Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2009

ΑΓΙΟΣ ΑΡΣΕΝΙΟΣ.


13/12 Ο Άγιος Αρσένιος.

«Όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι.» (Μαρκ. η΄ 34).
Αυτό το προσκλητήριο κάλεσμα απευθύνει στους ανθρώπους ο Ιησούς. Τους καλεί ελεύθερα κι αβίαστα να Τον ακολουθήσουν. Αλλά απ' τη στιγμή της συγκαταθέσεως, απαιτεί απαρέγκλιτα να βαδίσουν στα ίχνηΤου.
Απάρνηση εαυτού και άρση σταυρού είναι οι απαραίτητες προϋποθέσεις της συμπορεύσεως με τον Ιησού.
Αυτή την προσκλητήρια φωνή συλλαμβάνουν οι κεραίες απειραρίθμων ψυχών και την υλοποιούν αυθόρμητα. Αυτό το μήνυμα εγκολπώνονται οι αγωνιστές της πίστεως και τερματίζουν νικηφόρα. Αυτό το εγερτήριο σάλπισμα αποδέχονται κι ενστερνίζονται πλούσιοι και φτωχοί, μορφωμένοι κι αμόρφωτοι, άσημοι και διάσημοι. Αυτή την κλήση, μεταφράζει σε πράξη κι ο Άγιος Αρσένιος.
Κατάγεται από την Κων/πόλη, από γονείς πλουσίους, ευσεβείς και ξακουστούς. Ο Βασιλιάς υπολογίζει στην ευγενική καταγωγή και του αποδίδει το αξίωμα Στρατηγού, Πατρικίου και Ναυάρχου. Η γη του προσφέρει φθαρτή δόξα. Ο Ουρανός του ετοιμάζει άφθαρτη. Η επίγεια δόξα λαμπυρίζει και τον προκαλεί. Η ουράνια διαλάμπει και τον προσελκύει. Αυτή την αναφαίρετη, ατελεύτητη δόξα, ποθεί ενδόμυχα ο λαμπρός νέος.
Κάποτε, σε μια ναυτική εξόρμηση, πλέοντας με το στόλο σε τρικυμισμένη θάλασσα, όλα τα πλοία με τα πληρώματα καταποντίζονται και μόνος διασώζεται ο Αρσένιος. Επωφελείται της ευκαιρίας. Εγκαταλείπει τα πρόσκαιρα, για να κερδίσει τα αιώνια. Αποβάλλει την πολυτελή ενδυμασία και ενδύεται το ταπεινό Μοναχικό Αγγελικό Σχήμα. Εκπληρώνεται η μύχια επιθυμία του. Αφήνει το πεδίο των μαχών και εισάγεται στο στίβο των πνευματικών αγώνων. Αρχίζει τιτάνιο αγώνα με τις δυνάμεις του σκότους. Όπλα του ακαταμάχητα η βαθειά πίστη και η φλογερή αγάπη στο Χριστό. Νηστεύει αυστηρά. Αγρυπνει πολύωρα. Προσεύχεται αδιάλειπτα. Θρηνεί γοερά. Μελετά διαρκώς. Αγωνίζεται ακατάπαυστα.
Αμύνεται ανυποχώρητα. Κακοπαθεί με εκούσια πείνα, δίψα, στέρηση. Υποτάσσει το σώμα στη ψυχή. Διατηρεί απόρθητο το φρούριο της καρδιάς του. Στην ερημιά ζει στιγμές πνευματικής εξάρσεως. Επιδίδεται σε αυστηρή ενδοσκόπηση και ανελεή αυτοκριτική. Αποκομίζει βαθειά ταπείνωση και δέχεται τη χάρη του Αγίου Πνεύματος. Θεοφόρος πια θαυματουργεί. Με όπλα τον Τίμιο Σταυρό και την πύρινη προσευχή, θανατώνει δηλητηριώδες φίδι, φόβητρο της περιοχής του όρους Λάτριου της Ασίας. Εκτελεστής του Θείου θελήματος, μεταβαίνει στη Μονή Κελλιβάρων. Φορέας αγιότητας ο Αρσένιος, μεταδίδει τη φλόγα του στους Μοναχούς.
Επανέρχεται στην ποθητή ησυχία, για να συνεχίσει τους αγώνες, σαν έγκλειστος σε φωλιά θηρίων. Με την προσευχή αφοπλίζει τα θηρία και συνεχίζει την πάλη.
Η αγάπη των αδελφών τον επαναφέρει στη Μονή, για να διανύσει το υπόλοιπο της ζωής του. Ζει σε στενώτατο κελλί και λατρεύει μόνος μόνο το Θεό. Φθάνει στο ύψος της απάθειας και προγεύεται την ομορφιά του Παραδείσου. Το παράδειγμά του ακτινοβολεί. Η ζωή του ευωδιάζει Θεία Χάρη. Πιστό αντίγραφο του Ιησού ο Αρσένιος. Μετά από πολύμοχθους αγώνες, στις 13 Δεκεμβρίου, παραδίδει την ψυχή του πάλλευκη στα χέρια του Πλάστη και κληρονομεί τη Βασιλεία Του.-