λίγο, πρόθυμα δέχονται το μαρτύριο. Η ηρωϊκή τους στάση συγκλονίζει τη μητέρα του Προκοπίου και δηλώνει πίστη στον Εσταυρωμένο.
Ο Προκόπιος περιχαρής τη διδάσκει, βαπτίζεται Θεοδοσία και επισφραγίζει την πίστη της με το μαρτυρικό της θάνατο.
Οι νίκες του Χριστού, εξαγριώνουν τους βασανιστές. Ο Άγιος δέχεται αλλεπάλληλα μαρτύρια. Κατακαίνε το σώμα του. Σουβλίζουν τα μέλη του. Καίει το χέρι του, αρνούμενος να θυσιάσει λιβάνι στο βωμό. Τον κρεμούν, δένοντας βάρος στα πόδια. Τον ρίχνουν σ' αναμμένο καμίνι, αλλ' οι φλόγες διασκορπίζονται και κατακαίνε τους δήμιους.
Τέλος, διατάσσεται ο αποκεφαλισμός του. Ο Άγιος προσεύχεται θερμά και προτείνει την κεφαλή του. Στις 8 Ιουλίου η ψυχή του Μεγαλομάρτυρα φτερουγίζει κοντά στον Ιησού, που πίστεψε φλογερά κι ωμολόγησε θαρραλέα.-
Ιησούς, ο αιώνιος κατακτητής! Ιησούς, ο αλάθητος κυνηγός! Ιησούς, ο εναγώνιος αναζητητής ψυχών! Ποθεί τη λύτρωσή τους. Διψάει τη σωτηρία τους. Κυνηγάει πολύτιμα θηράματα. Στοχεύει «σκεύη της εκλογής». Επισημαίνει εκλεκτούς και τους κυκλώνει με την αγάπη Του. Στα δίχτυα της Θεϊκής αγάπης πιάνεται κι ο Άγιος Μεγαλομάρτυς ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ.
Ζει στους χρόνους του Διοκλητιανού. Πατέρας του, ο χριστιανός Χριστόφορος. Μητέρα του, η συγκλητική ειδωλολάτρισσα Θεοδότη. Μυεί το γυιό της και τον μορφώνει. Ο Νεανίας, κάτοχος ηγετικών προσόντων και ικανοτήτων, κατορθώνει και διορίζεται Δούκας της Αιγύπτου και Διοικητής δύο ταγμάτων. Επίλεκτος εκτελεστής του καταδιωκτικού σχεδίου του Διοκλητιανού.
Αλλ' ο Θείος Κυνηγός επαγρυπνεί. Κι ενώ βαδίζει ακάθεκτος, για το στόχο του, ισχυρός σεισμός και αστραπή τον καθηλώνουν. Ο Ιησούς, ανάμεσα σ' ένα φωτεινό Σταυρό, αποκαλύπτει την ταυτότητά Του και ανακοινώνει την τιμητική του διάκριση. Από τότε ο Νεανίας, «σκεύος εκλογής», γίνεται πιστός ακόλουθος του Ιησού. Φθάνει στη Σκυθόπολη και παραγγέλλει χρυσό Σταυρό. Πάνω του σχεδιάζονται, αχειροποίητα κι ανεξίτηλα, οι μορφές του Ιησού και των Αγγέλων, Μιχαήλ και Γαβριήλ.
Στην Αλεξάνδρεια κατατροπώνει έξι χιλιάδες βαρβάρους επιδρομείς, ενώ ο στρατός του μένει άτρωτος.
Κατενθουσιασμένος εξιστορεί στη μητέρα του τη λαμπρή επιτυχία του, σαν νίκη του Σταυρού και τη συνομιλία του με τον Ιησού. Η Θεοδότη ταράσσεται για την επιστροφή του γυιού της και φθάνει στην Αλεξάνδρεια για να τον μεταπείσει. Ο Νεανίας παραμένει αδιάλλακτος. Έξαλλη η μάνα φεύγει. Συναντά το Διοκλητιανό κι εξαπολύει αμείλικτο «κατηγορώ» εναντίον του γυιού της.
Αμέσως, διατάσσεται ο ηγεμόνας Ουλκίωνας, να εκβιάσει τον Νεανία, ν' αρνηθεί την πίστη του.
Ο γενναίος αξιωματικός παραδίδει τα παράσημα του γήινου αξιώματος και αναμένει τα έπαθλα τ' ουρανού. Ομολογεί περήφανα την υποτέλειά του στον Εσταυρωμένο και επιζητεί το μαρτύριο.
Ο θηριώδης Ουλκίωνας τον βασανίζει και τον φυλακίζει. Εκεί τον επισκέπτεται ο Χριστός, τον θεραπεύει, τον ενισχύει και τον μετονομάζει ΠΡΟΚΟΠΙΟ.
Την επομένη ο Προκόπιος με την προσευχή του συντρίβει τριάντα ειδωλολατρικά αγάλματα και κερδίζει, για το Χριστό, τα δύο τάγματά του. Πανευτυχής τους κατηχεί και βαπτίζονται. Το πρωί ομολογούν όλοι την πίστη τους και θανατώνονται, με ξίφος.
Στη φυλακή ο Προκόπιος διδάσκει και ενθαρρύνει δώδεκα γυναίκες συγκλητικές. Σε λίγο, πρόθυμα δέχονται το μαρτύριο. Η ηρωϊκή τους στάση συγκλονίζει τη μητέρα του Προκοπίου και δηλώνει πίστη στον Εσταυρωμένο.
Ο Προκόπιος περιχαρής τη διδάσκει, βαπτίζεται Θεοδοσία και επισφραγίζει την πίστη της με το μαρτυρικό της θάνατο.
Οι νίκες του Χριστού, εξαγριώνουν τους βασανιστές. Ο Άγιος δέχεται αλλεπάλληλα μαρτύρια. Κατακαίνε το σώμα του. Σουβλίζουν τα μέλη του. Καίει το χέρι του, αρνούμενος να θυσιάσει λιβάνι στο βωμό. Τον κρεμούν, δένοντας βάρος στα πόδια. Τον ρίχνουν σ' αναμμένο καμίνι, αλλ' οι φλόγες διασκορπίζονται και κατακαίνε τους δήμιους.
Τέλος, διατάσσεται ο αποκεφαλισμός του. Ο Άγιος προσεύχεται θερμά και προτείνει την κεφαλή του. Στις 8 Ιουλίου η ψυχή του Μεγαλομάρτυρα φτερουγίζει κοντά στον Ιησού, που πίστεψε φλογερά κι ωμολόγησε θαρραλέα.-