Κ Υ Ρ Ι Ε    Ι Η Σ Ο Υ    Χ Ρ Ι Σ Τ Ε    Υ Ι Ε    Τ Ο Υ    Θ Ε Ο Υ    Ε Λ Ε Η Σ Ο Ν    Μ Ε.

ΣΤΟΧΟΣ ΜΑΣ


Η έμφλογη, κάθετη αγάπη προς το Θεό εκφράζεται με μία έμπρακτη, διάπυρη, οριζόντια αγάπη προς τον "πλησίον".Προορισμός του ανθρώπου η Θ έ ω σ η . Μία προσφορά δυνατότητας Θεϊκή, με την Ενανθρώπηση, Σταυρική Θυσία και Ανάσταση του Λόγου.Η Θ έ ω σ η, ενέργεια Θεού, αλλά και συνέργεια ανθρώπου.Σ’ αυτή την ανθρώπινη προσπάθεια επιποθούμε να συμβάλλομε γνωστοποιώντας ό,τι΄΄εφώτισε ο Θεός΄΄, προς δόξα Του και σωτηρία του λαού Του.Το site αυτό είναι μία ελάχιστη προσπάθεια, ανιδιοτελής, ένας αντίλαλος Ορθοδοξίας, μία ορθόδοξη μαρτυρία στο διαδικτυακό χώρο, για προβολή προτύπων, παροχή εμπειριών και προσφορά ελπίδας στον αόρατο πόλεμο κάθε αγωνιζομένου προσώπου.-

Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2014

Κυρ.Α΄Λουκά.Ιλαρός δότης.

ΚΥΡ.  Α΄  ΛΟΥΚΑ  (Β΄Κορ.9,6 –11)
ΙΛΑΡΟΣ   ΔΟΤΗΣ

«΄Εκαστος καθώς προαιρείται τη καρδία, μη  εκ  λύπης  ή  εξ  ανάγκης · ιλαρόν   γαρ   δότην   αγαπά   ο   Θεός. » ( Β΄ Κορ. θ΄ ,7 ).
            Η αγάπη εντολή του Θεού και   η  εφαρμογή της υποχρέωση του κάθε ανθρώπου. Ανταύγεια της αγάπης προς τον Θεόν  η  αγάπη  προς τον «πλησίον.»
Μια αγάπη , που εκφράζεται ποικιλόμορφα. Η ελεημοσύνη είναι μια έκφρασή της πολυειδής. Ελεούμε υλικά, ηθικά, πνευματικά. Ελεούμε με χρήματα, αλλά και με λόγο, με συμβουλή, αλλά και με προσευχή.
            Το μέτρο όμως της αξιολόγησης της ελεημοσύνης δεν είναι η ποσότητα, αλλά η ποιότητα της προαίρεσης.
Αν ελεώ από λύπη και οίκτο, από συμπόνια και περιφρόνηση, η ελεημοσύνη  είναι  απορριπτέα.
            Αν προσφέρω ελεημοσύνη για λόγους επιδεικτικούς, η κίνηση αυτή εμπερικλείει υπερηφάνεια και δεν είναι ευπρόσδεκτη από τον Θεό.
         Αν εφαρμόζω την εντολή της ελεημοσύνης και αποβλέπω σε ανταπόδοση  μελλοντική, αστοχώ.
        Ο  Θεός, ο οποίος είναι ο Ίδιος Αγάπη ζητεί από εμάς να αγαπάμε έμπρακτα  και  ένθερμα ,  όπως  Εκείνος.
Επιζητεί η ελεημοσύνη, που προσφέρομε στους, σε ανάγκη ευρισκομένους, συνανθρώπους μας, να είναι θερμή και αδελφική, ειλικρινής και ανιδιοτελής, ανεπίδεικτη και αφανής. Αυτή η ελεημοσύνη είναι στ’ αχνάρια της προσφοράς του Θεού προς εμάς και συνεπώς  ευάρεστη  στον  Θεό.
 Η ελεημοσύνη, που εμπεριέχει υπερηφάνεια, ταπεινώνει εξευτελιστικά το πρόσωπο του συνανθρώπου και τον οδηγεί σε αντιδραστικές κινήσεις αγνωμοσύνης.
Η αγάπη, μέσω της ελεημοσύνης, να επιδίδεται  με φρόνημα ταπεινό, ώστε να χαριτώνεται ο δότης,αλλά και ο αποδέκτης. Τοιουτοτρόπως αναπτύσσονται ευγνώμονα αισθήματα και στον δότη, για την ευκαιρία αγάπης και στον αποδέκτη, για το δώρο της αγάπης.
          Η αφανής ελεημοσύνη ισχυρό αντίδοτο κατά της υπερηφανείας, για τον δότη.
          Η ελεημοσύνη με υλικούς πόρους αντίδοτο και κατά της  φιλαργυρίας.
          Γενικά η ελεημοσύνη ρίχνει τα κάστρα της φιλαυτίας και επαυξάνει την φιλαλληλία.
      Η ανθρωπαρέσκεια μεταστρέφεται σε Θεαρέσκεια. Ο ελεών επενδύει στην Τράπεζα τ’ ουρανού, εφ’ όσον το δώρο της αγάπης του επιφέρει το αντίδωρο της αγάπης του Θεού. «Ο ελεών πτωχόν δανείζει Θεόν.»Η ανταπόδοση από τον Θεό είναι πολλαπλάσια και   βέβαιη.
          Ας αγαπάμε,λοιπόν,αληθινά,ώστε να μας αγαπά και ο Κύριος πολλαπλά.-







Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2014

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ. Αρ.Φ. 63. Σεπτ.- Οκτ. 2014

ΟΡΘΟΔΟΞΗ  ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ

ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ  ΑΡ.Φ.  63 Σεπτ.-Οκτ.  2014 / Διανέμεται  δωρεάν. ΕΚΔΟΣΕΙΣ  ΠΥΡΣΟΣ.
Γράφει καί ἐπιμελεῖται(Δυνάμει Θεοῦ)ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Α.ΚΛΕΙΔΩΝΙΑΡΗ Εκπ/κός 
ΤΗΛ.-FAX: 22210-29549  Κ.Τ. 6936773200                                                                               
e-maileklidoniari@gmail. com    καί    elklidon@otenet.gr
ἱστοσελίδα μου: www.antilaloiorthodoxias. blogspot. .com Βίντεο: Youtube Eleftheria Kleidoniari

ΖΩΗΦΟΡΑ    ΡΗΜΑΤΑ

ΚΥΡ. ΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ (Λουκ. η΄, 26 – 39)
Η  ΔΥΝΑΜΗ  τοῦ  ΟΝΟΜΑΤΟΣ  τοῦ   ΙΗΣΟΥ.  

 «Ιδών   δε  τον  Ιησούν  και ανακράξας προσέπεσεν αυτώ και φωνή μεγάλη είπε·τι εμοί και σοι, Ιησού, Υιέ του Θεού του Υψίστου ; ( Λουκ. η΄,28).
Ο δαιμονισμένος των Γαδαρηνών βιώνει την άτεγκτη κατοχή πολλών δαιμονίων. Ο Διάβολος πλασμένος πρόσωπο, αρχικά ως άγγελος και μετά με την αποκοινωνικοποίησή του με τον Θεό, σκοτεινό πνεύμα, έχει αυτεξούσιο, δηλ. ελευθερία κινήσεων απαραβίαστη. Τοιουτοτρόπως εργάζεται πυρετωδώς κατά των ανθρώπων και παρεμβαίνει κυριαρχικά σ’ αυτούς. 
Η αγάπη του Θεού περιορίζει τη δράση του. Η παντοδυναμία του Θεού αναχαιτίζει το καταστρεπτικό του έργο.
Και τότε, που παραχωρείται η είσοδός του στον άνθρωπο και ο άνθρωπος εκφράζεται αντικοινωνικά, βιώνοντας την ανελευθερία, υπάρχει περιθώριο αναστολής του κακού και ανατροπής της οικτράς κατάστασης του ανθρώπου. Η δύναμη του Ονόματος του Ιησού είναι καταλυτική. Το Όνομα Ιησούς, το υπέρ παν Όνομα, έχει σωστική δύναμη. Η επίκληση του Ονόματός Του πληροποιεί υπαρξιακά τον άνθρωπο.Το Όνομα του Ιησού,«Σωτήρ» δηλοποιεί την σωστική ενέργεια του Θεού.
Η ενέργεια του Διαβόλου, που εκφράζεται δια των εμπαθών λογισμών, των ζοφωδών επιθυμιών, των πολλαπλών παθών και πολλάκις δια της καθολικής κατάληψης του ανθρώπου, απενεργοποιείται με την ένθερμη χρήση του Ονόματος του Ιησού.
Η ομολογία του Ιησού, ως Υιού του Θεού, από τον δαιμονισμένο των Γαδαρηνών, επέφερε την απολύτρωσή του, την αποδέσμευσή του από τη  διαβολική κυριαρχική αιχμαλωσία και του χάρισε την ελευθερία των τέκνων του Θεού.
Η «ευχή του Ιησού»,«Κύριε, Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με, τον αμαρτωλό», είναι  ομολογία πίστεως, παραδοχή της αμαρτωλότητας, ικεσία ελέους και προσφέρει Αγιοπνευματικό φωτισμό, κάθαρση καρδιάς, έξωση δαιμόνων, κατασκήνωση Χριστού, άφεση αμαρτιών. Αυτή την «ευχή» ας προφέρουμε αδιάλειπτα.-

                                    

     ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ  ΑΓΙΟΛΟΓΙΚΗΣ   ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗΣ

22/9   ΑΓ.  ΦΩΚΑΣ, ο κηπουρός.

Στα υπερκόσμια Σκηνώματα της δόξας του Θεού ζουν ατελεύτητα και πανευφρόσυνα όλοι οι εκλεκτοί Του. Είναι εκείνοι, που στη γη επέδειξαν άκρως αγαπητική διάθεση προς τον Τριαδικό Θεό, ελάχιστο αντίδωρο της απροσμέτρητης αγάπης Του στον άνθρωπο. Είναι τα διαλεκτά δοχεία της Χάριτος της Θεϊκής.  Είναι οι δέκτες των Ουρανίων μηνυμάτων. Είναι οι απαρέγκλιτοι εκτελεστές του Θείου θελήματος. Είναι οι Αγωνιστές της πίστεως στο χώρο της Εκκλησίας. Όλοι απαρτίζουν τη  Θριαμβεύουσα  Εκκλησία. Όλοι αναμένουν εναγώνια  την άφιξή μας,για να γευθούν τέλεια την τέλεια ομορφιά του Παραδείσου. Περιμένουν και πρεσβεύουν ακατάπαυστα. Είθε να μη διαψευσθούν οι προσδοκίες τους. Από μας εξαρτάται. Στη θέλησή μας εναπόκειται. Ο Θεός ποθεί την σωτηρία μας. Ας ανταποκριθούμε θετικά.
            Και ο Άγιος Φωκάς ο κηπουρός, που τιμάμε στις 22 Σεπτεμβρίου, στέλνει το δικό του μήνυμα σε μας. Ας προσπαθήσουμε να το συλλάβουμε και να το εγκολπωθούμε. Σινώπη είναι η πατρίδα του. Εκεί βλέπει το φως του ήλιου και μεγαλώνει. Η ανατροφή, που δέχεται είναι χριστιανική. Η πίστη στο Θεό ριζώνει μέσα του. Η αγάπη στο Χριστό φουντώνει στην καρδιά του. Ζει για τον Ιησού. Το όνομά Του συγκλονίζει το είναι του. Η θέλησή του υποτάσσεται σ’ Εκείνον. Η καρδιά του αιχμαλωτίζεται από Εκείνον. Είναι δέσμιος της αγάπης Του. Η φλογερή αγάπη προς το Θεό μεταφράζεται σε μία ζωηρή, έμπρακτη εκδήλωση αγάπης προς τον πλησίον. Αδελφούς του Χριστού και δικούς του αδελφούς αισθάνεται και τους συνανθρώπους του. Μοιράζεται μαζί τους το ψωμί και τον πόνο, τους καρπούς της γης και τη χαρά. Ο κήπος, που καλλιεργεί, γίνεται ανεξάντλητος τόπος αγαθών, που χορταίνει τους πεινασμένους, που επιδοτεί τους πτωχούς. Είναι η αφετηρία της φιλανθρωπικής δράσης του Φωκά. Η κηπευτική, στα χέρια του, όργανο έκφρασης της ενεργούς πίστεώς του. Η κηπουρική ασχολία του, κλειδί για την είσοδό του στη Βασιλεία του Θεού, για την πρόκληση της Θεϊκής ευσπλαχνίας. Η καλλιέργεια του  κήπου  καθημερινή υπόμνηση, για ψυχική καλλιέργεια. Και ο Φωκάς διαφεντεύει στο χωράφι της ψυχής του κι ασχολείται επίμονα και  σχολαστικά για την «εις βάθος» εργασία. Ο Κύριος παρακολουθεί τον ακούραστο εργάτη, το εκλεκτό «γεώργιο»της ψυχής του και τον ευλογεί. Η ενίσχυση φανερή. Η χαρίτωση εμφανής.
            Καὶ η χριστιανική του ταυτότητα αποκαλύπτεται. Ο Έλληνας άρχοντας της Σινώπης το πληροφορείται. Η αντίδραση άμεση και καταδικαστική. Να συλληφθεί και να φονευθεί πάραυτα. Η στρατιωτική ομάδα εξαπολύεται, για ανίχνευση και εκτέλεση της διαταγής.Ο Φωκάς στα πλαίσια της φιλοξενικής του επιδίωξης, τους δέχεται εγκάρδια, τους περιποιείται πρόθυμα, τους παραθέτει γεύμα πλούσιο, τους δείχνει ανιδιοτελή αγάπη. Η ανάπαυση προσφέρεται ευδιάθετα. Η συζήτηση φανερώ-νει την αποστολή τους. Ο Φωκάς είναι ο στόχος τους. Ο δούλος του Κυρίου το δέχεται ήρεμα. Η ετοιμασία του τάφου αρχίζει. Η γνωστοποίηση του ονόματός του επακολουθεί. Οι στρατιώτες μένουν εμβρόντητοι. Πληγώνονται καίρια. Λυπούνται απερίγραπτα. Εκφράζουν αδυναμία, για εκτέλεση της διαταγής του άρχοντα. Η αγάπη του πρόσχαρου Χριστιανού Φωκά τους αφοπλίζει. Η συνείδηση τους ελέγχει. Η καρδιά διαμαρτύρεται. Η άρνηση είναι επίμονη. Το σχέδιο καταστρώνεται. Η ακαρ-πία της αναζήτησης εύλογη απολογία προς τον άρχοντα. Ο  Άγιος όμως δεν αφήνει την ευκαιρία να χαθεί. Ικετεύει τους στρατιώτες να ενδώσουν και να εκτελέσουν την εντολή. Η επιθυμία του, για συνάντηση με το Νυμφίο της ψυχής του σφοδρή. Ο πόθος του, για μαρτύριο, θερμός. Το ανένδοτο της θελήσεώς του σταθερό. Και οι στρατιώτες υποχωρούν. Η αποτομή της αγίας κεφαλής του επέρχεται. Η ψυχή του ανέρχεται νικήτρια στο Θρόνο του Δεσπότη, για να λάβει το στεφάνι της δόξας τ’ Ουρανού. Η θυσία του ευάρεστη στο Θεό τον κατατάσσει στο Χορό των Αγίων Μαρτύρων, για να Τον υμνεί αιώνια.-
                                                                                     
ΝΥΞΕΙΣ
  «Μη παιδία γίνεσθε ταις φρεσίν, αλλά τη κακία νηπιάζετε, ταις δε φρεσί τέλειοι γίνεσθε».( Α΄Κορ. ιδ΄20 )
            Ο μεταπτωτικός άνθρωπος είναι επιρρεπής προς την κακία και τον δόλο. Εμφορείται από εμπάθεια και διακρίνεται για τον σκοτασμό του νου.
            Στοχεύοντας  την θέωση  απαιτείται φωτισμός του νου και προηγείται κάθαρση της καρδιάς. Με την Χάρη του Αγίου Πνεύματος και τον προσωπικό ανένδοτο αγώνα, επιτυγχάνεται η τελείωση. Τότε ο άνθρωπος, αν και ώριμος, διαθέτει παιδική ακακία με αντίστοιχη όμως ανδροπρεπή σύνεση και φρόνηση. Η Παύλεια προτροπή για μίμηση της παιδικής αθωότητας και της ώριμης νοητικής τελειότητας, βρίσκει την πραγμάτωσή της. Είναι ό,τι ποθεί η αγωνιστική ψυχή. Είναι ό,τι επιζητεί ο Θεός για τούς κληρονόμους της Βασιλείας Του.-   
                                         

                                                     ΕΝΑΥΣΜΑΤΑ

v  Η «κατά Χάρη» προσωπική μας κένωση σηματοδοτεί  την «κατά Χαρη» δική   μας    ανάσταση.-

v  Φιλαυτία  -  Φιλαργυρία  - Φιλαρχία  -  Φιληδονία.              
      Τέσσερα  δυσθεράπευτα  πάθη.  Προσοχή  και  αγώνα.

v  Οι  λογισμοί   δεν  αποκόπτονται,  αλλά  αποκρούονται.-

v  Για  την  αποδοχή  των  εντολών  του  Θεού  δείξε  ακακία.                     
             Για  την  απόκρουση   μεθοδειών  του Διαβόλου   δείξε  πανουργία.-

v  Η  αγάπη  τούς  τολμηρούς  ελκύει, τούς  δειλούς  απωθεί.-  
                   
          
Από την ποιητική Συλλογή   ΔΡΟΣΟΣΤΑΛΙΔΕΣ   Ελ.Α.Κλ.

ΚΑΤΟΛΙΣΘΗΣΕΙΣ.
Απόδραση!
Μια  ηλιόλουστη  μέρα.
Ένα  πανώριο  τοπίο.
Δόξα  στον  Δημιουργό  Θεό.
                                                                               Σε  λίγο…
                                                                               Κατολισθήσεις…
                                                                               Ο  κίνδυνος  ορατός.
                                                                               Τα  μέτρα  προφύλαξης
                                                                                                 αναγκαία.       
Για  τις  ανθρώπινες  κατολισθήσεις
                                      ανησυχούμε;
Αγρυπνούμε;
Ο  εχθρός  καιροφυλακτεί.
Ας  μην  το  υποτιμούμε  .-
                                     




                          ΦΙΛΟΚΑΛΙΚΕΣ  ΡΗΣΕΙΣ
ü  Ο αββάς Ποιμήν είπε:
- Είναι γραμμένο: « Ά είδον οι οφθαλμοί σου λέγε» (Παροιμ.25:7 ). Όμως εγώ σας λέω, πως, κι αν ακόμα ψηλαφήσετε κάτι με τα χέρια σας, να μην το θεωρήσετε βέβαιο. Γιατί ένας αδελφός γελοιοποιήθηκε σε μια τέτοια περίπτωση. Αυτός είχε πονηρές υποψίες εναντίον του αδελφού του. Και μια μέρα, που τον είδε τάχα ν’αμαρτάνει με μια γυναίκα, ταράχθηκε και πολεμήθηκε φοβερά (από κακούς λογισμούς). Πλησίασε λοιπόν και τους σκούντησε με το πόδι του, λέγοντας: «Πάψτε, πια! Ως πότε …;»Και να! Τότε διεπίστωσε πως ήταν δυό δεμάτια σιτάρι, το ένα πάνω στο άλλο! Γι’ αυτό σας λέω, πως, κι αν ακόμα ψηλαφήσετε με τα χέρια σας, μη βιαστείτε να κατηγορήσετε.
ü  Ο αββάς Ποιμήν είπε:
Αν ασκητεύουν τρεις μαζί, και απ' αυτούς ο ένας κάνει την πρέπουσα ησυχαστική ζωή, ο άλλος είναι άρρωστος και ευχαριστεί (το Θεό), ενώ ο τρίτος υπηρετεί (τους δύο πρώτους) με καθαρό λογισμό, είναι και οι τρεις ισάξιοι στην (πνευματική) εργασία.
ü  Ένας γέροντας είπε:
-Αν σε βρει σωματική αρρώστια, μη λιποψυχήσεις. Γιατί αν Κύριος θέλει να κακοπαθήσεις σωματικά, ποιός είσαι εσύ που δυσφορείς; Δεν σε φροντίζει Αυτός σε όλα; Μήπως ζεις χωρίς Αυτόν; Να σηκώνεις λοιπόν κάθε κακό και να Τον παρακαλείς να σου δίνει ό,τι σε συμφέρει. Αυτό είναι το θέλημά Του: Να υπομένεις με μακροθυμία και να χορταίνεις με την αγάπη Του.

Είπε ο αββάς Αντώνιος:

— Έρχεται καιρός που οι άνθρωποι θα τρελλαθούν και όταν δουν κάποιον που δεν είναι τρελός θα ξεσηκωθούν εναντίον του και θα του πουν «είσαι τρελός», επειδή δεν είναι όμοιος μ’ αυτούς.
ü  Έλεγαν για τον αββά Παμβώ, ότι δεν γελούσε ποτέ (αλλά  είχε πνευματική
χάρη που έκανε το πρόσωπό του να λάμπει). Μία μέρα λοιπόν, θέλοντας οι δαίμονες να τον κάνουν να γελάσει, έδεσαν σε ξύλο ένα φτερό και το κρατούσαν κάνοντας θόρυβο και αλαλάζοντας. Βλέποντάς τους ο αββάς Παμβώ γέλασε. Και οι δαίμονες άρχισαν να χορεύουν και να τον κοροϊδεύουν που κατάφεραν να τον κάνουν να γελάσει. Αυτός όμως τους απάντησε λέγοντας: «Δεν γέλασα γιατί με κάνατε νὰ γελάσω, ἀλλὰ καταγέλασα τὴν ἀδυναμία σας, ποὺ εἶστε τόσο πολλοὶ καὶ βαστᾶτε ἕνα φτερὸ ἐνῷ θὰ μποροῦσε ἕνας σας, ἂν εἴχατε δύναμη, νὰ τὸ κάνει αὐτό»!

ü  Ἦταν κάποιος μοναχὸς ποὺ λεγόταν ἀββᾶς Παμβῶ. Γι’  αὐτὸν ἀναφέρουν ὅτι
ἐπὶ τρία χρόνια παρακαλοῦσε τὸ Θεὸ λέγοντας: «Μὴ μὲ δοξάσεις πάνω στὴ γῆ». Καὶ τόσο τὸν δόξασε ὁ Θεός, ὥστε δὲν μποροῦσε κανεὶς νὰ τὸν ἀντικρίσει κατὰ πρόσωπο, ἀπὸ τὴ λάμψη ποὺ εἶχε στὴν ὄψη του.-

                                    

                                                               

Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου 2014

ΣΤΑΥΡΟΣ, σύμβολο αγάπης


ΣΤΑΥΡΟΣ,  σύμβολο  αγάπης

Αν  ζητάς  αγάπη, ζητάς  τον  Θεό, γιατί είναι Αγάπη.Ο Θεός είναι αγάπη, τονίζει ο Μαθητής της αγάπης Αγ. Ιωάννης ο Θεολόγος.
Αγάπη   ο  Θεός  και  την  αγάπη  Του  εκφράζει  πολλαπλά.
Η δημιουργία καθολικά, αλλά και η αναδημιουργία προσώπων, πράξη αγάπης.
Η απόφαση του Τριαδικού Θεού για την ενανθρώπηση του Χριστού, πράξη αγαπητική.
           Κορυφαία όμως εκδήλωση αγάπης η αυτοθυσία του Υιού. Η θυσιαστική  αυτοπροσφορά  στόχευε  στη  λύτρωση  του ανθρώπινου γένους. Η σταυρική θυσία του Χριστού πάνω στο λόφο του  Γολγοθά σηματοδότησε τη  φυγή από την αμαρτία, τροπικά  και τοπικά, την αποχώρηση της αμαρτίας, των παθών από μέσα μας και τη θεωρία της δόξας του Θεού, δια της βιώσεως της σταυρικής ζωής.
Η σταυρική Θυσία του Χριστού ενοποίησε τον διεσπασμένο άνθρωπο.
Διά του Σταυρού ο άνθρωπος επιστρέφει στον Θεό και κοινωνεί ενωτικά μαζί Του, αποβάλλοντας τη φθαρτότητα και τη θνητότητα.
Διά του Σταυρού ενώνονται οι άνθρωποι  μεταξύ τους.
Διά του Σταυρού επικεντροποιείται ο Θεός, ενώνεται εσωτερικά ο άνθρωπος και ταυτίζει το θέλημά του με το θέλημα του Θεού.
Διά του Σταυρού ο άνθρωπος κινείται  κυριαρχικά και η φύση τον διακονεί.
Διά του Σταυρού σημειώνεται καθολική επιστροφή της κτίσεως στον Θεό, εφ’ όσον ο Χριστοποιημένος άνθρωπος αποτελεί το κάτοπτρο του Θεού, που ακτινοβολεί στη φύση το φως του Θεού.
Στο Σταυρό συγκεντρώνεται όλη η αγάπη του Χριστού. Έκφραση αγάπης και ο σταυρός, που ο κάθε άνθρωπος φέρει στούς ώμους του, είτε είναι σταυρός θλίψεως, είτε ασθένειας, είτε θανάτου, είτε με τη μορφή δυσχερών προβλημάτων και καταστάσεων. Όλες οι μορφές του σταυρού είναι αναλογικές, προσωπικές, λυτρωτικές, εφ’ όσον απεργάζονται  τη  σωτηρία του ανθρώπου.
Ο σταυρός του κάθε ανθρώπου είναι απόλυτα προσωπικός, αφού προηγήθηκε διακριτική, αγαπητική, Θεϊκή  επιλογή.
Η καρτερία στις θλίψεις, η υπομονή και δοξολογία στις ασθένειες, η υπέρβαση του θανάτου, η μακροθυμία στις συκοφαντίες, η ανοχή στην αδικία, η αγάπη στούς εχθρούς, θα αποφέρουν σωστικά αποτελέσματα και θα αποτελούν αποδεικτικά γνησιότητας ακολούθων του Ιησού.
Ο αγώνας για μεταμόρφωση των παθών σε αρετές, η αυτοσυνειδησία της αμαρτωλότητας και η αυτομεμψία, η αποστροφή της αυτοθέωσης και η στόχευση της θέωσης, ο πόνος για την πίστη στον  Θεάνθρωπο και όχι στον ανθρωποθεό, η πάλη για την απαρέγκλιτη τήρηση των εντολών του Θεού, συνιστούν σταυρική ζωή, που εμπνέει η Ανάσταση.
Σταυρωμένοι ισόβια, λοιπόν, ο Χριστιανός, διαρκής σταυροφόρος, χωρίς καταβάσεις και αποτάξεις, για να είναι και τελικά νικηφόρος.-