8/2 Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ο Στρατηλάτης.
«Και ηγούμαι σκύβαλα είναι ίνα Χριστόν κερδήσω» (Φιλιπ. γ΄, 8), αναφωνεί ο Πυρφόρος Απόστολος Παύλος.
Αυτό ενστερνίζονται κι αυτό διασαλπίζουν οι θαρραλέοι Μάρτυρες του Χριστού. Θυσιάζουν ηγετικές θέσεις, προκειμένου να κερδίσουν το Χριστό. Αυτό το μήνυμα υλοποιεί κι ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ o Στρατηλάτης.
Πατρίδα του τα Ευχάϊτα Γαλατίας. Διαμονή του η Ηράκλεια. Στο παράστημα αγέρωχος. Στο ήθος άφθαστος. Στο ψυχικό μεγαλείο ασυναγώνιστος. Στη φρόνηση καταπληκτικός. Στη ρητορική δεινότητα ανεπανάληπτος. Όλοι τον θαυμάζουν.
Ο βασιλιάς Λικίνιος τον ανακηρύσσει αρχιστράτηγο και εξουσιαστή της Ηράκλειας. Ανοίγεται ευρύ πεδίο δράσεως στον Χριστιανό αξιωματούχο. Γίνεται διαπρύσιος κήρυκας Ιησού. Μεταλαμπαδεύει τη φλόγα του. Διακηρύσσει την πίστη του. Συντονίζει τους παλμούς του λαού στη συχνότητα τ’ ουρανού. Πλήθος ανθρώπων γίνονται Χριστιανοί.
Ο Λικίνιος πληροφορείται τη δράση, ανησυχεί και με επιστολή τον καλεί να παρουσιασθεί στη Νικομήδεια, για να θυσιάσει στους θεούς. Ο Θεόδωρος διαβλέπει το μαρτυρικό του τέλος. Ποθεί να μαρτυρήσει στην πατρίδα του, γι' αυτό και απαντά προκλητικά, πειστικά, αλλά παραπλανητικά. Ο Λικίνιος παίρνει 8. 000 στρατό, χρυσά αγάλματα θεών και έρχεται στην Ηράκλεια. Ο Θεόδωρος τον υποδέχεται και δέχεται να θυσιάσει, αφού πρώτα του δοθούν τα αγάλματα των θεών, για ιδιωτική θυσία.
Η πρότασή του ευπρόσδεκτη. Τα χρυσά αγάλματα, του παραδίδονται. Τη νύκτα τα τεμαχίζει και τα μοιράζει στους πτωχούς.
Ο εκατόνταρχος Μαξέντιος ενημερώνει τον βασιλιά, για την ενέργεια του Θεοδώρου. Εξωργισμένος τον καλεί να θυσιάσει. Ο Θεόδωρος βεβαιώνει και αιτιολογεί την πράξη του. Αποκαλύπτει συγχρόνως τη χριστιανική του ιδιότητα, διακηρύσσει με παρρησία την πίστη του και δέχεται με ευχαρίστηση εξουθενωτικά, φρικτά βασανιστήρια. Μαστιγώνεται ανελέητα. Οι σάρκες κατασχίζονται. Οι πληγές κατακαίονται. Αιμόφυρτος φυλακίζεται. Η ψυχή του ολόρθη δοξολογεί τον Κύριο.
Ο Λικίνιος συνεχίζει τη μεταπειστική του προσπάθεια. Ο γενναίος στρατιώτης του Χριστού, με το φρόνημα αδούλωτο, εμμένει σθεναρά στην πίστη του. Καταδίκη του, είναι ο σταυρικός θάνατος. Το δέχεται καρτερικά, ενώ πονεί αφόρητα. Πύρινες ικεσίες αναπέμπει στον Κύριο, για συμπαράσταση. Κι ο Ιησούς επεμβαίνει αμέσως. Άγγελος τον ελευθερώνει, τον θεραπεύει, τον ενδυναμώνει. Ο Άγιος ανυμνεί τον Θεό.
Ο βασιλιάς, βέβαιος για το θάνατο του Θεοδώρου, αποστέλνει τον Αντίοχο και τον Πατρίκιο, για να εξαφανίσουν το σώμα του.
Αντικρίζοντας τον Άγιο υγιή, αναφωνούν: «Μέγας ο Θεός των Χριστιανών» και πιστεύουν μαζί με άλλους ογδόντα πέντε. Ο Λικίνιος το πληροφορείται και στέλνει τον ανθύπατο Κέστη με τριακόσιους στρατιώτες για να τον θανατώσουν.Η θαυμαστή σωτηρία του Αγίου τους μεταστρέφει και πιστεύουν όλοι, καθώς και πλήθος λαού.
Ο Λικίνιος εξωργισμένος δίνει εντολή να τον αποκεφαλίσουν. Η ψυχή του, φτερουγίζει στα Ουράνια Σκηνώματα, για να γίνει κληρονόμος της Βασιλείας Του. Το σώμα του θάπτεται στα Ευχάϊτα. Τον τιμάμε στις 8 Φεβρουαρίου.-
«Και ηγούμαι σκύβαλα είναι ίνα Χριστόν κερδήσω» (Φιλιπ. γ΄, 8), αναφωνεί ο Πυρφόρος Απόστολος Παύλος.
Αυτό ενστερνίζονται κι αυτό διασαλπίζουν οι θαρραλέοι Μάρτυρες του Χριστού. Θυσιάζουν ηγετικές θέσεις, προκειμένου να κερδίσουν το Χριστό. Αυτό το μήνυμα υλοποιεί κι ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ o Στρατηλάτης.
Πατρίδα του τα Ευχάϊτα Γαλατίας. Διαμονή του η Ηράκλεια. Στο παράστημα αγέρωχος. Στο ήθος άφθαστος. Στο ψυχικό μεγαλείο ασυναγώνιστος. Στη φρόνηση καταπληκτικός. Στη ρητορική δεινότητα ανεπανάληπτος. Όλοι τον θαυμάζουν.
Ο βασιλιάς Λικίνιος τον ανακηρύσσει αρχιστράτηγο και εξουσιαστή της Ηράκλειας. Ανοίγεται ευρύ πεδίο δράσεως στον Χριστιανό αξιωματούχο. Γίνεται διαπρύσιος κήρυκας Ιησού. Μεταλαμπαδεύει τη φλόγα του. Διακηρύσσει την πίστη του. Συντονίζει τους παλμούς του λαού στη συχνότητα τ’ ουρανού. Πλήθος ανθρώπων γίνονται Χριστιανοί.
Ο Λικίνιος πληροφορείται τη δράση, ανησυχεί και με επιστολή τον καλεί να παρουσιασθεί στη Νικομήδεια, για να θυσιάσει στους θεούς. Ο Θεόδωρος διαβλέπει το μαρτυρικό του τέλος. Ποθεί να μαρτυρήσει στην πατρίδα του, γι' αυτό και απαντά προκλητικά, πειστικά, αλλά παραπλανητικά. Ο Λικίνιος παίρνει 8. 000 στρατό, χρυσά αγάλματα θεών και έρχεται στην Ηράκλεια. Ο Θεόδωρος τον υποδέχεται και δέχεται να θυσιάσει, αφού πρώτα του δοθούν τα αγάλματα των θεών, για ιδιωτική θυσία.
Η πρότασή του ευπρόσδεκτη. Τα χρυσά αγάλματα, του παραδίδονται. Τη νύκτα τα τεμαχίζει και τα μοιράζει στους πτωχούς.
Ο εκατόνταρχος Μαξέντιος ενημερώνει τον βασιλιά, για την ενέργεια του Θεοδώρου. Εξωργισμένος τον καλεί να θυσιάσει. Ο Θεόδωρος βεβαιώνει και αιτιολογεί την πράξη του. Αποκαλύπτει συγχρόνως τη χριστιανική του ιδιότητα, διακηρύσσει με παρρησία την πίστη του και δέχεται με ευχαρίστηση εξουθενωτικά, φρικτά βασανιστήρια. Μαστιγώνεται ανελέητα. Οι σάρκες κατασχίζονται. Οι πληγές κατακαίονται. Αιμόφυρτος φυλακίζεται. Η ψυχή του ολόρθη δοξολογεί τον Κύριο.
Ο Λικίνιος συνεχίζει τη μεταπειστική του προσπάθεια. Ο γενναίος στρατιώτης του Χριστού, με το φρόνημα αδούλωτο, εμμένει σθεναρά στην πίστη του. Καταδίκη του, είναι ο σταυρικός θάνατος. Το δέχεται καρτερικά, ενώ πονεί αφόρητα. Πύρινες ικεσίες αναπέμπει στον Κύριο, για συμπαράσταση. Κι ο Ιησούς επεμβαίνει αμέσως. Άγγελος τον ελευθερώνει, τον θεραπεύει, τον ενδυναμώνει. Ο Άγιος ανυμνεί τον Θεό.
Ο βασιλιάς, βέβαιος για το θάνατο του Θεοδώρου, αποστέλνει τον Αντίοχο και τον Πατρίκιο, για να εξαφανίσουν το σώμα του.
Αντικρίζοντας τον Άγιο υγιή, αναφωνούν: «Μέγας ο Θεός των Χριστιανών» και πιστεύουν μαζί με άλλους ογδόντα πέντε. Ο Λικίνιος το πληροφορείται και στέλνει τον ανθύπατο Κέστη με τριακόσιους στρατιώτες για να τον θανατώσουν.Η θαυμαστή σωτηρία του Αγίου τους μεταστρέφει και πιστεύουν όλοι, καθώς και πλήθος λαού.
Ο Λικίνιος εξωργισμένος δίνει εντολή να τον αποκεφαλίσουν. Η ψυχή του, φτερουγίζει στα Ουράνια Σκηνώματα, για να γίνει κληρονόμος της Βασιλείας Του. Το σώμα του θάπτεται στα Ευχάϊτα. Τον τιμάμε στις 8 Φεβρουαρίου.-