Σάββατο 24 Απριλίου 2010

Η ελεημοσύνη.

Η ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ.

«Αύτη ην πλήρης αγαθών έργων και ελεημοσυνών ω εποίει.»(Πραξ. θ΄ ,36)
Η αγάπη αποτελεί Θεϊκή εντολή προς τον άνθρωπο. Έκφραση της αγάπης είναι και η ελεημοσύνη, αυτή την οποία εκτελούσε και η Αγία Ταβιθά.
Η ελεημοσύνη εμπεριέχει έλεος, το οποίο είναι ο τρόπος ζωής του Θεού. Αυτή την ελεημοσύνη εντέλλεται και στον άνθρωπο.
Η ελεημοσύνη στην πρακτική της μορφή προϋποθέτει αγάπη Χριστού, αδελφοσύνη, καρδιακή καθαρότητα, δικαιοσύνη.
Η φλογερή αγάπη στον Χριστό πυροδοτεί το είναι του ανθρώπου και προβαίνει σε θυσιαστικές κινήσεις, απαυγάσματα της ιχνηλασίας της γήϊνης πορείας του Χριστού.
Η αγάπη στον Χριστό προεκτείνεται σε αγάπη στον άνθρωπο, εφ’ όσον νοηματοδοτείται η αδελφότητα και η φιλαυτία μετατρέπεται σε φιλαλληλία.
Η βίωση της ορθόδοξης ασκητικής, με την κάθαρση της καρδιάς από τα πάθη της φιλοδοξίας, της φιληδονίας, της φιλαργυρίας, συνεπάγεται την ελεημοσύνη.
Η αγάπη στους αδελφούς απαιτεί την εφαρμογή της δικαιοσύνης. Αγάπη και δικαιοσύνη συνυπάρχουν αναπόσπαστα.
Η ελεημοσύνη αποτελεί αρετή και εμφαίνεται πολύτροπα.
Ελεημοσύνη είναι η υλική βοήθεια και προσφορά.
Ελεημοσύνη είναι και η ηθική στήριξη.
Ελεημοσύνη
αποτελεί και ο λόγος, που ενισχύει, παρηγορεί και κατευθύνει.
Ελεημοσύνη
είναι και η προσευχή, που ενδυναμώνει και προκαλεί το Θεϊκό έλεος.
Ελεημοσύνη είναι «η καύσις της καρδίας υπέρ πάσης κτίσεως», κατά τον Αγ. Ισαάκ Σύρο.
Ελεημοσύνη και η ειρήνη της καρδιάς, εφ’ όσον αντικατοπτρίζεται στην κοινωνία των ανθρώπων με ειρηνιστικές προεκτάσεις.
Ελεημοσύνη και ο πόθος σωτηρίας της ανθρωπότητας, καθώς συνταυτίζεται με τον στόχο του Χριστού.
Η ενέργεια της ελεημοσύνης μας καθιστά ελεήμονες, όμοιους με τους Αγίους, οι οποίοι μας ελεούν διαρκώς και ποικιλοτρόπως.
Ελεήμονες, λοιπόν, ας επιδιώκουμε να είμαστε, ώστε να συνοικεί στην καρδιά μας ο Ελεήμονας Θεός.-