ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ
ΕΚΔΟΣΗ ΑΡ.Φ. 63 Σεπτ.-Οκτ.
2014 / Διανέμεται δωρεάν. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΥΡΣΟΣ.
Γράφει
καί ἐπιμελεῖται(Δυνάμει Θεοῦ)ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Α.ΚΛΕΙΔΩΝΙΑΡΗ Εκπ/κός
ΤΗΛ.-FAX: 22210-29549
Κ.Τ. 6936773200
Ἡ ἱστοσελίδα μου: www.antilaloiorthodoxias.
blogspot. .com Βίντεο: Youtube Eleftheria
Kleidoniari
ΖΩΗΦΟΡΑ ΡΗΜΑΤΑ
ΚΥΡ.
ΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ (Λουκ. η΄, 26 – 39)
Η ΔΥΝΑΜΗ
τοῦ ΟΝΟΜΑΤΟΣ τοῦ ΙΗΣΟΥ.
«Ιδών
δε τον Ιησούν
και ανακράξας προσέπεσεν αυτώ και φωνή μεγάλη είπε·τι εμοί και σοι,
Ιησού, Υιέ του Θεού του Υψίστου ; ( Λουκ. η΄,28).
Ο δαιμονισμένος των Γαδαρηνών βιώνει την
άτεγκτη κατοχή πολλών δαιμονίων. Ο Διάβολος πλασμένος πρόσωπο, αρχικά ως
άγγελος και μετά με την αποκοινωνικοποίησή του με τον Θεό, σκοτεινό πνεύμα, έχει
αυτεξούσιο, δηλ. ελευθερία κινήσεων απαραβίαστη. Τοιουτοτρόπως εργάζεται
πυρετωδώς κατά των ανθρώπων και παρεμβαίνει κυριαρχικά σ’ αυτούς.
Η αγάπη του Θεού περιορίζει τη δράση του. Η παντοδυναμία του Θεού αναχαιτίζει το
καταστρεπτικό του έργο.
Και τότε, που παραχωρείται η είσοδός του στον άνθρωπο και ο άνθρωπος
εκφράζεται αντικοινωνικά, βιώνοντας την ανελευθερία, υπάρχει περιθώριο
αναστολής του κακού και ανατροπής της οικτράς κατάστασης του ανθρώπου. Η δύναμη
του Ονόματος του Ιησού είναι καταλυτική. Το Όνομα Ιησούς, το υπέρ παν Όνομα,
έχει σωστική δύναμη. Η επίκληση του Ονόματός Του πληροποιεί υπαρξιακά τον άνθρωπο.Το
Όνομα του Ιησού,«Σωτήρ» δηλοποιεί την σωστική ενέργεια του Θεού.
Η ενέργεια του Διαβόλου, που
εκφράζεται δια των εμπαθών λογισμών, των ζοφωδών επιθυμιών, των πολλαπλών παθών
και πολλάκις δια της καθολικής κατάληψης του ανθρώπου, απενεργοποιείται με την ένθερμη χρήση του Ονόματος του Ιησού.
Η ομολογία του Ιησού, ως Υιού του Θεού, από
τον δαιμονισμένο των Γαδαρηνών, επέφερε την απολύτρωσή του, την αποδέσμευσή
του από τη διαβολική κυριαρχική
αιχμαλωσία και του χάρισε την ελευθερία των τέκνων του Θεού.
Η «ευχή του Ιησού»,«Κύριε, Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με, τον
αμαρτωλό», είναι ομολογία
πίστεως, παραδοχή της αμαρτωλότητας, ικεσία ελέους και προσφέρει
Αγιοπνευματικό φωτισμό, κάθαρση καρδιάς, έξωση δαιμόνων, κατασκήνωση Χριστού,
άφεση αμαρτιών. Αυτή την «ευχή»
ας προφέρουμε αδιάλειπτα.-
ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ ΑΓΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗΣ
22/9 ΑΓ.
ΦΩΚΑΣ, ο κηπουρός.
Στα υπερκόσμια Σκηνώματα της δόξας
του Θεού ζουν ατελεύτητα και πανευφρόσυνα όλοι οι εκλεκτοί Του. Είναι εκείνοι,
που στη γη επέδειξαν άκρως αγαπητική διάθεση προς τον Τριαδικό Θεό, ελάχιστο
αντίδωρο της απροσμέτρητης αγάπης Του στον άνθρωπο. Είναι τα διαλεκτά δοχεία της Χάριτος της Θεϊκής. Είναι οι δέκτες των Ουρανίων μηνυμάτων.
Είναι οι απαρέγκλιτοι εκτελεστές του
Θείου θελήματος. Είναι οι Αγωνιστές
της πίστεως στο χώρο της Εκκλησίας. Όλοι
απαρτίζουν τη Θριαμβεύουσα Εκκλησία. Όλοι
αναμένουν εναγώνια την άφιξή μας,για
να γευθούν τέλεια την τέλεια ομορφιά του Παραδείσου. Περιμένουν και πρεσβεύουν
ακατάπαυστα. Είθε να μη διαψευσθούν οι προσδοκίες τους. Από μας εξαρτάται. Στη
θέλησή μας εναπόκειται. Ο Θεός ποθεί την σωτηρία μας. Ας ανταποκριθούμε θετικά.
Και ο Άγιος Φωκάς ο κηπουρός, που
τιμάμε στις 22 Σεπτεμβρίου, στέλνει το δικό του μήνυμα σε μας. Ας προσπαθήσουμε
να το συλλάβουμε και να το εγκολπωθούμε. Σινώπη είναι η πατρίδα του. Εκεί
βλέπει το φως του ήλιου και μεγαλώνει. Η ανατροφή, που δέχεται είναι
χριστιανική. Η πίστη στο Θεό ριζώνει μέσα του. Η αγάπη στο Χριστό φουντώνει
στην καρδιά του. Ζει για τον Ιησού. Το
όνομά Του συγκλονίζει το είναι του. Η θέλησή του υποτάσσεται σ’ Εκείνον. Η
καρδιά του αιχμαλωτίζεται από Εκείνον. Είναι δέσμιος της αγάπης Του. Η
φλογερή αγάπη προς το Θεό μεταφράζεται σε μία ζωηρή, έμπρακτη εκδήλωση αγάπης
προς τον πλησίον. Αδελφούς του Χριστού και δικούς του αδελφούς αισθάνεται και
τους συνανθρώπους του. Μοιράζεται μαζί τους το ψωμί και τον πόνο, τους καρπούς
της γης και τη χαρά. Ο κήπος, που καλλιεργεί, γίνεται ανεξάντλητος τόπος
αγαθών, που χορταίνει τους πεινασμένους, που επιδοτεί τους πτωχούς. Είναι η
αφετηρία της φιλανθρωπικής δράσης του Φωκά. Η κηπευτική, στα χέρια του, όργανο
έκφρασης της ενεργούς πίστεώς του. Η
κηπουρική ασχολία του, κλειδί για την είσοδό του στη Βασιλεία του Θεού, για την
πρόκληση της Θεϊκής ευσπλαχνίας. Η καλλιέργεια του κήπου
καθημερινή υπόμνηση, για ψυχική καλλιέργεια. Και ο Φωκάς
διαφεντεύει στο χωράφι της ψυχής του κι ασχολείται επίμονα και σχολαστικά για την «εις βάθος» εργασία. Ο Κύριος παρακολουθεί τον ακούραστο εργάτη,
το εκλεκτό «γεώργιο»της ψυχής του και
τον ευλογεί. Η ενίσχυση φανερή. Η χαρίτωση εμφανής.
Καὶ
η χριστιανική του ταυτότητα αποκαλύπτεται. Ο Έλληνας άρχοντας της Σινώπης το
πληροφορείται. Η αντίδραση άμεση και καταδικαστική. Να συλληφθεί και να
φονευθεί πάραυτα. Η στρατιωτική ομάδα εξαπολύεται, για ανίχνευση και εκτέλεση
της διαταγής.Ο Φωκάς στα πλαίσια της φιλοξενικής του επιδίωξης, τους δέχεται
εγκάρδια, τους περιποιείται πρόθυμα, τους παραθέτει γεύμα πλούσιο, τους δείχνει
ανιδιοτελή αγάπη. Η ανάπαυση προσφέρεται ευδιάθετα. Η συζήτηση φανερώ-νει την
αποστολή τους. Ο Φωκάς είναι ο στόχος τους. Ο δούλος του Κυρίου το δέχεται
ήρεμα. Η ετοιμασία του τάφου αρχίζει. Η γνωστοποίηση του ονόματός του επακολουθεί.
Οι στρατιώτες μένουν εμβρόντητοι. Πληγώνονται καίρια. Λυπούνται απερίγραπτα.
Εκφράζουν αδυναμία, για εκτέλεση της διαταγής του άρχοντα. Η αγάπη του
πρόσχαρου Χριστιανού Φωκά τους αφοπλίζει. Η συνείδηση τους ελέγχει. Η καρδιά
διαμαρτύρεται. Η άρνηση είναι επίμονη. Το σχέδιο καταστρώνεται. Η ακαρ-πία της
αναζήτησης εύλογη απολογία προς τον άρχοντα. Ο
Άγιος όμως δεν αφήνει την ευκαιρία να χαθεί. Ικετεύει τους στρατιώτες να
ενδώσουν και να εκτελέσουν την εντολή. Η επιθυμία του, για συνάντηση με το
Νυμφίο της ψυχής του σφοδρή. Ο πόθος του, για μαρτύριο, θερμός. Το ανένδοτο της
θελήσεώς του σταθερό. Και οι στρατιώτες υποχωρούν. Η αποτομή της αγίας κεφαλής
του επέρχεται. Η ψυχή του ανέρχεται νικήτρια στο Θρόνο του Δεσπότη, για να
λάβει το στεφάνι της δόξας τ’ Ουρανού. Η
θυσία του ευάρεστη στο Θεό τον κατατάσσει στο Χορό των Αγίων Μαρτύρων, για να
Τον υμνεί αιώνια.-
ΝΥΞΕΙΣ
«Μη παιδία γίνεσθε ταις
φρεσίν, αλλά τη κακία νηπιάζετε, ταις δε φρεσί τέλειοι γίνεσθε».( Α΄Κορ. ιδ΄20 )
Ο μεταπτωτικός
άνθρωπος είναι επιρρεπής προς την κακία και τον δόλο. Εμφορείται από εμπάθεια
και διακρίνεται για τον σκοτασμό του νου.
Στοχεύοντας την
θέωση απαιτείται φωτισμός του νου και
προηγείται κάθαρση της καρδιάς. Με την Χάρη του Αγίου Πνεύματος και τον
προσωπικό ανένδοτο αγώνα, επιτυγχάνεται η τελείωση. Τότε ο άνθρωπος, αν και
ώριμος, διαθέτει παιδική ακακία με αντίστοιχη όμως ανδροπρεπή σύνεση και
φρόνηση. Η Παύλεια προτροπή για μίμηση της παιδικής αθωότητας και της ώριμης
νοητικής τελειότητας, βρίσκει την πραγμάτωσή της. Είναι ό,τι ποθεί η αγωνιστική
ψυχή. Είναι ό,τι επιζητεί ο Θεός για τούς κληρονόμους της Βασιλείας Του.-
ΕΝΑΥΣΜΑΤΑ
v Η «κατά Χάρη» προσωπική μας κένωση
σηματοδοτεί την «κατά Χαρη»
δική μας ανάσταση.-
v Φιλαυτία - Φιλαργυρία
- Φιλαρχία - Φιληδονία.
Τέσσερα
δυσθεράπευτα
πάθη. Προσοχή
και αγώνα.
v Οι λογισμοί
δεν
αποκόπτονται, αλλά αποκρούονται.-
v Για την αποδοχή των
εντολών του Θεού δείξε ακακία.
Για
την απόκρουση μεθοδειών του Διαβόλου
δείξε πανουργία.-
v Η αγάπη τούς τολμηρούς ελκύει, τούς δειλούς απωθεί.-
Από την ποιητική Συλλογή ΔΡΟΣΟΣΤΑΛΙΔΕΣ Ελ.Α.Κλ.
ΚΑΤΟΛΙΣΘΗΣΕΙΣ.
Απόδραση!
Μια ηλιόλουστη
μέρα.
Ένα πανώριο
τοπίο.
Δόξα στον
Δημιουργό Θεό.
Σε λίγο…
Κατολισθήσεις…
Ο κίνδυνος ορατός.
Τα μέτρα προφύλαξης
αναγκαία.
Για
τις ανθρώπινες κατολισθήσεις
ανησυχούμε;
Αγρυπνούμε;
Ο
εχθρός καιροφυλακτεί.
Ας
μην το υποτιμούμε
.-
ΦΙΛΟΚΑΛΙΚΕΣ ΡΗΣΕΙΣ
ü Ο αββάς Ποιμήν είπε:
- Είναι γραμμένο: « Ά είδον οι οφθαλμοί σου
λέγε» (Παροιμ.25:7 ). Όμως εγώ σας λέω, πως, κι αν ακόμα ψηλαφήσετε κάτι με τα
χέρια σας, να μην το θεωρήσετε βέβαιο. Γιατί ένας αδελφός γελοιοποιήθηκε σε μια
τέτοια περίπτωση. Αυτός είχε πονηρές υποψίες εναντίον του αδελφού του. Και μια
μέρα, που τον είδε τάχα ν’αμαρτάνει με μια γυναίκα, ταράχθηκε και πολεμήθηκε
φοβερά (από κακούς λογισμούς). Πλησίασε λοιπόν και τους σκούντησε με το πόδι
του, λέγοντας: «Πάψτε, πια! Ως πότε …;»Και να! Τότε διεπίστωσε πως ήταν δυό
δεμάτια σιτάρι, το ένα πάνω στο άλλο! Γι’ αυτό σας λέω, πως, κι αν ακόμα
ψηλαφήσετε με τα χέρια σας, μη βιαστείτε να κατηγορήσετε.
ü Ο αββάς Ποιμήν είπε:
Αν ασκητεύουν τρεις μαζί, και απ' αυτούς ο
ένας κάνει την πρέπουσα ησυχαστική ζωή, ο άλλος είναι άρρωστος και ευχαριστεί
(το Θεό), ενώ ο τρίτος υπηρετεί (τους δύο πρώτους) με καθαρό λογισμό, είναι και
οι τρεις ισάξιοι στην (πνευματική) εργασία.
ü Ένας γέροντας είπε:
-Αν σε βρει σωματική αρρώστια, μη
λιποψυχήσεις. Γιατί αν Κύριος θέλει
να κακοπαθήσεις σωματικά, ποιός είσαι εσύ που δυσφορείς; Δεν σε φροντίζει Αυτός
σε όλα; Μήπως ζεις χωρίς Αυτόν; Να σηκώνεις λοιπόν κάθε κακό και να Τον
παρακαλείς να σου δίνει ό,τι σε συμφέρει. Αυτό είναι το θέλημά Του: Να
υπομένεις με μακροθυμία και να χορταίνεις με την αγάπη Του.
Είπε ο αββάς Αντώνιος:
— Έρχεται καιρός που οι άνθρωποι θα τρελλαθούν
και όταν δουν κάποιον που δεν είναι τρελός θα ξεσηκωθούν εναντίον του και θα
του πουν «είσαι τρελός», επειδή δεν είναι όμοιος μ’ αυτούς.
ü Έλεγαν για τον αββά Παμβώ, ότι δεν γελούσε ποτέ (αλλά είχε πνευματική
χάρη που έκανε το πρόσωπό του να λάμπει). Μία μέρα λοιπόν, θέλοντας οι
δαίμονες να τον κάνουν να γελάσει, έδεσαν σε ξύλο ένα φτερό και το κρατούσαν
κάνοντας θόρυβο και αλαλάζοντας. Βλέποντάς τους ο αββάς Παμβώ γέλασε. Και οι
δαίμονες άρχισαν να χορεύουν και να τον κοροϊδεύουν που κατάφεραν να τον κάνουν
να γελάσει. Αυτός όμως τους απάντησε λέγοντας: «Δεν γέλασα γιατί με κάνατε νὰ
γελάσω, ἀλλὰ καταγέλασα τὴν ἀδυναμία σας, ποὺ εἶστε τόσο πολλοὶ καὶ βαστᾶτε ἕνα
φτερὸ ἐνῷ θὰ μποροῦσε ἕνας σας, ἂν εἴχατε δύναμη, νὰ τὸ κάνει αὐτό»!
ü Ἦταν κάποιος μοναχὸς ποὺ λεγόταν ἀββᾶς Παμβῶ. Γι’ αὐτὸν ἀναφέρουν ὅτι
ἐπὶ τρία χρόνια παρακαλοῦσε τὸ Θεὸ λέγοντας: «Μὴ μὲ δοξάσεις πάνω στὴ γῆ». Καὶ τόσο τὸν δόξασε ὁ Θεός, ὥστε δὲν
μποροῦσε κανεὶς νὰ τὸν ἀντικρίσει κατὰ πρόσωπο, ἀπὸ τὴ λάμψη ποὺ εἶχε στὴν ὄψη
του.-
