Η υπακοή.

ΚΥΡ. Α΄  ΛΟΥΚΑ. ( Λουκ. ε΄ , 1 – 11)

Η   ΥΠΑΚΟΗ.

΄΄ Επί  δε  τω  ρήματί σου χαλάσω το δίκτυον.΄΄( Λουκ. ε΄ , 5 ).

Ο  εγωϊσμός, το υπ’ αρ. 1 αίτιο κάθε πτωτικής ενέργειας. Το «εγώ», με όλες τις επιθυμητικές απαιτήσεις και τις  ποικιλόμορφες αντιδραστικές κινήσεις, ευθύνεται για αποτυχίες και καταστροφές. Η τιθάσευση του αχαλίνωτου εγωϊσμού και η μεταστροφή του σε ταπείνωση, εχέγγυο κάθε επιτυχίας.

Ο Σίμωνας Πέτρος, ένα  ηλιόλουστο πρωϊνό, κατάκοπος, μετά από ένα ολονύκτιο άκαρπο ψάρεμα, ακούει τον Ιησού να τον προτρέπει: «Επανάγαγε εις το βάθος…». «επί τω ρήματί σου χαλάσω το δίκτυον…», ήταν η άμεση απάντηση του Πέτρου. Η καταφατική αυτή απάντηση είναι κίνηση υπακοής και προϋποθέτει ταπείνωση.

Ο Πέτρος διαγράφει την εμπειρία του και υποτάσσεται στον λόγο του Ιησού. Μηδενίζει τη λογική του και υπολογίζει την προτροπή του Χριστού. Απαρνείται το θέλημά του και ταυτοποιείται με το θέλημα του Διδασκάλου.

Η υπακοή σε όλο της το μεγαλείο. Η ταπείνωση στην πρακτική της μορφή.

Η ευλογία καρπός της εμφανής. Αυτή τη φορά ο Πέτρος επιτυγχάνει ό,τι δεν κατώρθωσε ολόκληρη τη νύκτα. «Πλήθος ιχθύων» συγκεντρώνεται.

Τώρα θα δείξει  την αγαπητική διάθεση. Θα καλέσει και «κοινωνούς» στην επιτυχία του. Ο ατομισμός στην μηδενική του μορφή. Η φιλαυτία ανύπαρκτη. Η απληστία αντικαθίσταται από την αυτάρκεια. Η φιλαδελφία πρακτικοποιείται.

Και η ευλογία κορυφώνεται. «αφέντες άπαντα ηκολούθησαν αυτώ.» Πλήρης αφιέρωση, ολοκληρωτικό δόσιμο σ’ Εκείνον, που είναι το παν.

Η υπακοή επιβραβεύεται. Η ταπείνωση επαυξάνεται, για  να  εκδηλωθεί αργότερα ως πράξη μετάνοιας, ως ανοχή και μακροθυμία, ως αγάπη και συγχωρητικότητα, ως αοργησία και υποχωρητικότητα.

Η συμπεριφορά του Πέτρου, ας γίνει τρόπος ζωής για μας, για να ευαρεστούμε τον Κύριο και να λαμβάνουμε τις αφειδώλευτες ευλογίες Του.-

Ο.Π. Σεπτ.-Οκτ. 2012 Αρ.Φ.51

 ΟΡΘΟΔΟΞΗ   ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ

**************************************************************

ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ   ΕΚΔΟΣΗ   ΑΡ.Φ.  51 ΣΕΠΤ.  –ΟΚΤ.  2012 /  Διανέμεται  δωρεάν.

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΥΡΣΟΣ.  Γράφει και  επιμελείται (Δυνάμει Θεού) ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Α. ΚΛΕΙΔΩΝΙΑΡΗ   Εκπ/κός 

ΤΗΛ.-FAX: 22210-29549  Κ.Τ. 6936773200

e-mail:  eklidoniari@hotmail. com    και    elklidon@otenet.gr

Η  ιστοσελίδα μου: www.antilaloiorthodoxias.blogspot.com

**************************************************************

ΙΩΣΗΦ Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης

Λόγος Εις τον Τίμιον και Ζωοποιόν Σταυρόν.

Χαίρε Σταυρέ, η δόξα των περάτων της γης, και της οικουμένης το αγαλίασμα· διότι εις την εορτήν σου αγάλλονται τα πέρατα της γης, και χαίρονται μαζί όλοι οι πιστοί.

Χαίρε Σταυρέ, η ισχύς και το αήττητον όπλον των βασιλέων· διότι έχοντες αυτοί απόλυτον εμπιστοσύνην εις σε, τρέπουν εις φυγήν τας φάλαγγας των βαρβάρων, και νικούν αυτούς πανηγυρικώς.

Χαίρε, η πανίσχυρος δύναμις των ηγεμόνων, με την οποίαν επικρατούν, και καυχώνται υπεροπτικά, προς εκείνους που δεν σε γνωρίζουν, και δεν υποτάσσονται εις την δύναμίν σου.

Χαίρε Σταυρέ, ετοιμότης των στρατιωτικών δυνάμεων και προθυμία υπερβολική, έχουσα την δυνατότητα να αντιμετωπίζης νικηφόρως την δύναμιν των εχθρών και να δημιουργής σύγχυσιν εις τα στίφη των ανόμων.

Χαίρε Σταυρέ, οδηγέ των οδοιπόρων, συ που διευθύνεις και κατευθύνεις τα διαβήματα των οδοιπορούντων, και που με την δύναμίν σου αποτρέπεις και φυγαδεύεις τα σκοτεινά και φαντασιώδη «μηχανήματα» των δαιμόνων.

Χαίρε Σταυρέ, η τροφή και η ανάπαυσις αυτών που καταλύουν κάπου ως ταξειδιώται· διότι με την σημείωσίν σου, η τροφή των είναι ευχάριστος, ο ύπνος χαρούμενος και αναπαυτικός, και η έγερσις σωτήριος· έτσι έχουν πλήρεις τας δυνάμεις των δια την συνέχισιν της οδού.

Χαίρε Σταυρέ, η επιτυχία εκείνων που ελπίζουν, έχοντες εμπιστοσύνην εις την Χάριν σου, και έτσι δεν αποτυγχάνουν εις τας ελπίδας των. Διότι προετοιμάζεις και εξομαλύνεις την οδόν, και με την δύναμιν που έχεις, χαρίζεις τα αιτήματα εις εκείνους που σε τιμούν ειλικρινώς.

Χαίρε Σταυρέ, η γαλήνη και η προστασία αυτών που διαπλέουν τας θαλάσσας· διότι η τρικυμιώδης και φουρτουνιασμένη και ομοιάζουσα με όρη θάλασσα, γαληνεύει αμέσως με την σημείωσίν σου.

Χαίρε Σταυρέ, η επιστήμη των κυβερνητών· διότι με την βοήθειαν και την οδηγίαν σου, μπορούν με ένα μικρό ξύλινο πηδάλιο να κυβερνήσουν μεγάλα πλοία και να τα οδηγήσουν με ασφάλεια μέσα και εις στενούς ακόμη λιμένας.

Χαίρε Σταυρέ, η χαρά και η ανάπαυσις των πλεόντων. Διότι με την βοήθειάν σου αποδιώκουν κάθε δειλίαν και πλέουν προς ξένας χώρας· διασχίζοντας δε τις μεγάλες αυτές θάλασσες, πλησιάζουν προς τον προορισμόν τους με πολύ καλές ελπίδες.

Χαίρε Σταυρέ, ο «χρηστός ζυγός» και η παρηγορία των Μοναζόντων. Διότι ρίπτοντες επί σε τας ελπίδας των, φέρουν μετά χαράς την απομάκρυνσιν γονέων και φίλων· και πηγαίνοντες εις τας ερήμους, ζουν και συνομιλούν με μόνον τον Θεόν.

Χαίρε Σταυρέ, η ανάπαυσις και η νηπτική διέγερσις των Ασκητών, οι οποίοι με την δύναμίν σου υπομένουν ευχαρίστως την τήξιν του σαρκίου, «δίδοντες αίμα και λαμβάνοντες Πνεύμα»·.ώστε να αστράψουν μέσα εις την ζωήν τους, ως «αστέρες πολύφωτοι».

Χαίρε Σταυρέ, το κατάλυμα και η οικία των Μοναχών· συ που ανεβάζεις εις ύψη Πνευματικά εκείνους που σε αγαπούν ειλικρινά, και τους αναδεικνύεις κατοίκους του Ουρανού και επιγείους Αγγέλους, φυγαδευτάς των δαιμόνων, και ιατρούς των νοσημάτων.

Χαίρε Σταυρέ, το λειτουργικόν και αγαπητόν «Δώρημα» των Αρχιερέων, οι οποίοι δια σου ολοκληρώνουν και αγιάζουν κάθε Λειτουργικήν τελετήν, ώστε να είναι και αντιπρόσωποι του Χριστού επί της γης.

Χαίρε, το φωτιστικόν αξίωμα της Ιερωσύνης, δια του οποίου οι Ιερείς διδάσκουν και φωτίζουν τους αμυήτους μεν, αλλά αξίους του φωτισμού, και τους οδηγούν εις την οδόν της τελειωτικής Θείας Χάριτος.

Χαίρε, η καθαρτική δύναμις των λειτουργικών διακόνων· διότι λαμβάνοντες αυτήν την ενέργεια με την βοήθειάν σου, απομακρύνουν κάθε αταξία, και την αποχωρίζουν από τον ευσεβή λαόν, τον άξιο του Τιμίου Αίματος και Σώματος του Χριστού, τον οποίον και προσφέρουν εις την Εκκλησίαν.

Χαίρε, η ισχυρά πανοπλία των Αγίων Μαρτύρων, δια της οποίας συνέτριψαν τας επιθέσεις και τα φοβερα «μηχανήματα» του Πονηρού, και ανεδείχθησαν νικηταί, ανταγωνισθέντες με επιτυχία κατά της αθέου ειδωλολατρίας.

Χαίρε στέφανε άνωθεν πλεγμένος, που λάμπεις και ακτινοβολείς περισσότερον από τον πολύτιμον λίθον «σμάραγδον»· και τοποθετηθείς επάνω εις τας τιμίας αυτών κεφαλάς (των μαρτύρων δηλ.) προσδίδεις ιεράν ευπρέπειαν και θείον καλωπισμόν.

Χαίρε η πρόρρησις των Προφητών, το κήρυγμα και το καύχημα των Αποστόλων. Διότι εσένα προεκήρυξαν και προκατήγγειλαν όλοι οι Προφήται μέσα στον κόσμον, δια της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος, διδάξαντες δια της δυνάμεώς σου όλα τα έθνη, και τα καθωδήγησαν εις μίαν πίστιν και ομόνοιαν.

Χαίρε η ασφάλεια και το καταφύγιον όλων· διότι με την Χάριν σου κάθε πιστός και ευσεβής Χριστιανός, διαφεύγει κάθε βλάβη και πειρασμόν.

Αλλ᾽ ω Σταυρέ, τρισμακάριστε και πολυαγάπητε!

Πόθος ΣΩΤΗΡΙΑΣ.

ΚΥΡ. ΜΕΤΑ  ΤΗΝ  ΥΨΩΣΙ. (Μαρκ. η΄, 34 – θ΄, 1)

ΠΟΘΟΣ   ΣΩΤΗΡΙΑΣ.

«Ος   γαρ  αν θέλη την ψυχήν αυτού σώσαι, απολέσει αυτήν` ος δ’ αν απολέση την εαυτού ψυχήν ένεκεν εμού και του ευαγγελίου, ούτος σώσαι αυτήν.»(Μαρκ. η΄ , 35).

Άπειρα «θέλω» αντηχούν καθημερινά στις ανθρώπινες κοινωνίες. Εκφράσεις επιθυμίας, απαίτησης, δικαιώματος. Όλα τα «θέλω» απηχούν το «ίδιον θέλημα», είναι εγωπαθητικές κινήσεις και αφορούν καλύψεις υλικές.

Εξαίρεση σε όλη την αλυσίδα των «θέλω» ένα «θέλω» σωστικό.Είναι αυτό, που αφορά την σωτηρία της ψυχής.

Η ψυχή, δώρο ανεκτίμητο του Θεού, με προορισμό αθανασίας, αξίζει ενός   πανίσχυρου,  δυναμικού «θέλω».  

Η σωτηρία της ψυχής πρωταρχικός και κυρίαρχος στόχος του χριστιανού. Για την  επίτευξη αυτού του στόχου αξίζει κάθε θυσία. Απαιτείται να χάσει ο άνθρωπος τη ζωή αυτή, τη γήϊνη, για να κερδίσει την ουράνια, αιώνια ζωή. Είναι μια ζωή ατελεύτητη, πανευφρόσυνη, μέσα στο Φως της αγάπης και παρουσίας του Θεού.

Αν ο άνθρωπος προσκολληθεί στα  γήϊνα, πνιγεί στις βιοτικές  μέριμνες της καθημερινότητας, στις  ποικίλες απολαύσεις, αποξενωθεί από τον Θεό, οδηγείται αναμφίβολα στο αδυσώπητο μαρτύριο της συνειδήσεως, εδώ στη γη, αλλά και στο διηνεκές μαρτύριο της κολάσεως. Μια κόλαση αιώνια, που θα γεύεται ο άνθρωπος την αγάπη του Θεού, όχι όμως ως Φως, αλλ’ ως φωτιά, που θα τον κατακαίει.

Για την αποφυγή αυτή της τραγικής και ανεπανόρθωτης κατάληξης  απαιτούνται θυσίες.

Μια Θυσία άνοιξε την αυλαία των θυσιών και είναι μοναδική. Είναι η Θυσία, που διαδραματίστηκε πάνω στο  λόφο του Γολγοθά.

Είναι η σταυρική Θυσία του Θεανθρώπου, που διά του θανάτου Του νίκησε τον θάνατο, κατετρόπωσε τον Διάβολο, αφώπλισε την αμαρτία και έδωσε τη δυνατότητα και πάλι στον μεταπτωτικό άνθρωπο να φθάνει, με τη συνέργειά του στην ενέργεια του Θεού, στην θέωση.

Μια  αναίμακτη  Θυσία του Κυρίου διαδραματίζεται  και  κάθε  φορά, που  τελείται  η        Θεία Ευχαριστία και καλούνται οι πιστοί να μετέχουν στο Δείπνο.Ο Ιησούς προσφέρεται Θυσιαζόμενος αδιάκοπα, ποθώντας διακαώς την προσωπική σωτηρία κάθε ανθρώπου.

Θυσίες απαιτούνται και από τον ίδιο τον άνθρωπο.

Η θυσία της αυταπάρνησης, της απάρνησης  δηλαδή  του  εαυτού  μας, μαζί με ό,τι προσφέρει απόλαυση και άνεση, κάθε σαρκικό φρόνημα.

Η σταυρική πορεία ζωής, ως στάση ζωής και με αναφορά στον Πρώτο Σταυροφόρο Κύριό μας, είναι μια καθημερινή θυσία, εφ’ όσον σηκώνεις τον προσωπικό σου σταυρό, είτε με τη μορφή της θλίψεως, είτε του πόνου, είτε της ασθενείας, είτε της ποολύμορφης δοκιμασίας.

Η αποταγή του Σατανά, με όλες τις θελκτικές και παραπλανητικές προκλήσεις, είναι θυσία.

Η απάρνηση του «κόσμου», που στρέφεται ενάντια στην πνευματική, αγωνιστική πορεία, είναι μορφή θυσίας.

Όλες οι θυσιαστικές, αγαπητικές κινήσεις, για την αγάπη του Χριστού και για την σωτηρία του ανθρώπου, είναι ευπρόσδεκτες από τον Κύριο και απαραίτητες, για μια νικηφόρα έκβαση του αγώνα και αίσιο τερματισμό στο υπήνεμο λιμάνι της Βασιλείας του Θεού.-

ΟΠΛΟ το ΑΗΤΤΗΤΟ !

 

ΟΠΛΟ το ΑΗΤΤΗΤΟ.

Οι μάχες εξαρτώνται από την υπεροχή των όπλων. Οι πνευματικές μάχες καθορίζονται κυριολεκτικά από την ορθή χρήση των όπλων. Οι νίκες στον αόρατο πόλεμο κατά του Διαβόλου και των παθών είναι επίτευγμα ενός διαχρονικά υπερσύγχρονου  όπλου. Το αήττητο  αυτό όπλο είναι ο ΣΤΑΥΡΟΣ  του Κυρίου μας.

Ο Σταυρός, από την στιγμή, που υψώθηκε πάνω στο λόφο του Γολγοθά και προσηλώθηκε πάνω του το πανάχραντο Σώμα του Χριστού, καθαγιάστηκε. Με την εκούσια θυσιαστική του πράξη ο Ιησούς επάνω στον Σταυρό έδωκε τη μάχη κατά του Διαβόλου, κατά του θανάτου, κατά της αμαρτίας και σημείωσε παγκόσμιο ρεκόρ νίκης.

Η παντοδυναμία  του Θεού Λογου διαπορθμεύτηκε στο Ξύλο και το Σημείο του Σταυρού και το ανέδειξε αήττητο.

΄Εκτοτε  διά της δυνάμεως του Σταυρού οι Χριστιανοί σημειώνουν περιφανείς νίκες. Αντιμετωπίζουν την άρση του προσωπικού σωστικού Σταυρού ελπιδοφόρα. Αποκρούουν τις πειρασμικές επιθέσεις νικηφόρα. Ασφαλίζουν τα διαβήματά τους αποτελεσματικά. Πορεύονται με ασφάλεια. Ατενίζουν το μέλλον αισιόδοξα. Είναι μικροί Σταυροφόροι, αφού σηκώνουν τον αναλογούντα Σταυρό τους, σημειώνονται διά του Σταυρού και χρησιμοποιούν τον Σταυρό ως όπλο κυρίαρχο και παν-όπλο.

Με τον Σταυρό του Χριστού κερδήθηκε η κυριαρχία του Θεού επί του Διαβόλου, η κατατρόπωση του θανάτου και η επικράτηση της αθανασίας στον άνθρωπο, η  παρόπλιση  της  αμαρτίας, η καταλλαγή του ανθρώπου με τον Θεό, η δυνατότητα της θέωσης του ανθρώπου, η  μέθεξη της δόξας του Θεού.

Ο  Σταυρός του Κυρίου αλεξιτήριο  παντοειδές, αντίδοτο  πολυποίκιλο, φρέαρ  εύελπι, σημείο  φερέγγυο.

Ο  Σταυρός του Κυρίου  δείκτης  ουράνιος, σημείο   αναφοράς πρόσφορο, βοηθός ασυναγώνιστος, φ ύ λ α κ α ς ακατάβλητος.

Στον Σταυρό του Κυρίου μας προσβλέπουμε με εμπιστοσύνη και ελπίδα. Από Εκείνον αντλούμε θάρρος και ανδρεία, τόλμη και ηρωϊσμό.

Ο Σταυρός του Κυρίου μας είναι η ασπίδα μας, η ασφαλιστική  δικλείδα  στον πολύπλευρο  αγώνα  μας.

Ο Κύριος διά του Σταυρού Του εκχέει  θαυματουργική  Χάρη,  ιαματική  δύναμη, ζωοποιό   ενέργεια.

Ο  Σταυρός   καύχημα  των πιστών, στήριγμα  των  Χριστιανών, όπλο  των  αγωνιστών.

Ο Σταυρός  δόξα  των Αγγέλων.

Ο Σταυρός   πανσεβάσμιος  και παμπόθητος.                 

Ο Σταυρός  του Κυρίου μας  καύχημα  και  κραταίωμα   παν-χριστιανικό.

«Σταυρέ  του Κυρίου, βοήθει  μοι!» , η προσφιλής και διαρκής επίκληση των πιστών.

Ο Σταυρός, ας είναι η  καταφυγή μας, η αψευδής  ελπίδα μας, η κραταιά   προστασία  μας.-

ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ

Χαίροις πολυτίμητε θησαυρέ, του Κυρίου κλέος, των ανθρώπων η προσφυγή. Χαίροις Θείον Ξύλον, το καύχημα Αγγέλων, αισχύνη των Δαιμόνων, ΣΤΑΥΡΕ  σεβάσμιε.-