7/1 ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ,
το Θεϊκό Λυχνάρι.
Στον επίλεκτο χορό των Οσίων καθεδρική θέση κατέχει ο Πρόδρομος της παρουσίας του Χριστού, το λυχνάρι του Θείου Φωτός, ο εύγλωττος προάγγελος του ερχομού του Κυρίου, ο ΙΩΑΝΝΗΣ.
Σκεύος εκλογής του Θεού, καρπός ένθερμων προσευχών των άτεκνων Θεοσεβών γονέων του ο Ιωάννης, έρχεται την κατάλληλη ώρα. Άγγελος μεταφέρει το χαρμόσυνο μήνυμα του ερχομού του στον πατέρα του Ζαχαρία και καθορίζει τ' όνομά του. «Μη φοβού, Ζαχαρία, διότι εισακούσθη η δέησίς σου, και η γυνή σου Ελισάβετ γεννήσει υιόν σοι, και καλέσεις το όνομα αυτού Ιωάννην» (Λουκ. α ΄, 13).
Είναι εκείνος, που αναδεικνύεται μέγας ενώπιον του Κυρίου, που χαριτώνεται όντας στα μητρικά σπλάχνα. «...Έσται γαρ μέγας ενώπιον του Κυρίου,... και Πνεύματος Αγίου πλησθήσεται έτι εκ κοιλίας μητρός αυτού» (Λουκ. α΄ , 15) προλέγει ο Θεόσταλτος Άγγελος.
Είναι ο απεσταλμένος φλογερός κήρυκας της μετανοίας του λαού του Θεού. «..και πολλούς των υιών Ισραήλ επιστρέψει επί Κύριον τον Θεόν αυτών» (Λουκ. α , 16) δηλώνει ο Άγγελος.
Είναι εκείνος, που προετοιμάζει την οδόν του Κυρίου, «..και αυτός προελεύσεται ενώπιον αυτού... ετοιμάσαι Κυρίω λαόν κατεσκευασμένον» (Λουκ. α , 17) είναι οι λόγοι του Αγγέλου προς τον έκπλαγο Ζαχαρία.
Ο Ιωάννης ενδοξότερος των Προφητών, αφού προαναγγέλλει τον Κύριο με σκιρτήματα χαράς και αγαλλίασης, αφού θεολογεί περίτρανα έμβρυο έξι μηνών. «Και εγένετο ως ήκουσεν η Ελισάβετ τον ασπασμόν της Μαρίας, εσκίρτησε το βρέφος εν τη κοιλία αυτής και επλήσθη Πνεύματος Αγίου η Ελισάβετ και ανεφώνησε φωνή μεγάλη και είπεν ευλογημένη συ εν γυναιξί και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου· και πόθεν μοι τοιτο ίνα έλθη η μήτηρ του Κυρίου μου προς με; ιδού γαρ ως εγένετο η φωνή του ασπασμού σου εις τα ώτά μου, εσκίρτησε το βρέφος εν αγαλλιάσει εν τη κοιλία μου» (Λουκ. α ΄, 41-44).
Ο Ιωάννης με τη γέννησή του καταλύει τη μητρική στειρότητα, γίνεται πρόξενος θαυματουργικής Θεϊκής επέμβασης και χαροποιεί ευφρόσυνα γονείς και συγγενείς. Η γέννησή του οριοθετεί την Π. Διαθήκη, επισφραγίζει το Χορό των Προφητών, αναδεικνύεται η κορωνίδα των Θεόσταλτων ανδρών. «Αμήν λέγω υμίν, ουκ εγήγερται εν γεννητοίς γυναικών μείζων Ιωάννου του Βαπτιστού» (Ματθ. ια΄, 11) δηλώνει κατηγορηματικά ο Κύριος.
Σωματικά αυξάνεται. Ψυχικά ισχυροποιείται. Το Άγιο Πνεύμα φωτίζει και κατευθύνει τα βήματά του.
Ο Ιωάννης απεσταλμένος του Θεού, με ειδική αποστολή έμπιστη, προετοιμάζεται για το υψηλό υπούργημα. Η έρημος το Πανεπιστήμιο, που φοιτά. Η σιωπή και η προσευχή τροφή του. Η αγάπη και η ταπείνωση άσκησή του. Η νηστεία και η αγρυπνία, η κακοπάθεια και η χαμαικοιτία, μέσα υποδούλωσης της σάρκας.
Το πνεύμα κυριαρχεί. Η ψυχή αποκαθαίρεται. Η πίστη θεριεύει. Η καρδιά φλογίζεται. Το είναι πυρακτώνεται. Θείες ελλάμψεις δέχεται. Ένσαρκος Αγγελος καθίσταται. Αστέρι νοητό διαφαίνεται. Πρωτοπόρος των Μοναχών αναγνωρίζεται. Ίνδαλμά τους θεωρείται. Πάνοπλος στρατιώτης του ουράνιου Βασιλιά είναι.
Κι η ώρα της εγκατάλειψης του «Θαβώρ» φθάνει. Η παρουσία του στον κόσμο απαραίτητη. Η επικοίνωνία του με το λαό του Θεού επιτακτική. Και η αναχώρηση άμεση.
Το Θεϊκό λυχνάρι βρίσκεται ανάμεσα στους ανθρώπους και ρίχνει φως και διαλύει την άγνοια και στηρίζει την αμφιβολία και δυναμώνει την πίστη. Η προσωπικότητά του δυναμική γίνεται πόλος έλξης αναρίθμητων ψυχών. Διαπρύσιος κήρυκας της μετανοίας γίνεται. Προσκλητήριο μήνυμα, αντίδοτο σωτηρίας εις το διηνεκές, στέλνει. «Μετανοείτε ήγγικε γαρ η Βασιλεία των Ουρανών» (Ματθ. γ , 2) βροντοφωνεί και ο απόηχος φθάνει στον αιώνα μας.
Συγκλονίζει και συντρίβει, ανορθώνει και διασώζει ψυχές, βαπτίζει και οδηγεί στον Κύριο, «εγώ μεν βαπτίζω υμάς εν ύδατι εις μετάνοιαν ο δε οπίσω μου ερχόμενος ισχυρότερός μου εστίν, ου ουκ ειμί ικανός τα υποδήματα βαστάσαν αυτός υμάς βαπτίσει εν Πνεύματι Αγίω και πυρί» (Ματθ. γ΄ , 11-12).
Ομολογεί ο απαράμιλλος πρωταθλητής της ταπεινοφροσύνης. Κι η ταπείνωσή του ακτινοβολεί. Κι η παρρησιακή αυτοπαρουσίασή του καταπλήσσει. «Εγώ φωνή βοώντος εν τη ερήμω, ευθύνατε την οδόν του Κυρίου, καθώς είπεν Ησαΐας ο Προφήτης» (Ιωάν. Α΄ , 23) δηλώνει επίσημα την ταυτότητά του ο Ιωάννης.
Κι αναφωνεί λίγο αργότερα με έκδηλη τη χαρά: «Ίδε ο αμνός του Θεού» (Ίωαν. α , 36) και συστήνει τον Κύριο. Εισέρχεται οικειοθελώς στο παρασκήνιο για να προβάλλει στο προσκήνιο τονΥιό του Θεού.«εκείνον δει αυξάνειν,εμέ δε ελαττούσθαι»(Ιωάν.γ΄30).
Και η εκδήλωση της ταπείνωσης κορυφώνεται στην πρόταση του Ιησού να είναι ο Βαπτιστής Του. «εγώ χρείαν έχω υπό σου βαπτισθήναι, και συ έρχη προς με;» (Ματθ. γ΄ , 14). Για ν' ακολουθήσει η υπακοή, γνήσια έκφρασή της.
Ο Ιωάννης κήρυκας της αλήθειας διακηρύσσει τη Θεότητα του Χριστού, διασαλπίζει περίτρανα τον ερχομό του Μεσσία.
Η πύρινη γλώσσα του στηλιτεύει παρανομίες, ελέγχει ανηθικότητες, θίγει δριμύτατα παρεκτροπές. Το σκάνδαλο του Βασιλιά Ηρώδη με την Ηρωδιάδα, γυναίκα του αδελφού του, δε διαφεύγει της προσοχής του. «ουκ έξεστί σοι έχειν την γυναίκα Φιλίππου του αδελφού σου» (Μαρκ. στ , 18) βροντοφωνεί. Και γίνεται η δυσαρέσκεια πρωταρχικός συντελεστής στο αποτρόπαιο έγκλημα. Η θηριωδία της σατανοκρατούμενης Ηρωδιάδας κορυφώνεται. Η αποτομή της αγίας κεφαλής του στο σκοτεινό κελλί της φυλακής συντελείται.Το στόμα της αλήθειας σφραγίζεται. Η γη στερείται ένα δεινό κήρυκα της μετανοίας. Ο Άδης δέχεται έναν παροδικό κήρυκα της παρουσίας Χριστού. Ο Ουρανός κερδίζει ένα Μεγαλομάρτυρα. Η Εκκλησία έχει έναν αδιάλειπτο πρεσβευτή.
ΙΩΑΝΝΗΣ! Ο Τίμιος Πρόδρομος. Ο ταπεινός Βαπτιστής. Ο ένδοξος των Προφητών. Ο επιφανής Απόστολος. Ο ακτινοβολος κήρυκας. Ο προσφιλής του Νυμφίου. Ο σαλπιγκτής Θεϊκών προσταγμάτων. Ο τύπος των Ασκητών. Το καύχημα των Χριστιανών. Ο Μάρτυρας της Αλήθειας. Ο ένδοξος Άγιος τ' Ουρανού. Πρότυπο ζωής και συνέπειας για κάθε Αγωνιστή του πνευματικού στίβου. Ας τον μιμηθούμε.-
ΠΡΟΣΟΜΟΙΟΝ Ήχος α΄ (Των Ουρανίων ταγμάτων..)
Των επιγείων Αγγέλων το εγκαλλώπισμα, ερημική τρυγών τε, ΙΩΑΝΝΗ παμμάκαρ. Εδείχθης τε ο λύχνος ο του Θεού, Προφητών το κορύφωμα. Των Ασκητών η ακροτης κι η καλλονή, του Κυρίου χαίροις ΠΡΟΔΡΟΜΕ.
ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ
Προφητών η δόξα και η κρηπίς, ΠΡΟΔΡΟΜΕ Κυρίου και λυχνία η Θεϊκή. Κήρυξ μετανοίας, ανθρώπων ανεδείχθης, ημών των αναξίων, πάντων μνημόνευε.