ΠΙΣΤΗ.

ΑΓ. ΑΠ. ΠΕΤΡΟΥ – ΠΑΥΛΟΥ.( Εβρ. ια΄ , 33 – ιβ΄ , 2 )

- Π Ι Σ Τ Η -

<>(Εβρ. ια΄, 33 ). Η δημιουργία και η αναδημιουργία του ανθρώπου είναι ενέργεια του Τριαδικού Θεού.
Τριαδικός Θεός ! Ο Πατέρας γεννά προαιωνίως τον Υιό και εκπορεύει το Άγιο Πνεύμα.«Ο Πατήρ δι’ Υιού εν Πνεύματι Αγίω ποιεί τα πάντα.», δηλώνουν οι Άγιοι Πατέρες.
Ο Χριστός ενανθρώπησε «ευδοκία του Πατρός και συνεργία του Αγίου Πνεύματος.»Η Γέννηση του Χριστού « εν χρόνω » έγινε « υπό Παρθένου Μητρός άνευ Πατρός » και ταυτόχρονα αποκάλυψε την προαιώνια Γέννησή Του « υπό Παρθένου Πατρός άνευ Μητρός»,δηλαδή φανέρωσε την Τριαδικότητα του Θεού.
Το μυστήριο της Αγίας Τριάδας δεν είναι θέμα ανακαλύψεως του ανθρώπου, αλλά αποκαλύψεως του Ίδιου του Θεού. Ο Υιός, ο Λόγος, άσαρκος εμφανίζεται στην Π. Διαθήκη και ένσαρκος στην Κ. Διαθήκη. Η κατανόηση , βέβαια, του μυστηρίου της Αγίας Τριάδας και η προσπέλαση σ’ αυτό, δε γίνεται από αλλοτριωμένους, εγωκεντρικούς ανθρώπους, αλλά από αυτούς, που αγωνίζονται κατά των παθών και αναδεικνύονται Αγιοτριαδικά Κατοικητήρια.
Οι Άγιοι βίωσαν την πίστη, η οποία είναι « ελπιζομένων υπόστασις, πραγμάτων

έλεγχος ου βλεπομένων. »(Εβρ. ια. , 1), κατά τον Απ. Παύλο. Δηλ. πίστεψαν στον Χριστό, στον Ενανθρωπήσαντα, Σταυρωθέντα, Αναστάντα και Αναληφθέντα. Ο Χριστός, ο Υιός του Θεού, είναι μια ζωντανή, καθημερινή παρουσία ανάμεσά μας, καθώς και στη Μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας. Η πίστη στον Χριστό αποκτάται με την επίτευξη της κοινωνίας με τον Χριστό, της προσευχής και της μετάνοιας, της αγάπης και της ταπείνωσης, της άσκησης και της μετοχής στα Μυστήρια της Εκκλησίας.
Αυτή την πίστη διέθεταν όλοι οι Άγιοι, οι Μάρτυρες, οι Ομολογητές και τερμάτισαν νικηφόρα τη γήϊνη πορεία τους και εισήλθαν τροπαιούχοι στη Βασιλεία του Θεού.Τα πρότυπα υπάρχουν. Η μίμησή τους δική μας επιλογή.-

Ο ΘΕΟΣ φροντίζει για μένα.

Ο Μ Ο Λ Ο Γ Ι Α.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ.
Ο Μ Ο Λ Ο Γ Ι Α.

Πας ουν όστις ομολογήσει εν εμοί έμπροσθεν των ανθρώπων, ομολογήσω καγώ εν αυτώ έμπροσθεν του πατρός μου του εν ουρανοίς.(Ματθ.ι΄ ,32).
Όλοι οι Άγιοι έχουν κοινό σημείο αναφοράς τον Χριστό και Εκείνον βιώνουν «εν Αγίω Πνεύματι».Η βίωση αυτή συνεπάγεται την ομολογία.
Ομολογία «δια Χριστού»και «εν Χριστώ».
Ομολογία ύστερα από την κοινωνία με τον Χριστό και με τη δύναμή Του.
Η ομολογία των Αγίων απαύγασμα της Χριστοποίησή τους. Δέκτες οι ίδιοι του Θεού Λόγου, αναδεικνύονται και προβολείς του Θείου Φωτός.
Οι Άγιοι ομολόγησαν Χριστόν και τούτον Εσταυρωμένον και Αναστημένον.
Με την πίστη εδραία, με την καρδιά πυρακτωμένη έδιναν τη μαρτυρία του Χριστού ακατάπαυστα.
Οι Μάρτυρες με την παρρησιακή ομολογία τους, προκαλούσαν τα ανήλεα μαρτύρια και σφράγιζαν με το αίμα τους την αγωνιστική τους πορεία.
Η ομολογία τους θα εξασφαλίσει και την ομολογία του Χριστού. Η ενοίκηση του Χριστού εντός τους θα δώσει τη μαρτυρία της γνησιότητας στον Πατέρα.
Ο Θεός Πατέρας, που αγαπά τον Υιό θα επιδείξει αγάπη και στον άνθρωπο, που συνδέεται με τον Χριστό. Δηλ. η ένωσή μας με τον Χριστό εχέγγυο και της απόδοσης της πατρικής αγάπης, ένεκεν του Υιού.
Συνεπώς κατά τη Δευτέρα Παρουσία ο Λόγος θα μαρτυρήσει για τους Αγίους.
Η ομολογία μας στη γήϊνη ζωή θα διασφαλίσει την ομολογία του Κυρίου, για την κληρονομία της αιώνιας ζωής.
Ανένδοτος αγώνας, λοιπόν, για Χριστοποίηση και ομολογία.-

Π Η Γ Η Ζ Ω Η Σ.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ.

ΠΗΓΗ ΖΩΗΣ.

Εάν τις διψά, ερχέσθω προς με και πινέτω. ( Ιωαν. ζ΄ , 37 ). Η προτροπή του Χριστού προς τον άνθρωπο είναι σαφής : Εάν κάποιος διψάει, ας έρχεται προς εμένα και ας πίνει».
Ο Κύριος είναι η Πέτρα της Ζωής, απ’ όπου αναβλύζει το «ύδωρ το ζων», που είναι το Άγιο Πνεύμα.
Ο Χριστός προσφέρει στον άνθρωπο «ύδωρ» αείζωο. Είναι ο Ζωοδότης Κύριος.
Ο Χριστός ικανοποιεί τη μεταφυσική δίψα του ανθρώπου αναλογικά της προσωπικής εκζήτησης.
Ο Χριστός εξασφαλίζει την καταλλαγή του ανθρώπου με τον Θεό.
Ο Χριστός ανακαινίζει και μεταμορφώνει τον άνθρωπο σε πρόσωπο, με επιλογές ελευθερίας.
Το Άγιο Πνεύμα,ως «ύδωρ ζωής», επιτελεί την κάθαρση της καρδιάς, παρέχει τον φωτισμό του νου και οδηγεί τον άνθρωπο στη Θέωση.
Το Άγιο Πνεύμα εκπορεύεται από τον Πατέρα και αναπαύεται στον Υιό.
Και ο Λόγος και ο Παράκλητος δρουν σωστικά και απεργάζονται τη Θέωση του ανθρώπου.
Τοιουτοτρόπως συντελούν στη μεταμόρφωση του κόσμου.
Το Άγιο Πνεύμα αρδεύει την καρδιά του ανθρώπου, ζωοποιεί την ύπαρξή του και τον καθιστά μέτοχο της Θεοποιού ενέργειάς Του.
Η διασύνδεση του ανθρώπου με την πηγή της Ζωής, τον Χριστό και η αποδοχή του «ύδατος του Παναγίου Πνεύματος», προκαλούν την εσωτερική αλλοίωση του ανθρώπου, η οποία αντικατοπτρίζεται εξωτερικά.
Ο κορεσμός της δίψας του ανθρώπου για ζωή, ειρήνη, χαρά, Αιωνιότητα, επιτυγχάνεται με την καταφυγή στην Τριαδική Θεότητα.
Η Χριστοποίηση και Αγιοπνευματική Ναοποίηση του ανθρώπου, συνεπάγονται και την Αγιοποίησή του.
Αυτήν, ας ποθούμε και ας αγωνιζόμαστε να πετύχουμε.-