Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2009
Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2009
ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ.
Ο άνθρωπος κορυφαίο δημιούργημα του Θεού, επιστέγασμα της δημιουργικής Του ενέργειας, της αγαπητικής Του διάθεσης. Πλασμένος ο άνθρωπος " κατ' εικόνα " Θεού, είναι ταυτόχρονα προορισμένος για το " καθ' ομοίωσιν " Θεού. Ο ερχομός του ανθρώπου στη γη του δίνει συνάμα τη δυνατότητα να ανέβει στον Ουρανό, να φθάσει την " ατέλεστη τελειότητα " του Θεού, να γίνει " κατά χάριν " Θεός.
Στην επίτευξη του στόχου αυτού, που είναι και ο κατ' εξοχήν προορισμός του ανθρώπου, συμβάλλουν καθοριστικά η ενέργεια του Θεού, αλλά και η συνέργεια του ανθρώπου. Φθάνουμε στην Θ έ ω σ η, αν έχουμε π ο ι ό τ η τ α ζ ω ής. Και έχει η ζωή μας ποιότητα :
Αν συντονιζόμαστε στο ρυθμό της Αιωνιότητας και ενεργούμε υπό το πρίσμα της Αιωνιότητας και αιωνιοποιούμε τις πράξεις μας.
Αν δρούμε κάτω από το βλέμμα και την παρουσία του Κυρίου.
Αν το πνεύμα κατευθύνει την σάρκα και ποθούμε τα άφθαρτα από τα φθαρτά, τα ουράνια από τα επίγεια.
Αν ζούμε ζούμε στη γη και στοχεύομε τον Ουρανό και ουρανοποιούμε τη γη.
Αν επενδύουμε στην Τράπεζα τ' Ουρανού με καταθέσεις καθημερινές και επιτόκια άληκτα.
Αν επικεντροποιούμε τον Θεό και αποκεντροποιούμε τον εαυτό μας, με αυτοπεριθωριοποι-ήσεις.
Αν αξιοποιούμε τις ευκαιρίες ποιοτικά και τις υλοποιούμε σωστικά.
Αν αξιοποιούμε τον χρόνο σωτήρια, εφ' όσον είναι ανεπανάληπτος και ανεπίστροφος.
Αν πολιτευόμαστε με πνεύμα αγάπης και θυσίας, αυταπάρνησης και αυτοπροσφοράς.
Αν ενεργούμε με ταπείνωση και στην αφάνεια, ακενόδοξα και διακριτικά.
Αν διαθέτουμε υπομονή και ελπίδα, πίστη και εμπιστοσύνη στην Πρόνοια του Θεού.
Αν ζούμε προσευχητικά και ζητούμε παρακλητικά να επιτελείται το θέλημα του Θεού και να επικρατήσει η Βασιλεία Του στη γη.
Αν επιζητούμε το έλεός Του ικετευτικά και αυτοεγκαταλειπόμαστε νηπιακά στην αγκαλιά Του.
Αν βιώνουμε την αυτογνωσία και ποθούμε την Θεογνωσία.
Αν εν-χριστοποιούμε το είναι μας και διαβιώνουμε τον Χριστό και ζούμε για τον Χριστό και ενεργούμε δια του Χριστού, τότε διαθέτουμε π ο ι ό τ η τ α ζ ω ή ς κι εξασφαλίζουμε την Αιωνιότητα της ζωής, μέσα στο φως της αγάπης του Θεού.
Τότε στη γη ευτυχούμε και στον Ουρανό πανευτυχούμε.
Μια τέτοια ποιότητα ζωής μας παρέχει ειρήνη και ασφάλεια, ευφροσύνη και αγαλλίαση, γιατί πηγάζει από την αστείρευτη πηγή αναλλοίωτων αγαθών, τον Τριαδικό Θεό μας.
Η εξάρτησή μας από Εκείνον σηματοδοτεί την απεξάρτησή μας από εφήμερους δεσμούς και τη μεταμόρφωσή μας σε αντίγραφα Χριστού.
Η Χριστοποιημένη ποιότητα ζωής εγγύηση για απόλαυση και της αιώνιας ζωής.
Τετάρτη 21 Ιανουαρίου 2009
Τρίτη 13 Ιανουαρίου 2009
ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ ΑΓΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗΣ: 1. ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ο Ρώσος.
«Διά πολλών θλίψεων δει ημάς εισελθείν εις την βασιλείαν του Θεού», (Πραξ. ιδ, 22), είναι η Παύλεια προειδοποίηση.
Και οι Άγιοι, που απαρτίζουν τη Θριαμβεύουσα Εκκλησία στη γήινη πορεία τους έζησαν θλίψεις και απέκτησαν υπομονή, έγιναν ενάρετοι και έφθασαν στη Θέωση.
Ο πόθος της Αιωνιότητας εφλόγιζε τις καρδιές τους και σκυβαλοποιούσαν τα πάντα και εναρμόνιζαν τη ζωή τους με το θέλημα του Θεού.
Και ο Όσιος Ιωάννης ο Ρώσος, που το ιερό του λείψανο πολύτιμο θησαυρό κατέχει η Εύβοια, είναι αγωνιστής και οδοιπόρος της στενής και τεθλιμμένης οδού.
Όσιος ΙΩΑΝΝΗΣ! Ο ένθεος θεράποντας Χριστού. Το σκεύος της Θείας Χάρης. Το βλάστημα της Ρωσίας. Το καύχημα της Ευβοίας. Των Αγγέλων ο συμπολίτης. Των ανθρώπων ο προστάτης.
Ας ενσκύψουμε ευλαβικά στη βιοτή του, αντλώντας σωστικά μηνύματα.
1690. Στη Μικρή Ρωσία γεννιέται ο Άγιος Ιωάννης. Οι πιστοί και ευσεβείς χριστιανοί γονείς του φροντίζουν να ενσταλλάξουν στην εύπλαστη παιδική ψυχή του Ιωάννη τη γνήσια Ορθόδοξη πίστη στον Θεό. Επιτυγχάνουν να ανάψουν στην καρδιά του νεαρού βλαστού τους τη φλόγα της αγάπης στον Ένα Μοναδικό Αληθινό Θεό. Διδάσκουν έμπρακτα το τρυφερό λουλούδι τους να συνομιλεί με τον Θεό, να προσεύχεται.
Είκοσι ενός ετών, οπλισμένος με ακλόνητη πίστη, με φλογερή αγάπη στον Θεό, με το όπλο της προσευχής στα χείλη, ο Ιωάννης κατατάσσεται στον στρατό και παίρνει μέρος στον πόλεμο των Ρώσων εναντίον της Τουρκίας. Ο αγώνας είναι άνισος και σκληρός. Η νίκη είναι υπέρ των Τούρκων. Ο Βασιλιάς Μέγας Πέτρος κινδυνεύει να θανατωθεί, ενώ χιλιάδες αιχμάλωτοι συλλαμβάνονται.
Αιχμάλωτος κι ο νεαρός Ιωάννης, πουλιέται δούλος σ’ ένα Οθωμανό Ίππαρχο, στο Προκόπιο της Μ. Ασίας. Αρχίζει από τότε μια νέα περίοδος ζωής για το νεαρό παλικάρι. Θα δώσει μάχες με τις δυνάμεις του σκότους και θα κερδίσει περίλαμπρες νίκες.
Ο Αγάς τον παίρνει μαζί του. Σκλάβος στα χέρια ενός Μωαμεθανού, αλλά ελεύθερος στην ψυχή. Ζει και κινείται ανάμεσα σε χριστιανομάχους γενίτσαρους σε εχθρική ατμόσφαιρα. Κάτω απ’ τη σκληρή καταπίεση, το βάρος της σκλαβιάς, πολλοί δούλοι λυγίζουν, αρνούνται την πίστη στον Χριστό και προσκυνούν τον Αλλάχ. Αλλ’ η σκλαβιά και τα κακά παραδείγματα των πατριωτών του, που αλλαξοπιστούν δεν κλονίζουν τη χριστιανική ψυχή του Ιωάννη. Υπομένει καρτερικά και προσεύχεται διακαώς στον Κύριο για να του δίνει ελπίδα και θάρρος.
Είναι σκλάβος στο σώμα, αλλά ελεύθερος στην ψυχή. Η καρδιά του συντονισμένη στο ρυθμό της αγάπης στον Θεό του προσφέρει ευτυχία.
Ο εξαιρετικός χαρακτήρας του με τη σταθερότητα και την ταπεινοφροσύνη, που τον διακρίνει, κινεί τη συμπάθεια του Αγά. Ο Αγάς μαλακώνει και του αναθέτει να περιποιείται τα ζώα του στάβλου. Ο Άγιος φροντίζει με επιμέλεια την ταπεινή αυτή εργασία. Σε μια γωνιά του στάβλου κοιμάται και νιώθει ανέκφραστη χαρά, γιατί μιμείται τον Χριστό μέσα στη φάτνη. Εκεί στ’ άχυρο γονατίζει και στέλνει πύρινες προσευχές στον Θεό. Ζει οσιακά και τρέφεται λιτότατα. Απορρίπτει κάθε πρόσκαιρη ανάπαυση, και απόλαυση που του προτείνει το αφεντικό του.
Καθυποτάσσει τη σάρκα στο πνεύμα και αισθάνεται απελεύθερος, δέσμιος Χριστού. Για την αγάπη Του διαλέγει τη δυσκολία. Ιδού το μεγαλείο της αρετής! Πάντα γελαστό, με τους ψαλμούς στα χείλη, πρόθυμα υπηρετεί τον αφέντη του. Ζει για τον Χριστό, με τον Χριστό και δίνει τη μαρτυρία του Χριστού γύρω του. Στην άσκηση και στην ταπείνωση κυλούν οι μέρες της ζωής του. Η προσευχή είναι η τροφή του. Ο στάβλος το ασκητήριό του. Η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου ο τόπος, που συχνά αγρυπνεί και κοινωνεί Σώμα και Αίμα Χριστού.
Χριστοφόρος ο Ιωάννης, αθλητής της αρετής, προσελκύει τη Χάρη του Θεού. Κι όταν με την προσευχή του ένα πιάτο πιλάφι πηγαίνει στο αφεντικό του, που βρισκόταν στη Μέκκα, φαίνεται το μεγαλείο της ορθόδοξης πίστης. Ο Θεός δια του Αγίου Του κάνει αυτό το θαύμα. Όλοι βλέπουν από τότε το πρόσωπό του Ιωάννη τον άνθρωπο τον αγαπητό στον Θεό.
Η αρετή του ακτινοβολεί. Όλοι τον σέβονται. Μετά λίγα χρόνια, το 1730, όταν είναι 40 περίπου ετών, από την κακοπάθεια αρρωσταίνει. Και προαισθανόμενος το τέλος του κοινωνεί και παραδίδει την ψυχή του νέα, αλλά αγία, στα χέρια του Πλάστη για να ευφραίνεται ατέρμονα την ομορφιά του Παραδείσου.
Το σώμα του μένει άφθαρτο και σκορπίζει ευωδία. Τοποθετείται σε λάρνακα μέσα στο Ναό του Αγίου Γεωργίου. Αργότερα, το 1832, όταν γίνεται μια τουρκική επίθεση στο Προκόπι, οι στρατιώτες παίρνουν το λείψανο του Αγίου και το ρίχνουν στη φωτιά. Κι εκεί όμως μένει ανέγγιχτο και σε μια στιγμή ο Άγιος, σα να ζωντανεύει, ανασηκώνεται μέσα στις φλόγες. Οι Τούρκοι φοβούνται και φεύγουν. Οι Χριστιανοί αργότερα, το 1924, με την ανταλλαγή των πληθυσμών Ελλάδας – Τουρκίας, έρχονται στην Εύβοια, παίρνοντας μαζί τους και το λείψανο του Αγίου.
Εγκαθίστανται στο Ν. Προκόπι Ευβοίας κτίζουν περικαλλή Ναό, όπου εναποθέτουν το ιερό λείψανό του. Εκεί, στη μαγευτική γωνιά του πανέμορφου νησιού της Εύβοιας υπάρχει σήμερα το ιερό σκήνωμα του Αγίου και σκορπίζει τη θαυματουργική του Χάρη, σ’ όσους με πίστη την επικαλεσθούν.
Ο Άγιος Ιωάννης ζει στην γη σαν Όσιος, κακοπαθεί σαν καλός στρατιώτης Χριστού και αξιώνεται του στεφάνου της δόξης και της επουράνιας Βασιλείας.
Πρότυπο ζωής για μας, προβάλλει μπροστά μας και μας προσκαλεί να τον μιμηθούμε. Μας καλεί σε εγρήγορση για αγώνες νικηφόρους.
Μας αναμένει εναγώνια στον Ουρανό για να συνευφρανθούμε αιώνια αναφαίρετες χαρές.
Η μίμησή του θα είναι η μεγαλύτερη τιμή απ’ όσες αποδίδουμε κάθε χρόνο στις 27 Μαΐου στη μνήμη του. Μακάρι!-
ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ
Χαίροις της Ευβοίας, ο θησαυρός, ακένωτον ρείθρον, ιαμάτων παντοειδών. Θαυματουργίας πόλος, το λείψανον το Θείον, παμμάκαρ ΙΩΑΝΝΗ, ημάς μνημόνευε.
ΝΥΞΕΙΣ Βιβλικοπατερικές.1.
Κάθε λεπτό και μια ευλογία, μια ευκαιρία για την κατάκτηση της Αιωνιότητας.
Θεέ μου, βοήθησέ με να το αξιοποιώ.
* * *
"Ο γαρ παρών βίος όλος έργων και αγώνων εστίν" ο δε μέλλων, στεφάνων και αμοιβών. "( Μ. Βασίλειος).
Πρόσκληση για πολύμοχθους αγώνες η παρούσα ζωή.
Πρόκληση για άφθαρτα στεφάνια η μέλλουσα ζωή.
Και η επιλογή δική μας.-
* * *
" Προωρώμην τον Κύριον ενώπιόν μου δια παντός, ότι εκ δεξιών μου εστίν, ίνα μη σαλευθώ."(Ψαλμ. 15, 8 )
Ζω στην παρουσία του Θεού και κάνω ό,τι θέλει και αποφεύγω ό,τι Τον λυπεί ;
Κύριε, έλα κοντά μου κάθε λεπτό!
* * *
" Ως τέκνα φωτός περιπατείτε"(Εφεσ. ε.' 8 )
Σκέπτομαι υπό το πρίσμα της Αιωνιότητας ;
Αποφασίζω με γνώμονα τη σωτηρία μου ;
Ενεργώ κάτω από το βλέμμα του Χριστού ;
Κύριε, φώτιζε το δρόμο μου !
* * *
" Εδόθη σοι ΄Αγγελος σατάν τη σαρκί; Αγαλλιώ, βλέπε τίνι όμοιος γέγονας· της γαρ Παύλου δωρεάς ηξιώθης." Οσ. Συγκλητική).
Η ασθένεια επίσκεψη του Θεού.΄Αθλημα υ π ο μ ο ν ή ς.Αγώνισμα
καρτερίας. Αφορμή ταπείνωσης.Αιτία αγαλλίασης. Κι ο Ουρανοβάμονας Παύλος προπορεύεται σ’ αυτό. Ας μην το ξεχνώ!
* * *
"Ούτός εστιν ο Υιός μου ο αγαπητός εν ω ευδόκησα΄΄.(Ματθ.γ΄17).
Η πρώτη επίσημη πατρική διαβεβαίωση της Υιικής γνησιότητας του Ιησού. Η πρώτη ορατή παρουσία της Τριαδικής Θεότητας.
Τριάς Αγία, δόξα Σοι! -
* * *
"Μετανοείτε`ήγγικε γαρ η Βασιλεία των Ουρανών."(Ματθ.γ΄2).
Μετάνοια! Το εισιτήριο για την Αιωνιότητα. Το κλειδί του Παραδείσου. Η χρήση του δική μου υπόθεση, αλλά σωτήρια. Ας μην το ξεχνώ! -
* * *
"Ουκ επ' άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος, αλλ' επί παντί ρήματι εκπορευομένω, διά στόματος Θεού."(Ματθ.δ.' 4).
Η επιβίωση του ανθρώπου συνάρτηση ισόρροπης ψυχοσωματικής τροφοδοσίας.
΄Αρτος και λόγος Θεού!Δυο αναγκαία στοιχεία της διατροφής μας.
Εσύ θα τα διαχωρίσεις ;
* * *
" ΄Υπαγε οπίσω μου σατανά." (Ματθ. δ.' 10)
Επιτακτική, καταλυτική προσταγή του Ιησού προς τον άρχοντα του σκότους.Αποδίωξη κι αποφυγή κάθε συνδιαλλαγής μαζί του. Είναι αντιμετώπιση επιτυχής.
Η δοκιμή δική μας, τώρα.
* * *
"Οι δε ευθέως αφέντες τα δίκτυα ηκολούθησαν αυτώ." ( Ματθ. δ.'20)
Μια άμεση, καταφατική απάντηση των μαθητών στην πρόσκληση του Ιησού.Αυτοπαράδοση χωρίς όρους.Συμπόρευση χωρίς υπολογισμούς.
Η δική μας ανταπόκριση στο προσωπικό κάλεσμα ποια θα είναι ;
* * *
"Νυν, ουν εστιν ο του κλαύσαι καιρός, ο δε του γελάσαι δι’ ελπίδος απόκειται. Η γαρ παρούσα κατήφεια της ελπιζομένης ευφροσύνης μή-
τηρ γενήσεται."(Αγ. Γρηγ. Νύσσης)
Δάκρυα πόνου, συμπόνιας, χαράς, υποκρισίας, πείσματος,λατρείας,
αγάπης αναβλύζουν από τα μάτια μας. ΄Ολα εσωτερικές ανταύγειες.
Ποια όμως δάκρυα είναι τα σωτήρια;
Είναι τα της μετανοίας, αναμφίβολα.
Κύριε, δος μου δ ά κ ρ υ α μ ε τ α ν ο ί α ς, όσο θα ζω εδώ στη γη.-
ΕΝΑΥΣΜΑΤΑ 1.
Η αυτονόμηση του ανθρώπου, σηματοδοτεί και την αλλοτρίωσή του.
Η επίτευξη της εκκοπής του ΄΄ιδίου θελήματος΄΄ απαιτεί την εγκόλπωση του θελήματός Του.
Ο Θεός δημιουργεί τον άνθρωπο με την άκτιστη ενέργειά Του.
Ο άνθρωπος μετέχει της άκτιστης ενέργειάς Του με την ορθόδοξη άσκηση.
Η θησαύριση πλούτου ολέθρια. Η αποθησαύριση έργων αγαθών ψυχωφελής.
Ο Τριαδικός Θεός δημιουργεί τον άνθρωπο με τριαδική φύση :
Νου, λόγο, πνεύμα.
Ευεργετείσαι; Χαρά ανθρώπινη.
Ευεργετείς ; Χαρά θεϊκή.
Η ποσότητα των δικαιωμάτων δείχνει την ποιότητα της πνευματικότητας.
Στην τέλεια ταπείνωση φθάνεις μέσα από την τέλεια αυτογνωσία.
Ο Θεός θέλει την σωτηρία μας. Εμείς την κατεργαζόμαστε ;
Υπόλογοι θα είμαστε.
Δικαιολογούμε τον εαυτό μας ; Παρεμποδίζουμε την Θεία Χάρη.
Ο Ι η σ ο ύ ς είναι το παν για σένα ; Αν, όχι, τότε δεν είναι τίποτα.
Κάθε μέρα γιορτή. Μια παραπομπή Αγίου σε Άγιο.
Το να έχεις ωφελεί. Το να κατέχεις βλάπτει, αφού προσκόλληση εμπεριέχει.
Εχασες κάτι και αδιαφορείς; Το έχεις.
Ταράσσεσαι; Το κατέχεις και είναι ολέθριο.
Οι Άγιοι έκαναν τα πάντα αγαπητικά και ταπεινοφρονούσαν.
Εμείς δεν κάνουμε τίποτε και υψηλοφρονούμε.
Προσφέροντας υψηλά ιδανικά εξασφαλίζεις πνευματικά αντισώματα.
Η ζωή μας ανήκει στον Θεό και πρέπει να προσφέρεται για μια θέση στη Βασιλεία Του.
Με την προσφορά νοηματοδοτείται η ζωή.
Για να σωθείς είναι ανάγκη να ταπεινωθείς.
Κατοικητήριο του Αγ. Πνεύματος επιθυμείς να γίνεις;
Π ί σ τ ε υ ε άδολα, τ α π ε ι ν ο φ ρ ό ν ε ι αληθινά, υ π ό μ ε ν ε καρτερικά,
α γ ά π α φλογερά το Θεό και τον άνθρωπο.
Η κ α λ ή π ρ ο α ί ρ ε σ η και η ε π ί κ λ η σ η τ ο υ Θ ε ο ύ εξασφαλίζει τη βοήθειά Του.
Η αντίσταση του ΄΄εγώ΄΄μας στο θέλημα του Θεού προσβολή κατάφωρη.
Η φ ι λ α υ τ ί α αποκαλύπτεται με την α ν υ π ο μ ο ν η σ ί α και η υ π ε ρ η φ ά ν ε ι α με την ε υ ε ξ α ψ ί α.
Η α γ ά π η δολοφονείται, όταν αγνοείται, καταστρατηγείται και απεμπολείται.
Ε ι ρ η ν ε ύ ε ι ς, όταν π ρ ο σ ε ύ χ ε σ α ι για τους εχθρούς σου.
Η προσκόλληση στα αγαθά βλάπτει και όχι η χρήση.
Ο Θεός Ιησούς κατέβηκε στη γη για να μας χαρίσει τη Βασιλεία Του.
Εμείς σπεύδουμε σ’ αυτήν ;
Αν καταφρονήσεις τα γήϊνα θα ποθήσεις ολοκληρωτικά τα ουράνια.
Η αυθαίρετη αυτονόμηση της ζωής μας καταλύει την ενότητα
και πυροδοτεί τις διαπροσωπικές σχέσεις.
Π ρ ο σ ε ύ χ ο υ θ ε ρ μ ά, έστω και σύντομα, παρά παρατεταμένα, αλλά χωρίς ζέση.-