ΚΥΡΙΑΚΗ του ΑΣΩΤΟΥ. Νέκρωση και ζωή.

                         
                                   ΚΥΡΙΑΚΗ  του  ΑΣΩΤΟΥ. Νέκρωση και ζωή.

Στην παραβολή  του  « ασώτου υιού » υπάρχουν δύο κύρια σημεία αναφοράς : Η ασωτία και η επιστροφή.

          Η απομάκρυνση από την πατρική θαλπωρή συνεπάγεται την ασωτία, τη νέκρωση. Η επιστροφή στην πατρική ουσία σηματοδοτεί τη ζωή.

          Η ζωή έξω από τη Ζωή, που είναι ο Θεός, αποτελεί νέκρωση.

          Ο Θεός είναι η ενυπόστατη Ζωή.  «Εγώ ειμι η Οδός και η Αλήθεια και η Ζωή.»      ( Ιωαν. ιδ΄,6 ), δηλώνει ο Υιός και Λόγος του Θεού.

Η αμαρτία συνεπάγεται το θάνατο της ψυχής.

Η μετάνοια και επιστροφή στο Θεό Πατέρα δίνει το έναυσμα για μια πανευτυχή  βιοτή.

Ο άσωτος υιός δέχεται την Αγιοτριαδική πρόσκληση επιστροφής και ζωοποιείται και απολαύει της διάπυρης αγάπης του Θεού.

Τοιουτοτρόπως η Εκκλησία του Χριστού απαρτίζεται από αμαρτωλούς, που μετανοούν και βιώνουν πλησμονή ζωής και αγάπης.

Μιμητές, λοιπόν, του ασώτου υιού, ας γίνουμε, όχι μόνο στην ασωτία, την αμαρτία, αλλά και στην επιστροφή, στη μετάνοια.-                                  

Απόσπασμα από το βιβλίο: ΄΄ΖΩΗΦΟΡΑ  ΡΗΜΑΤΑ΄΄Ελ. Α. Κλ.

Ο ΟΣΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ.

                                                 28.2  Ο ΟΣΙΟΣ   ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ.

 

Γαλουχείται με τα νάματα της πίστεως ο  Βασίλειος.

Τροφοδοτείται με το λόγο του Θεού. Πυρακτώνεται η καρδιά του από αγάπη για το Θεό.

Εισέρχεται  νεώτατος  στη μοναχική  κονίστρα. Καθαρίζει με την άσκηση την  καρδιά  του. Φωτίζεται  ο  νους  του από το ΄Αγιο Πνεύμα.

Πάνοπλος, με τη Θεϊκή Χάρη και τη γνώση, μάχεται τους εικονομάχους.   Αντιστέκεται σθεναρά. Ορθοτομεί θαρραλέα  την Ορθόδοξη Αλήθεια.

Βασανίζεται ποικιλότροπα και σκληρά.

Τελικά δικαιώνεται, απελευθερώνεται, συνεχίζει την ασκητική πολιτεία. Διαφωτίζει και μεταστρέφει και κερδίζει  ψυχές για το Χριστό.

         Είναι ο ανυποχώρητος μαχητής, ο τολμηρός ομολογητής, ο φλογερός δάσκαλος, ο ΄Οσιος του  Θεού  Βασίλειος.-

Από  το  βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ.

Αναζητώντας τον Παράδεισο...

 

27.2 ΟΣΙΟΣ ΘΑΛΛΕΛΑΙΟΣ.

                                         27.2 ΟΣΙΟΣ   ΘΑΛΛΕΛΑΙΟΣ.

 

 Γόνος της Κιλικίας, αλλά οικιστής των Γαβάλων ο Θαλλέλαιος .             

 Η πίστη του για το Χριστό βαθιά. Η αγάπη του για το Θεό δυνατή.

           Και η επιλογή του για ασκητική ζωή πραγματώνεται.

Ο τόπος, που οι ειδωλολάτρες συχνάζουν γίνεται τόπος διαμονής του. 

Οι Δαίμονες εξοργίζονται. Επιδιώκουν τον αφανισμό του. 

Προσπαθούν τον εκφοβισμό του. 

Βρίσκονται όμως  αντιμέτωποι με έναν ανένδοτο αγωνιστή, που τους κατατροπώνει.

Ο Θαλλέλαιος στοχεύει τη σωτηρία του και επινοεί αυστηρότερους τρόπους                άσκησης, βιώνοντας την τελωνική αυτοσυνειδησία.

Η ζωή του διδάσκει και πολλοί μεταστρέφονται.

Η θαυματουργική Χάρη προσφέρεται αφειδώλευτα.

Η αυλαία του Παραδείσου ανοίγει διάπλατα με την ειρηνική εκδημία του.-

Από  το  βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ

 

Γιατί δεν Του ανοίγεις ;

 

ΑΓΙΑ ΦΩΤΕΙΝΗ.

                                                       26.2    ΑΓΙΑ  ΦΩΤΕΙΝΗ.

        Θήραμα πολύτιμο του Θείου Κυνηγού, παρά το φρέαρ του Ιακώβ,          

       Φωτεινή η Σαμαρείτιδα, αναδεικνύεται φλογερή ιεραπόστολος και  ακριβής  θηρευτής ψυχών.

Τους δύο γυιούς της και τις πέντε αδελφές  της  αρχικά φέρνει κοντά στο Χριστό.

Με τη φλόγα της αγάπης και το σθένος της πίστεως οδηγούνται στο μαρτύριο  και  ομολογούν  θαρραλέα  και συγκληρονομούν την αιώνια Βασιλεία του Χριστού.

           Μία  οικογενειακή  ανθοδέσμη Μαρτύρων. Τι τιμή Θεϊκή !

Από  το  βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ.

Προσφέροντας υψηλά ιδανικά...

 

ΑΓΙΟΣ ΡΗΓΙΝΟΣ ο Σκοπέλου.

                                    

                                 25.2   ΑΓΙΟΣ   ΡΗΓΙΝΟΣ  ο  Σκοπέλου.

 

Γόνος  της Λειβαδιάς ο Ρηγίνος. Από τους Θεοσεβείς γονείς του νουθετείται  χριστιανικά.  Η  πίστη  και  η αγάπη  στο Θεό  εμφυτεύονται στο γεώργιο της ψυχής  του.             Η  ταπείνωση  και  η υπομονή τον κοσμούν αργότερα.

Ο επισκοπικός θρόνος της Σκοπέλου του προσφέρεται επάξια. 

Διακονεί το λαό του Θεού με φόβο Θεού και μεταλαμπαδεύει στο ποίμνιό του τη φλόγα της καρδιάς  του, τη γενναιότητα της ψυχής του.

Μάχεται δυναμικά για την ορθόδοξη Αλήθεια. Κατατροπώνει τους εχθρούς της      πίστεως.

Ομολογεί σθεναρά. Μαρτυρεί  καρτερικά.

Στεφανώνεται άφθαρτα και ευφραίνεται αιώνια.-

Από  το  βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ

 

Να κάνετε έργα ...

 

Η Α΄και Β΄ εύρεση κεφαλής ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ.

                                                  24.2  Η Α΄και Β΄ εύρεση κεφαλής

ΤΙΜΙΟΥ   ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ.

         

      Το  αείφωτο λυχνάρι  του Θεού,ο αστέρας ο φωταυγής τ' Ουρανού, ο ΄Αγιος 

Ιωάννης,κρατεί  ζωντανή την παρουσία του  στη γη  και  αναβαπτίζει, στην των αγίων λειψάνων του πηγή θαυμάτων, τους  πιστούς.                                                          Με δική του πρωτοβουλική  επέμβαση  ανευρίσκεται  στο Ηρωδιανό ανάκτο-ρο  η τιμία  κεφαλή του  από δύο υποψηφίους  Αγγέλους,  Μοναχούς.                                Στο  διάβα των χρόνων επανεξαφανίζεται και με δική του πάλι παρεμβατική αποκάλυψη  ανευρίσκεται  εντός  δοχείου και  σκορπίζει εσαεί τη θαυματουργική Χάρη.- 

Από  το  βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ.

 

Κύριε, ως θέλεις και ως οίδας, ελέησόν με.

 

23.2 Α ΓΙΟΣ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ.

                                                       23.2  Α ΓΙΟΣ   ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ.

       Μαθητής του επιστήθιου φίλου του Χριστού Ιωάννη και συμμαθητής Ιγνατίου του  θεοφόρου ο Πολύκαρπος διακρίνεται  για  τη σωφροσύνη και τη σύνεση, την ταπείνωση και την αγάπη.

      Λάτρης Χριστού θερμός, τηρητής των εντολών Του αυστηρός, αναδεικνύεται και κήρυκας του λόγου Του φλογερός.

Η ακράδαντη  πίστη συνυφασμένη με  αλυσίδα  αρετών, του εξασφαλίζει το επισκοπικό αξίωμα. Γίνεται ο επισκοπικός θρόνος  η  έπαλξη  απ' όπου διδάσκει διαπρύσια, ποιμαίνει στοργικά, παρεμβαίνει θαυματουργικά, φρουρεί άγρυπνα, ομολογεί  παρρησιακά, σφραγίζει την επίγεια πορεία  του  μαρτυρικά και αγάλλεται παντοτινά.-          

Από  το  βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ

 

Η νάρκη της παρεξήγησης...

 

22.2 ΟΣΙΟΙ : ΘΑΛΑΣΣΙΟΣ και ΛΙΜΝΑΙΟΣ .

                                              22.2  ΟΣΙΟΙ : ΘΑΛΑΣΣΙΟΣ  και  ΛΙΜΝΑΙΟΣ .

                Εραστής  της  ερημίας   ο  Θαλάσσιος εγκαταλείπει την τερπνότητα  του  κόσμου για  να                 κερδίσει την Αιωνιότητα.

   Ασκείται σκληρά και επιτυγχάνει τήν κάθαρση και δέχεται το φωτισμό. Διδάσκει  με           την  πράξη και το λόγο, με τη σιωπή και τη βιοτή.

   Και ο Λιμναίος ποθεί τον ασκητισμό και  μαθητεύει κοντά του.

   Ζεί ασκητικά, άστεγος και ασκεπής. Δουλαγωγεί το σώμα και ελευθερώνει το πνεύμα.

   Ευαρεστεί τον Θεό και χαριτώνεται ιαματικά.

   Περισυλλέγει τους τυφλούς- και τους διανοίγει τα μάτια της ψυχής. Κερδίζει ψυχές για       το  Χριστό και ο ίδιος κερδίζει τον Παράδεισο.

Από  το  βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ

ΦΑΡΙΣΑΙΟΣ και ΤΕΛΩΝΗΣ

                                   ΦΑΡΙΣΑΙΟΣ  και ΤΕΛΩΝΗΣ

Ο Φαρισαίος αυτοδιαφημίζεται με τα «καλά» έργα του και αυτοδικαιώνεται.

Ο Τελώνης αφήνει το αλέτρι της μετάνοιας να οργώσει το «γεώργιον» της καρδιάς του και χειραγωγείται στην ταπείνωση και στην προσευχή.

Αδελφοί μου! «Μη προσευξώμεθα φαρισαϊκώς», αλλά «ταπεινωθώμεν τελωνικώς».

Ας «φύγωμεν την υψηγορίαν του Φαρισαίου» και ας «μάθωμεν την ταπείνωσιν του Τελώνου».

Ας «μισήσωμεν την υπερήφανον φωνήν του Φαρισαίου» και ας «ζηλώσωμεν την ευκατάνυκτον ευχήν του Τελώνου: Ο Θεός ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ», ώστε να επιτύχομε την ποθεινή σωτηρία.-

                                                                                                 Ελ. Α. Κλ.                 

21.2 ΟΣΙΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΣ, ο εν Συμβόλοις.

                                21.2    ΟΣΙΟΣ   ΤΙΜΟΘΕΟΣ,  ο  εν  Συμβόλοις.

          Σκεύος εκλογής ο Τιμόθεος αναδεικνύεται  από  νεαρής ηλικίας ισάγγελος πολίτης. 

Με τη διαρκή νήψη και την αδιάλειπτη  προσευχή, με την αυστηρή άσκηση και τη     σύντονη προσπάθεια, φθάνει στην απάθεια.

Κατοικητήριο  του  Αγίου  Πνεύματος  παίρνει  χάρισμα ιαματικό.                             

Πυρπολείται από αγάπη για το Θεό καί  εμφορείται  με αγάπη για τον άνθρωπο. 

Επιδεικνύει αυστηρότητα για τον εαυτό του, αλλά  αντιμετωπίζει  με συγκατάβαση 

τον άνθρωπο.

Απλός και ταπεινός, ειλικρινής και αγνός πολιτεύεται  ως  ένσαρκος ΄Αγγελος Θεού και εκδημεί ειρηνικά ως Άγιος του Θεού.-

 

Από  το  βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ

Εγώ ειμί η οδός...

 

20.2 ΑΓΙΟΣ ΛΕΩΝ Επίσκοπος Κατάνης.

                                20.2  ΑΓΙΟΣ   ΛΕΩΝ  Επίσκοπος Κατάνης.

          Γόνος της  Ραβένας της  Ιταλίας ο Λέων, γαλουχείται με τις αρχές της ευγένειας, αλλά  και  με  τα νάματα της ευσέβειας.

           Διατηρεί την καθαρότητα και αξιώνεται ιερατικά. Επισκοπεί επάξια την Κατάνη και διδάσκει έμπρακτα. Αγρυπνεί για τίς ψυχές του ποιμνίου του  και  καλύπτει τις υλικές ανάγκες τους. Ομιλεί απολογητικά και διαλύει πλάνες. 'Επεμβαίνει θαυματουργικά και συντρίβει μάγους. Δοξάζει το Θεό και αντιδοξάζεται αιώνια.-

Από  το  βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ

ΑΓΑΠΗ και ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ....

 

19.2 ΟΣΙΑ ΦΙΛΟΘΕΗ.

                                                         
                                                       19.2  ΟΣΙΑ   ΦΙΛΟΘΕΗ.

Μονάκριβο  παιδί  η Ρεγούλα, καρπός  προσευχής της Συρίγης και του Αγγέλου Μπενιζέλου.

12 χρονη η αρχοντοπούλα γίνεται σύζυγος πλουσίου άνδρα. Η ζωή της γίνεται  μαρτυρική  από τη βάναυση συμπεριφορά του.

Η 3χρονη δοκιμασία τερματίζεται με το θάνατό του.

Απελεύθερη πλέον ποθεί την ολοκληρωτική αφιέρωση στο Θεό. Η  καρδιά της  χτυπά  μόνο  για  Εκείνον. Αποφασιστικά και αμετάκλητα εισέρχεται στη μοναχική  αρένα η Φιλοθέη.

Κτίζει Μονή  και  γίνεται  φάρος  στα  χρόνια  της Τουρκοκρατίας.

Η διδαχή της φωτίζει. Η αγάπη  της θερμαίνει. Η πίστη της στηρίζει. Η προσφορά της τεράστια. Και  η  γήϊνη πορεία της σφραγίζεται μαρτυρικά.

Μία ακόμη  Οσιομάρτυρας : Φιλοθέη. η Αθηναία ! –

Από  το  βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ

Η έξοδος από το ΄΄εγώ΄΄ οδηγεί στην είσοδο του ΄΄εμείς΄΄.-

                                                                                 Ελ. Α. Κλ.

18.2 ΑΓΙΟΙ ΠΑΡΗΓΟΡΙΟΣ και ΛΕΩΝ.

                                            18.2  ΑΓΙΟΙ  ΠΑΡΗΓΟΡΙΟΣ και  ΛΕΩΝ.

          Φίλοι Χριστού, αλλά και φίλοι φίλτατοι. Ο Παρηγόριος πρώτος δίνει τη  μαρτυρία, δέχεται  το  μαρτύριο  και  παίρνει το στέφος του μαρτυρίου.

Ο Λέων, συνοδοιπόρος με τον Παρηγόριο  στη γη, ποθεί τη συνευ-φροσύνη και στον Ουρανό μαζί με τον Νυμφίο τους Χριστό.

Αυτόκλητος Ομολογητής, αναδεικνύεται   και   καρτερικός   Μάρτυρας.  Ο Λέων ως λέων

αντιμετωπίζει δυναμικά το θέμα της σωτηρίας  του  και  όντως  συναριθμήθηκε  στο  χορό 

των Μαρτύρων.-  

Από  το  βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ.

 

«Αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν»

                     «Αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν».( Ματθ. κβ΄,39 ).

Η φιλαλληλία να είναι πιστό αντίγραφο της φιλαυτίας.

Η αγάπη μας προς τον πλησίον είναι χρεωστική.

Προσκαλούμαστε από τον Κύριο να τεθούμε στη διάθεση του

« πλησίον »μας.

Η  σωτηρία  μας  περνάει  αναπόφευκτα  από  το  κατώφλι   του  « πλησίον » μας.

Η ποιότητα και ποσότητα αγάπης, που θα διαθέσουμε για τους άλλους, θα μας 

σώσει ή θα μας καταδικάσει.

Η αγάπη μας αντίδωρο της αγάπης του Θεού και ανταύγεια της αγάπης Του.

Εμπρός, λοιπόν, για μια εκστρατεία αγάπης, για μια απαρέγκλιτη εφαρμογή της 

Θεϊκής αυτής εντολής.-

                                                          Ελ. Α. Κλ.

17.2 ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ο Τήρων.

                                     17.2  ΑΓΙΟΣ   ΘΕΟΔΩΡΟΣ ο Τήρων.

                                                         

Αμάσεια της Μαύρης θάλασσας η γενέτειρα του Θεοδώρου.

Νεοσύλλεκτος του  στρατού, αλλά και στρατιώτης Χριστού. Ποθεί το Χριστό, αλλά αγνοεί  το θέλημά Του για μαρτυρική πορεία. Αποσύρεται του στρατεύματος και αυτοδοκιμάζει. Με  την  τόλμη  και τη δύναμη του Θεού και την προσωπική του, απαλλάσσει τον τόπο από το δράκοντα φόβητρο.

Με το θάρρος, που διαθέτει επανέρχεται στο στράτευμα, εμψυχώνει τους ολιγόψυχους, καίει είδωλα και ενθαρρύνει τους  στρατιώτες. Ομολογεί  τοιουτοτρόπως εμφαντικά και δέχεται  καρτερικά βασανιστήρια φρικτά.

Αναδεικνύεται Μεγαλομάρτυρας Χριστού.-   

Από  το  βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ.

                       

 

Η ΠΊΣΤΗ...

 

16.2 ΟΣΙΟΣ ΦΛΑΒΙΑΝΟΣ.

                                                   16.2  ΟΣΙΟΣ    ΦΛΑΒΙΑΝΟΣ.

        «Μόνος με μόνο το Θεό» για την αγάπη του Θεού, εξήντα χρόνια ερημίτης, ο Φλαβιανός. Άλαλος σε άνθρωπο, και αφανής από άνθρωπο, διατηρεί  άμεση την κοινωνία  με  τον  Θεό.

            Βιώνει  την  κάθαρση της καρδιάς, το  φωτισμό  του νού  και φθάνει στη  θέωση.

΄Ενσαρκος Άγγελος Θεού, πολιτεύεται Θεάρεστα, διατρέφεται λιτότατα  και θαυματουργεί αφειδώλευτα.

Πολυμοχθεί  στην άσκηση  στη γη και ευφραίνεται άληκτα στην Αιωνιότητα.-

Από  το  βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ

 

 

Αλεξικέραυνο έχεις ;

 

15.2 ΑΓΙΟΣ ΟΝΗΣΙΜΟΣ.

                                                        15.2   ΑΓΙΟΣ  ΟΝΗΣΙΜΟΣ.

 

            Ένας  δούλος  στον  πλούσιο Χριστιανό Φιλήμονα ο  Ονήσιμος.

            Αγνωμονεί  και  δραπετεύει  στη Ρώμη. Αναζητεί την ελευθερία και βιώνει την  ασυδοσία. 

            Κυνηγάει  την ευκολία και συναντάει  την  πενία.

          Ο Θείος Κυνηγός τον παρακολουθεί. Το αγρίμι πλησιάζει τον Απόστολο Παύλο κι  εκείνος  τον προσεγγίζει. Η αγάπη του, αγάπη Θεού, τον κατακτάει. Ο δούλος γίνεται ελεύθερος και ελευθερωτής. Απόστολος Χριστού και Μάρτυρας.

           Η μεταστροφή του, θύμα της αγάπης του Θεού, της αγάπης του ανθρώπου Του.-

Από  το  βιβλίο ΄΄ΙΧΝΗΛΑΣΙΕΣ΄΄ Ελ. Α. Κλ

 

           

 

Αγαπάς τους άλλους. αν ξεχνάς τον εαυτό σου.

 

ΚΥΡ. ΙΖ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ.( Ματθ. ιε΄, 21 – 28 )Η ΥΨΙΚΑΜΙΝΟΣ.

                                          ΚΥΡ.  ΙΖ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ.( Ματθ. ιε΄, 21 – 28 )

Η   ΥΨΙΚΑΜΙΝΟΣ.

 

<<Ελέησόν με, Κύριε, υιέ Δαυϊδ`η θυγάτηρ μου κακώς δαιμονίζεται.»(Ματθ. ιε΄, 22 ).

Οι   προπτωτικοί  άνθρωποι  είχαν εύσημο  γνώρισμα  την  ενότητα  με  τον Θεό, τον εαυτό τους, τους συνανθρώπους τους, τη δημιουργία καθολικά.

          Η πτώση των Πρωτοπλάστων σηματοδότησε τη διάσπαση της ενότητας. Έκτοτε οι πτωτικές τάσεις, με τη διάπραξη της αμαρτίας επέφεραν την αλλοίωση του ανθρώπου, την απώλεια της «αγαπητικής κοινωνίας», την ανάπτυξη της «αυτονομημένης ατομικότητας».

       Η ενανθρώπηση του Υιού του Θεού, με την κένωση και την Θυσιαστική αγάπη, έδωκε τη δυνατότητα της ανάδειξης του ανθρώπου - ατόμου σε πρόσωπο. Τοιουτοτρόπως οι Χριστοποιημένοι άνθρωποι, που βίωσαν την κάθαρση της καρδιάς, δέχτηκαν τον φωτισμό του νού και είναι Θεωμένοι, ζούν το πανανθρώπινο δράμα. Η προσωπική τους αμαρτία προκαλεί πόνο προσωπικό, αλλά και κατ’ επέκταση βαρύνει τη ζωή όλης της ανθρωπότητας.

     Με την έξοδο από τον κλοιό του ατομισμού οι αμαρτίες όλων των ανθρώπων της γης βιώνονται σε προσωπικό επίπεδο και δημιουργούν πόνο αφόρητο.

       Και η Χαναναία του Ευαγγελίου κραυγάζει ικετευτικά, για τη σωτηρία του παιδιού της, που είναι και δικός της πόνο : «Ελέησόν με,  Κύριε, Υιέ Δαυϊδ, η θυγάτηρ  μου κακώς δαιμονίζεται.».

         Ζητά επίμονα το έλεος του Κυρίου. Ο πόνος της δίνει την ευκαιρία να γνωρίσει τον Ιησού. Η θλίψη γίνεται ο κρίκος, που την συνδέει με τον Κύριο, το χωνευτήρι, απ’ όπου  αναπηδά  η πίστη στον Χριστό. Ο ανήφορος του πο-νου έγινε το μονοπάτι, που την οδήγησε κοντά στον Θεό. Η κάμινος του πόνου έγινε υψικάμινος, που πρόσφερε μία καρτερία αξιοθαύμαστη.

Στην πάλη της με τον Ιησού η Χαναναία υπομένει, όταν ο Διδάσκαλος κωφεύει στην παράκλησή της.

Επιμένει, όταν η αίτησή της απορρίπτεται.

Καρτερεί, όταν παρομοιάζεται με «κυνάριον» και απαντά στον εξευτελιστικό χαρακτηρισμό με μια ικεσία, που καταρρίπτει την άρνηση του Ιησού.

            «Δος μου, Κύριε, τα ψιχία, που δικαιούνται τα κυνάρια. Ένας λόγος Σου, μια  κίνησή Σου, με καλύπτουν και κατασβήνουν το καμίνι του πόνου, επιλύουν το πρόβλημά μου.»

Οι μεγαλειώδεις πίστη και καρτερία της αποσπούν τη θριαμβευτική επιβράβευση του Κυρίου: «Ω γύναι, μεγάλη σου η πίστις! Γενηθήτω σοι ως θέλεις. Και ιάθη η θυγάτηρ αυτής από της ώρας εκείνης.»( Ματθ. ιε.΄, 28 ).

Η θλίψη τροφοδοτεί την πίστη και την υπομονή και αιωνοποιεί τις κινήσεις μας.Η υψικάμινος του πόνου προσφέρει τα όπλα της πίστης και της καρτερίας, με τα οποία οι αγωνιστές μάχονται ηρωϊκά και νικούν τρισένδοξα.-

 

Από το βιβλίο ΄΄ΖΩΗΦΟΡΑ  ΡΗΜΑΤΑ΄΄ Ελ.Α.Κλ.