16/10 ΑΓΙΟΣ ΛΟΓΓΙΝΟΣ ο εκατόνταρχος.
΄΄εν τω κόσμω θλίψιν έξετε, αλλά θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τον κόσμον΄΄. (Ιωάν. ιστ΄ , 33) προειδοποιεί ρητά ο Κύριος και συγχρόνως ενθαρρύνει τους διαβάτες της κοιλάδας του κλαυθμώνα.
Στην παρούσα ζωή πολλές οι θλίψεις, άφθονοι οι πόνοι, συχνές οι δυσκολίες.
Όλα ευκαιρίες σωτήριες, δοκιμασίες ευεργετικές, εκχείλισμα της αγάπης του Θεού Πατέρα. Η παιδαγωγική ράβδος Του επεμβαίνει λυτρωτικά κι αποβλέπει στη θέωσή μας. Αρκεί να γίνει σωστή εκμετάλλευση από μέρους μας.
Και οι Άγιοι είναι ορθοί εκμεταλλευτές των ευκαιριών του Θεού. Αξιοποιούν την θλίψη, αντικρίζουν τον πόνο στην σωστή του διάσταση, αντιμετωπίζουν κάθε αντιξοότητα με το πρίσμα του Θεού. Αγωνίζονται ηρωικά, θυσιάζονται πρόθυμα, εισέρχονται με τρόπαια νίκης στα Σκηνώματα τ’ Ουρανού.
Εκεί αυλίζεται αιώνια κι αγάλλεται ατελείωτα ο Άγιος, που τιμάμε στις 16 Οκτωβρίου, ο Άγιος Λογγίνος, ο εκατόνταρχος.
Μία μορφή τολμηρή και θαρραλέα, ηρωική και φλογερή. Μία μορφή δυναμική, που αντιπαρέρχεται δυσκολίες και παραμένει ακλόνητη στις πεποιθήσεις της. Μία μορφή, που γνωρίζει κι εφαρμόζει άριστα το ΄΄πειθαρχείν δει Θεώ μάλλον ή ανθρώποις΄΄. (Πραξ. ε΄ 29). Μία μορφή, που θυσιάζει αξιώματα και γίνεται ταπεινός κήρυκας Ιησού.
Πατρίδα του είναι η Καππαδοκία της Μ. Ασίας. Είναι ειδωλολάτρης. Κατατάσσεται στο Ρωμαϊκό στρατό κι επιδεικνύει ανδρεία κι εντιμότητα. Γρήγορα φθάνει στο βαθμό του εκατόνταρχου και τοποθετείται στη φρουρά του ηγεμόνα της Ιουδαίας Ποντίου Πιλάτου. Είναι αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυρας της συγκλονιστικότερης δίκης των αιώνων. Είναι φρουρός άγρυπνος του Μεγάλου Αθώου, του Εσταυρωμένου, πάνω στο βράχο του Γολγοθά. Παρακολουθεί τα συνταρακτικά συμβάντα, βλέπει τα θαυμαστά σημεία, αναγνωρίζει την αλήθεια και διακηρύττει εμφώνως: ΄΄Αληθώς Θεού Υιός ην ούτος΄΄. (Ματθ. κζ΄ , 54).
Στον Λογγίνο ανατίθεται και η φύλαξη του Τάφου του Χριστού. Ζει το φοβερό σεισμό και το κάστρο της ψυχής του σείεται συθέμελα. Βλέπει τον αστραπόμορφο Άγγελο, που αποκυλίει το βράχο του μνημείου, αντικρίζει τον κενό Τάφο, αντιλαμβάνεται την Ανάσταση του Κυρίου κι έντρομος μεταστρέφεται στον Θεό.
Οι Ιουδαίοι πληροφορούνται από την κουστωδία τα γεγονότα, αλλά εξαγοράζουν την σιωπή των στρατιωτών. Η αλήθεια όμως πάντοτε διαλάμπει. Κι ο Λογγίνος είναι αποφασισμένος να γίνει κήρυκάς της. Περιφρονεί τα χρήματα, απορρίπτει τ’ αξιώματα, απαρνείται συγγενείς και φίλους, παίρνει δύο στρατιώτες ομόφρονες μαζί του και φθάνει στην Καππαδοκία. Απ’ τη στιγμή αυτή ο Λογγίνος γίνεται διαπρύσιος κήρυκας του Κενού Τάφου, φλογερός Ομολογητής του Αναστάντα Κυρίου, αδιάψευστος ομιλητής του Εσταυρωμένου αληθινού Θεού.
Ο λαός μαθαίνει την αλήθεια για το Θεανδρικό Πρόσωπο του Χριστού. Οι άνθρωποι πληροφορούνται την Ανάσταση του Ιησού, σαν αδιαμφισβήτητο γεγονός.
Οι λόγοι του Λογγίνου πύρινοι και πειστικοί βρίσκουν θετική ανταπόκριση στις καρδιές των ακροατών του. Οι θαυμαστές πυκνώνουν. Οι Ιουδαίοι μαίνονται. Το μίσος τους άσπονδο ζητεί εκδίκηση. Επιδιώκουν το θάνατο του Λογγίνου κι επιστρατεύονται θεμιτά κι αθέμιτα μέσα προς επίτευξη του στόχου.
Συγκεντρώνουν πλήθος κατηγοριών εναντίον του και τ’ αποστέλλουν, μέσω του Πιλάτου, στον Καίσαρα. Αποσπούν έγγραφη την θανατική καταδίκη και σπεύδουν προς σύλληψή του στην Καππαδοκία.
Διανυκτερεύουν σ’ ένα χωράφι και ζητούν πληροφορίες για τον Λογγίνο από τον άνθρωπο, που συναντούν. Αγνοούν βέβαια, ότι ο άνθρωπος, που συνομιλούν είναι ο ίδιος ο Λογγίνος. Εκείνος γαλήνιος και πρόσχαρος, πανηγυρίζει εσωτερικά για τη μεγάλη στιγμή, που φτάνει. Ο πόθος του κορυφώνεται. Η λαχτάρα για τη συνάντηση με τον Σωτήρα φτάνει στο έπακρο. Η όψη του ιλαρή. Η φαιδρότητα διάχυτη κι η πρόσκληση στους επισκέπτες για συνδείπνηση εγκάρδια. Η συζήτηση αποκαλύπτει τα θύματα: Λογγίνος και οι δυό συστρατιώτες του. Η επιθυμία του για συμμαρτυρία εμφανής. Η διήμερη φιλοξενία επαρκής για την παρουσία και των τριών καταζητούμενων.
Και η σημαντική στιγμή φθάνει. Οι συναθλητές έρχονται. Η αποκάλυψη συντα-ρακτική. ΄΄Εγώ είμαι ο Λογγίνος, που ζητείτε΄΄. Εμβρόντητοι οι δήμιοι απορούν με την παρρησία. Θαυμάζουν την επιδειχθείσα αγάπη. Ελέγχονται συνειδησιακά. Διστάζουν μπροστά στην εκτέλεση της διαταγής.
Ο θαρραλέος Ομολογητής του Χριστού αποτρέπει το δισταγμό τους, εκδιώκει τη δειλία τους, ενισχύει το θάρρος τους.
Και οι τρεις γενναίοι συναγωνιστές σκύβουν τον αυχένα με αγαλλίαση και δέχονται τον αποκεφαλισμό. Οι ψυχές τους τροπαιούχες οδηγούνται από λαμπροφόρους Αγγέλους στις μονές τ’ Ουρανού, προς συνάντηση του Ιησού.
Ο εκατόνταρχος Λογγίνος απαρνείται γήινες δόξες και κερδίζει Ουράνιες τιμές. Ανταλλάσσει τα φθαρτά με τ’ άφθαρτα, τα πρόσκαιρα με τα αιώνια.
Το παράδειγμά του φωτεινό προσκαλεί προς μίμηση κάθε στρατιωτικό, κάθε αγωνιστή του στρατεύματος Ιησού του Ναζωραίου.-
ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ
ΛΟΓΓΙΝΟΝ εκατόνταρχον τον σεμνόν, αυτήκοον Μάρτυρα, της Σταυρώσεως Ιησού. Αυτόπτην κενού Τάφου, και κήρυκα αληθείας, τον μάρτυρα Κυρίου, ύμνοις τιμήσωμεν.-