20/9 Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ μετά της οικογενείας του.
Ο χριστιανός, από τη στιγμή που βαπτίζεται, πολιτογραφείται στα Μητρώα τ' Ουρανού. Τίθεται στην κυριότητα του Χριστού. Δοκιμάζεται για ν' ασκηθεί στην υπομονή και στην καρτερία, για ν' αποδειχθεί η σταθερότητα, για να φανεί η πίστη, για να επιτευχθεί η σωτηρία. Όλα μέσα στα αλάνθαστα σχέδια του Θεού.
Μία πρωταθλήτρια οικογένεια στον στίβο των δοκιμασιών, έχει να επιδείξει η Εκκλησία μας, στις 20 Σεπτεμβρίου. Είναι ο Άγιος ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ, με τη γυναίκα του ΘΕΟΠΙΣΤΗ και τα παιδιά του ΑΓΑΠΙΟ και ΘΕΟΠΙΣΤΟ.
Βρισκόμαστε στην κοσμοκράτειρα Ρώμη, στους χρόνους του Τραϊανού. Το Ρωμαϊκό στρατό λαμπρύνει η παρουσία του στρατηλάτη Πλακίδα. Πρώτος στις μάχες. Πρώτος στην αρετή, στην καλωσύνη, στις αγαθοεργίες, στη σωφροσύνη. Πρώτος σ' όλα, αλλά ειδωλολάτρης.
Το άγρυπνο μάτι του Χριστού τον επισημαίνει. Έτσι, μία μέρα, ενώ κυνηγά με ορμητικότητα και πάθος ένα ελάφι, συλλαμβάνεται στα δίχτυα της φιλανθρωπίας του Θεού. Αντικρίζει με θαυμασμό ανάμεσα στα κέρατα του ελαφιού, τον Τίμιο Σταυρό. Ατενίζει τον Εσταυρωμένο και ακούει τη φωνή Του: «Πλακίδα, τι με διώκεις; Εγώ είμαι ο Χριστός». Έντρομος πληροφορείται την ταυτότητα του Χριστού και του έργου Του, ομολογεί την πίστη του σ' Εκείνον και επιστρέφει σπίτι του. Εκεί ενημερώνει τη γυναίκα του Τατιανή και τα δύο παιδιά τους για το θαυμαστό όραμα, για το θείο κάλεσμα. Όλοι μαζί, βαπτίζονται χριστιανοί και η ευλογημένη οικογένεια μετονομάζεται: ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ - ΘΕΟΠΙΣΤΗ - ΑΓΑΠΙΟΣ - ΘΕΟΠΙΣΤΟΣ.
Μία οικογένεια φλογερή και ζηλευτή, γενναία και πιστή. Θα δώσει τιτάνιους αγώνες, θα κονταροχτυπηθεί με τον Σατανά, θα δοκιμαστεί σκληρά, αλλά θα εξέλθει νικήτρια. Αυτά προειδοποιεί και υπόσχεται ο Κύριος στον εκλεκτό του Ευστάθιο.
Κι ο αγώνας αρχίζει αδυσώπητος. Μέσα σε λίγες μέρες χάνουν τα πάντα. Πάμφτωχοι αναχωρούν για την Αίγυπτο, με προορισμό τα Ιεροσόλυμα. Στο λιμάνι ο πλοίαρχος αρπάζει άγρια την ωραία Θεοπίστη κι ανοίγεται στο πέλαγος. Περίλυπος ο Άγιος Ευστάθιος, περιφέρεται σ' έρημους δρόμους και θηρία αρπάζουν τα δύο παιδιά του. Κλαίει και οδύρεται και σπαράζει η πατρική του καρδιά. Υπομένει όμως με γεναιότητα και η χάρη του Θεού τον επισκιάζει. Τα δύο του παιδιά σώζονται, η δε γυναίκα του ελευθερώνεται. Ο Άγιος μόνος, ξένος, θλιμμένος, αντιμετωπίζει καρτερικά τα κτυπήματα. Οι προσευχές του πύρινες ανεβαίνουν στον Θρόνο του Πλάστη. Επικαλείται την θεϊκή προστασία και δέχεται τη βοήθεια.
Ο Αυτοκράτορας Τραϊανός έχει άμεση ανάγκη της παρουσίας του γενναίου στρατηλάτη Πλακίδα. Τον χρειάζεται, για ν' αποκρούσει εχθρό. Τον αναζητεί επίμονα και τελικά τον βρίσκει. Τον τιμά μεγαλόπρεπα και με το αξίωμα του στρατηλάτη κατατροπώνει τον εχθρό. Μετά τη λαμπρή νίκη, βρίσκει τη γυναίκα και τα παιδιά του.
Ο Χριστός, που του στέρησε τα πάντα,του χαρίζει πάλι αξιώματα, οικογένεια.
Επιστρέφοντας στη Ρώμη, βασιλιάς είναι ο Αδριανός. Τον τιμά και του προτείνει να θυσιάσει στους θεούς. Τώρα ο Άγιος καλείται να ομολογήσει την πίστη του. Αρνούνται όλοι θαρραλέα και ομολογούν με θαυμαστή παρρησία την πίστη τους στον Χριστό. Αμέσως ρίχνονται στα λιοντάρια, αλλά παραμένουν αβλαβείς. Κλείνονται σε χάλκινο βόδι πυρακτωμένο, αλλά οι μεν ψυχές τους προσέρχονται στον Αθλοθέτη Ιησού, για να πάρουν το αμάραντο στεφάνι της νίκης, τα δε σώματά τους μένουν ανέγγιχτα.
Η ζωή τους υπήρξε μαρτυρική. Η αμοιβή τους πλουσιοπάροχη. Απολαμβάνουν αιώνια την ευφροσύνη του Παραδείσου.-
Ο χριστιανός, από τη στιγμή που βαπτίζεται, πολιτογραφείται στα Μητρώα τ' Ουρανού. Τίθεται στην κυριότητα του Χριστού. Δοκιμάζεται για ν' ασκηθεί στην υπομονή και στην καρτερία, για ν' αποδειχθεί η σταθερότητα, για να φανεί η πίστη, για να επιτευχθεί η σωτηρία. Όλα μέσα στα αλάνθαστα σχέδια του Θεού.
Μία πρωταθλήτρια οικογένεια στον στίβο των δοκιμασιών, έχει να επιδείξει η Εκκλησία μας, στις 20 Σεπτεμβρίου. Είναι ο Άγιος ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ, με τη γυναίκα του ΘΕΟΠΙΣΤΗ και τα παιδιά του ΑΓΑΠΙΟ και ΘΕΟΠΙΣΤΟ.
Βρισκόμαστε στην κοσμοκράτειρα Ρώμη, στους χρόνους του Τραϊανού. Το Ρωμαϊκό στρατό λαμπρύνει η παρουσία του στρατηλάτη Πλακίδα. Πρώτος στις μάχες. Πρώτος στην αρετή, στην καλωσύνη, στις αγαθοεργίες, στη σωφροσύνη. Πρώτος σ' όλα, αλλά ειδωλολάτρης.
Το άγρυπνο μάτι του Χριστού τον επισημαίνει. Έτσι, μία μέρα, ενώ κυνηγά με ορμητικότητα και πάθος ένα ελάφι, συλλαμβάνεται στα δίχτυα της φιλανθρωπίας του Θεού. Αντικρίζει με θαυμασμό ανάμεσα στα κέρατα του ελαφιού, τον Τίμιο Σταυρό. Ατενίζει τον Εσταυρωμένο και ακούει τη φωνή Του: «Πλακίδα, τι με διώκεις; Εγώ είμαι ο Χριστός». Έντρομος πληροφορείται την ταυτότητα του Χριστού και του έργου Του, ομολογεί την πίστη του σ' Εκείνον και επιστρέφει σπίτι του. Εκεί ενημερώνει τη γυναίκα του Τατιανή και τα δύο παιδιά τους για το θαυμαστό όραμα, για το θείο κάλεσμα. Όλοι μαζί, βαπτίζονται χριστιανοί και η ευλογημένη οικογένεια μετονομάζεται: ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ - ΘΕΟΠΙΣΤΗ - ΑΓΑΠΙΟΣ - ΘΕΟΠΙΣΤΟΣ.
Μία οικογένεια φλογερή και ζηλευτή, γενναία και πιστή. Θα δώσει τιτάνιους αγώνες, θα κονταροχτυπηθεί με τον Σατανά, θα δοκιμαστεί σκληρά, αλλά θα εξέλθει νικήτρια. Αυτά προειδοποιεί και υπόσχεται ο Κύριος στον εκλεκτό του Ευστάθιο.
Κι ο αγώνας αρχίζει αδυσώπητος. Μέσα σε λίγες μέρες χάνουν τα πάντα. Πάμφτωχοι αναχωρούν για την Αίγυπτο, με προορισμό τα Ιεροσόλυμα. Στο λιμάνι ο πλοίαρχος αρπάζει άγρια την ωραία Θεοπίστη κι ανοίγεται στο πέλαγος. Περίλυπος ο Άγιος Ευστάθιος, περιφέρεται σ' έρημους δρόμους και θηρία αρπάζουν τα δύο παιδιά του. Κλαίει και οδύρεται και σπαράζει η πατρική του καρδιά. Υπομένει όμως με γεναιότητα και η χάρη του Θεού τον επισκιάζει. Τα δύο του παιδιά σώζονται, η δε γυναίκα του ελευθερώνεται. Ο Άγιος μόνος, ξένος, θλιμμένος, αντιμετωπίζει καρτερικά τα κτυπήματα. Οι προσευχές του πύρινες ανεβαίνουν στον Θρόνο του Πλάστη. Επικαλείται την θεϊκή προστασία και δέχεται τη βοήθεια.
Ο Αυτοκράτορας Τραϊανός έχει άμεση ανάγκη της παρουσίας του γενναίου στρατηλάτη Πλακίδα. Τον χρειάζεται, για ν' αποκρούσει εχθρό. Τον αναζητεί επίμονα και τελικά τον βρίσκει. Τον τιμά μεγαλόπρεπα και με το αξίωμα του στρατηλάτη κατατροπώνει τον εχθρό. Μετά τη λαμπρή νίκη, βρίσκει τη γυναίκα και τα παιδιά του.
Ο Χριστός, που του στέρησε τα πάντα,του χαρίζει πάλι αξιώματα, οικογένεια.
Επιστρέφοντας στη Ρώμη, βασιλιάς είναι ο Αδριανός. Τον τιμά και του προτείνει να θυσιάσει στους θεούς. Τώρα ο Άγιος καλείται να ομολογήσει την πίστη του. Αρνούνται όλοι θαρραλέα και ομολογούν με θαυμαστή παρρησία την πίστη τους στον Χριστό. Αμέσως ρίχνονται στα λιοντάρια, αλλά παραμένουν αβλαβείς. Κλείνονται σε χάλκινο βόδι πυρακτωμένο, αλλά οι μεν ψυχές τους προσέρχονται στον Αθλοθέτη Ιησού, για να πάρουν το αμάραντο στεφάνι της νίκης, τα δε σώματά τους μένουν ανέγγιχτα.
Η ζωή τους υπήρξε μαρτυρική. Η αμοιβή τους πλουσιοπάροχη. Απολαμβάνουν αιώνια την ευφροσύνη του Παραδείσου.-