Χωρίς την ταπείνωση το παν είναι μηδέν....

«Χωρίς την ταπείνωση το παν είναι μηδέν.

   Με την ταπείνωση το μηδέν γίνεται παν».

Μέγας  Βασίλειος

 

1.7 ΑΓΙΟΙ : ΚΟΣΜΑΣ και ΔΑΜΙΑΝΟΣ οι Ανάργυροι.

                         1.7   ΑΓΙΟΙ : ΚΟΣΜΑΣ   και  ΔΑΜΙΑΝΟΣ   οι Ανάργυροι.

Αυτάδελφοι, ομόφρονες, ομόπιστοι  καi  ομόψυχοι ο Κοσμάς και ο Δαμιανός.

Βλαστοί της Ρώμης και ιατροί  άριστοι. Αφιλοκερδείς   επιστήμονες, ένθερμοι Χριστιανοί, διάκονοι  αγάπης. Η  φλογερή  τους αγάπη στο Θεό μεταφράζεται σε μία αγαπητική θυσία για τον άνθρωπο.  

Η διαβολή τους φέρνει ενώπιον του Βασιλέα  Καρίνου.Ομολογούν,τον  θεραπεύουν, μεταστρέφεται και απελευθερώνονται. Ο συναδελφικός όμως  φθόνος τους δολοφονεί .

Δύο  ακόμη  Μάρτυρες, ήρωες της αγάπης πρεσβεύουν από τον Ουρανό για μας και θαυματουργούν.-

                                        Από  το  βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ.

 

΄΄Εκείνος που δεν έχει αγάπη, έντονα θυμώνει,....

                                            ΄΄Εκείνος που δεν έχει αγάπη, έντονα θυμώνει,

                                           έντονα παροργίζεται, έντονα μισεί. ΄΄                      

                                                    Οσιος Εφραίμ ο Σύρος

                                                     Σύναξη  δώδεκα  Αποστόλων.

 

Πέτρος  και  Ανδρέας, Ιάκωβος και  Ιωάννης, Φίλιππος και Θωμάς, Βαρθολομαίος  και Ματθαίος,  Ιάκωβος του  Αλφαίου  και  Σίμωνας  ο  ζηλωτής, Ιούδας ο Ιακώβου και Ματθίας, απαρτίζουν το πρώτο επιτελείο του Χριστού.

Είναι η εκλεκτή ομάδα εκείνων,που απαρνήθηκαν τα πάντα  και βρήκαν το  παν.

Είναι  οι  πιστοί  ακόλουθοι  του Ιησού.

Είναι τα φερέφωνα του Λόγου ανά την Οικουμένη.

Είναι  οι Θεοχαρίτωτοι Απόστολοι και  Μάρτυρες  Χριστού.-

Από  το  βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ.

 

Σε όποιον υπάρχει ταπεινοφροσύνη,...

΄΄

                                                      Σε όποιον υπάρχει ταπεινοφροσύνη,

                                         δεν θα βρεις οργή, αντιλογία, μίσος .΄΄                                                                   

                                                 ΑΓΙΟΣ  ΙΩΑΝΝΗΣ της ΚΛΙΜΑΚΟΣ

29.6 ΑΓΙΟΙ : ΠΕΤΡΟΣ και ΠΑΥΛΟΣ οι κορυφαίοι Απόστολοι.

                                             29.6  ΑΓΙΟΙ : ΠΕΤΡΟΣ   και   ΠΑΥΛΟΣ

                                                   οι κορυφαίοι Απόστολοι.

 

          Ταπεινός και  άσημος  ψαράς της Βηθσαϊδά της  Γαλιλαίας  ο Πέτρος, πρόθυμα εγκαταλείπει τα δίχτυα και ακολουθεί  πιστά τον Ιησού. Είναι ο αυθόρμητος  και  ορμητικός  μαθητής Του, ο ευαίσθητος  και  δυναμικός, «πέτρα  της  πίστεως» τον ονομάζει ο Κύριος.

          Βλαστός  της  Ταρσού  ο   Παύλος, μορφωμένος  πλατιά, ζηλωτής του Μωσαϊκού  Νόμου,  διώκτης απηνής   του Χριστιανισμού.

Η αγάπη  του  Θεού  τον  αρπάζει, τον  μεταστρέφει   και  τον    αναδεικνύει  Πυρφόρο  Απόστολο  Χριστού.  Είναι ο «Πρώτος  μετά  τον  ΄Εναν.»  Είναι   το  «σκεύος  εκλογής  του  Θεού .»

       Πέτρος και Παύλος! Δύο δοχεία  του Αγίου Πνεύματος. Δύο  κρουνοί της  Θείας  Χάριτος.-

                                        Από  το  βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ.

           

Πριν σου στείλει το σταυρό που κουβαλάς, ο Θεός μέτρησε το θάρρος σου,....

 

<<Πριν σου στείλει το σταυρό που κουβαλάς,

   ο Θεός μέτρησε το θάρρος σου,

   το ευλόγησε και το έβαλε στους ώμους σου.

    Κρατήστε σφιχτά και ανεβείτε το Γολγοθά μέχρι την Ανάσταση! "

                               Άγιος Νέκταριος Αίγινας

 

28.6 ΑΓΙΟΣ ΠΑΠΠΙΑΣ.

                                                         28.6  ΑΓΙΟΣ  ΠΑΠΠΙΑΣ.

          Ζηλωτής Χριστιανός και  φλογερός κήρυκας της πίστεως ο Παππίας διαβάλλεται στον  άρχοντα  και  συλλαμβάνεται.

      Ομολογεί παρρησιακά και προκαλείται προσκλητικά. Αντιστέκεται ηρωϊκά και βασανίζεται σκληρά. Πυρίλουστος για επτά ημέρες παραμένει απυρίκαυστος και προσελκύει πολλούς στον Χριστό. Η σάρκα  κατασχίζεται, τα  οστά  συντρίβονται, το  σώμα  καλύπτεται  με  αναμμένα κάρβουνα  και πέτρες, αλλά Άγγελος Κυρίου τον διασώζει και τον καθιστά υγιή.

Οι  δήμιοι παρατηρούν  το  θαύμα κατάπληκτοι, ομολογούν  πίστη στον Χριστό, αποκεφαλίζονται  και  κερδίζουν την αιώνια ευφροσύνη.

          Και ο  Παππίας τελικά αποκεφαλίζεται και νικηφόρος εισέρχεται στα  Σκηνώματα του Θεού.-

                   Από  το  βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ.

ΚΥΡ. ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ. ΟΜΟΛΟΓΙΑ.

                      ΚΥΡ. ΑΓΙΩΝ  ΠΑΝΤΩΝ.  (Ματθ. ι΄,32–33,37–38, ιθ΄,27–30)

 ΟΜΟΛΟΓΙΑ.

«Πας ούν όστις ομολογήσει εν εμοί έμπροσθεν των ανθρώπων, ομολογήσω καγώ εν αυτώ έμπροσθεν του πατρός μου του εν ουρανοίς».(Ματθ.ι΄,32).

Όλοι οι Άγιοι έχουν κοινό σημείο αναφοράς τον Χριστό και Εκείνον βιώνουν «εν Αγίω Πνεύματι».Η βίωση αυτή συνεπάγεται την ομολογία.

Ομολογία «διά Χριστού» και «εν Χριστώ».

          Ομολογία ύστερα από την κοινωνία με τον Χριστό και με τη δύναμή Του.

Η ομολογία των Αγίων απαύγασμα της Χριστοποίησή τους. Δέκτες οι ίδιοι του Θεού Λόγου,αναδεικνύονται και προβολείς του Θείου Φωτός.

Οι Άγιοι ομολόγησαν Χριστόν και τούτον Εσταυρωμένον και Αναστημένον.

Με την πίστη εδραία, με τη καρδιά πυρακτωμένη έδιναν  τη μαρτυρία του Χριστού ακατάπαυστα.

Οι Μάρτυρες με την παρρησιακή ομολογία τους, προκαλούσαν τα ανήλεα μαρτύρια και σφράγιζαν με το αίμα τους την αγωνιστική τους πορεία.

Η ομολογία τους θα εξασφαλίσει και την ομολογία του Χριστού. Η ενοίκηση του Χριστού εντός τους θα δώσει τη μαρτυρία της γνησιότητας στον Πατέρα.

Ο Θεός Πατέρας, που αγαπά τον Υιό θα επιδείξει αγάπη και στον άνθρωπο, που συνδέεται με τον Χριστό. Δηλαδή η ένωσή μας με τον Χριστό εχέγγυο και της απόδοσης της πατρικής αγάπης, ένεκεν του Υιού.

          Συνεπώς κατά τη Δευτέρα Παρουσία ο Λόγος θα μαρτυρήσει για τους Αγίους.

Η ομολογία μας στη γήϊνη ζωή θα διασφαλίσει  την  ομολογία του Κυρίου, για τη κληρονομία της αιώνιας ζωής.

Ανένδοτος αγώνας, λοιπόν, για Χριστοποίηση και ομολογία.-

Από το βιβλίο ΄΄ΖΩΗΦΟΡΑ  ΡΗΜΑΤΑ΄΄ Ελ. Α. Κλ.

27.6 ΟΣΙΟΣ ΣΑΜΨΩΝ ο ξενοδόχος.

                                            27.6  ΟΣΙΟΣ   ΣΑΜΨΩΝ   ο ξενοδόχος.

Ρωμαίος, ευσεβής, ευφυής και πλούσιος  ο  Σαμψών. Φιλόλογος, φιλόσοφος, ιατρός στη γνώση,αλλά  και εντρυφητής των Γραφών, για τη κατοχή της Θείας γνώσεως.

Θέτει  τον  εαυτό του στη διάθεση των αδελφών του  Κυρίου. Θεραπεύει σώματα, στηρίζει  ψυχές, επιδοτεί  φτωχούς.

Η αγάπη διάχυτη στη πράξη. Πανδοχείο καί  νοσοκομείο αγάπης το σπίτι του.

΄Ερχεται στην Κωνσταντινούπολη και οργώνει την πόλη. Ο Πατριάρχης τον επισημαίνει και τον χειροτονεί  Ιερέα. Τότε  κτίζει  σταθμό αγάπης ασθενων. Εκεί προσφέρεται  μέχρι την ειρηνική εκδημία του.

΄Αγιος  της  προσφοράς  ο  Σαμψών.-

 

               Από  το  βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ.

 

Η δύναμη του Χριστού φανερώνεται σε μας,....

 

                                      Η δύναμη του Χριστού φανερώνεται σε μας,

                                     όταν συνειδητοποιούμε την αδυναμία μας και

                                  με θερμή πίστη κρατάμε τον Κύριο στην καρδιά.

                                             ΑΓΙΟΣ   ΙΩΑΝΝΗΣ  της  ΚΡΟΝΣΤΑΝΔΗΣ

26.6 ΟΣΙΟΣ ΔΑΒΙΔ ο εν Θεσσαλονίκη.

                                          26.6  ΟΣΙΟΣ  ΔΑΒΙΔ  ο  εν  Θεσσαλονίκη.

Βλαστός    της   Θεσσαλονίκης  ο Δαβίδ   βιώνει  τη  πίστη του.

Αγαπά  πολύ τον Θεό και προσφέρεται στον άνθρωπο με μία διακονία αγάπης. Βοηθεί  υλικά  και  ηθικά  τους αδελφούς  του  Κυρίου. Διαφωτίζει  με  τη ζωή του.

Η ψυχή του ποθεί  υψηλές αναβάσεις. Πωλεί  τα πάντα  για  να κατέχει τα πάντα.

Αναχωρητής αγωνίζεται ανένδοτα. Η τριετής παραμονή του επάνω σ' ένα δένδρο εξασφαλίζει τη δουλαγωγία της σάρκας και την ελευθερία του πνεύματος. ΄Ενσαρκος ΄Αγγελος  πλέον εισέρχεται  στον  Ουράνιο  Νυμφώνα  για  απολαύσεις  ατέρμονες.-                 

                                Από  το  βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ.

Σε όλες τις πράξεις, τα λόγια και τις σκέψεις σου ο νους σου να’ναι στον Θεό.΄΄.....

                         ΄΄Σε όλες τις πράξεις, τα λόγια και τις σκέψεις σου

                                     ο νους σου να’ναι  στον  Θεό.΄΄

                                             Στάρετς Αντωνίου της Όπτινα

25.6 ΑΓΙΑ ΦΕΒΡΩΝΙΑ.

25.6 ΑΓΙΑ  ΦΕΒΡΩΝΙΑ.

          Ωραία  στο σώμα, αλλά  πανέμορφη στη ψυχή η  Φεβρωνία. 17χρονη κόρη  και  έχει  κάνει  την επιλογή  της : Νύμφη  Χριστού  ποθεί να γίνει. Οι γήϊνες απολαύσεις  την  αφήνουν ασυγκίνητη. Οι ουράνιες τέρψεις τη θέλγουν. Απορρίπτει κάθε  πρόταση δόξας  ή  πλούτου και εισέρχεται στη μάνδρα του Χριστού.

Εκεί  στη  Μονή  ασκείται  υποδειγματικά  και  σημειώνει νίκες.

Στο διωγμό βρίσκεται  στο  στόχαστρο  του Αυτοκράτορα.

          Συλλαμβάνεται, ομολογεί, βασανίζεται  και  εκδημεί μαρτυρικά.

Μία ακόμη Μάρτυρας Χριστού.-

Από  το  βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ.

 
 

Ο πιστός φίλος είναι ισχυρά προστασία.

 

                                 ΄΄Ο πιστός  φίλος  είναι  ισχυρά  προστασία.

                                    Ο πιστός  φίλος  είναι  έμψυχος  θησαυρός.

                                    Ο πιστός  φίλος  είναι  πολυτιμότερος  από  χρυσάφι.

                                    Ο πιστός  φίλος  είναι  λιμάνι αναψυχής.΄΄

                                            Άγιος  Γρηγόριος  ο Θεολόγος

 

24.6 ΓΕΝΕΘΛΙΟΝ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ.

                                      24.6  ΓΕΝΕΘΛΙΟΝ  ΤΙΜΙΟΥ   ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ.

          Σκεύος εκλογής του Θεού, καρπός προσευχής  του Ζαχαρία  και  της Ελισάβετ,  ευσεβών  γονέων  του,  ο  Ιωάννης.

          Γεννιέται θαυματουργικά, ενεργεί θαυματουργικά «από κοιλίας μητρός»  και ζει  θαυμαστά.

Θεϊκό  λυχνάρι  ο Ιωάννης φωτίζει με το  λόγο του, προσκαλεί  με  τη φωνή του, κηρύττει με τη παρουσία του. Ελέγχει αυστηρά και προτρέπει παρακλητικά. Κήρυκας  μετανοίας  διαρκής, αναγνωρίζεται από τον Κύριο ως «ο μεγαλύτερος  των Προφητών» και  προβάλλεται ως υπόδειγμα ασκήσεως.

Τη γέννησή  του, θαυμαστή, πανηγυρίζουν Άγγελοι  και  άνθρωποι. Είναι ο Τίμιος Πρόδρομος του Κυρίου μας.-

Από  το  βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ.

Μην αναπαύεσαι στους επαίνους των ανθρώπων. Στον Θεό αναζήτησε την αληθινή ανάπαυση.

 ΄΄Μην αναπαύεσαι στους επαίνους των  ανθρώπων. Στον  Θεό αναζήτησε την αληθινή ανάπαυση.

    Όλα τα ανθρώπινα είναι πρόσκαιρα και μεταβλητά. Όλα τα θεία είναι αιώνια και αμετάβλητα. 

    Φρόντιζε για τη δόξα μόνο του Θεού, και ο Θεός θα σε δοξάσει. Αν φροντίζεις για τη δική σου 

    δόξα, η Χάρη του Θεού θα σ' εγκαταλείψει. 

    «Μη ημίν, Κύριε, μη ημίν, αλλ' ή τω ονόματί σου δος δόξαν» (Ψαλμ. 113, 9)΄΄

                                                           (Αγιος  Δημήτριος του Ροστώφ)

23.6 ΑΓΙΑ ΑΓΡΙΠΠΙΝΑ.

                                                           23.6  ΑΓΙΑ  ΑΓΡΙΠΠΙΝΑ.

         Ρωμαία και περιφανής στο γένος η Αγριππίνα. Τη νεότητα παραθεωρεί. Τον Κύριο θεωρεί και γνωρίζει και αγαπά.

        Κυρίαρχος της καρδιάς της ο Ιησούς την οδηγεί  σε λιμάνι σωτηρίας.Σμιλεύει με υπομονή τον χαρακτήρα της, αγωνίζεται κατά των παθών και μεταμορφώνει το είναι της.

Η ζωή της ευωδία Χριστού.Το παράδειγμά  της φωτεινό  ορόσημο. Η προσφορά της στον άνθρωπο θυσιαστική. Η προσφορά της στον Θεό  μαρτυρική. Με το αίμα της προσυπογράφει τη πίστη της.

Αγία και Μάρτυρας. θαυματουργός παντοτινή.-

                        Από  το  βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ.

  

 

 

Καλύτερη μία μετρημένη βραδύτητα ...

           

                                      ΄΄Καλύτερη  μία  μετρημένη  βραδύτητα 

                                   απὸ  μία  γρήγορη  απερισκεψία.΄΄                        

                                                                      ΑΓΙΟΣ   ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ   ΘΕΟΛΟΓΟΣ

 

22.6 ΑΓΙΟΣ ΕΥΣΕΒΙΟΣ Επίσκοπος Σαμοσάτων.

                           22.6 ΑΓΙΟΣ   ΕΥΣΕΒΙΟΣ   Επίσκοπος Σαμοσάτων.

          Επίσκοπος Σαμοσάτων ο Ευσέβιος, ζηλωτής και υπέρμαχος της Ορθόδοξης πίστεως, προβάλλει σθεναρή αντίσταση  κατά των Αρειανών.     

     Ορθοφρονεί με συνέπεια και στηλιτεύει με δριμύτητα. Αψηφεί κινδύνους και  αντιμετωπίζει εξορίες. Δέχεται θανατηφόρο κτύπημα από αιρετική γυναίκα και  σφραγίζει την αγωνιστική του πορεία με τη θυσιαστική του προσφορά.

          ΄Ενας ακόμη Ιεράρχης αγωνιστής της Αλήθειας, Μάρτυρας Χριστού.-

                           Από  το  βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ.

Ο ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΣ

                                                                Ο   ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΣ

    

Ο Παράκλητος, το Άγιο Πνεύμα εκπορεύεται από τον Πατέρα και μόνο. Το Άγιο Πνεύμα ενεργεί σε όλους: Συντηρεί τη κτίση και δίνει τα χαρίσματα, φωτίζει και σοφοποιεί και Θεώνει τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος Χριστοποιείται και γεύεται της Θείας Χάριτος με τη συμμετοχή  στη Μυστηριακή  ζωή της Εκκλησίας.

Με το Βάπτισμα εγκεντρίζεται στο Σώμα του Χριστού και δέχεται «την άφεσιν των αμαρτιών». Το «κατ' εικόνα» καθαρίζεται, ο νους φωτίζεται και επανέρχεται ο άνθρωπος στην «κατά φύσιν» ζωή, για να οδηγηθεί στη Κοινωνία του Σώματος και Αίματος του Χριστού, δηλαδή τη Θεία Ευχαριστία, που αποτελεί το κέντρο των Μυστηρίων, αλλά και της πνευματικής ζωής του ανθρώπου.

Ο άνθρωπος μεταπτωτικά βιώνει δυσκολίες, θλίψεις και πολυποίκιλα προβλήματα. Η απογοήτευση τον καταλαμβάνει. Η απελπισία τον κυριεύει. Η ρίψη της άγκυρας στον ουρανό δημιουργεί αίσθημα ασφάλειας, βέβαιη  λύση.

Υπάρχει ο Παράκλητος, ο Θεός μας, ο οποίος προστρέχει και παρακαλεί και παρηγορεί  και «συμβιβάζει  την καρδίαν  εις  την  πληροφορίαν  της  αληθείας» .

Ο Παράκλητος, το Άγιο Πνεύμα, προσφέρει παράκληση ισχυρή, γιατί είναι κοινωνία με τη Χάρη του Θεού, γιατί υπάρχει παραμονή του Τριαδικού Θεού μέσα στη καρδιά μας.

          Η Χάρη του Θεού, όταν εδρεύσει μέσα μας, η ψυχή αιχμαλωτίζεται στην αγάπη του Θεού αναπόσπαστα, άπληστα. Ο άνθρωπος τότε εκκεντρίζεται στην αγάπη του Θεού και αντανακλά αγάπη. Τότε προσφέρει ανάπαυση σ’ όσους τον προσεγγίζουν.

        ΄Ολα τα πνευματικά και θεία χαρίσματα τα χορηγεί πλούσια το Πνεύμα το Άγιον. Αυτό <<παρέχει τάς προφητείας· καθιερώνει τους ιερείς εις το υψηλόν της ιερωσύνης μυστήριον· εις τους απλοϊκούς και αγραμμάτους Μαθητάς εδίδαξε την άνωθεν σοφίαν· τους ταπεινούς αλιείς ανέδειξε θεοφάντορας μύστας της θεολογίας. Το Πνεύμα το Άγιον συγκροτεί και συγκρατεί ολόκληρον τον θεσμόν της Εκκλησίας>>.

Έχομε τους Αγίους, που προσφέρουν αγάπη και κινούνται παρακλητικά. Ο λόγος τους ζωοποιός. Η παρουσία τους ελπιδοφόρα.  Η αγάπη τους Χριστοειδής.

Οι Άγιοι, υιοί Παρακλήσεως, εφ’ όσον ο Θεός είναι Παράκλητος και η Εκκλησία Σώμα του Παρακλήτου Χριστού.

          Οι άνθρωποι, δυστυχώς, φθάνουν στο έσχατο πτωτικό σημείο να βλασφημούν το Πανάγιο Πνεύμα, αμφισβητούντες τα χαρίσματα και τις ποικίλες ενέργειες Του. Και είναι βαρύτατο ολίσθημα. Το Άγιο Πνεύμα εργάζεται πάντοτε ευεργετικά και σωτήρια για τον άνθρωπο, γι’ αυτό και μόνο ευχαριστίες πρέπει να αναπέμπομε.

          Καθημερινή, λοιπόν, να είναι η αναφορά μας στο Άγιο Πνεύμα με την ικεσία:

«Βασιλεύ ουράνιε, Παράκλητε,

το Πνεύμα της αληθείας,

ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών,

ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός·

ελθέ και σκήνωσον εν ημίν

και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος

και σώσον, αγαθέ, τας ψυχάς ημών» .-

Από το βιβλίο΄΄ΕΟΡΤΙΕΣ  ΑΝΑΦΟΡΕΣ΄΄Ελ.Α.Κλ.

 

 

 

21.6 ΑΓΙΟΣ ΙΟΥΛΙΑΝΟΣ.

                                                      21.6  ΑΓΙΟΣ  ΙΟΥΛΙΑΝΟΣ.

          Γόνος  επιφανών γονέων ο  Ιουλιανός .  Ο  πατέρας  του ΄Ελληνας Βουλευτής ειδωλολάτρης. Η  μητέρα  του ευσεβής  Χριστιανή.

Γνωρίζει  τον  Χριστό,  αγαπά  τον Χριστό και  ομολογεί  Χριστό. 

18χρονο παλληκάρι προσκαλείται να θυσιάσει στα είδωλα και αρνείται κατηγορηματικά.

Μαστιγώνεται και φυλακίζεται. Ενθαρρύνεται  από τη μητέρα του και παραμένει ανυποχώρητος. Δένεται  σε  σάκκο με δηλητηριώδη ερπετά και ρίχνεται  στη θάλασσα.

Τερματίζει μαρτυρικά,αλλά στεφανώνεται θριαμβευτικά και ευφραίνεται αιώνια.- 

Από  το  βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ.

 

Αφιέρωμα στην ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ.

                                                 Αφιέρωμα στην  ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ.                         

            Πριν  την  Ανάληψή Του ο Κύριος έδωκε  σαφή  επαγγελία στους Μαθητές Του, ότι θα λάβουν τη  φώτιση του Αγίου Πνεύματος. «Γιατί αν φύγω», λέγει, «θα σας στείλω άλλον Παράκλητο και δεν θα σας αφήσω ορφανούς» (Ἰωαν. 16,7).Έτσι και έγινε. Πενήντα μέρες μετά το Πάσχα και δέκα μέρες μετά την Ανάληψη, πραγματοποιήθηκε η επαγγελία. η υπόσχεση του Κυρίου στους Αποστόλους περί αποστολής του Αγίου Πνεύματος, της «δυνάμεως εξ ύψους». «Και ώφθησαν αυτοίς (είδον με τα μάτια τους) διαμεριζόμεναι γλώσσαι ωσεί πυρός, εκάθισέ τε εφ' ένα έκαστον αυτών, και επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου, και ήρξαντο λαλείν ετέραις γλώσσαις καθώς το Πνεύμα εδίδου αυτοίς αποφθέγγεσθαι» (Πράξ. 2, 3-4).

         Ο Απόστολος Πέτρος, εμπνευσμένος και ενισχυμένος από το Άγιον Πνεύμα, μίλησε κατά την ημέραν της Πεντηκοστής στα συγκεντρωθέντα, προ της οικίας των Αποστόλων, πλήθη. «Οι μεν ούν ασμένως (με χαράν) αποδεξάμενοι τον λόγον αυτού εβαπτίσθησαν, και προσετέθησαν τη ημέρα εκείνη ψυχαί ωσεί τρισχίλιαι» (Πράξ. 2, 41).

    Η επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος στους Αποστόλους του Χριστού, αποτελεί το τέλος και το επιστέγασμα όλου του έργου της σωτηρίας. ΄Ολο το έργο του Χριστού, η έλευση, η διδασκαλία, το πάθος, η ανάσταση, η ανάληψη απέβλεπαν σ' αυτό· στην έλευση του Αγίου Πνεύματος στον κόσμο, στη νέα δημιουργία.

   Ο Πατήρ, διά του Λόγου, του Υιού της αγάπης Του, ΄΄εν αγίω Πνεύματι΄΄ δημιουργεί τον κόσμο, αναδημιουργεί, ξανακτίζει τη κτίση και τη μεταβάλλει σε νέα, την ανακαινίζει.

    Η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος έγινε ημέρα Κυριακή. Ο Αγιος Νικόδημος Αγιορείτης σημειώνει: «Κυριακή άρχισε η δημιουργία της κτίσεως. Κυριακή άρχισε η ανακαίνιση της κτίσης, με την Ανάσταση του Χριστού. Κυριακή έγινε και η τελείωση της κτίσης, με τη κάθοδο του  Αγίου Πνεύματος».

     Η εορτή της Πεντηκοστής είναι εορτή του Τριαδικού Θεού: Πατέρα  - Υιού - Αγίου Πνεύματος.

     Ο άνθρωπος, που δέχεται τη Χάρη του Τριαδικού  Θεού  καθίσταται  μέλος του Σώματος του Χριστού, Κατοικητήριο του Θεού Πατέρα  και Ναός του Αγίου Πνεύματος.

    Αυτό ακριβώς έγινε στους Αποστόλους κατά την ημέρα της Πεντηκοστής , δηλαδή έγιναν μέλη του Σώματος του Χριστού και τοιουτοτρόπως ιδρύθηκε η Εκκλησία. Δηλαδή η Εκκλησία δεν είναι θρησκευτική  οργάνωση , αλλά το Σώμα του Χριστού.

    Με την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος κατά τη Πεντηκοστή εμφανίσθηκε επίσημα στον κόσμο η Εκκλησία, η οποία συνεχίζει το έργο του Κυρίου επί της γης. Με τη δωρεά έκχυση του Αγίου Πνεύματος  στους Αποστόλους γεννήθηκε ο νέος περιούσιος λαός του Θεού, η Εκκλησία. Έκτοτε το Άγιον Πνεύμα διαμένει στην Εκκλησία και είναι η  δύναμη και  η  ψυχή της.

   Η Εκκλησία του Χριστού δεν έζησε το μυστήριο της Πεντηκοστής σε μία στιγμή χρόνου κατά το μακάριο εκείνο έτος και την ιστορική εκείνη ημέρα, που «επλήσθησαν» οι μαθηταί «Πνεύματος Αγίου». Αλλά το ζει καθημερινά, διαρκώς, σε κάθε στιγμή χρόνου, από την ημέρα εκείνη τη γενέθλιο μέχρι της συντελείας του αιώνος. Γιατί το Πνεύμα το Άγιον ήλθε τότε και έκτοτε μένει και θα μένει στον αιώνα στον κόσμο για να συγκροτεί την Εκκλησία. Πνεύμα και Εκκλησία είναι αδιάσπαστα ενωμένα. Το Άγιον Πνεύμα είναι η ψυχή, η ζωή, η ύπαρξη της 'Εκκλησίας, της ΄΄εν Αγίω Πνεύματι΄΄ καινής ζωής. Σ' αυτό οφείλεται η ενότητα, η αγιότητα, η καθολικότητα της Εκκλησίας. Από αυτό πηγάζουν τα χαρίσματα, οι θεσμοί, η πίστη και η θεολογία της Εκκλησίας.

        Κατά την Πεντηκοστή καλούμεθα να κλίνουμε τα γόνατα ταπεινά και να προσκυνήσουμε και να δοξολογήσουμε την Αγία Τριάδα, που φωτίζει και αγιάζει τις ψυχές μας και τοιουτοτρόπως να υποδεχθούμε τη Χάρη του Παρακλήτου, να ανανεώσουμε τη φλόγα Του, ώστε να μας θεοποιήσει.

              Η κάθοδος, λοιπόν, του Αγίου Πνεύματος , ως «βιαία πνοή» , αποδεικνύοντας τη δυναμική Του, ως «πύρινες γλώσσες», εμφαίνοντας  το  ομοούσιον του Αγίου Πνεύματος  με τον Πατέρα  και Υιό, δηλαδή  την ενέργεια του Τριαδικού Θεού, φανερώνει, ότι «το Άγιο Πνεύμα είναι το κλειδί με το οποίο  ανοίγομε τη θύρα, που είναι ο  Χριστός και έτσι φθάνουμε στην οικία του Πατέρα», κατά τον ΄Αγιο Συμεών τον Ν.Θεολόγο.

             «Ο κάθε πιστός  δέχεται την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος ανάλογα με τη πίστη και τη  κατάσταση της ψυχής του», κατά τον Αγιο Μάξιμο.

             Το Άγιο Πνεύμα ενεργεί  σ’ όλη την κτίση και σ’ όλους τους ανθρώπους, αλλά κάθε άνθρωπος λαμβάνει τα χαρίσματά Του,  ανάλογα με την δεκτικότητά του.

               Επομένως η Πεντηκοστή  επαναλαμβάνεται  στη ζωή των Αγίων.

              Ας ευχηθούμε να πραγματωθεί και η δική μας Πεντηκοστή.

          Ο Χριστός ο Θεός ημών, «ο πανσόφους τους αλιείς αναδείξας», είναι «χθες και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας» (Ἑβρ. ιγ΄8). Γι’ αυτό πρέπει στη προσευχή μας να Τον παρακαλούμε να μας φωτίζει και αγιάζει με το Άγιον Πνεύμα, που είναι «ο φρουρός και αγιοποιός της Εκκλησίας, ο διοικητής των ψυχών, ο κυβερνήτης των χειμαζομένων, ο φωταγωγός των πεπλανημένων και αθλοθέτης των αγωνιζομένων και στεφανωτής των νενικηκότων» (Κυρίλλου Ἱεροσολύμων, Κατήχησις 17, 3).-

Από το βιβλίο ΄΄ΕΟΡΤΙΕΣ  ΑΝΑΦΟΡΕΣ΄΄Ελ.Α.Κλ.