25/9 Η ΟΣΙΑ ΕΥΦΡΟΣΥΝΗ.
Ιησούς! Ο Μοναδικός Νυμφίος αναρίθμητων εκλεκτών ψυχών.
Ιησούς! Πόλος έλξεως εκατομμυρίων ανθρωπίνων υπάρξεων.
Τα βέλη της αγάπης Του στοχεύουν διαλεκτά θηράματα. Καρδιές, λαβωμένες από Θείο έρωτα, γίνονται ολοκαυτώματα στο βωμό της Αγάπης. Καθιστούν τον Ιησού απόλυτο Μονάρχη στον θρόνο της καρδίας τους. Θυσιάζουν πλούτη και δόξα, για να κερδίσουν τον πολύτιμο Μαργαρίτη. Απαρνούνται γονείς και συγγενείς, για να προσκολληθούν στον Κύριο. Απαρτίζουν το εκλεκτό Του ποίμνιο. Ανάμεσά τους, διακρίνεται η ΟΣΙΑ ΕΥΦΡΟΣΥΝΗ.
Βρισκόμαστε στην Αλεξάνδρεια, τον 5ο μ. Χ. αιώνα. Εκεί ζει ένα ευσεβέστατο, πλούσιο ζευγάρι. Διακαής πόθος τους η απόκτηση ενός παιδιού. Πύρινο αίτημα των αδιάλειπτων προσευχών τους. Θερμός μεσολαβητής προς τον Κύριο ο Άγιος Γέροντας του Μοναστηρίου. Καρπός ικεσίας, νηστείας, αγρυπνίας κι ελεημοσύνης, ένα ωραιότατο κοριτσάκι, η Ευφροσύνη. Η παρουσία της διαλύει τη λύπη και σκορπίζει χαρά και άγαλλίαση.
Παράλληλα με τη σωματική διατροφή, της ενσταλάζουν την πίστη και την αγάπη στον Χριστό.
Η Ευφροσύνη, δωδεκαετής, χάνει τη μητρική προστασία. Πόθος της άσβεστος ο Ουράνιος Νυμφίος. Ο πατέρας της όμως, Παφνούτιος, φροντίζει να τη νυμφεύσει με γήινο Νυμφίο. Δεκαοκτάχρονη η Ευφροσύνη οδηγείται στο Μοναστήρι, για να δεχθεί τις νουθεσίες και ευλογίες του Αγίου Γέροντα. Η διορατικότητά του διαβλέπει τον ενδόμυχο πόθο της. Πυρακτώνεται από σφοδρό θεϊκό έρωτα κι αναζητεί ευκαιρία, για να εκπληρώσει τον πόθο της.
Ο Παφνούτιος επισκέπτεται το Μοναστήρι και παραμένει εκεί τρεις μέρες. Η Ευφροσύνη συναντά ασκητή στην πόλη, εξομολογείται τη λαχτάρα της και ζητεί την άμεση κουρά της. Ενδύεται το αγγελικό σχήμα και νιώθει τρισευτυχισμένη. Συλλογισμός της η αναζήτηση κρυσφύγετου. Απόφασή της, η περιβολή με ανδρική ενδυμασία και η καταφυγή της στο γνωστό Μοναστήρι.
Στον Γέροντα συστήνεται σαν Σμάραγδος, ευνούχος του Βασιλιά Θεοδοσίου. Εισέρχεται στήν αρένα των πνευματικών αγώνων, με την καθοδήγηση του σοφού Γέροντα Αγαπίου. Δίνει μάχες και κερδίζει περιφανείς νίκες. Ο Σατανάς την φθονεί. Οι αδελφοί, συναθλητές της, σκανδαλίζονται από την ομορφιά της και απομονώνεται σε κελλί. Οι αγώνες της είναι εντατικώτεροι.
Ο πατέρας της, επιστρέφοντας σπίτι, την αναζητά. Οι κόποι μάταιοι. Θρηνεί απαρηγόρητα. Επισκέπτεται το Γέροντα της Μονής και ζητεί τις προσευχές του. Ο Χριστός καλύπτει τη Νύμφη Του. Οδηγείται στον αδελφό Σμάραγδο, για ηθική ενίσχυση. Η Ευφροσύνη στο αντίκρυσμα του πατέρα της συγκινείται. Η ίδια είναι αγνώριστη από την κακοπάθεια. Τον παρηγορεί, τον ενθαρρύνει και ηρεμεί ο περίλυπος πατέρας.
Τριάντα οκτώ χρόνια ζει η Ευφροσύνη στο Μοναστήρι και φθάνει σε ύψη τελειότητας. Αρρωσταίνει και κατά θεία Πρόνοια συναντά τον πατέρα της, αποκαλύπτει την ταυτότητά της και παραδίδει την ψυχή της στα χέρια του Θεού, στις 25 Σεπτεμβρίου. Στον Ουρανό τον συναντά μετά από δεκάχρονη Μοναχική πολιτεία, όπου συνευφραίνονται την ομορφιά του Παραδείσου.-