Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010

ΑΓ. ΦΩΤΕΙΝΗ η Ισαπόστολος.

26/2 ΑΓΙΑ ΦΩΤΕΙΝΗ
-Μία φλογερή Ισαπόστολος-

Ο Ιησούς ανά τους αιώνες μαγνητίζει ψυχές, ηλεκτρίζει καρδιές, πυρπολεί υπάρξεις, δημιουργεί μία ατέλειωτη σειρά αφοσιωμένων Φίλων Του.
Ανάμεσά τους διακρίνεται η Αγία ΦΩΤΕΙΝΗ, που τιμάμε στις 26 Φεβρουαρίου.
Η γυναίκα εκείνη, που έχει προσωπική γνωριμία κι αξιόλογη συνομιλία με τον Κύριο στο πηγάδι του Ιακώβ. Εκείνη η συνάντηση είναι η μεγάλη στιγμή της μεταστροφής της. Από εκείνη την ώρα, που οι κεραίες της ψυχής της συλλαμβάνουν το μήνυμα και το νόημα της Τριαδικής Θεότητας, από τότε αρχίζει με αμείωτο ζήλο το υψηλό έργο της ιεραποστολής.
Κερδίζει τις πέντε αδελφές της: Ανατολή, Φωτώ, Φωτίδα, Παρασκευή, Κυριακή και τους δυό γιούς της: Βίκτωρα και Ιωσήφ. Μ' αυτούς σαν επιτελείο οργώνει πόλεις και χωριά και σπέρνει τον σπόρο της Αλήθειας του Χριστού.
Το 66 μ.Χ. ο βασιλιάς Νέρωνας εξαπολύει απηνή διωγμό κατά των Χριστιανών. Η Αγία Φωτεινή με το γυιό της Ιωσήφ βρίσκονται στην Καρθαγένη της Αφρικής και κηρύττουν με παρρησία.
Ο μεγαλύτερος γυιός της Βίκτωρας προάγεται σε αρχιστράτηγο του Ρωμαϊκού στρατού. Ο βασιλιάς του αναθέτει ειδική αποστολή στην Ιταλία για να τιμωρήσει τους Χριστιανούς. Ο Δούκας Ιταλίας Σεβαστιανός γνωρίζει τη χριστιανική ιδιότητα του Βίκτωρα και τον προτρέπει φιλικά να εφαρμόσει τη βασιλική εντολή. Ο θαρραλέος όμως αρχιστράτηγος δεν πτοείται. Είναι αποφασισμένος να θυσιάσει τα παράσημα και να παραμείνει κήρυκας Ιησού. Ο Σεβαστιανός τυφλώνεται και μένει άφωνος. Ομολογεί την Θεότητα του Χριστού, αναβλέπει και Τον δοξολογεί. Το θαύμα προσελκύει πολλούς στον Χριστό.
Ο Νέρωνας πληροφορείται τη χριστιανική ταυτότητα του Βίκτωρα και του Σεβαστιανού και την οικογενειακή ιεραποστολική δράση της Αγίας Φωτεινής και τους καλεί στη Ρώμη.
Ο Κύριος εμψυχώνει το Βίκτωρα και τον μετονομάζει τιμητικά Φωτεινό. Η Αγία φθάνει στη Ρώμη. Πανθομολογούν αγάπη στον Ιησού. Διατάζεται η συντριβή των δακτύλων και η αποκοπή των χεριών, αλλά μένουν αβλαβή, ενώ τα χέρια των δημίων παραλύουν. Οι άνδρες φυλακίζονται, ενώ οι γυναίκες οδηγούνται στο παλάτι σε μια προκλητική επίδειξη χρυσού. Εκεί συναντούν την κόρη του Νέρωνα Δομνίνα. Κατηχείται μαζί με τις εκατό υπηρέτριές της, βαπτίζονται και μετονομάζεται Ανθούσα. Μοιράζει τα χρυσαφικά στους φτωχούς και ακολουθεί την Αγία.
Ο Νέρωνας οργίζεται και διατάζει να ριφθούν όλοι σε καμίνι, αλλά παραμένουν αβλαβείς. Τους προσφέρει να πιουν δηλητήριο από τον ξακουστό μάγο Λαμπάδιο. Πίνουν και μένουν απαθείς. Ο μάγος γίνεται Χριστιανός, βαπτίζεται Θεόκλητος και αποκεφαλίζεται.
Τα μαρτύρια συνεχίζονται σκληρότερα. Κόβονται τα νεύρα των Αγίων. Κρεμούνται, ξεσχίζονται, κατακαίονται, ποτίζονται με στάχτη και ξύδι, μολύβι και θειάφι, αλλά αγάλλονται. Τυφλώνονται και ρίχνονται σε σκοτεινή φυλακή γεμάτη φαρμακερά φίδια. Ο Κύριος τους εμψυχώνει, τους θεραπεύει, νεκρώνει τα φίδια και ευωδιάζει το χώρο. Πολλοί τους επισκέπτονται και πιστεύουν στον Χριστό. Ο Νέρωνας καταπλήσσεται. Διατάζει να σταυρωθούν και να κτυπηθούν ανελέητα. Οι Άγιοι παραμένουν ζωντανοί, ψάλλουν, Άγγελος τους απελευθερώνει, ενώ οι δήμιοι τυφλώνονται. Με τις προσευχές της Αγίας επαναβλέπουν και βαπτίζονται. Ο Νέρωνας διατάζει την εκδορά του δέρματος των Αγίων και τον αποκεφαλισμό όλων, έκτος της Αγίας Φωτεινής. Η Αγία λυπείται, που μένει μόνη, ενώ οι συναθλητές της βρίσκονται στον Ουρανό πανευτυχείς.
Προσεύχεται θερμά κι ο Χριστός εμφανίζεται και την καθιστά υγιή. Στη φυλακή και ενώ υμνολογεί τον Κύριο παραδίδει την ψυχή στα χέρια Του και απολαμβάνει αιώνια την ατέρμονη ευτυχία του Παραδείσου-