ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ
**************************************
ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΑΡ.Φ. 43 ΜΑΪΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2011 / Διανέμεται δωρεάν.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΥΡΣΟΣ. Γράφει & επιμελείται (Δυνάμει Θεού) ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Α. ΚΛΕΙΔΩΝΙΑΡΗ Εκπ/κός
ΤΗΛ.-FAX: 22210-29549 Κ.Τ. 6936773200
e-mail: eklidoniari@hotmail.com καί elklidon@otenet.gr
Η ιστοσελίδα μου : www.antilaloiorthodoxias.blogspot.com
************************************************
ΖΩΗΦΟΡΑ ΡΗΜΑΤΑ
ΚΥΡ. ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ( Ιωαν. ε΄, 1 – 15 ). ΕΠΙΛΟΓΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ.
******************************************
«Θέλεις υγιής γενέσθαι;…ίδε υγιής γέγονας• μηκέτι αμάρτανε, ίνα μη χείρόν σοι τι γένηται». ( Ιωαν. ε΄ 6, 14 ).
Ο Ιησούς ένα σάββατο βρέθηκε μπροστά σ’ έναν πολυετή ασθενή. Παραλυσία τριάντα οκτώ ετών τον κρατούσε καθηλωμένον στο κρεβάτι του πόνου. Η φιλευσπλαχνία του Χριστού Τον προέτρεψε σε ιαματική κίνηση.«Θέλεις υγιής γενέσθαι;»,τον ερωτά ο Κύριος. Το έναυσμα για εκζήτηση βοήθειας, για εκούσια επιλογή θεραπείας, δίδεται.
Η θεραπεία είναι δυνατή, αλλά όχι αναγκαστική. Η έκφραση της ελευθερίας του προσώπου σ’ όλο της το μεγαλείο.
Η ενέργεια του Θεού επιζητεί τη συνέργεια του ανθρώπου, απαραιτήτως. Ο Χριστός ποθεί τη σωτηρία μας πρωταρχικά, αλλά ουδέποτε παραβιάζει την ελευθερία μας.
Η παντοδυναμία του Θεού θεράπευσε πάραυτα τον παράλυτο, ευθύς ως έδωκε την συγκατάθεσή του, με την έκφραση της ενδόμυχης επιθυμίας του για θεραπεία.
Θεραπεύεται ο παράλυτος, αφού σηκώνει και το κρεβάτι του και φεύγει. Φεύγει, αφού εισέπραξε το δώρο της θεραπείας.
Ο Ιησούς συγχρόνως του κάνει μια υπόμνηση : «..ίδε υγιής γέγονας` μηκέτι αμάρτανε, ίνα μη χείρόν σοι τι γένηται».
Η παραλυσία, συνέπεια αμαρτίας. Η επαγρύπνηση, η άσκηση, η συμμετοχή στα Μυστήρια της Εκκλησίας, εξασφαλίζουν την ισορροπία και υγεία ψυχής και σώματος.
Η αμαρτία κατεργάζεται τον θάνατο. Η μετάνοια χορηγεί τη ζωή.
Ο αγώνας εμπεριέχει και πτώσεις, αλλά σημειώνει και αναστάσεις, περιφανείς νίκες, σωστικές φάσεις.
Η πορεία μας είναι ανοδική, αγωνιστική. Ας είναι και νικηφόρα.-
****************************************
ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ ΑΓΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗΣ
8/5 ΑΓ. Ι Ω Α Ν Ν Η Σ, ὁ θεολόγος.
***************************************
Αναρίθμητοι ανά τους αιώνες οι αφοσιωμένοι οπαδοί του Ιησού. Μια μορφή όμως πάντα ξεχωρίζει. Είναι «ο Μαθητής της αγάπης», ο υμνητής της αγάπης, ο εκλεκτός της Αγάπης". Είναι ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ. Ο μαθητής, που δίνει αγάπη πολλή στον Διδάσκαλο και παίρνει αγάπη ξέχωρη από Εκείνον.
Το παιδί του Ζεβεδαίου και της Σαλώμης, που δίνει πρόθυμη καταφατική απάντηση στο προσκλητήριο κάλεσμα του Ιησού, εκεί στο ακρογιάλι της Γαλιλαίας. «…οι δε ευθέως αφέντες το πλοίον και τον πατέρα αυτών ηκολούθησαν αυτώ» (Ματθ. δ ΄, 22).
Ο Μαθητής του θεϊκού λυχναριού, του Τιμίου Προδρόμου, εκείνος, που προσμένει εναγώνια τον Μεσσία και σκιρτάει στο αντίκρισμά Του.
«Ο γυιός Της βροντής», που συνδέεται άρρηκτα με το Χριστό και παίρνει μία διακριτική θέση δίπλα Του.
Ο Ιωάννης, που ακολουθεί πιστά τον Ιησού στη δράση, αλλά και στη σιωπή, στο μεγαλείο του Θαβώρ κατά τη Μεταμόρφωση, αλλά και στο μαρτυρικό μονοπάτι του Γολγοθά, στη Λαμπροφόρο Ανάσταση, αλλά και στην ένδοξη Ανάληψη.
Ο επιστήθιος Μαθητής «ον ηγάπα ο Ιησούς» (Ιωάν. ιγ΄ , 24), ο «επιπεσών … επί το στήθος του Ιησού…» (Ιωάν. ιγ , 25). Εκείνος στον οποίο εμπιστεύεται ο Ιησούς τη Μητέρα Του πάνω στο Σταυρό. «Ιησούς ουν ιδών την μητέρα και τον μαθητήν παρεστώτα ον ηγάπα, λέγει τη μητρί αυτού γύναι, ίδε ο υιός σου είτα λέγει τω μαθητή ίδε η μήτηρ σου…» (Ιωάν. ιθ , 26-27).
Ο εκλεκτός Μαθητής, που δέχεται την επιφοίτηση του Παρακλήτου, που διακηρύττει τη Θεότητα του Λόγου, γι’ αυτό και θεολόγος επονομάζεται. Ο εμπνευσμένος συγγραφέας του Ευαγγελίου και των τριών Καθολικών Επιστολών.
Ο θεόπτης και θεήκοος Μαθητής, ο δέκτης των αποκαλυπτικών μηνυμάτων του Θεού, εκεί στο πενιχρό «σπήλαιο της Αποκαλύψεως» στην Πάτμο, στα χρόνια της εξορίας του.
Ο φλογερός κήρυκας του Ιησού. Ο αδιαμφισβήτητος αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυρας της επίγειας ζωής του Κυρίου. Το γνήσιο φερέφωνο της αγάπης του Θεού.
Στην Έφεσο μαζί με τον Πρόχορο αγωνίζεται για τη μεταστροφή των ειδωλολατρών, για τη διάσωση ανθρωπίνων ψυχών. Κι οι πρώτοι καρποί δρέπονται. Η Ρωμάνα αρνείται τα είδωλα με τη θαυματουργική ανάσταση του γυιού της Δόμνου και του συζύγου της Διοσκουρίδη και όλη η οικογένεια προσέρχεται στο Χριστό.
Κηρύττει ο Ιωάννης δίπλα στο άγαλμα της θεάς Αρτέμιδος και δέχεται καταιγίδα λίθων. Παραμένει ανέγγιχτος, ενώ οι λίθοι συντρίβουν το άγαλμα, επιστρέφουν και πληγώνουν τους λιθοβόλους. Επακολουθεί σεισμός και χάνονται διακόσιοι άνθρωποι. Έντρομοι ζητούν έλεος. Η προσευχή του Θείου Αποστόλου ανασταίνει τους νεκρούς και σύσσωμοι συντάσσονται με το Χριστό.
Τα θαύματα πολλά. Οι προσχωρήσεις καθημερινές. Ο σατανάς μαίνεται και εξεγείρει το λαό εναντίον του. Παραδίδονται θεληματικά στα χέρια του. Προσέρχονται στο ναό της Αρτέμιδος, προσεύχονται κι ο ναός γκρεμίζεται αναίμακτα. Ο Άγιος Ιωάννης εξαναγκάζει το δαίμονα σε ομολογία της πολύχρονης δράσης του στον τόπο εκείνο και προστάζει στο όνομα του Χριστού την εξαφάνισή του. Η συγκομιδή πλούσια και εκείνη την ημέρα.
Ο βασιλιάς Δομιτιανός πληροφορείται την καταπληκτική δραστηριότητά τους και διατάζει βασανιστήρια. Υποχρεώνονται να πιουν δηλητήριο, αλλά μένουν αβλαβείς. Ρίχνονται σε πιθάρια με λάδι, αλλά διατηρούνται ανέγγιχτοι. Εξορίζονται στην Πάτμο. Στο ταξίδι θαυματουργεί ο Άγιος Ιωάννης και κερδίζει τους σωματοφύλακες. Η δράση συνεχίζεται και στο νησί. Η δυναμική παρουσία του Ιωάννη προκαλεί ποικίλες αντιδράσεις. Ο μάγος Κύνωπας αγωνίζεται σθεναρά εναντίον του. Οι σατανικές δυνάμεις αντιμάχονται την παντοδυναμία του Θεού, αλλά κατατροπώνονται.
Με τις προσευχές του Αγίου ο Κύνωπας εξαφανίζεται στη θάλασσα, εκεί, που κάνει τις δαιμονικές νεκραναστάσεις.
Η νίκη είναι περιφανής. Λαός και άρχοντες πιστεύουν στο Χριστό και δέχονται τα σωτήρια κηρύγματα του Ιωάννη. Τότε συγγράφει την Αποκάλυψη και ανακαλείται από την εξορία στην Έφεσο. Ζει ακόμη είκοσι έξι χρόνια και σε ηλικία 106 περίπου ετών γίνεται η μετάστασή του και η αιώνια ενδημία του στον πανευφρόσυνο χώρο του Παραδείσου. Από εκεί πρεσβεύει αδιάλειπτα για μας, που τον τιμάμε στις 26 Σεπτεμβρίου και στις 8 Μαΐου.-
ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ ΜΕΤΑΣΤΑΣΗΣ ΑΓ. ΙΩΑΝΝΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ
Φίλτατε Ι Ω Α Ν Ν Η και Μαθητά, της Θεολογίας ανεδείχθης η κορυφή. Μαθητής αγάπης, ορθώς προσηγορεύθης,και χαίροις ευφροσύνως, εις τα Ουράνια.-
ΠΡΟΣΟΜΟΙΟΝ ( Των ουρανίων ταγμάτων…)
Τον επιστήθιον φίλον Χριστού υμνήσωμεν,και Μαθητήν αγάπης, παρθένον Θ Ε Ο Λ Ο Γ Ο Ν. Προστάτην της Μητρός τε του Ιησού, ΙΩΑΝΝΗΝ τον φίλτατον, ικετεύομεν πάντες διακαώς, του ρυσθήναι της κολάσεως.-
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ Ήχος β΄ .
Απόστολε, Χριστώ τω Θεώ ηγαπημένε, επιτάχυνον, ρύσαι λαόν αναπολόγητον • δέχεταί σε προσπίπτοντα ο επιπεσόντα τω στήθει καταδεξάμενος• ον ικέτευε, Θεολόγε, και επίμονον νέφος εθνών διασκεδάσαι, αιτούμενος ημίν ειρήνην και το μέγα έλεος.-
************************
Ν Υ Ξ Ε Ι Σ
************************
"Πας δε ο αγωνιζόμενος πάντα εγκρατεύεται, εκείνοι μεν ουν ίνα φθαρτόν στέφανον λάβωσιν, ημείς δε άφθαρτον." (Α΄ Κορ. η΄ 25)
Ο συμμετοχικός όρος για αγωνιστικούς στίβους και επιτυχείς επιδόσεις είναι η παντελής εγκράτεια.
Η αθρόα προσέλευση αγωνιστών, διεκδικητών φθαρτών στεφάνων, εφήμερης δόξας, επικριτική για τους αγωνιστές του Πνεύματος, τους υποψήφιους στεφηφόρους, τους αναζητητές της αιώνιας δόξας της Βασιλείας του Θεού.
Αλήθεια, ποια η απολογία μας σε μια συγκριτική αντιπαράθεση θυσιαστικής προσφοράς ; -
******************************
Ε Ν Α Υ Σ Μ Α Τ Α
***************************
Ε κ δ ί κ η σ η ! Χ α ρ ά σ τ ι γ μ ι α ί α.
Σ υ γ χ ώ ρ η σ η ! Χαρά π α ν τ ο τ ι ν ή.-
Οι ά ν θ ρ ω π ο ι μας π ρ ο δ ί δ ο υ ν σ υ χ ν ά. Ο ΘΕΟΣ π ο τ έ.-
Η α γ ά π η διαγράφει το π α ρ ό ν και προδιαγράφει το μ έ λ λ ο ν.-
Η α γ ά π η ζ ω ο δ ο τ ε ί. Το μ ί σ ο ς δ ο λ ο φ ο ν ε ί.-
Σ τ ρ ο φ ή προς τα έ σ ω. Βρίσκω τον ε α υ τ ό μου.
Ε π ι σ τ ρ ο φ ή προς τα ά ν ω. Σ υ ν α ν τ ώ το ΘΕΟ μου. Και η μ ε τ ά ν ο ι α πραγματώνεται.-
Η π ί σ τ η οριοθετεί το σ ή μ ε ρ α και σηματοδοτεί το α ύ ρ ι ο.-
Η ε π α ύ ξ η σ η της α γ ά π η ς και η ε μ β ά θ υ ν σ η της τ α π ε ί ν ω σ η ς δ ρ ο υ ν συντελεστικά προς την α π ά θ ε ι α.-
Και οι θ λ ί ψ ε ι ς, σαν έκφραση της πρόνοιας του Θεού της αγάπης, πρέπει να με χαροποιεί, γιατί είναι όντως σ ω τ ή ρ ι ε ς.
Η α π ο φ υ γ ή της α υ τ ο δ ι κ α ί ω σ η ς, αλλά και της α π ό γ ν ω σ η ς, προσελκύει το έ λ ε ο ς του Θ ε ο ύ.-
Ο έ π α ι ν ο ς προκαλεί την έπ α ρ σ η.
Η α δ ι α φ ο ρ ί α μου τον α κ ι ν δ υ ν ο π ο ι ε ί.-
**************************************
ΦΙΛΟΚΑΛΙΚΕΣ ΡΗΣΕΙΣ
**************************************
Τρία όπλα έχουμε εμείς εναντίον του διαβόλου:
Πρώτον το Όνομα του Κυρίου (και της Κυρίας Θεοτόκου), για το οποίο λέγει ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος Ότι «δεν υπάρχει στον ουρανό και στη γη άλλο ισχυρότερο όπλο, παρά μόνο το Όνομα του Θεού».
Δεύτερο όπλο κατά του νοητού εχθρού είναι ο Τίμιος Σταυρός (Α΄ Κορ.1, 18). Αυτοί, που δεν έχουν το Σταυρό, με ποιό σημείο θα προστατευθούν από το διάβολο; Δεν το έχει ματαίως το σημείο αυτό η Εκκλησία μας, η οποία ψάλλει: «Κύριε, όπλον κατά του διαβόλου, τον σταυρόν σον ημίν έδωκας».
Τρίτο όπλο προστασίας κατά του διαβόλου είναι η ταπείνωση της ψυχής. Όποτε, και την ώρα της ταραχής να λέγεις από το βάθος της καρδίας σου: «Για τις αμαρτίες μου υποφέρω αυτά, Κύριε. Λύτρωσέ με από το κακό», και να επιστρέψεις με ταπεινή καρδιά προς τον Κύριο, οποιουσδήποτε κακούς λογισμούς και να έχεις δεχθεί στο νου σου.-
(Από το Γεροντικό Ρουμάνων Πατέρων).
*************************
Η αρρωστημένη λύπη θεραπεύεται με την προσευχή και την ελπίδα στον Θεό, με την μελέτη του Θείου λόγου και την συναναστροφή με ευλαβείς ανθρώπους.
(Όσιος Ησαΐας)
********************************
